6/2

“นี่ของฉัน” เขาบอก ก่อนจะดูดกลืนยอดทรวงสีสวยเข้าปาก อิมรานดูดดื่มความหวานที่รับรู้ได้แม้จะไม่มีสิ่งใดไหลออกมาให้ลิ้มลอง ชายหนุ่มทำราวกับเป็นทารกน้อยๆ ที่หิวกระหายน้ำนมจากทรวงอกมารดา เขาย้ายไปทักทายอีกข้างอย่างไม่ให้น้อยหน้ากัน

พาฝันแอ่นตัวขึ้นเพื่อให้อิมรานได้ดูดกลืนทรวงอกได้ถนัดถนี่ ทุกอย่างเป็นไปโดยธรรมชาติที่ไม่ได้แต่งเติม ความเสียวซ่านรัญจวนที่ก่อตัวขึ้นภายในหัวใจดวงน้อย ทำให้หล่อนหลงลืมความเขินอายไปจนหมดสิ้น มือบางกดศีรษะทุยได้รูปของอิมราน ให้แนบชิดทรวงอวบ เหมือนกับว่ายังไม่แนบชิดพอ

“เต็มที่เลยที่รัก รู้สึกอย่างไร ทำตามที่ใจปรารถนาให้เต็มที่”

อิมรานเลื่อนตัวลงไล้ปลายลิ้นอุ่นไปตามแผ่นท้องแบนราบเรียบเนียน เขาแหย่ปลายลิ้นเข้าไปทักทายสะดือตื้นๆ เรียวเล็กของพาฝัน ตวัดไล้ชิมรสและกลิ่นกายสาวจนถ้วนทั่ว

อิมรานพลิกร่างบางให้นอนคว่ำหน้า ก่อนที่เขาจะตามลงไปทาบทับที่แผ่นหลังนวลเนียน ชายหนุ่มลากริมฝีปากและปลายลิ้นร้อนๆ ไปตามแผ่นหลัง มือเรียวรวบข้อมือบางทั้งสองข้างชูขึ้นเหนือศีรษะ เขากดจุมพิตลงที่เอวบาง ก่อนจะใช้มือที่ว่างยกร่างบางขึ้นสูงให้สะโพกลอยเด่น และลูบไล้ฝ่ามืออ้อมมาที่ด้า

นหน้า เกาะกุมเนินสวาทอวบอูมผ่านซับในบางเบา

อิมรานแทรกกายเข้าไปในหว่างขาเรียวที่แยกออก และกรีดปลายนิ้วลงบนปุ่มสวาท แม้จะยังมีซับในบางๆ กั้นอยู่ แต่เขาก็รู้สึกถึงความชุ่มฉ่ำที่ซึมผ่านเนื้อผ้าบางเบาออกมา

“คุณราน...”

เสียงพาฝันที่ครางออกมาเมื่อทานทนกับความเสียวซ่านที่ได้รับไม่ไหว เรียกเลือดในกายหนุ่มที่ร้อนระอุอยู่แล้วให้ร้อนผ่าวยิ่งขึ้นไปอีก

อิมรานกัดฟันแน่นเมื่อต้องทนกับความต้องการจะได้รับการปลดปล่อย จนทำให้ส่วนกลางลำตัวของเขานั้นปวดหนึบ เขาปล่อยข้อมือบาง และใช้มือที่ว่างแล้วทั้งสองข้างเกี่ยวขอบกางเกงซับในสีหวานของหญิงสาวออกอย่ารวดเร็ว โดยที่ได้รับความร่วมมือจากหญิงสาว

เมื่อเรือนร่างระหงเปลือยเปล่า ความเป็นหญิงที่อวบอูมก็ออกมาอวดโฉมสู่สายตาคมกริบที่ทอดมองอย่างหลงใหล

“พาฝัน...ที่รัก ช่างงดงามจริงๆ” เขาบอก

อิมรานจรดปลายลิ้นเข้ากับกุหลาบดอกงามที่เด่นชัดของหญิงสาว ร่างบางทิ้งตัวลงบนที่นอนทันที

“คุณราน...” อิมรานใช้สองมือยึดสะโพกผายให้ลอยเด่นเอาไว้ และตวัดปลายลิ้นอุ่นกับกลีบกุหลาบสาวไปมา

“คุณ...ระ...ราน” เสียงครวญครางกระเส่าดังรอดออกมาจากริมฝีปากนุ่มเป็นระยะๆ และเมื่อมีน้ำหวานซึมออกมาจากกุหลาบดอกงามแล้ว เขาก็จัดการดื่มด่ำจนหมดทุกหยาดหยด

