บทที่ 8 (บทหนังสั้น น้ำใต้ศอก)

น้ำใต้ศอก

ตัวละคร

ซิน คิดว่าตนเองเป็นเมียหลวงที่ผัวรัก

แม่ ที่เป็นอัลไซเมอร์ แต่ฝังใจเรื่องหลานและสะใภ้

โอม ลูกชายที่รักแม่และเลือกผู้หญิงที่ดีมาเป็นแม่ของลูก

ติ๋ม เมียอีกคนของโอม

SCENE 01 ในบ้านของโอม

เริ่มภาพที่ ติ๋มจัดวางจานอาหารบนโต๊ะ

รับภาพที่ ซินเดินเข้ามาและมองเห็นติ๋ม

ซิน ต๊าย นี่เธอใช่ไหมติ๋ม (ร้องทักกวาดมองหัวจรดเท้า)

ติ๋ม ค่ะ

ซิน เธอมาทำอะไร อย่าบอกนะว่ามาเป็นพนักงานเสิร์ฟอาหาร (สายตาเย้ยหยัน)

ติ๋ม ค่ะ

ซิน เธอยังเหมือนเดิมเลยนะ ต่ำ ยังไงก็ยัง ต่ำไม่เปลี่ยนแปลง การแต่งกาย เสื้อผ้าหน้าผม บ่งบอกถึงความยากจนข้นแค้น อัปยศและขี้แพ้ (เดินวนกวาดมองรอบตัวติ๋ม)

ติ๋มเตรียมเดินออกไป

ซิน ฉันไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้มาเจอเธอโดยเฉพาะที่นี่ เธอไม่รู้เหรอว่านี่มันบ้านของสามีฉัน แล้วใครเป็นคนสั่งให้เธอเอาอาหารเข้ามา

แม่ ฉันเองแหละ (แม่เดินเข้ามาและนั่งลงที่โต๊ะอาหาร)

แม่ อาหารร้านนี้อร่อยและถูก สะอาดบริการดีรวดเร็ว

ซิน แม่ขา ซินรู้จักร้านอาหารดี ๆ แพง ๆ หลายที่นะคะ อร่อยและสะอาดราคาไม่แพงมาก คราวหลังถ้าคุณแม่อยากจะจัดงานหรือมีแขกมาบอกซินได้นะคะ

แม่ ที่นี่ฉันกินมานานแล้ว ถูกปากไม่อยากจะเปลี่ยน นี่เธอ มาครบแล้วใช่ไหม

ติ๋ม ค่ะ

ซิน ครบแล้วก็ไปสิยืนอยู่ทำไม

ติ๋มเดินออกไป

SCENE 02 ในบ้านของโอม (ต่อเนื่อง)

ซินเตรียมเลื่อนเก้าอี้นั่ง

แม่ โอมอยู่ไหน ทำไมยังไม่มา เธอไปตามทีสิ

ซิน ? คือ..

แม่ ยืนเซ่ออยู่ทำไมไปสิ ฉันให้ไปตามพ่อโอมมากินข้าว

โอม ผมมาแล้วครับแม่ ขอโทษที่มาช้าครับ (เดินมาเลื่อนเก้าอี้นั่ง)

แม่ แล้วนังผู้หญิงคนนี้เป็นใคร (ชี้หน้าซิน)

ซิน แม่ขาซินไงคะ เมียของคุณโอม

แม่ เมียเหรอ ทำไมฉันไม่เคยเห็น

ซิน แม่คะ เราเจอกันทุกวัน ตลอดวันเลยกว่าได้นะคะ

โอม คุณออกไปก่อนเถอะ ท่านจำไม่ได้ก็อย่าเพิ่งไปย้ำ

ซิน อีแก่บ้า เมื่อวานยังคุยดีอยู่เลย วันนี้จำไม่ได้ซะแล้ว อะไรของมันเนี่ย คอยดูนะ

ฉันจะให้แกไปอยู่บ้านพักคนชรา (บ่นกับตัวเอง)

