Evil With Love 8 - ลูกสาวศัตรู

บ้านภัครวรเดช

ภายในห้องทำงานที่เงียบสงบในบ้านหลังใหญ่ แต่ทว่ากลับไม่มีวี่แววของความมีชีวิตชีวา กลับกัน มันทั้งเงียบและอบอวลไปด้วยความกดดัน ทุกคนในบ้านหลังนี้ใช้ชีวิตอยู่ในกฏระเบียบที่ปฐวีได้ตั้งไว้อย่างเคร่งครัด

ก๊อก ก๊อก

“เข้ามา”

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ปฐวีเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะเอ่ยปากอนุญาต ประตูไม้สักสีเข้มขัดและเคลือบอย่างดีจึงถูกเปิดออก เป็นปราบที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจ ถึงแผลจากอาการถูกยิงเริ่มดีขึ้น แต่ความแค้นภายในใจก็คงอยู่!

“คุณพ่อเรียกผมเข้ามามีอะไร?”

น้ำเสียงทุ้มถามออกน้ำเสียงติดความรำคาญนิดๆ ทั้งที่ปราบก็พอจะรู้อยู่แล้วว่าพ่อของเขาเรียกตัวเองมาหาด้วยสาเหตุอะไร ร่างสูงเข้ามายืนหลังตรงประจันหน้ากับอีกฝ่าย สีหน้าบ่งบอกชัดเจนว่าเขาไม่รู้สึกยินดีหรือเต็มใจเลยแม้แต่น้อย

ปฐวีผู้เป็นพ่อพูดด้วยท่าทางสบายพลางเอนกายพิงกับพนักเก้าอี้ ไขว่ห้างนั่งจ้องสีหน้าลูกชายที่เต็มไปด้วยความเย็นชา

“พ่อจะให้ลูกแต่งงานกับลูกสาวของบ้านดิษสถาวงษ์”

ปฐวีเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบแต่ทรงอำนาจ เขารู้นิสัยของลูกชายตัวเองดีอยู่แล้วว่าปราบไม่เคยสนใจเรื่องการแต่งงานมาก่อน ถึงตอนนี้ลูกชายของเขาจะอายุยี่สิบแปดปีแล้วก็ตาม ยิ่งต้องแต่งงานกับศัตรูที่เพิ่งจะส่งคนมาฆ่าตัวเองด้วยแล้ว ยิ่งเป็นไปได้ยาก!

ปราบถอนหายใจออกมา ก่อนจะเอามือล้วงกระเป๋า มองผู้เป็นพ่อด้วยสายตาว่างเปล่า

“แต่งงานกับคนตระกูลดิษสถาวงษ์? หึ”

“ใช่”

“ให้แต่งงานกับลูกสาวของคนที่เพิ่งจะส่งคนมาลอบฆ่าผม? คุณพ่อคิดจะทำอะไรกันแน่”

ปฐวีไหวไหล่เบา ๆ ก่อนจะยกมือมาประสานกันที่หน้าตักพลางเอ่ยออกมา

“โครงการของชาร์โตจะเปลี่ยนสัญญาได้อีก 180 วัน”

“แล้วไงครับ”

“ก็ไม่แล้วไง ลูกมีหน้าที่ทำตามคำสั่งพ่อ”

“หลักฐานที่เรามี ทำไมไม่ส่งตำรวจ อย่างเก่งรัชพลโดนจับ งานของชาร์โต้ก็แค่ล้มแล้วก็ต้องประมูลใหม่”

“ประมูลใหม่ก็ต้องแข่งขันใหม่เสียเวลา เรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคู่แข่งใหม่จะเป็นใคร บางทีโชคอาจไม่ได้เข้าข้างเราง่าย ๆ เหมือนครั้งนี้ก็ได้!

“…”

“ในเมื่อเรารู้แล้วว่าตอนนี้ศัตรูเราเป็นใคร สู้เรามัดมือชกพวกมันแบบนี้สิง่ายกว่า”

“คุณพ่อหมายถึง...”

