6/4

พาฝันยิ้มน้อยๆ และเปิดกระเป๋าหยิบธนบัตรใบละพันบาทส่งให้วารุณี

“นี่จ้ะเงิน ถ้าเหลือก็ซื้อผลไม้มาแล้วกันนะ นอกนั้นฉันให้” พาฝันบอก เน้นคำว่าฉันให้อย่างชัดเจน

วารุณีรับคำเบาๆ ก่อนจะหันหลังเดินออกไป โดยไม่วายทิ้งสายตาให้อิมราน

“ฝันเห็นมีชุดว่ายน้ำผู้หญิงอยู่ในตู้ มีเจ้าของหรือเปล่าคะ” พาฝันถามชายหนุ่ม ที่ตอนนี้ลุกขึ้นยืนเปลือยกายโทงๆ โชว์หุ่นทรมานใจสาวให้เธอเห็น

“ไม่มี เธอเลือกได้ตามใจชอบเลย” เขาบอกก่อนจะตวัดชุดปิยาม่าคลุมร่างกำยำของตนเอาไว้

พาฝันเดินเลี่ยงอิมรานออกมานอกห้อง หญิงสาวจะรอให้ชายหนุ่มได้เข้าไปอาบน้ำก่อน แล้วตนจะเข้าไปเลือกชุดว่ายน้ำ หญิงสาวรู้สึกไม่พอใจขึ้นมานิดๆ กับสายตาของอิมรานที่มองวารุณี แต่พาฝันก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ ถ้าเขาจะมองใครที่ไม่ใช่เธอ และถ้าอิมรานต้องการควบทั้งเธอและสาวน้อยวารุณีในเวลาเดียวกันล่ะ หญิงสาวจะทำยังไง พาฝันต้องสั่นศีรษะไล่ความคิดนั้นออกไป ก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไปใหม่ และคราวนี้ก็สมประสงค์เมื่อไม่มีเงาของอิมรานอยู่ในห้อง เธอรีบเลือกชุดว่ายน้ำออกมาหนึ่งชุด เนื่องจากชุดทั้งหมดเป็นทูพีช พาฝันก็เลยได้ชุดทูพีชสีแดงสดออกมา

พาฝันรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วให้ทันก่อนที่อิมรานจะออกมาจากห้องน้ำ เพราะถ้าเขาออกมาเจอหล่อนอยู่ในห้องนอน หญิงสาวคงไม่มีโอกาสลงไปว่ายน้ำในสระว่ายน้ำเป็นแน่

อิมรานได้ยินเสียงเปิดปิดประตูห้องนอน เขาคิดว่าคงเป็นพาฝัน จึงรีบอาบน้ำจนเสร็จและออกมาหาพาฝัน แต่ช้าไปเสียแล้ว เมื่อไร้เงาของร่างบางอยู่ในห้อง พาฝันคงลงไปว่ายน้ำ อิมรานคิดและนึกถึงร่างระหงงดงามที่อยู่ในชุดว่ายน้ำทูพีชสองชิ้นปกปิดร่างกาย เขายิ้มนิดๆ และเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบกางเกงว่ายน้ำออกมาสวมบ้าง ก่อนจะเดินลงไปยังสระว่ายน้ำ

ร่างบางอรชรของพาฝันกำลังแหวกว่ายอยู่ใต้น้ำ ด้วยท่วงท่าที่งดงามไม่ต่างอะไรกับปลาเลยทีเดียว แต่ต่างกันที่ปลาตัวนี้แสนสวยมากกว่าปลาชนิดอื่น ชายหนุ่มนั่งลงบนเก้าอี้นอนข้างสระ ดวงตาคมจับจ้องไปที่ร่างของปลาแสนสวยตลอดเวลา เขายกแก้วไวน์ขึ้นจิบไปเรื่อยๆ อย่างอารมณ์ดี

“พาฝัน” อิมรานเรียกหญิงสาวที่สนใจแต่แปลงร่างเป็นปลาอยู่ในสระน้ำ ไม่หันมาสนใจเขาเลยสักนิด

พาฝันได้ยิน แต่ไม่หันไปมอง หญิงสาวทำเป็นหูทวนลมไปซะดื้อๆ และดำผุดดำว่ายอยู่อย่างนั้น

“พาฝัน” อิมรานเรียกอีกครั้ง แต่หญิงสาวก็ยังคงไม่หันมามองเขาอยู่ดี

ชายหนุ่มกระดกแก้วไวน์ลงคอ ก่อนจะลุกขึ้นปลดเสื้อคลุมออก และค่อยๆ หย่อนตัวลงไปในสระเบาๆ

