2.เทพบุตรซาตาน

********ทักทายคร้า ตอนที่2 มาต่อให้รัวๆ คร้า***************

การปรากฏกายของสองหนุ่มฮอตที่ความหล่อเหลากินกันไม่ลง ทำเอาสาวประเภทสองที่นั่งอยู่ในห้องอ้าปากค้าง ตาจ้องมองไปที่รีชและเจย์เดนเป็นจุดเดียว

รีชหันไปยิ้มให้เจย์เดนอย่างอดขำไม่ได้ กะเทยสี่นางได้สติลุกขึ้นแยกย้ายไปยืนเกาะแขนสองหนุ่มคนละข้าง ก่อนจะใช้หน้าอกหน้าใจที่พวกเธออาศัยมีดหมอบันดาลขึ้น ถูไถกับต้นแขนแกร่งหวังจะให้สองหนุ่มต้องตา

“หล่อ…ล่ำ…แมนแฮมซั่ม ดุดัน ดิบเถื่อน ครบสูตรพ่อคุณเอ๊ย…” กะเทยนางหนึ่งบอกแล้วทอดสะพานด้วยการส่งสายตาหวานฉ่ำไปให้เป็นทัพหน้า

“เอาล่ะครับสาวๆ ผมไม่นิยมสาวประเภทสองซะด้วย นี่ก็ใกล้ได้เวลาเปิดงานแล้ว ชุดกับช่างแต่งหน้าอยู่ไหนจัดมาเร็วเลยครับ…” รีชบอกพลางเบี่ยงตัวออกจากสาวๆ ไปนั่งบนเก้าอี้หน้ากระจก

ในขณะที่เจย์เดนเงียบขรึมตามแบบฉบับและไม่ยอมพูดอะไรนอกจากเดินไปนั่งให้ช่างแต่งตัว

“แค่เปิดงานทำไมต้องแต่งตัวแบบนี้ด้วยวะ…บ้าฉิบ…” เจย์เดนสบถออกมาอย่างหงุดหงิด เพราะไม่ชอบอะไรพิธีรีตอง

รีชมองใบหน้าคมเข้มกับนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มดุดันของเจ้าพ่อ ‘พาราไดส์ กาสิโน’ (Paradise Casino) กาสิโนแห่งลาสเวกัสยิ้มๆ

“เอาน่า ช่วยเขาสืบสานวัฒนธรรมเก่าแก่ไว้ให้ลูกให้หลาน จะบ่นอะไรนักหนาวะ…” รีชเอื้อมมือไปตบบ่าเพื่อนอย่างสัพยอก

“ชุดมาแล้วค่าสุดหล่อทั้งสอง…”

รีชหันไปมองชุดเจ้าชายย้อนยุคที่มีเสื้อยืดสีขาวรัดรูปอวดหุ่นเต็มไปด้วยซิกแพ็คกับกางเกงสีเดียวกันอย่างไม่สบอารมณ์นัก

“แล้วหน้ากากล่ะแบบไหน…” รีชถามเสียงเรียบ ตามองชุดที่จะสวมใส่อย่างขัดใจ เพราะเขาอยากได้ชุดแปลกใหม่กว่าที่เห็นอยู่ตอนนี้ แล้วอารมณ์ซาตานก็เข้าสิงทันทีเมื่อเจ้าหน้าที่ถือหน้ากากที่ปิดบังใบหน้าออกมา

“ให้ตายสิวะ ใครเป็นคนเตรียมชุดประธานเปิดงาน” รีชตวัดสายตามองหน้าทุกคนในห้องอย่างไม่พอใจ นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มลุกวาวตามอารมณ์ของเจ้าตัว เจ้าหน้าที่ทุกคนถึงกับสะดุ้งโหยงและก้มมองพื้นอย่างหวั่นๆ เพราะรู้กิตติมศักดิ์ของเทพบุตรซาตานคนนี้ดี เจย์เดนเห็นสีหน้าซีดเผือดของเจ้าหน้าที่ก็อดสงสารไม่ได้ เพราะหมอนี่เวลาโกรธสายตาเผาคนได้เลยล่ะ

“ผมถามว่าใครเป็นคนเตรียมชุด” เมื่อไม่มีใครตอบรีชก็ถามอีกครั้ง

“ฉันเอง คุณมีปัญหาอะไร…”

