บท
ตั้งค่า

1

บรรยากาศภายในคลับดัง ย่านทองหล่อ คลาคล่ำไปด้วยกลุ่มวัยรุ่น หนุ่มสาวผู้ชื่นชอบแสงสีที่ตัดกับความมืดสลัวยามราตรี เสียงดนตรีที่ดีเจมืออาชีพเลือกมาเร่งเร้าอารมณ์สนุก ปลุกจนถึงขีดสุด จนสาวน้อยอย่างใบหม่อนออกลีลาโชว์สเต็ปแดนซ์อย่างเร่าร้อน ท่ามกลางวงล้อมของหนุ่ม ๆแปลกหน้า จนกระทั่ง อาชิ หนุ่มน้อยหน้าหวาน เข้ามาดึงเพื่อนสาวกลับโต๊ะ

เหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของ นายตะวันหนุ่มวัยสามสิบ ผิวเข้ม หน้าตาคมสัน ที่แวะมาเที่ยวตามคำแค่นของเพื่อนรัก อย่างผู้กองพีระ นายตำรวจหนุ่ม ที่เคยเรียนมาด้วยกันตั้งแต่ชั้นมัธยม ก่อนชีวิตจะหักเหไปคนละทาง

“มองอะไรวะ สนใจแม่สาวเท้าไฟหรือไง” ผู้กองหนุ่มแซวเพื่อน

“สมเพทมากกว่า เป็นน้องเป็นนุ่งจะจับตีให้ก้นลาย เด็กอะไรก๋ากั่น” ตะวันยิ้มเหยียด แต่ก็จ้องมองไม่วางตา เขาเหมือนจะคุ้นหน้า แต่ก็นึกไม่ออก

“เฮ้ย ! บ่นเป็นตาแก่ไปได้ นาน ๆ ได้มาเปิดหูเปิดตา”

“ยัยใบหม่อน ขืนเธอทำตัวอย่างนี้ ฉันจะไม่พาหล่อนมาเที่ยวแบบนี้อีกแล้วนะ” อาชิ ต่อว่าเพื่อนสาวที่เมารั่วได้ที่ จนเขาต้องลากตัวออกมาจากวงล้อมผู้ชายแปลกหน้า

“ฉันไม่ได้เมา ก็แค่สนุก” หญิงสาวเถียง หล่อนแต่งหน้าจัด จัดว่าเกินวัยไปเยอะเลยล่ะ หญิงสาวอายุเพิ่งจะเต็มยี่สิบเมื่อวานนี้เอง

“พอแล้ว เหล้าน่ะไม่ต้องกินแล้ว เดี๋ยวพ่อแกเอาตาย ฉันจะโดนหางเลขไปด้วย” อชิบ่น พลางทำท่าค้อนปะหลับปะเหลือก น่าเอ็นดู

“พ่อเหรอ เขาไม่สนฉันหรอก”หญิงสาวพูด แล้วกระดกเหล้าเข้าปาก เหมือนไม่อยากรับรู้

“อื้อ.. นางชะนีน้อย ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ” อาชิส่ายหัว ระอากับพฤติกรรมของเพื่อนสาว แต่ก็อดสงสารไม่ได้เพราะเขารับรู้เรื่องราวของใบหม่อนดี ว่าเจอกับอะไรมาบ้าง ได้แต่คอยช่วยเหลือป้องกันไม่ให้เลยเถิดเกินไป เขาคิดเพลิน พลันสายตาก็ปะทะเข้ากับใบหน้าคร้ามคมของ บริกรหนุ่มที่เดินเฉียดโต๊ะไปนิดเดียว

“รออยู่นี่นะ อย่าไปหาเรื่องใส่ตัวล่ะ เดี๋ยวฉันมา” อชิ ถึงแม้จะห่วงเพื่อนสาว แต่ก็แพ้ทางหนุ่มในฝันทุกครั้งไป ที่สำคัญหล่อนฝันถึงหนุ่มหลากสไตล์เสียด้วย

ใบหม่อนเดินเซ ๆ ไปเข้าห้องน้ำ ชายหนุ่มหนึ่งในจำนวนที่เต้นล้อมหน้าล้อมหลัง เดินตามมาติด ๆ

เขายืนรอ จนกระทั่งหญิงสาวออกมาจากห้องน้ำ

“จะรีบไปไหนครับ คุยกันก่อนสาวน้อย” หมอนั่นเดินเข้ามาขวาง

“ถอย !” ใบหม่อนตวาดกลับ

“เฮ้...พูดด้วยดี ๆไม่ชอบ” หมอนั่นทำหน้าถมึงทึง ย่างสามขุมเข้าหา ดวงตาวาวโรจน์

“ไปให้พ้นเลย ไปเห่าหอนที่อื่น” ใบหม่อนไม่รู้เอาความกล้ามาจากไหน ด่ากราด ไม่เกรงกลัวสักนิด หรืออาจจะเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์

หมอนั่นโมโห จะเข้าคว้าตัวหญิงสาว จังหวะเดียวกับที่ผู้ชายตัวโตขยุ้มคอเสื้อด้านหลังเขาไว้ เหวี่ยงร่างนั้นไปปะทะผนังห้อง อย่างง่ายดาย หมอนั่น พอได้หันมาเห็น ประเมินสถานการณ์อย่างรวดเร็ว สรุปได้ทันที กระดูกคนละเบอร์ ก็เผ่นแน่บ

