บทที่ 4-2

“ของตอบแทนที่เคยดูแลพวกเรายังไงล่ะ ทำหน้าอย่างนี้แสดงว่าไม่เคยรู้ล่ะสิ”

เจ้าของฟิตเนสยิ้มยิงฟันล้อต่อ

“ตอนที่เห็นก็องดิคที่โรงเรียนมาร์คกับเบน ฉันคิดว่าคล้ายๆ กุมุท เลยเอามาโพสท์ในเฟซบุคให้ดูกันเล่นๆ ทีแรกคิดว่าแค่คนหน้าเหมือน ที่ไหนได้ปัทม์บอกว่าเจอนิลที่มหาวิทยาลัย แถมก็องดิคมาหานิล ได้ยินเรียกว่า...แม่ ทีนี้เลยเดาเรื่องออก”

สาวชุดชีฟองผู้มีลูกเรียนอยู่โรงเรียนนานาชาติเล่ายิ้มๆ

“เก่งนะเรื่องหลอกเด็กเนี่ย ตั้งแต่หลอกพ่อของลูก ยันลูกของเพื่อน”

เธอค้อนควับ โดนล้อมานานเพราะมีสามีอายุอ่อนกว่าสองปี

“ฉันเปล่าหลอกนะ แค่ให้มาร์คกับเบนไปถามเฟซบุคก็องดิค แล้วบอกว่าแม่เขาเหมือนจะเมาในงานเลี้ยง ให้มาดูหน่อย”

“ชื่อมีตั้งมากมายไหงนิลตั้งชื่อลูกว่าก็องดิควะ พิลึก”

เจ้าของฟิตเนตส่ายศรีษะ

“วอลแตร์ไง รู้จักไหม ก็องดิคคือพระเอกแล้วก็ชื่อเดียวกับนิยาย เนื้อเรื่องเสียดสี สอนให้ยอมรับโลกที่เป็น และทนอยู่กับมัน ไม่จำเป็นต้องขวนขวายใฝ่หาอะไรที่เป็นโลกอุดมคติ เพราะตราบใดที่มนุษย์ ยังจัดการความรัก โลภ โกรธ หลง ในตัวไม่ได้ ความสุขสงบก็ไม่เกิด นิลนี่รสนิยมอ่านหนังสือดีนะ ชื่อเล่นลูกชายก็องดิค ภาษาไทยก็กัณณ์ดิษฐ์ เก๋มาก”

สาวจบอักษรศาสตร์ชมปนทึ่งๆ ในความช่างคิดของคนที่เธอเคยมองว่าไม่ตั้งใจเรียน

“อย่ามัวแต่จัดการเรื่องของคนอื่นสิ เรื่องหัวใจของตัวเองน่ะหัดรู้จักจัดการเสียบ้าง”

ปัทม์ยิ้ม คนหนึ่งไม่รู้อะไรเลย อีกคนก็ปากแข็งเหลือเกิน ลองเลียบๆ เคียงๆ ถามเรื่องครอบครัว กัณหาเลี่ยงไปเลี่ยงมา ตัดบทสั้นๆ ว่าเลิกกับพ่อของลูกแล้ว แถมเล่าให้เข้าใจผิดว่ากัณณ์ดิษฐ์อายุประมาณสิบขวบ ทั้งๆ ที่จริงๆ โตเป็นหนุ่มหล่อ

“ฉัน...”

กุมุทพูดอะไรไม่ออก ความจริงทำเอาโลกตลบหมุน ลูกของกุมุท ...กัณหาของกุมุท

“ไปตามลูกตามเมียตัวเองได้แล้ว ครั้งแรกนะเว้ย ที่เห็นนายเสียเซลฟ์เวลาอยู่ใกล้ผู้หญิง รู้ไหมตั้งแต่นิลเข้างานมาน่ะนายมองตามเขาตลอด”

แม่ลูกสองยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เล่าเรื่องตนแอบสังเกตเขามาทั้งคืน แม้เป็นคู่กัดกับคนเพิ่งออกไปพร้อมลูก แต่ไม่ซับซ้อนเจือเสน่หาเหมือนผู้ชายกำลังนั่งงงอยู่

“พวกเราช่วยได้แค่นี้แหละ หัวใจใครหัวใจมัน ต้องจัดการกันเอง”

ปัทม์ตัดบท

“แม่ ผมหิว”

ลูกชายตัวโตบอกก่อนจอดรถร้านข้างถนน บะหมี่แห้งหมูแดงวางอยู่ตรงหน้ากัณหา ส่วนอีกชามกัณณ์ดิษฐ์กินเอร็ดอร่อยไปเรื่อยๆ ไม่ถามอะไรทั้งนั้น

“ทำไม มาหาแม่งานได้ล่ะ”

ในใจเต้นตึกตัก กัณณ์ดิษฐ์เห็นกุมุทแล้ว คนหน้าเหมือนกับแกที่สุดในโลก

“แม่บอกชื่อร้านงานรียูเนี่ยนผมไว้แล้วนี่ ที่เหลือใช้แผนที่ ให้แท็กซี่พามา ดึกแล้วผู้หญิงกลับคนเดียวลำบาก”

กัณณ์ดิษฐ์ฉลาด ชอบเทคโนโลยีมาตั้งแต่เด็กจนเป็นวัยรุ่น บางครั้งกัณหาอ่านใจลูกไม่ออกว่าคิดอะไรอยู่ เขาอะไรคาดไม่ถึงบ่อยๆ

“แวะเซเว่นปากซอยด้วยนะแม่ ซื้อชีสไบท์แช่ตู้เย็นเก็บไว้”

ภาพของกุมุทและลูกมักซ้อนทับกันเสมอ รูปร่างหน้าตา น้ำเสียง หรือแม้แต่นิสัยบางอย่าง ลูกเคี้ยวบะหมี่ตุ้ยๆ กัณณ์ดิษฐ์กินจุ แต่กลับไม่อ้วนเลย