น้องเมียบำเรอรัก

เขมิกา เด็กสาวหน้าตาดี ผิวขาวอมชมพู นักศึกษาสาว คหกรรมศาสตร์จากวิทยาลัยการอาชีพชื่อดังทางภาคเหนือ ขับรถซิตี้คาร์คันเก่าไปตามทางลูกรังที่สองข้างทางเต็มไปด้วยไร่ชาที่ลดหลั่นลงมาตามแนวสันเขา จุดหมายของเธอคือบ้านไร่ภูแสงดาว เจ้าของไร่ชาและไร่กาแฟชื่อดังของจังหวัดเชียงราย

เจ้าของไร่ภูแสงดาว ชื่อแดน เป็นพี่เขยของเธอเอง แดนเป็นเศรษฐีใหญ่ของที่นี่ เขามีกิจการไร่กาแฟของผู้เป็นพ่อ และเปิดตลาดกลางรับซื้อชาของชาวบ้านส่งออก จนขยายพื้นที่ปลูกชาของตัวเองด้วย

แดนเป็นลูกคนเดียวของพ่อเลี้ยงบุญส่ง ซึ่งได้เสียชีวิตด้วยโรคชราเมื่อไม่นานมานี่เอง และนั่นอาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่ใครๆ ก็คิดว่าภารดี พี่สาวของเขมิกาจะอยู่ที่บ้านไร่ไม่ได้ เพราะความกลัว แล้วอีกไม่กี่วันต่อมา ภารดีก็ทำในสิ่งที่แดนไม่คาดคิด นั่นคือการหนีออกจากไร่ภูแสงดาว

เขมิกาจอดรถไว้บริเวณบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งมันเคยเป็นเรือนหอของพี่สาวและพี่เขยของเธอ ก่อนหน้านั้น บ้านหลังนี้อบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความสุข และเธอมักจะแวะมาเยี่ยมเยียนพร้อมกับพาเพื่อนฝูงมาเที่ยวเตร่ที่นี่เสมอ ทว่า..วันนี้ บ้านหลังนี้มันอึมครึมและรกครึ้มไปด้วยต้นไม้และพันธุ์ไม้ต่างๆ ที่ลากเลื้อยระเกะระกะ ขาดการดูแลเอาใจใส่ ทำให้หญิงสาวมองดูภาพตรงหน้าด้วยความหดหู่

เขมิกาชะเง้อมองไปรอบๆ บ้าน ทุกอย่างเงียบสนิทเหมือนกับว่ามันได้กลายเป็นบ้านร้าง แม้จะผ่านมาเพียงไม่กี่อาทิตย์ เท่านั้น เธอถอนใจยาว เมื่อคิดขึ้นได้ว่าพี่เขยเป็นคนดี ขยันขันแข็ง เป็นที่รักของคนที่นี่ นอกจากนี้ยังมีฐานะร่ำรวยที่จะเลี้ยงดูพี่สาวเธอให้สุขสบาย ไม่ควรเลยที่พี่สาวเธอหนีไป

เขมิกามองเข้าไปในตัวบ้าน ทุกอย่างเงียบสนิท ทุกคนคงอยู่ในไร่กันหมด เธอหวาดหวั่นเล็กน้อย ที่ต้องกลับมาอีกครั้งในวันที่พี่สาวของเธอทรยศกับความรักของคนที่นี่ หญิงสาวผลักประตูเข้าไปเบาๆ แปลกใจอยู่บ้างว่ามันไม่ได้ล็อค ทั้งที่บ้านทั้งหลังเงียบสนิท

“พี่แดนคะ...พี่แดน”