ซินเดินออกไปอย่างหงุดหงิด

SCENE 03 ร้านอาหารของติ๋ม

ซินเดินเข้าไปในร้านอาหารที่อยู่ใกล้บ้านของโอม

ติ๋มกำลังเช็ดโต๊ะอยู่

ซิน นี่แกอีกแล้วเหรอ อย่าบอกนะว่าแกอยู่ร้านนี้ มิหน้า คุณแม่ถึงบอกว่าบริการดีรวดเร็ว และราคาถูก ก็

สมควรถูกหรอก ร้านแบบนี้ นี่ฉันหิวหรอกนะเห็นว่าใกล้บ้านเลยแวะมา

ติ๋ม คุณจะทานอะไรดีคะ นี่เมนู เลือกได้เลยนะคะ มีอาหารคาวหวานและเครื่องดื่ม ผลไม้ ไอศกรีม

ซิน บ้านนอก ต่ำ บอกตรง ๆ นะแค่เห็นหน้าแกฉันก็ขยะแขยง รู้สึกพะอึดพะอมจนกินอะไรไม่ลง ไป

ตามเจ้าของร้านมา

ติ๋มอ้ำอึ้งอึกอัก

ซิน ไปสิ ดูแต่งเนื้อแต่งตัว เสื้อผ้าหน้าผมสกปรกราคาถูกแบบนี้ จะมาทำงานในร้านอาหารได้ยังไง

ลูกค้าที่เข้ามาเจอสภาพของแกก็กินไม่ลงแล้ว

ติ๋ม วันนี้ไม่มีใครอยู่ร้านเลยค่ะ นอกจากฉันและแม่ครัวเท่านั้นคุณจะทานอะไรก็เลือกดูในเมนูนะคะ ได้แล้วก็กดกริ่งเรียกฉัน

ซิน ถามจริง ชีวิตของแกมันทำไมถึงตกต่ำได้มาจนป่านนี้ สมัยเรียนมาด้วยกัน แกก็แย่มากแล้วนะ ยากจน แต่ที่ได้เรียนที่เดียวกันฉันเพราะแกเรียนดีเรียนเก่ง ไม่งั้นคงเรียนโรงเรียนวัด

ติ๋ม ฉันขอตัวนะคะ

ซิน แกบริการลูกค้าแบบนี้ได้ยังไง ฉันยังไม่ได้สั่งเลย (ทุบโต๊ะมองหน้าแล้วหยิบเมนูมาเปิดดู)

ซิน แกมันไอ้ขี้แพ้ แพ้ฉันทุกอย่าง แม้แต่ผู้ชาย แกยังกินน้ำใต้ศอกฉัน จำได้ไหม ผู้ชายที่แกหลงรักหัว

ปักหัวปำ สุดท้ายเขามาสารภาพรักกับฉัน แกมันได้แต่แอบรัก แอบมองเขา ใครจะมาสนใจคนยากจนอย่างแก

ติ๋ม คุณจะรับอาหารไทยหรืออาหารจีนดีคะ วันนี้อาหารจีนลดราคานะคะ (ติ๋มยิ้มแล้วเปิดเมนูวางให้ซิน

ดู)

ซิน อีบ้า ฉันพูดอยู่อีกเรื่องแกมาพูดอีกเรื่อง ปัญญาอ่อนแบบนี้ไง เคยทำงานบริษัทที่เดียวกับฉันอยู่ดี ๆ

ต้องระเห็จมาทำงานในร้านอาหารกระจอก ๆ แบบนี้ ในขณะที่ฉันได้แต่งงานกับเศรษฐีมั่งมี นั่งกินนอนกินสบาย

ติ๋ม ถ้าคุณยังไม่สั่งฉันขอตัวนะคะ

ซิน อีบ้า อย่าริมาเทียบชั้นกับคนอย่างฉัน ถึงแม้ว่าแกจะเรียนที่เดียวกับฉัน ทำงานที่เดียวกับฉัน แต่ วาสนาคนเรามันผิดกัน คนอย่างแกเกิดมาเพื่อเป็นขี้ข้าก็ต้องเป็นขี้ข้า อีลูกเมียน้อย

