21

“ลูกสะใภ้คนนี้ช่างพูดให้คนแก่สบายใจ.....ถ้าหนูอันคิดถึงมัมให้ออสตินพาไปหาสิจ๊ะ บ้านพักที่เชียงใหม่อากาศดีมาก ไม่เหมือนห้องสี่เหลี่ยมที่นี่หรอกจ้ะ” มาดามเอมิกาบอกอย่างมีเมตตา หมดมาดแม่ผัวตัวร้ายที่สวมบทบาทเพื่อทดสอบลูกสะใภ้ ไม่ใช่ว่าพิสูจน์แล้วผ่านเพราะช่วงเวลาสั้น ๆ คงไม่สามารถตัดสินอะไรได้มากนัก แต่หล่อนเชื่อความรู้สึกของตัวเองอีกทั้งลูกชายก็ทำท่าว่าชอบมากอย่างไม่เคยเห็นมาก่อนก็ได้แต่เอาใจช่วยขอให้ไปกันได้ตลอดรอดฝั่ง

“ค่ะมัม...หนูเข้าไปบอกบอสนะคะว่ามัมจะกลับแล้ว”

“ไม่ต้องจ้ะ นั่นไงไบรอันพร้อมแล้ว” มาดามเอมิกาหันไปเห็นไบรอันลากกระเป๋าออกมาจากห้องพอดี

“เก็บไปหมดแล้วใช่ไหม”

“ครับมัม”

“ดีมากไบรอัน...ทีนี้ก็ถึงคิวของแกแล้ว”

“คิวอะไรครับมัม”

“หาเมียให้แกไง”

ไบรอันอ้าปากค้าง ก่อนจะหน้าถอดสีรู้ดีว่าคนพูดจริงจังแค่ไหน

“ไม่เอาครับมัม...ผมหาเอง...” ชายหนุ่มทำหน้าอย่างกับกินยาขมเข้าไปเป็นชาม

“อย่างแกเมื่อไหร่จะหาได้ รู้จักเอาอย่างพี่แกบ้างสิ.....ไม่เอาฉันหาให้เองดีกว่า” มาดามเอมิกาพูดจาขึงขัง

“ไม่เอาครับ ผมหาเอง” ไบรอันทำหน้ามุ่ยบ่นอุบอิบ

อันนาไหว้ลาแม่สามีและมองตามทั้งสองคนที่เดินเถียงกันไปมาด้วยรอยยิ้ม หล่อนรับรู้ได้ถึงความรักความสนิทสนมที่คู่แม่ลูกต่างสายเลือดมีให้กัน.....เป็นโชคดีของหล่อนโดยแท้ที่เจอแม่สามีอย่างมาดามเอมิกาที่มีเมตตาอย่างล้นเหลือเผื่อแผ่ให้กับทุกคนไม่เกี่ยงงอนแม้ว่าตัวหล่อนนั้นเป็นสะใภ้ที่หาความเหมาะสมไม่ได้ ไม่มีอะไรจะเสริมส่งทางธุรกิจของตระกูลเลยแม้แต่น้อย แค่ผู้หญิงธรรมดาแต่ท่านก็เต็มใจต้อนรับ....คงไม่มีอะไรตอบแทนท่านได้ดีไปกว่า......หญิงสาวนิ่งคิด ยิ้มดวงตาพราวก่อนจะหันกลับเข้าห้องนอน

บทที่ 6

บอสที่รักของอันนายังนอนอยู่ในท่าเดิม สังเกตจากลมหายใจสม่ำเสมอแสดงว่าหลับไปแล้วจริง ๆ ..ฮึ....เด็กชายออสตินแสนงอน.....หญิงสาวยิ้มก่อนจะเข้าไปอาบน้ำสลัดความเมื่อยล้าตอนกลับออกมาร่างหนาบนที่นอนก็ยังไม่ไหวติง

“หลับหรือตายกันแน่วะ” อันนาเข้าไปชะโงกมอง ก่อนจะทอดตัวลงนอนซ้อนหลังพลางเบียดเรือนร่างนุ่มนิ่มเข้าหา...ดูสิจะหลับตาอีกนานแค่ไหน

“อื้อ......”

