Evil With Love - 6 ลูกสาวของศัตรู

“พ่อจะพุดอีกครั้งนะรัล ตระกูลภัครวรเดช ต้องการให้รัลแต่งงานกับปราบลูกชายคนโตของเขา”

“ให้แต่งงานกับบริษัทคู่แข่ง? ...ไม่ใช่ว่าคุณพ่อไปดิวลับอะไรกับบ้านนั้นแล้วยื่นข้อเสนอแบบนี้ไปให้เขาเองนะคะ” เฌอรัลไม่ใช่คนโง่ เธอฉลาดพอที่จะเดาสถานการณ์ได้

“เขาเกลียดบ้านเราจะตาย ขืนรัลไปแต่งงานบ้านนั้น เขาคงไม่ได้เอารัลไปเป็นภรรยาหรอกค่ะ คงเอารัลไปใช้งานเป็นทาสซะมากกว่า”

“รัล!” เมื่อโดนผู้เป็นแม่เอ่ยปากดุเป็นรอบสอง ทำให้เฌอรัลทรุดตัวลงนั่งอย่างยอมแพ้ ดวงตาแดงก่ำก่อนจะกัดฟันพูดออกมาทั้งที่น้ำเสียงเครือสั่น

“ไม่เป็นอะไรค่ะ จะแต่งก็แต่งตามใจคุณพ่อ รัลมันไม่มีค่าไม่มีประโยชน์อะไรต่อคุณพ่อคุณแม่นี่คะ เอาเถอค่ะต่อให้บ้านนั้นเอารัลไปทรมานก็ยอม”

น้ำเสียงสั่นเครือก่อนที่หยดน้ำตาเม็ดใสจะไหลออกมาเปื้อนแก้ม เธอยกหลังมือขึ้นป่ายปัดน้ำตาก่อนจะเชิดหน้าขึ้นเหมือนยอมรับชะตากรรม

คนอย่างเฌอรัลที่ไม่เคยมีใครได้เห็นน้ำตาเพราะเธอมันจะแสดงความแข็งแกร่งตามแบบฉบับของลูกคนโตที่มั่นใจในตัวเองสูง แต่ทว่าวันนี้กลับมีหยดน้ำตาที่แสดงความอ่อนแอออกมา สร้างความลำบากใจให้ผู้เป็นพ่อไม่น้อย หรือแม้กระทั่งเฌอรินน้องสาวเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน เธอนึกสงสารพี่สาวของเธอจับใจ

“เออ...ไม่มีทางเลือกอื่นเลยหรือคะคุณพ่อ คุณแม่”

ทุกคนตกอยู่ในความเงียบเมื่อเฌอรินเอ่ยขึ้นแต่กลับไม่มีใครยอมสบตากับเธอ

“คือรินหมายถึงว่า พี่รัลกำลังช่วยงานคุณพ่อบริหารธุรกิจได้อย่างดี มันน่าจะมีทางออกอื่นบ้างสิคะ ใช่ไหมคะคุณพ่อ”

เฌอริลหันไปมองผู้เป็นแม่อย่างขอความช่วยเหลือ

“ใช่ไหมคะคุณแม่... พูดอะไรบ้างสิคะ" ลูกสาวคนเล็กของบ้านหันไปหาผู้เป็นแม่ที่ก็กำลังมีสีหน้าลำบากใจไม่แพ้กัน

“มันจำเป็นนะลูก...” รสสุคนธ์ผู้เป็นแม่เอ่ยก่อนจะยกหลังมือขึ้นมาป้ายหยดน้ำตารื้นขึ้นมาเล็กน้อย ทำเอาเฌอรินถึงกับพูดไม่ออก

แต่พี่สาวเพียงคนเดียวของเธอกำลังจะถูกจับแต่งงานโดยที่ไม่ได้เต็มใจแถมยังต้องแต่งกับครอบครัวที่เป็นศัตรูทางธุรกิจกันมาตลอด มันน่าตลกสิ้นดีที่ยังมีการคลุมถุงชนในสมัยนี้!

รัชพลเองก็ลำบากใจอยู่มาก แต่หากไม่ทำเช่นนี้ ทางออกเดียวคือเขาต้องโดนนำหลักฐานไปให้ตำรวจในข้อหาพยายามฆ่า พอนึกแล้วก็พานเสียใจเพราะความคิดผิดพลาดแค่ชั่ววูบ เพียงเพราะโลภอยากได้โครงการของชาร์โต้เพื่อพยุงธุรกิจจนต้องการทำลายคู่แข่งด้วยวิธีการสกปรก

แต่นี่คือทางออกที่ดีที่สุด

“พ่อสัญญากับตระกูลภัควรเดชแล้วว่าจะร่วมโครงการของชาร์โต้กับพวกนั้นหลังจากที่รัลต้องแต่งงานกับตระกูลของเขา”

“แต่เราก็ได้โปรเจคใหญ่นั่นมาคนเดียวไม่ใช่เหรอคะ ทำไมต้องไปร่วมกับเขาด้วยละคะ” เฌอรินยังไม่เข้าใจข้ออ้างของพ่อ มันไม่เมคเซ้นท์หรือสมเหตุสมผลเลยสักนิด

“ลูกไม่เข้าใจหรอกรินกับรัล นี่เป็นทางออกเดียวของบ้านเรา และพ่อจำเป็นต้องส่งรัลไป” พ่อพูดเสียงแข็ง สถานการณ์ช่างบีบบังคับ และเขาสามารถทำได้อย่างเดียวก็คือ การส่งลูกสาวที่คนโตไปแต่งงานเท่านั้น

เฌอรัลได้แต่นั่งก้มหน้าร้องไห้อย่างยอมรับชะตากรรม ต่อให้ในใจจะอยากคัดค้านหรือโต้แย้งขนาดไหนก็คงจะเลือกอะไรไม่ได้อยู่ดี ในเมื่อพ่อของเธอเล่นชี้เป็นชี้ตายมาแบบนี้

ชื่อเสียงของปราบ-ปัณณทัต เป็นไปทางที่น่ากลัวเขาเป็นคนเข้าถึงยาก พูดน้อย เจ้าระเบียบและดุมาก เคยรู้มาอีกว่าหน้าตาเข้าขั้นว่าหล่อมาก แต่หล่อแล้วไงยังไงก็ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ชายที่น่ากลัวสำหรับเธออยู่ดี

ความเงียบเข้ามาปกคลุมสถานการณ์ภายในบ้านด้วยความเคร่งเครียด มีเพียงเสียงของเฌอรัลที่สะอึกสะอื้นออกมาอย่างน่าสงสาร

ทุกคนอยู่ในสภาวะลำบากใจอย่างไม่มีทางออกที่ดีกว่านี้

แต่ทว่า!

“งั้นส่งรินไปได้ไหมคะ รินจะแต่งงานแทนพี่รัลเองค่ะ”