บทที่10แค่ one night stand

"คนบ้าต้องหล่อเบอร์นี้เลยเหรอคะคุณมิ้น โห เสียดายจัง "

" ต้า"

"คะ"

"ถ้าลูกค้าหมดปิดร้านเลยนะ วันนี้ฉันอนุญาตให้กลับบ้านเร็ว ฉันเหนื่อยน่ะ"

"ค่ะ "

คำว่าปิดร้านกลับบ้านเร็วทำเอาต้าขยันตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน๊อต ไม่เบรกไม่หยุดพัก ชงกาแฟจนกระทั่งลูกค้าในร้านทยอยออกไปจนหมดเหลือเพียงคนเดียวที่ยังนั่งอยู่ในสวนข้างร้าน ต้าหวังดีกำลังจะเดินไปบอกลูกค้าว่าร้านปิด แต่ทว่าเจ้าของร้านดันเห็นก่อน

"ต้า!!"

"คะ พอดีต้าจะไปบอกให้เค้ากลับน่ะค่ะ "

"ไม่เป็นไรกลับเถอะเดี๋ยวฉันบอกเอง "

"งั้นต้าไปก่อนนะคะ "

มิ้นพยักหน้า กระทั่งต้าเดินออกไปจนลับสายตา เธอเดินไปหน้าร้านแล้วขึ้นป้ายปิดร้าน ไฟสีส้มอ่อนภายในร้านดับลง แล้วร่างบอบบางก็เดินไปในสวนด้านข้าง เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆแล้วเดินไปจนเกือบชิดร่างสูงที่นั่งหลับตาสนิท มิ้นกล้าๆกลัวๆมองหาไม้เจอกิ่งไม้เล็กๆแล้วหยิบมาเขี่ยร่างสูง

"คุณ กลับไปได้แล้ว คุณ "

"ว๊าย!! " เบนลืมตาแล้วยื่นมือรวบร่างบางล้มนั่งลงบนหน้าตักอย่างรวดเร็ว

"ปล่อยฉัน!!ปล่อย!! คุณไม่มีสิทธิ์มาทำลุ่มล่ามกับฉันนะ " ยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งกอดแน่น

" ทำมากกว่าลุ่มล่ามผมก็ทำมาแล้ว"

" มันก็แค่ !!"

"แค่อะไร " เขาเอียงใบหน้าครามคมประสานแววตากลมดำขลับ

" ไม่ว่าคุณจะต้องการอะไร ฉันก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคุณอีก มันจบแล้ว ฉันไม่อยากเจอคุณอีก แล้วคุณก็ไม่ต้องมาเจอฉันด้วย "

" คุณพูดง่ายจัง คุณไม่นึกถึงจิตใจผมหรือไง รู้มั้ยว่าผมคิดถึงคืนนั้นและคิดถึงคุณ "

"ฮ่าๆๆๆ ฉันไม่มีเงินซื้อคุณต่อหรอกนะ ถ้าจะมามุกนี้ล่ะก็ ฉันว่าคุณไปหาผู้หญิงที่รวยๆดีกว่า ปล่อยฉัน!! ฉันบอกให้ปล่อย!! " คนตัวเล็กใช้กำลังจนหนีจากวงแขนแข็งแรงนั่นได้ แล้วเธอก็เดินกลับเข้าร้านเพื่อไปเอากระเป๋า ทว่าร่างสูงก็เดินตามติดแล้วถอนหายใจ

"เฮ้อ คุณไม่ต้องซื้อผม สำหรับคุณฟรี ฟังนะ ผมอยากรู้จักคุณ ไม่ใช่แค่คืนนั้น "

" ฉันไม่อยากรู้จักคุณ ฉันว่าเราตกลงกันเรียบร้อยแล้ว ฉันจะปิดร้านเชิญคุณออกไปและอย่ามาที่นี่อีก"

เบนทำท่าเดินเหมือนออกจากร้านเดินวนไปวนมาแล้วสาวเท้าไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวร่างบาง

"นี่คุณจะทำอะไร อย่าทำอะไรบ้าๆนะ

เบนสาวเท้าไปเรื่อยๆนัยน์ตาสีน้ำเข้มประสานแววตากลมใสตื่นตระหนกไม่กระพริบ เขาดันร่างบางด้วยร่างกำยำจนติดผนังแล้วยกวงแขนกักขัง มือยันกำแพงไว้มั่นตามด้วยเรือนกายแนบชิดจนเธอไม่สามารถขยับหนีได้ เขาโน้มใบหน้าคมคายโน้มลงต่ำห่างกันแค่ปลายจมูกจนได้กลิ่นหอมจากกายสาว

" สำหรับคุณ คืนนั้นคงไม่มีความหมายกับคุณเลยใช่มั้ยทั้งๆที่เป็นครั้งแรกของคุณ แต่สำหรับผม ผมกลับคิดว่า มันเป็นคืนที่พิเศษ " สายตาคมเข้มกวาดมองดวงหน้าเรียวเล็กไร้เครื่องสำอางค์เค้นคำตอบ

"ใช่!! คุณกลับไปเถอะ แล้วหาผู้หญิงคนใหม่ อย่างคุณหาไม่ยากหรอก "

"ผมไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นนอกจากคุณ ผมอยากรู้จักคุณ มิ้น…" เขาเรียกชื่อเธออย่างสนิทสนม สายตาไม่ละไปจากดวงหน้าเรียวเล็ก

"ฉันมีลูกแล้วคุณก็รู้" เธอหลบสายตาคมกล้า

"ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่"

"มันก็แค่ one night stand คุณจะอะไรกับฉันนักหนา

"แต่ผมไม่คิดแบบนั้น คุณอยากจบผมเข้าใจ แต่ผมไม่อยากจบคุณก็ต้องเข้าใจ คุณรู้มั้ย ว่าคุณทำให้ผมอยากจับคุณทั้งตัว"

คำพูดเห็นแก่ได้ทำให้ฝ่ามือเล็กเหวี่ยงไปบนข้างแก้มสากระคายจนใบหน้าหล่อหันข้าง ทันใดนั้นริมฝีปากหยักได้รูปก็บถจูบกลีบปากนุ่มอย่างว่องไวพร้อมกับแทรกลิ้นอุ่นเข้าไปตวัดรัดรึงลิ้นเล็กอย่างกระหาย

"อื้อ ปะ อึก อุ๊บ " เธอยกมือผลักดันเขาออกแต่ก็ไม่เป็นผล

“อึก..อืม” เขาจูบเธอเสมือนดูดวิญญาณกลืนกินน้ำหวานในช่องปากเล็กอย่างคนหิวน้ำจนร่างบอบบางมิอาจขัดขืนเบนจูบจนพอใจก็ค่อยๆผละจากริมฝีปากนุ่มช้าๆจนเธอเป็นอิสระ

"คุณทำแบบนี้ทำไม"

" ผมชอบคุณ อยากรู้จักคุณ "

"ฉันมีครอบครัวแล้วอย่ามายุ่งกับฉัน ฉันขอร้อง "

"ผมต้องยุ่ง ในเมื่อผมเป็นคนแรกของคุณ หรือจะให้พูดว่าผมเป็นผัวคุณดี "