บทที่ 5 กระหายในราคะ

บทที่ 5

กระหายในราคะ

ร้างรามานาน

เสียงสวบสาบและเสียงเสื้อผ้าที่ร่วงหล่นลงพื้นทำให้คนตัวเล็กบนเตียงวิวาห์ถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง เดาว่าเวลานี้เจ้าบ่าวของนางคงกำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าออก

“ทะ...ท่านพี่”

หญิงสาวเปล่งเสียงเรียกอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก เมื่อจู่ๆ อีกฝ่ายก็นิ่งเงียบไป นางจึงไม่แน่ใจว่าเขายังคงอยู่ในห้องหอหรือเปล่า

อีกฝ่ายไม่ตอบแต่ฝ่ามือหนาสากกระด้างกลับวางลงบนนวลแก้มของนาง ไล้นิ้วจับปลายคางของนางให้เชิดขึ้นน้อยๆ ก่อนจะก้มลงปล้นปลิดเรียวปากเอาไว้แนบแน่น

อื้อ...

หัวใจดวงเล็กหวิวโหวงเมื่อถูกเรียวปากร้อนประทับลงมาอย่างรวดเร็ว ทันทีที่นางส่งเสียงครางในลำคอลิ้นร้อนก็แทรกเข้ามากระหวัดเร้ากลืนกินความหอมหวานภายในโพรงปากอย่างช่ำชอง

นานแค่ไหนแล้ว...ที่เขาไม่ได้กอดสตรี

คงนับตั้งแต่ที่ภรรยาเสียชีวิตกระมัง...

สิบเก้าปีที่เขาทุ่มเทชีวิตให้กับกิจการโรงเลี้ยงม้าและฟูมฟักเลี้ยงดูบุตรชายให้เติบใหญ่ขึ้นมาอย่างสง่างาม แม้มีสตรีมากหน้าหลายตาแวะเวียนเข้ามา แต่กลับไม่เคยเปิดใจให้สตรีคนไหนได้เข้ามาใกล้ชิด

จนเวลานี้อายุของเถ้าแก่เหลียงซื่อเฉินล่วงเลยมาถึงสามสิบเจ็ดปีแล้ว...

การได้สัมผัสสตรีราวกับปลุกไฟที่มอดดับในกายให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง เรียวปากอวบอิ่มแสนหวานทำให้แรงราคะบีบอัดแกนกลางกายจนแข็งขึงผงาดขึ้นมาแนบไปกับหัวหน่าว

เถ้าแก่เหลียงบดจูบเรียวปากหยักได้รูปเนิบช้า บดคลึงเรียวปากอวบอิ่มจนค่อยๆ บวมเห่อ ในขณะที่ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กไม่ประสาอย่างคนที่ผ่านโลกมามากกว่า

“อะ...อื้อ”

จางถิงถิงรู้สึกหูอื้อตาลายไปหมด ราวกับเรือนกายถูกลามเลียด้วยเปลวไฟร้อนผ่าว

‘นะ...นี่หรือเรียกว่าจูบ ระ...รู้สึกดีจัง’

แม้หัวสมองจะขาวโพลนแต่สติอันน้อยนิดก็ยังจับความรู้สึกได้ว่า ‘จูบ’ ที่เจ้าบ่าวมอบให้นางนั้นมันหวานล้ำซ่านหวามไปทั้งเรือนกาย

“อื้อ...”

เรือนกายสะท้านจนเผลอห่อไหล่เข้าหากัน เมื่อมือหนาสากกระด้างค่อยๆ ถอดอาภรณ์ของนางออกทีละชิ้น ทีละชิ้น ทีละชิ้น... จนท้ายที่สุดเรือนกายยวนเย้าก็เปลือยเปล่าอยู่บนฟูกนอนวิวาห์สีแดงมงคล

ผิวขาวตัดกับสีแดงชวนให้หลงใหลมัวเมา เรือนกายที่เต็มไปด้วยส่วนสัดยวนเย้า ส่วนใดที่ควรนูนก็นูนเด่นเป็นก้อนกลม ส่วนใดที่ควรเว้าก็คอดกิ่วชวนมอง

“ทะ...ท่านพี่”

จางถิงถิงครางแผ่วเมื่อเขาปล่อยเรียวปากของนางให้เป็นอิสระ เรียวปากร้อนจูบไซ้ไปตามลำคอก่อนจะลากลิ้นชื้นแฉะลามเลียลงมายังเนินอกอิ่มดั่งกำลังกระหาย

จ๊วบ!