ออสตินทำเสียงเหมือนรำคาญพลางขยับหนี.....อะไรกันเนี่ยสามีฉัน...อันนาน้อยใจลุกขึ้นนั่งกอดเข่าอย่างเหงา ๆ

ชายหนุ่มค่อย ๆ หันกลับมายิ้มร่า ก่อนจะสอดแขนกอดเอวคอดแล้วดึงเมียสาวให้ล้มไปบนอกกว้าง เขารู้สึกตัวตั้งแต่หล่อนเปิดประตูเข้ามาแล้วแต่ที่ทำเป็นนิ่ง อยากรู้ว่ายัยตัวแสบจะทำอะไร

“เป็นอะไร ทำหน้าอย่างกับโดนผัวเบื่อ” ชายหนุ่มเอ่ยถามพลางยิ้มล้อแววตาไหวระริก

“ไม่ต้องมากอด เบื่อเค้าแล้วก็ปล่อยดิ” ทั้งเสียหน้าทั้งโมโหคนรู้ทัน เป็นพ่อมดหรือไงเดาใจได้หมด

“ไม่ปล่อย เมียอุตส่าห์เตรียมพร้อมขนาดนี้ไม่สนองให้ได้ไง” พูดจบก็หอมเสียหลายฟอด รู้สึกว่าแก้มเมียหอมเย็นชุ่มฉ่ำชื่นใจแตกต่างจากผู้หญิงทุกคนที่เคยผ่านมา

“ไม่ได้เตรียมพร้อม”

“ปากแข็ง......ไหนว่าจะออกไปคุยกับมัม”

“คุณมัมกลับไปกับคุณไบรอันแล้วค่ะ”

“อ้าว !.....”

“คุณมัมน่ารักมากเลยนะคะ ท่านชวนอันไปเที่ยวบ้านพักที่เชียงใหม่ด้วยค่ะ”

“เอาไว้ว่างค่อยไปกัน เชียงใหม่แค่นี้เอง” ชายหนุ่มไม่ได้แปลกใจที่มารดาของเขาจะเอ็นดูอันนาเป็นพิเศษ ก็เมียน่ารักขนาดนี้ใครจะอดใจไหว

“วันนี้ก็ว่าง พรุ่งนี้ก็ว่าง” คนอยากเที่ยวบ่นปากยื่นปากยาว แถมนิ้วเล็ก ๆ ยังสะกิดสะเกาปลายคางสากอย่างประจบ...เพราะอยากเที่ยวแหละดูออก...

“วันนี้ไม่ว่าง พรุ่งนี้ก็ไม่ว่าง มะรืนนี้คุณก็ไม่ว่างเพราะลุกไม่ไหวไปไหนไม่ได้อยู่ดี” ออสตินบอกพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม ขณะที่มือใหญ่เลิกชายกระโปรงนุ่มลื่นขึ้นมากองอยู่ที่เอวก่อนมือหนาจะขยำกุมกำอยู่ที่ก้นงอน ๆ

“บอสเดี๋ยว......คุยให้รู้เรื่องก่อนนนนนนน....” โอ๊ยยยย......คุณสามีอารมณ์เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาตามไม่ทันเลยวุ้ย......ถึงแม้จะบ่นในใจแต่ก็อดยิ้มออกมาไม่ได้...ขอให้ท้องทีเถอะ....อันนาลุ้นสุดตัวหวังมีเจ้าตัวน้อยเพื่อเป็นของขวัญล้ำค่าตอบแทนความเมตตาของคุณมัมให้จงได้........

“เดี๋ยวค่อยคุยที่รัก ตอนนี้ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า แสดงฝีมือมาเลยจ้า....” สามีหนุ่มเรือนกายใหญ่โต ตวัดเรือนร่างเพรียวงามขึ้นมาบนแผ่นอกกว้างอย่างเต็มใจเป็นฐานรองรับ รอชมลีลาเมียสาวว่าจะเด็ดแค่ไหน...... ไหน ๆ หล่อนก็ตั้งใจเข้ามาง้อกันแล้วนี่นา.....

“อันทำไม่เป็นค่ะ..........บอสคอยสอนอันนะคะ” หญิงสาวเงยหน้าช้อนสายตามอง พลางวางคางไว้บนหน้าอกที่ขยับขึ้นลงด้วยจังหวะหายใจหนัก ๆ บ่งบอกภาวะอารมณ์ของคนที่นอนข้างล่างได้เป็นอย่างดี .....

ออสตินใจฝ่อไปครึ่งหนึ่งแล้วที่ได้ยินสาวเจ้าตอบประโยคแรก แต่ก็มากระชุ่มกระชวยเมื่อได้ฟังประโยคถัดมา

“อืมเริ่มจากจูบ.......คุณเคยลองแล้ว จำได้ใช่ไหม” ชายหนุ่มหลุบตามองคนบนอกตาหวานเชื่อม พลางยกแขนขึ้นโอบกอดอย่างใจเย็น....ความรู้สึกแตกต่างจากคู่นอนที่ผ่านมา เขาไม่เคยต้องพูดคุยให้เสียเวลา มีแต่กิจกรรมที่จะนำพาไปสู่การปลดปล่อยอารมณ์ตามธรรมชาติ เสร็จแล้วก็แยกย้าย ไม่สนใจแม้กระทั่งชื่อของคู่นอนที่ค่อยจะไม่รู้ด้วยซ้ำ