ติ๋ม สรุปคุณไม่กินใช่ไหม เชิญออกไปจากที่นี่ ฉันไม่ใช่กระโถนที่จะมารองรับเศษขยะจากปากหมา ๆ

อย่างคุณ

ซิน อีบ้า แกกล้าไล่ฉันเหรอ กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา เลวตั้งแต่แม่ของแกให้ท่าพ่อฉันจนเกิดมาเป็น

แก อีลูกเมียน้อยเนรคุณ ฉันไม่นึกว่าจะได้เห็นแกอีกเลยชาตินี้ทำไมแกต้องเสนอหน้ามาให้ฉันเห็นด้วย

ติ๋ม คุณไม่อยากเห็นหน้าฉันก็เชิญออกไปแล้วอย่ามาที่นี่อีก ไปออกไป

ติ๋มเดินไปเปิดประตูแล้วมองหน้าซิน

ซิน อี อี..สารเลว ฉันเกลียดแก ทำไมไม่ตายตามแม่ของแกไป แกอยู่ให้รกโลกทำไม แก่เกิดมาเพื่อแข่ง

กับฉันทุกอย่าง แต่แกไม่มีวันชนะหรอก

จบภาพที่ซินเดินออกไป ติ๋มปิดประตูด้วยสีหน้าที่ไม่ดีนัก

SCENE 04 บ้านของโอม

ซินเดินเข้าบ้านด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

โอม คุณไปไหนมา อย่าถือคุณแม่ท่านเลย ผมบอกแล้วว่าท่านเป็นอัลไซเมอร์ เราต้องดูแลท่านอย่างใกล้ชิด

ซิน ก็จ้างพยาบาลมาเฝ้าดูแลสิคะ ฉันไม่ไหวหรอกนะอารมณ์เปลี่ยนแบบนี้ ฉันปรับไม่ทัน เดี่ยวไล่เดี๋ยวเรียก อีกชั่วโมงจะเป็นยังไงอีก ฉันเป็นเมียคุณนะ เป็นสะใภ้ไม่ใช่ขี้ข้า

โอม พยาบาลก็แค่มาแนะนำบอกกล่าวมาดูแลเรื่องการรักษาภายนอก แต่เรื่องของจิตใจมันจะเหมือนคนในครอบครัวได้ยังไง

ซิน ฉันขอเถอะนะ ฉันดูแลแม่คุณไม่ได้หรอกค่ะ หลายอารมณ์เกิน คุณไปซื้อคอนโดให้ฉันก็แล้วกันค่ะ แม่คุณก็ให้พยาบาลพิเศษหรือหลาน ๆ ลูกของพี่สาว พี่ชายคุณผลัดเปลี่ยนกันมาดูแล

แม่ โอม แม่อยากได้เสื้อผ้าเด็กอ่อน กับของใช้ เตรียมไว้ให้หลาน

ซิน หลานที่ไหนคะแม่ ใครจะคลอดเหรอคะ พี่สาวคุณท้องเหรอคะไม่เห็นรู้เรื่องเลย

โอม ครับแม่ ผมแล้วผมจะพาไปนะครับ

ซิน โอ๊ย ฉันถามว่าใครจะคลอด ฉันไม่ได้ท้องนะ

แม่ เปลี่ยนเมียก็ท้องได้เองแหละ ตระกูลฉันไม่มีใครเป็นหมันหรอก

ซิน นี่มันหมายความว่าไง

แม่ ถ้าโอมมีลูก ไม่ว่าจะเกิดกับเมียคนไหน ฉันจะยกสมบัติของฉันให้เมียคนนั้นของโอม

ซิน แม่คะ ซินนี่ไงคะเมียของโอม

แม่ไม่สนใจจับมือโอมเดินเข้าห้องไป

ซิน อีแก่ มันไม่ได้เป็นอัลไซเมอร์หรอก แกมันบ้าชัด ๆ มีลูกเหรอ ฝันไปเถอะ เรื่องอะไรจะตั้งท้องตั้ง 9เดือน ต่อให้ลูกชายแกไม่เป็นหมันฉันก็ไม่ท้อง แต่สมบัติของแก ฉันต้องได้ (พูดกับตัวเอง)