คนถูกปิดตาถึงกับกระตุกเกร็งเมื่อปากร้อนครอบครองเต้าหวาน ดูดดุนรุนแรงส่งผลให้นางแอ่นทรวงอกเข้าหาเขาอย่างเผลอไผล

“อะ...อาห์”

หญิงสาวกัดเรียวปากเอาไว้เมื่อตนเองเผลอส่งเสียงครางออกมาอย่างน่าละอาย แต่ความพยายามของนางกลับไร้ความหมายเมื่อมือหนาสากกระด้างอย่างคนทำงานหนักบีบเฟ้นเต้าหวานแรงเสียจนนางเผลอส่งเสียงครางออกมาอีกจนได้

“อะ...อะ...อื้อ อื้อ”

เรียวปากร้อนทั้งดูด ทั้งเลีย ทั้งตวัดลิ้นกลืนกิน ในขณะที่มือหนาบีบเฟ้นเคล้นทรวงอกกลมกลึงนุ่มนิ่ม ก่อนจะทาบทับเรือนกายแข็งแกร่งลงบนเรือนร่างเล็กใต้ร่าง

“อื้อ...”

จางถิงถิงถึงกับส่งเสียงครางแผ่ว น้ำหนักของสามีที่กดทับลงมาให้ความรู้สึกดิบเถื่อนร้อนผ่าวปราศจากความอ่อนโยน รับรู้ได้ถึงมัดกล้ามแน่นขนัดที่เบียดชิดไปตามส่วนสัดโค้งเว้าแห่งอิสตรี

หญิงสาวหอบหายใจกระเส่าอยู่ภายใต้ร่างแกร่ง ข้อมือเล็กยังคงถูกพันธนาการขึ้นสูงเหนือศีรษะ ดวงตาคู่สวยถูกปิดจนมองไม่เห็นใบหน้าสามี ไม่รู้เลยว่าเวลานี้เขาพึงพอใจในเรือนร่างของนางสักกี่มากน้อย

“อ๊ะ...”

แล้วความคิดก็สะดุดกึก เมื่อมือหนาสากกระด้างข้างหนึ่งลามไล้เลื่อนลงต่ำกอบกุมโหนกนูนแห่งอิสตรีเอาไว้ แล้วโดยที่นางยังไม่ทันตั้งตัวเขาก็สอดนิ้วกลางแทรกเสียดผ่านกลีบบุปผาอวบอูมทั้งสองกลีบ

ถูไถไปมาช้าๆ จนน้ำใสไหลเยิ้มติดปลายนิ้วมือออกมาเป็นสาย

ยิ่งถู...

ยิ่งเสียว...

จางถิงถิงครางเสียงกระเส่าไม่เป็นภาษา ในน้ำเสียงนฉายชัดว่าพึงพอใจและเขินอายไปในคราเดียวกัน ซึ่งเสียงนี้ปลุกสัญชาตญาณดิบเถื่อนในกายแกร่งให้ยิ่งแข็งขึง หนุ่มใหญ่ไม่รอช้าเขาจับเรียวขาของนางให้ยกชันแล้วแบะอ้ากว้าง ก่อนจะสอดนิ้วกลางเข้าไปในรูแคบชื้น

“อื้อ”

จางถิงถิงนิ่วหน้าด้วยความคับแน่น หน่วงหนึบ เจ็บนิดๆ พอให้ลมหายใจติดขัด แต่เพียงครู่เดียวเมื่อนิ้วมือเริ่มขยับความเสียวซ่านก็แล่นปราดเข้ามาแทนที่

สามีชักนิ้วเข้าออกอยู่เช่นนั้น จนเรือนร่างเปลือยเปล่าอรชรดิ้นพล่านด้วยความซ่านสะท้าน ปลายนิ้วขยับหมุนแตะขยี้ปุ่มปมภายในช่องแคบชื้น

“ทะ...ท่านพี่ ขะ...ข้า ข้าปวดเบาเจ้าค่ะ”

หญิงสาวกัดเรียวปากอวบอิ่ม บิดกายแรง หอบหายใจกระเส่าจนทรวงอกคู่สวยกระเพื่อมไหว ทว่าสามีกลับไม่เอื้อนเอ่ยคำใด กระนั้นนางรับรู้ได้ว่าลมหายใจของเขากระชั้นมากขึ้น

“อื้อ อะ...ฮึก ฮึก”

สายน้ำใสๆ ไหลแตกกระฉูดออกมาทันทีเมื่อเถ้าแก่หนุ่มชักนิ้วออก เขาจ้องมองบุปผาอวบอูมสั่นระริกจากแรงกระสัน ลูกกระเดือกกลิ้งกลอกไปมาฉายชัดว่าเขากำลังกลืนน้ำลายดั่งกำลังกระหาย ก่อนที่ดวงตาคมปลาบจะมองเรือนกายของนางที่บิดเร่าดั่งนางแมวยั่วสวาทที่กำลังอยากอย่างเต็มที่

‘นางช่างน่าเอาเหลือเกิน... แต่ก็บริสุทธิ์ใสซื่อเกินกว่าที่จะสอดใส่โดยไม่ทำความคุ้นชิน’

เถ้าแก่เหลียงซื่อเฉินไม่รอช้า เขาสอดนิ้วกลางกลับเข้าไปอีกครั้งจากนั้นจึงค่อยๆ สอดนิ้วชี้เพิ่มเข้าไป รับรู้ได้ถึงช่องแคบที่บีบรัดนิ้วทั้งสองของเขาเอาไว้แน่น