“กรี๊ด” พาฝันกรีดเสียงร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อจู่ๆ ก็มีมือๆ หนึ่งดึงขาของหล่อนลงไปใต้น้ำ หญิงสาวดิ้นรนสุดแรง แต่เมื่อมองเห็นร่างสูงกำยำของอิมรานใต้น้ำ ความกลัวก็เปลี่ยนเป็นความโมโหทันที

พาฝันพยายามถีบตัวขึ้นไปเหนือผิวน้ำ แต่ขาเรียวสวยถูกมือใหญ่ดึงกลับลงไปอีก และร่างระหงก็ถูกรวบเข้าไว้ในอ้อมแขนกำยำ อิมรานกดริมฝีปากของตนกับเรียวปากนุ่มๆ ของหญิงสาว เขาส่งผ่านออกซิเจนให้หญิงสาว พร้อมๆ กับหาความหวานในโพรงปากนุ่มเนิ่นนาน การต่อต้านของเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นความยินยอมพร้อมใจ มือบางที่ผลักไสเปลี่ยนเป็นโอบกอดร่างกำยำไว้แทน

เมื่อรู้สึกว่าจะไม่ไหว ชายหนุ่มก็พาหญิงสาวดีดตัวขึ้นสู่ผิวน้ำ เขาถอนริมฝีปากออกเมื่อพ้นผิวน้ำขึ้นมาแล้ว

“คนบ้า นี่คุณเล่นอะไรกันนี่” พาฝันแหวใส่

“ก็ฉันเรียกเธอแล้วเธอไม่สนใจนี่นา ก็เลยลงมาหาในน้ำ” อิมรานบอกยิ้มๆ ดวงตาคมเป็นประกายเจิดจ้า มือใหญ่ลูบไล้เบาๆ ทั่วบริเวณเอวบางด้านหลัง

“ปล่อย” พาฝันบอกเสียงเย็น ส่งตาดุๆ ไปให้ชายหนุ่ม

“โกรธเหรอ ไม่เอาน่า ฉันแค่แหย่เธอเล่นเฉยๆ” อิมรานบอก

พาฝันไม่ตอบ หญิงสาวอยากจะตะโกนใส่หน้าเขาอย่างโมโห แต่แววตาที่ยิ้มได้และอ้อมกอดที่อบอุ่น ก็ทำให้เธอใจอ่อนเสียทุกครั้ง หญิงสาวจึงได้แต่ทำปากยื่นอย่างคนแสนงอน และก็ได้รับรางวัลด้วยจูบหนักๆ ที่เรียวปากนุ่ม

“เธอดูแปลกๆ ไปนะ โกรธอะไรฉันรึเปล่านี่”

พาฝันตวัดตาขว้างค้อนคมๆ ให้ชายหนุ่ม

“ฝันจะไปโกรธอะไรคุณได้ล่ะคะ” พาฝันตอบ

“ถ้าฉันเผลอไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจ ก็ขอโทษแล้วกันนะ” อิมรานบอก เขากดใบหน้าลงที่ซอกคอกรุ่นกลิ่นสาว ก่อนจะขบเม้มย้ำๆ จนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำๆ และผละใบหน้าออกเพื่อมองผลงานของตัวเองอย่างภูมิใจ

“ถ้าฝันไปทำอะไรให้คุณไม่พอใจ ก็ต้องขอโทษด้วยเช่นกันนะคะ” พาฝันบอกอย่างจริงใจสุดๆ และหวังว่าเขาคงจะให้อภัยเธอในภายภาคหน้า

“อืม ขอโทษอย่างเดียวคงไม่พอหรอก ต้อง...” อิมรานเงยหน้าจากซอกคอ ขึ้นมากดจูบลงที่ปากนุ่มและหวานนั้นอีกครั้งอย่างดูดดื่ม และเรียกร้อง จนหญิงสาวสั่นไปทั้งร่าง

ชายหนุ่มกุมทรวงอกอวบของพาฝันเอาไว้ และเคล้นคลึงเบาๆ ทั้งสองข้าง ก่อนจะถอนริมฝีปากออก และดึงร่างบางให้ขึ้นจากน้ำ โดยการส่งร่างบางขึ้นไปก่อน และตามขึ้นไปทีหลัง จากนั้นก็ดึงร่างบางไปที่เก้าอี้นอนตัวยาว ผลักร่างบางให้นอนราบลงไป และกวาดไล้สายตาไปทั่วร่างงาม