รีชและเจย์เดนหันไปมองเจ้าของเสียงหวานที่ก้าวเข้ามาในห้อง เพียงเสี้ยววินาทีแรกที่สายตาปะทะร่างโปร่งระหง รีชถึงกับนิ่งงัน ชุดเดรสรัดรูปเฉียงไหล่สีทองเน้นสัดส่วนคนสวมใส่ ขับผิวสีน้ำผึ้งให้นวลเนียนผุดผ่องจนไม่อาจละสายตาไปไหนได้

ดวงตาคมกริบจ้องสำรวจสัดส่วนสามสิบสี่-ยี่สิบหก-สามสิบห้าที่คาสโนวาตัวพ่อคาดเดา ทำเอาปลายประสาทไม่มีกระดูกกลางลำตัวพองขยาย…อา…เจ้าหล่อนทำให้เขาร้อนฉ่าตั้งแต่วินาทีแรกเลยทีเดียว เมื่อต้องตาก็คงต้องพาขึ้นเตียงแล้ว…รีช เฟอร์ดาริทคิดอย่างครึ้มใจกับความคิดตัวเอง ขณะสำรวจร่างงามเพลินๆ เสียงหวานก็แว้ดถามอีกครั้งจนชายหนุ่มสะดุ้งอย่างคาดไม่ถึงว่าจะมีใครกล้าแว้ดเสียงแหลมใส่เขา โดยเฉพาะผู้หญิง

“ชุดมีปัญหาอะไรคะ…” เธอถามพลางจ้องหน้าคมสันอย่างเอาเรื่อง ดวงตาคมโตที่แต่งแต้มด้วยเฉดสีฉูดฉาดมองมาอย่างเกรี้ยวกราดราวกับโกรธกันมาสักสิบชาติ แต่รีชก็ไม่คิดจะสนใจ พิงสะโพกกับขอบโต๊ะเครื่องแป้ง สองมือยกขึ้นกอดอกอย่างไม่ยี่หระว่าใกล้จะถึงเวลาเปิดงานเข้าไปทุกขณะ

“ชุดไม่มีปัญหาแต่ผมไม่ถูกใจ…” คำตอบของชายหนุ่มเหมือนน้ำมันราดรดลงกองไฟ ปีวราอารมณ์พุ่งปี๊ดจนเก็บไว้ไม่ได้อีกต่อไป

“ชุดไม่ถูกใจทำไมไม่แย้งตั้งแต่สองอาทิตย์ที่แล้วคะ ทางเราจะได้หาชุดใหม่ให้…” เธอขยับเข้าไปใกล้สองมือกำเข้าหากันแน่น ใบหน้านวลเนียนเปลี่ยนเป็นแดงก่ำอย่างโมโหสุดขีด

รีชมองริมฝีปากที่ขยับขึ้นลงอย่างถูกใจ ผู้หญิงบ้าอะไรเซ็กซี่ได้ทุกอิริยาบถ ขนาดโกรธยังน่ามองขนาดนี้ ถ้าเธอดิ้นพล่านครวญครางใต้ร่างเขาจะเร้าอารมณ์ขนาดไหนกันวะ…

“ไม่รู้สิ ผมเพิ่งเปลี่ยนใจไม่ชอบเมื่อกี้ เพราะมีอย่างอื่นที่ชอบมากกว่าชุด…” รีชไหวไหล่ นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มมองสัดส่วนงดงามอย่างโลมเลีย เจย์เดนเห็นคาสโนวาตัวพ่อแห่งอิตาลีออกลายก็ยกยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเดินไปเปลี่ยนชุดเป็นสวมชุดที่ทางผู้จัดงานเตรียมไว้ให้

“อะไรที่คุณชอบคะ ฉันจะได้หามาให้ คุณจะได้แต่งตัวเสียที” ปีวราบอกเสียงอ่อน

รีชคลี่ยิ้มแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าเธอ ร่างงามขยับห่างเพื่อรักษาระยะ แต่ก็ช้ามือหนาที่คว้าเอวบางเข้าไปชิด เพียงสัมผัสร่างกายก็เหมือนมีกระแสไฟส่งผ่านถึงกัน