SCENE 05 บ้านของโอม

ติ๋มยกอาหารเข้ามาในบ้านในวันถัดมา

ซิน แกมาทำไมอีก ฉันบอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่าให้ฉันเห็นหน้าแกอีก ออกไป

โอม เสียงอะไรซิน อ้าว ติ๋ม ทำไมยกมาเองล่ะ พนักงานไปไหนหมด กำลังท้องกำลังไส้ มาผมช่วย

ซิน โอมคะ คุณหมายความว่าไง แล้วไปช่วยมันทำไม

โอม นี่ติ๋มครับ เมียอีกคนของผม แล้วตอนนี้ติ๋มกำลังท้อง ติ๋มเป็นเจ้าของร้านอาหารข้าง ๆ บ้านนี่แหละครับ

ซิน อะไรนะ แก แกเป็นชู้กับผัวฉันเหรอหา อีติ๋ม แกอย่าอยู่เลย (ซินกระโจนเข้าจิกผมติ๋มแล้วตบตีติ๋ม)

แม่ หยุด กัดกันเหมือนหมา มันเกิดอะไรขึ้น

โอม แม่ครับ นี่ติ๋ม เป็นเมียของผมอีกคน ติ๋มกำลังท้องครับแม่ ท้องหลานของแม่ครับ

แม่ มีหลานให้แม่เหรอลูก ดีเลยดีมาก

ซิน ดีบ้าดีบออะไรคะแม่ ซินไม่ยอมหรอกนะที่จะให้มาเป็นเมียน้อยของโอม ไม่ยอม

แม่ แต่ฉันยอมรับคนที่มีหลานให้ฉันเท่านั้น ใครจะมาก่อนมาหลังฉันไม่สนใจ ถ้าแกยังอยากเป็นเมียของลูกชายฉัน แกก็ท้องสิ ถ้าไม่มีปัญญาท้องก็ออกไป

ซินร้องกรี๊ดออกมา

ซิน ไม่จริง แกมันขี้แพ้ แกมันแพ้ฉันทุกอย่าง ไม่มีทางที่แกจะได้ดีเหนือฉัน ฉันแย่งของแกมาได้ทุกอย่างตั้งแต่เด็กจนโตเป็นสาว แล้วตอนนี้ทำไม ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้

โอม หยุดได้แล้วซิน ผมกับติ๋มเราได้เสียกันมาก่อนคุณ คุณมาทีหลัง และด้วยนิสัยที่อ่อนโยนโอบอ้อมอารีของติ๋มทำให้ผมตัดสินใจได้ว่า แม่ของลูกผมจะต้องเป็นติ๋มเท่านั้น ผู้หญิงจิตใจดีถึงจะเหมาะในการมีลูก

ซิน หมายความว่าไงคะโอม

โอมหยิบห่อเงินส่งให้ซิน

โอม เมียหาที่ไหนก็ได้ แต่แม่ของลูกมีได้คนเดียว เลือกวัวยังต้องเลือกสายพันธุ์ เลือกแม่ของลูกก็ยิ่งต้องเลือก การที่ผมได้เสียกับคุณเป็นความผิดพลาดเท่านั้น เงินนี้ผมให้คุณไปตั้งตัว

โอมกอดติ๋มแล้วแม่เดินเข้าบ้านปิดประตู ซินนั่งร้องไห้คร่ำครวญอยู่หน้าบ้าน

........................................................................

ข้อคิด

ความดีไม่ต้องประกาศให้ใครฟัง แต่ความดีมันออกมาจากการกระทำที่จริงใจทั้งต่อหน้าและลับหลัง