“ฮึ...วิ่งหางจุกตูด” ใบหม่อนเยาะ

“ทีหลังอย่าได้ยั่วผู้ชายแบบนี้อีก” ตะวัน ตีหน้ายักษ์สั่งสอน เขามองตามเธอ ตั้งแต่เธอลุกเดินเซออกมา เลยอยากตามมาดูอย่างไม่มีเหตุผล

“ฉันไม่ได้ยั่ว อย่ามาหาความ” ใบหม่อนเชิดหน้าเถียง ไม่ได้สำนึกเลยสักนิด

“เอ๊ะ..หรือว่าฉันเข้ามาขัดจังหวะ” ชายหนุ่มโมโหที่สาวน้อย ไม่ได้สำนึกสักนิด

“คุณหมายความว่ายังไง” ใบหม่อนชักสีหน้า

“กำลังหาลูกค้าอยู่ใช่ไหม” ตะวันหยามซึ่ง ๆ หน้า

“ลูกค้า ?” หญิงสาวทวนคำงง ๆ

“ฉันพูดถูกหรือเปล่าล่ะ” ตะวันจ้องหน้า เดินเข้าหา ทำเอาคนอวดเก่งถอยกรูด จนติดผนังห้อง เมื่อนึกได้ว่าเขาหมายถึงอะไร

“ไอ้ทุเรศ..ไอ้ลามก” ใบหม่อนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าให้เจ็บแสบ

“ไม่ต้องเขินน่า งั้นเรามาตกลงราคากัน ฉันยินดีจ่าย เพื่อเป็นการแสดงความรับผิดชอบในฐานะที่ทำให้เธอเสียลูกค้า” ชายหนุ่มนึกสนุก รวบร่างสาวน้อยเข้ามากอด บดจูบจาบจ้วง โดยไม่ทันได้ระวังตัว แม่สาวน้อยที่ดูไม่มีพิษสงก็เสียบเข่าเข้าไปหาน้องชายเขาอย่างจัง

“.....โอ้ย ! ยัยเด็กบ้า...” ตะวันยืนตัวงออยู่พักใหญ่ ส่วนยัยเด็กบ้านั่นเหรอ แลบลิ้นปลิ้นตาหนีกลับเข้าไปข้างในแล้ว

“ฝากไว้ก่อนเถอะ...อย่าให้เจออีกนะ” ชายหนุ่มอาฆาต

ใบหม่อนกลับมาที่โต๊ะก่อนอชิยังโกรธกรุ่นคนที่บังอาจมาจูบหล่อน ไม่เห็นอ่อนหวานอย่างที่เคยอ่านหนังสือสักนิด เหมือนจะกระแทกปากเสียมากกว่า หล่อนยังรู้สึกราวกับริมฝีปากบวม ๆ เจ่อ ๆ เผลอเอามือคลำริมฝีปาก นายอชิจะรู้ไหมนะ อีกฝ่ายเดินหน้าบานมาแต่ไกล คงไปเจอของถูกใจเข้าแล้ว

“เป็นไง หน้าบานเป็นกระด้งมาเชียว” ใบหม่อนแซวเพื่อน

“เด็ดมากแก..ขอบอก” อชิยังเคลิ้ม

“อะไรของแก” ใบหม่อนงง

“อย่ารู้เลย เดี๋ยวแกใจแตก” อชิทำเป็นมีลับลมคมใน

“...ฮึ....ของฉันเด็ดกว่า” สาวน้อยคุยทับ

“อะไรของแก” อชิ เผลอตัวถามแบบเดียวกัน

“อย่ารู้เลย เดี๋ยวแกใจแตก” ใบหม่อนได้โอกาสเอาคืน

“ไปกลับดีกว่า” ดึกแล้ว อชิดูเวลาว่าใกล้เที่ยงคืน จึงรีบลากเพื่อนสาวกลับ กว่าจะถึงบ้านคงเข้าวันใหม่อีกตามเคย ดีนะพรุ่งนี้วันหยุด ไม่ต้องไปมหาวิทยาลัย ทั้งคู่เป็นเพื่อนที่สนิทและรู้ใจกันที่สุด

ใบหม่อนยืนรอ อชิ ที่เดินไปเอารถเพื่อวนมารับ หญิงสาวสอดส่ายสายตาคอยดูรถว่าจะวนมาเมื่อไหร่จะได้วิ่งขึ้น เพราะเป็นที่ห้ามจอด

“หาลูกค้าอยู่เหรอสาวน้อย” ตะวันเห็นก็จำได้ทันที ขาเรียว ๆ เอวคอด ๆ ใส่กระโปรงแค่คืบเห็น ด้านหลังก็จำได้

หญิงสาวหันขวับไปตามเสียง หล่อนจำเสียงเขาได้ทันทีเหมือนกัน

“ยังไม่เข็ดใช่ไหม” หญิงสาวข่มขู่

“เฮ้...เราตกลงกันได้นะสาวน้อย” ชายหนุ่มแกล้งยั่ว ใจเย็น รอหล่อนหลงกลเมื่อไหร่จะเอาคืนให้สาสม

“ไปลงนรกซะ !” ใบหม่อนเค้นเสียงลอดไรฟัน

ชายหนุ่มเดินเข้าหาจับไหล่หญิงสาว ท่าทางคุกคาม

........โอ้ย..........

หญิงสาวกระแทกรองเท้าส้นสูงไปบนหลังเท้า คนตัวโตเต็มแรง ก่อนจะวิ่งหนีไปขึ้นรถที่อชิ วนมารับพอดี

“ยัยตัวแสบเอ้ย.....”

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel