1

สาวสวยหุ่นนางแบบ เครื่องหน้าจิ้มลิ้มรับกันดีทุกส่วน กำลังเดินยิ้มหน้าบานอย่างเก็บอาการไม่อยู่ ตรงไปหาเป้าหมายที่นั่งเหม่อลอยอยู่ที่โต๊ะทำงานด้วยสีหน้าตึงเครียด

“จ๊ะเอ๋” เธอตบโต๊ะเบา ๆ แต่ก็ทำให้อีกฝ่ายสะดุ้งตื่นจากภวังค์

“ปลาย พี่ตกใจหมดเลย”

“อะไรกัน แค่นี้ตกใจ มัวแต่คิดถึงใครอยู่ล่ะพี่แฟน” ทิตยาหรือปลาย ถามเพื่อนร่วมงานที่มีสถานะเป็นลูกจ้าง และยังเคยเป็นรุ่นพี่ที่เรียนคณะเดียวกันกับเธอมาก่อน จึงสนิทกันมากตั้งแต่สมัยเรียน

“เอ่อ..”

“ห้ามบอกว่าไม่มีอะไร เพราะปลายไม่เชื่อเด็ดขาด”

“หน้าพี่มันฟ้องขนาดนั้นเลยเหรอ” เธอใช้ฝ่ามือคลำใบหน้าตัวเอง

“ก็ใช่นะสิ หน้าพี่มันฟ้องชัดมาก ๆ แล้วจะบอกได้หรือยังว่าเรื่องอะไร” ปกติรุ่นพี่ของเธอเป็นคนอารมณ์ดีจะตาย ออกจะต๊อง ๆ บ๊อง ๆ ด้วยซ้ำ คุยกันแต่ละทีเสียงดังลั่นไม่สนใจชาวบ้านชาวช่อง

“เครียดเรื่องแม่น่ะ ตอนนี้แม่พี่แอดมิตอยู่ที่โรงพยาบาล อาการยังไม่ดีขึ้นเลย” เธอนึกถึงมารดาที่ตอนนี้นอนป่วยอยู่ เมื่อก่อนตอนที่ยังแข็งแรงดี หลังจากเลิกจากงานแล้ว แม่เธอก็ออกตะลอน ๆ ไปตามบ่อนการพนัน แถว ๆ ชุมชนที่เธออาศัยอยู่เป็นประจำทุกวัน..

แม่เป็นพนักงานเทศบาล มีหน้าที่กวาดถนน วันหนึ่งทำงานแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็เสร็จแล้ว จึงมีเวลาว่างเหลือเฟือ

แรกเริ่มเดิมทีแม่ของเธอไม่ใช่คนติดเล่นพนันแบบนี้ แม่เธอเป็นคนดี ขยันทำงาน เลิกจากงานประจำก็จะทำขนมส่งขายตามร้านค้าแถวบ้านที่รู้จักกัน เพื่อเป็นรายได้เสริมอีกทางหนึ่ง

จนกระทั่งเธอเรียนจบและเริ่มทำงาน จึงบอกให้แม่หยุดทำขนม เพราะเธอได้เงินเดือนมากพอที่จะอยู่กันสบาย ๆ สองคนแม่ลูก แต่เธอคิดผิด เพราะเมื่อแม่ว่างมากขึ้น เพื่อน ๆ ที่ทำงานด้วยกันก็เริ่มชวนแม่เข้าบ่อน แรก ๆ ก็เล่นแบบสนุก ๆ ลงตาละบาทสองบาท ซึ่งเธอก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะคิดว่าแค่เล่นเพื่อเข้าสังคมกับเพื่อนฝูงในกลุ่มเท่านั้น

จนกระทั่งวันหนึ่ง แม่ได้บอกกับเธอว่าจะพาสามีใหม่มาให้รู้จัก ตอนนั้นเธอแทบช็อก และถามถึงที่มาที่ไปของผู้ชายคนนั้น จึงรู้ว่าแม่ไม่ได้เล่นการพนันเพื่อความสนุกสนานแบบแต่ก่อนแล้ว แต่แม่เล่นหนักขึ้นและเข้าบ่อนที่ใหญ่ขึ้น จนได้รู้จักกับผู้ชายคนนั้น ที่อายุน้อยกว่าแม่เกือบสิบปี เขาอายุแค่สามสิบปลาย ๆ เท่านั้น.. แต่ถ้าเทียบกับแม่เธอแล้ว ดูเหมือนจะอยู่ในวัยที่ใกล้เคียงกัน เพราะแม่แต่งตัววัยรุ่นและรักษารูปร่างได้ดีมาก และที่สำคัญแม่เธอเป็นคนสวย

หลังจากพูดกับเธอได้ไม่นาน แม่ก็พาสามีใหม่เข้ามาอยู่ในบ้าน ตลอดระยะเวลาห้าปีที่เข้ามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน เธอไม่เคยไว้ใจมันเลย ทั้งสายตาที่มันใช้มองเธอเมื่อยามที่แม่เธอไม่อยู่ หรือยามที่แม่เผลอ แล้วคำพูดที่ใช้กับเธอ เวลาที่แม่อยู่กับไม่อยู่มันก็ต่างกันลิบลับ

เธอเคยเปรย ๆ กับแม่ แต่แม่กลับตำหนิกลับมาอย่างเข้าข้างสามีมากกว่า จึงทำให้เธอต้องหยุดพูดเรื่องนี้ เพราะไม่อยากให้แม่ต้องทุกข์ใจ และเข้าใจดีว่าแม่ต้องทนเหงามาเกือบยี่สิบปี เพราะพ่อจากไปด้วยอุบัติเหตุตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอจึงอยากให้แม่ได้พบความสุขบ้าง

มันจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอต้องอดทนอยู่อย่างระวังตัว และพกอาวุธเล็ก ๆ ติดตัวเสมอ

“แม่อาการยังไม่ดีขึ้นเลยเหรอพี่แฟน”

ธิมาดาหลุดจากภวังค์ “ยังเลย หมอบอกว่าอีกประมาณหนึ่งอาทิตย์ก็น่าจะกลับบ้านได้ แต่ต้องหมั่นทำกายภาพบำบัด และให้ไปหาหมอตามนัด” แม่เธอเป็นโรคความดันโลหิตสูง และไม่ค่อยกินยาตามที่หมอสั่ง จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้กลายเป็นอัมพฤกษ์

“ถ้าออกจากโรงพยาบาลแล้ว ใครจะดูแลแม่ล่ะพี่แฟน” ทิตยาถามด้วยความสงสัยใคร่รู้

“ก็คงต้องจ้างคนมาดูแลแหละปลาย” แล้วเธอก็ถอนหายใจยืดยาว เพราะรายจ่ายต่าง ๆ ที่ประดังเข้ามาช่วงที่แม่เธอป่วยมันมากเหลือเกิน มากจนเงินเก็บที่อดออมมาตั้งแต่สมัยเรียนแทบจะไม่เหลือติดบัญชีแล้ว จากคนที่ไม่เคยสนใจจะทำบัตรเครดิต หรือบัตรกดเงินสดอะไรต่าง ๆ ตอนนี้ก็มีบัตรเหล่านั้นมาครอบครองเผื่อฉุกเฉินหลายใบแล้ว

“พี่แฟนมีอะไรก็บอกปลายได้นะ ปลายยินดีช่วยเต็มที่ไม่ต้องเกรงใจ ทุกเรื่องนะพี่แฟน”

“จ้ะ ขอบใจนะปลาย” เธอวางมือลงบนหลังมือบางนั้น “ว่าแต่ที่เดินมาหาพี่ถึงนี่ คงไม่ใช่แค่มาถามว่าพี่เป็นอะไรหรอกนะ”

“เบื่อพวกรู้ทันจังเลย” สาวสวยทำปากยื่นแล้วสะบัดหน้าหนีไปทางอื่น ก่อนจะหันกลับมายิ้มให้อีกครั้ง “ปลายจะมาบอกพี่แฟนว่าเย็นนี้ให้ไปงานเลี้ยงด้วยกันหน่อย ปลายจะไปรับที่บ้านตอนสองทุ่มนะ” พูดจบก็ลุกจากไปทันที เพราะไม่อยากจะฟังคำปฏิเสธจากรุ่นพี่ เพราะรู้จักกันมานานจนรู้นิสัยกันเป็นอย่างดี ถ้าพูดจบแล้วรีบเดินหนี อีกฝ่ายต้องยอมไปด้วยแน่นอน

แต่วันนี้เธอทำไม่สำเร็จ เพราะอีกฝ่ายรีบเดินมาดักหน้าเอาไว้

“ทำไมปลายไม่ไปกับพี่ต้นล่ะ” เธอหมายถึงฐวรรษ กรรมการผู้จัดการใหญ่ของบริษัท และยังเป็นเพื่อนสนิทของประธานบริษัท ซึ่งก็คือพี่ชายของรุ่นน้องเธอคนนี้นั่นเอง

“ก็..”

“ก็อะไร ไม่ต้องมามองหน้าทำท่าอึกอักเลย มุกเดิมใช้ไม่ได้แล้วย่ะเธอ” แล้วบิดที่ต้นแขนเบา ๆ อย่างหยอกเย้ามากกว่าจะเอาจริง