อิมรานผละออกจากร่างบาง เพื่อถอดกางเกงยีนส์และปราการด่านสุดท้ายออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแนบความร้อนผ่าวที่แข็งขึงเข้ามาจดจ่ออยู่ตรงประตูทางเข้า เขาถูไถแก่นกายไปมา ก่อนจะกดเร่งความแข็งขึงเข้าไปสู่ความอ่อนนุ่มอบอุ่นภายใน ท่วงท่านี้ทำให้เขาผลักดันเข้าไปได้จนสุดทางสวาท

พาฝันซุกซบใบหน้านวลลงกับที่นอนนุ่ม ร่างบางส่ายไปมาอย่างเสียวซ่าน ยั่วยุเร่งเร้าชายหนุ่มโดยไม่รู้ตัว

อิมรานจำเป็นต้องเร่งความเร็วควบขับ กระทั้นเข้าใส่ความอบอุ่น เขาลดใบหน้าลงไปจนถึงใบหน้านวล และจุมพิตที่ขมับเบาๆ ก่อนจะเร่งเครื่องให้เร็วยิ่งขึ้น จวบจนพาหญิงสาวทะยานขึ้นสู่วิมานชั้นดาวดึงส์ไปพร้อมๆ กัน

อิมรานถอดถอนแก่นกายออกและพลิกตัวนอนหงาย จากนั้นดึงร่างบางเข้ามาโอบกอดแนบชิด

“ฉันมีความสุขมากสาวน้อย สุขจนแทบล้นทะลัก ฉันคิดไม่ผิดจริงๆ ที่พาเธอมาที่นี่ ที่ที่มีแต่เราสองคน” เขากระซิบเบาๆ บนเส้นผมสลวยของหญิงสาว

“มีแต่เราสองคนที่ไหนกันคะ มีลุงสุขกับป้าแสนอีก” พาฝันพำพึมตอบ ดวงตากลมโตหลับตาพริ้ม

“เดี๋ยวพวกเขาก็ไม่อยู่กันแล้ว เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่อยู่บ้านใกล้ๆ แถวนี้”

“เหรอคะ เหนื่อยจัง ขอพักสักนิดได้มั้ยคะ” พาฝันบอก

“อะไรกันสาวน้อย ฉันต่างหากที่ต้องพูดคำนี้” เขากระเซ้าก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างมีความสุข

“ตื่นขึ้นมาขอลงไปว่ายน้ำหน่อยนะคะ ไม่ได้ออกกำลังกายมานานแล้ว”

“งั้นเหรอ ได้เดี๋ยวฉันจะให้เธอออกกำลังกายให้เต็มที่เลยทูนหัว”

“คนบ้า” พาฝันทุบแรงๆ บนอกกว้าง ก่อนจะหลับลงไปด้วยความเหนื่อยอ่อน

อิมรานยิ้มน้อยๆ กับตัวเอง เขาไม่ได้มีความสุขมากขนาดนี้นานแล้ว และไม่ต้องการให้ความสุขนี้หมดไปโดยเร็ว ชายหนุ่มรัดร่างบางแนบอกมากขึ้น ก่อนจะหลับตาลงประทับความทรงจำนี้เอาไว้ในส่วนลึกของจิตใจ

อิมรานกะพริบตาถี่ๆ ก่อนจะลืมตาขึ้นอีกครั้ง ก็ปาเข้าไปเป็นเวลาล่วงเข้าสู่ช่วงเย็นแล้ว แสงอาทิตย์ใกล้จะอัสดงบ่งบอกได้เป็นอย่างดี ชายหนุ่มวาดลำแขนไปข้างลำตัวหมายจะหาร่างนุ่มๆ ที่ได้ตระกองกอดอยู่ แต่ก็ว่างเปล่า อิมรานทรงตัวขึ้นนั่งพิกพนักหัวเตียง แล้วกวาดตามองไปรอบๆ ห้อง ก็ไม่เห็นเงาของพาฝัน ชายหนุ่มกำลังจะทรงตัวลุกขึ้นจากเตียง เสียงโทรศัพท์ก็พลันดังขึ้นมาเสียก่อน

“ครับแม่” อิมรานกรอกเสียงลงไป เมื่อหน้าจอบอกว่าเป็นเบอร์มารดาที่โทรเข้ามา

“อิมราน อยู่ไหนเหรอลูก แม่โทรไปที่ห้องแต่ไม่มีคนรับ” เสียงเอื้ออาทรและรักใคร่ ดังผ่านออกมา

“ผมมาพักผ่อนที่ชายทะเลน่ะครับ แม่มีอะไรหรือครับ”

“เอ่อ...พ่อน่ะจ้ะ”