“ผมชอบคุณ คืนนี้ขึ้นเตียงกับผม คุณคิดนาทีเท่าไหร่คนสวย”

ปีวราตาโตเงยหน้าขึ้นไปสบตาคม สี่สาวที่เฝ้าดูเหตุการณ์ต่างยกมือขึ้นทาบอกอย่างตกใจ

“เก็บปากไว้กินน้ำพริกดีกว่าไหมคะคุณเศรษฐี ฉันไม่ใช่อีตัวที่จะยั่วต่อมเซ็กซ์ของคุณให้ทำงาน”

เธอบอกตาเขียวปัด สองมือยกขึ้นดันอกแข็งแรงเพื่อไม่ให้หน้าอกหน้าใจบดเบียดกับแผงซิกแพ็คจนเกินไป

“ใครว่า แค่คุณขยับปากผมก็อยากจูบคุณแล้ว” รีชยั่วตาหลุบมองริมฝีปากสีแดงสดจนแทบอดใจไม่ไหว ถ้าไม่มีสายหลายคู่จ้องอยู่เขาคงปล้นจูบเธอไปแล้ว

“บอกค่าเสียเวลามาได้เลย ผมจ่ายไม่อั้น…” เขาบอกต่ออย่างใจป้ำ

“ปล่อยนะคุณ…ฉันมาทำงาน ไม่ได้มาให้คุณตีราคาค่างวด แต่ถ้าอยากจนระงับความกำหนัดไว้ไม่ได้ ฉันขอแนะนำให้คุณไปทำหมันซะ อารมณ์ใคร่จะได้น้อยลง”

รีชถึงกับอึ้งไปกับคำพูดแรงๆ ของคนในวงแขน

“จี๊ดไปถึงทรวงเลยบีบี้ ปากจัดแบบนี้อยากรู้จริงๆ ว่าจะหวานหรือเปรี้ยวจนเข็ดฟัน” ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้

หญิงสาวเบือนหน้าหลบแทบไม่ทัน สี่สาวตัวเป็นชายแต่หัวใจเป็นหญิงแอบอิจฉาอยู่ในใจ เพราะฝันว่าอยากจะเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนเทพบุตรซาตานคนนี้มานานแล้ว

“อีตาบ้า อย่าทำบ้าๆ นะ รีบแต่งตัวเสียที เหลือเวลาไม่มากแล้วนะ”

“ถ้าจะให้แต่ง เราต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกัน โอเคไหม”

รีชอาศัยความได้เปรียบต่อรองจนเธอต้องคิดหนัก เมื่อชักช้าไม่ทันใจรีชก็กระตุ้นอีกครั้ง

“งานนี้งานใหญ่ถ้าบริษัททำเสียชื่อเสียง โอกาสไม่มีงานก็สูงนะคุณ…” แววตาลังเลที่เด่นชัดขึ้นทำให้รีชแอบยิ้มอยู่ในใจ ฝ่ามือหนาเริ่มเคลื่อนไหวต่ำลงไปถึงสะโพกผายแล้วลูบไล้ไปมาเบาๆ ทำเอาเธอใจสั่นสมองเริ่มเครียด อารมณ์บางอย่างเริ่มก่อตัว

“ข้อแลกเปลี่ยนอะไรไม่ทราบ…” เมื่อไม่มีทางออกเธอก็ถามเสียงห้วน รีชอยากกระโดดตัวลอยแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะดวงตาคมโตจะเผาไหม้เขาเป็นเถ้าธุลีอยู่แล้ว

“ออกเดตแล้วก็มีเซ็กซ์กับผมหนึ่งคืน…” ประโยคท้ายเขาโน้มลงไปกระซิบข้างหู และถือโอกาสแตะริมฝีปากลงเบาๆ ทำเอาเธอขนอ่อนตั้งชัน

“กรี๊ดดด…” เสียงร้องของคนที่เปลี่ยนคำนำหน้าจากนายเป็นนางสาวดังลั่นห้อง แล้วจับมือกันอย่างเสียดาย ใจอยากกระชากเพื่อนร่วมงานออกมาแล้วเสนอตัวเข้าไปแทนเสียเอง

*****************************

ขอบคุณที่ติดตามคร้า