“ใช่ แค่ลูกแต่งงานกับลูกสาวของรัชพลเอาลูกสาวมันมาเป็นตัวประกัน เพื่อเป็นหลักประกันว่า 180 วัน มันจะโอนโครงการชาร์โต้มาให้เราโดยไม่มีเงื่อนไข คิดดูสิถ้าลูกสาวมันอยู่กับเรา รัชพลจะไม่กล้าหือกับบ้านเรา และถ้ามันคิดร้ายกับพวกเราเมื่อไหร่ ลูกสาวของมันก็คงมีจุดจบแบบเดียวกัน”

ชายวัยสูงคนเหลือบสายตาขึ้นมามอง ลูกชายที่ยังคงทำสีหน้าเรียบเฉย

“งั้นก็ตามนั้นครับ”

“แล้วลูกไม่อยากรู้เหรอว่าต้องแต่งงานกับใคร”

ปราบชะงักไปนิด เมื่อนึกถึงวันที่ตัวเองประสบอุบัติเหตุแล้วมีผู้หญิงจอดรถมาช่วยเหลือ งั้นถ้าเป็น เฌอรัล... เขาก็ไม่ติด พออภัยได้ว่าต่อให้พ่อของเขาจะฆ่าเธอแต่อย่างน้อยเธอก็เป็นคนที่เข้ามาช่วยเหลือเขา

“ใครครับ ใช่รสรัล ดิษสถาวงษ์ ไหม”

“ไม่ใช่”

“...”

“เธอชื่อ รสริน ดิษสถาวงษ์ ลูกสาวคนเล็กของบ้านนั้น”

เรียวคิ้วหนาขมวดไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมานอกจากความสงสัย จนกระทั่งก้องภพที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อดไม่ได้ที่จะแสดงความคิดเห็นออกมา

“งั้นก็น่าแปลกนะครับท่าน ปกติมีการแต่งงานต้องส่งลูกสาวคนโตมา แต่ทำไมตระกูลนั้นกลับส่งลูกสาวคนเล็กมาแต่งแทน แน่ใจนะครับว่าบ้านนั้นไม่มีแผนอะไรตุกติกกับทางเรา”

“ก็ลองให้มันมี ลูกสาวมันอยู่ในมือเราทั้งคนจะบีบให้ตายเมื่อไหร่ก็ย่อมได้” แววตาของปฐวีฉายแววของความแค้น ทั้งที่ความจริงแค่ส่งคนไปลอบฆ่าคืนก็จบ! ชีวิตแลกชีวิต ไม่ก็ส่งมันเข้าคุก แต่ทำแบบนั้นไม่สะใจ! เขาอยากทรมานรัชพลให้ตรอมใจไปช้า ๆ เพราะรู้มาว่ารัชพลรักลูกสาวทั้งสองคนมาก

เว้นก็แต่ปราบที่กำลังลำบากใจ มันเป็นเรื่องที่เขายอมรับได้ยาก เพราะการให้เขาต้องแต่งงานกับลูกสาวศัตรูที่ขัดผลประโยชน์เรื่องธุรกิจว่าแย่แล้ว ต้องให้แต่งงานกับคนที่เขาไม่เคยรู้จักนิสัยเธอมาก่อนยิ่งแย่เข้าไปใหญ่

“ถ้าแบบนั้น180 วันหลังแต่งงาน บ้านนั้นเซ็นทุกอย่างมาให้เรา ผมจะเซ็นหย่าก็ได้ใช่ไหม”

“แล้วแต่ลูก ถ้าผู้หญิงคนนั้นหมดประโยชน์ลูกก็ไม่จำเป็นต้องเอาไว้”

ปฐวียิ้มเหี้ยม มองใบหน้าเย็นชาของปราบที่กำลังถอนหายใจ

“ครับ งั้นผมขอตัวก่อน”

ปราบเดินกลับไปไม่แม้แต่จะชายตามามอง น้ำเสียงและท่าทางแสนเย็นชาพลางเบือนหน้าหนีราวกำลังเผชิญหน้ากับสิ่งน่าเบื่อหน่าย

เขานั่งรถที่มีคนขับจอดรถอยู่ด้านหน้าเพื่อกลับมายังที่บ้านอีกหลังที่ตั้งอยู่ภายในอาณาเขตเดียวกัน แล้วตรงดิ่งไปที่ห้องทำงาน ถอนหายใจอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะนั่งลงที่โซฟาหนังสีเข้มลงด้วยสีหน้าติดหงุดหงิด คิ้วเข้มของเขาขมวดมุ่น ปราบยกลิ้นดุนกระพุ้งแก้มด้วยสีหน้าไม่พอใจ มีก้องภพที่เดินตามหลังมาติด ๆ และหยุดยืนไม่ไกลที่หน้าโต๊ะทำงาน

“นี่มันเรื่องอะไรกัน!”

เรื่องอะไรที่ว่าของปราบ คือเขาไม่เข้าใจว่าทำไมบ้านนั้นถึงส่งยัยน้องสาวมาแต่งงานแทนที่จะเป็นเฌอรัล! มันเป็นเรื่องที่เขาคาใจเอามากๆ!