เขมิกาลองเรียกพี่เขยดู เผื่อว่าเขาจะยังอยู่ แต่ทุกอย่างเงียบ ไร้เสียงตอบรับ เธอมองไปรอบๆ ห้องรับแขก มันดูไม่คอยสะอาดสะอ้านเหมือนเช่นทุกครั้ง และมีขวดและแก้วเหล้าที่วางระเกะระกะอยู่ตามมุมต่างๆ นั่นก็แสดงให้เห็นว่า พี่เขยของเธอใช้ชีวิตอยู่กับเหล้า หลังจากที่พี่สาวเธอหนีไป เธอสะท้อนใจเมื่อเห็นถึงความเศร้าที่จู่โจมลึกเข้าสู่ใจแบบนั้น มันคงไม่ต่างอะไรจากเธอ ที่แอบรักพี่เขยหนุ่มมานานหลายปี และทำใจไม่ได้หาก ว่าความสัมพันธ์ของครอบครัวเธอกับเขาต้องจากกันด้วยความแตกร้าวแบบนี้

บ้านหลังนี้เป็นบ้านชั้นเดียว ปลูกอยู่บนเนินเขา เพราะพี่สาวของเธอชอบความโรแมนติก ไม่อยากอยู่เรือนใหญ่ที่มีคนรับใช้พลุกพล่าน ภายในบ้านจึงมีแค่ห้องรับแขก ห้องครัวเล็กๆและห้องนอนที่อยู่มุมหนึ่งของบ้านหลังนี้ เขมิกาค่อยๆ ผลักประตูเข้าไปก็กลับกลายเป็นว่า มีร่างของชายหนุ่มที่มีหนวดเคราขึ้นครึ้มนอนอยู่ เขมิกาอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ ย่องเข้าไปใกล้

“นี่พี่แดนเหรอเนี่ย”

หญิงสาวชะโงกเข้าไปดูชายหนุ่มใกล้ๆ จนได้กลิ่นจากตัวโชยมาปะทะจมูกโด่งสวยของเธอ

“อี๋...กลิ่นเหล้าหึ่งเลย”

เขมิกาส่ายหน้า ยืนเท้าเอวมองเขาด้วยความสงสารและเวทนาพี่เขยคนดีของเธอจนต้องกดโทรศัพท์หาพี่สาว

“ว่ายังไง มีอะไรก็พูดมาเร็วๆ ฉันมีเวลาไม่มาก”

“พี่ภา ตอนนี้เขมอยู่ที่ไร่”

“ดีแล้ว ได้ของมาหรือเปล่า อยู่ในล็อคเกอร์บนหัวเตียงแน่ะ”

“พี่ภา...พี่แดนเขา..”

“ถ้าเจอเขา ก็ดีสิ บอกเขาเลยว่าฉันให้มา”

“เขมอยากให้พี่ภามา..”

“ถ้าฉันไปได้ ฉันจะใช้แกไปรึไงยัยเขม”

ยังไม่ทันที่เขมิกาจะพูดจบ ภารดีก็สวนคำมาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ก่อนวางโทรศัพท์ใส่หน้าน้องสาวด้วยความขุ่นเคือง ทำให้เขมิกาใจแป้ว เพราะตอนนี้ เธอเหลือพี่สาวคนเดียวเท่านั้น และภารดีก็เป็นผู้ที่ส่งเสียเธอเรียนและมักจะพูดอยู่เสมอว่า อยากให้เธอตอบแทนบุญคุณกับความเหนื่อยยากของเธอบ้าง

เขมิกามองชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่บนเตียงด้วยความรู้สึกสงสารและเห็นใจอย่างที่สุด สภาพของพี่เขยที่ถูกพี่สาวเธอทิ้งไม่อย่างไม่ใยดี มันดูย่ำแย่และทรุดโทรม ไม่เหลือร่องรอยของหนุ่มหล่อคมเข้ม นัยน์ตาชวนฝันคนนั้นเลย ด้วยความสงสารเขมิกาจึงตัดสินใจที่จะรอให้ชายหนุ่มตื่นเสียก่อน เขาน่าจะได้รู้อะไรเกี่ยวกับความเป็นไปของพี่สาวเธอบ้าง นอกเหนือจากนั้น เธอเองก็อยากจะพูดคุยกับเขาด้วย

เขมิกาเดินออกมาจากห้อง แล้วช่วยจัดการเก็บกวาดขวดและแก้วเหล้าตามมุมต่างๆ และเมื่อเธอเดินไปทิ้งขยะที่อยู่ในห้องครัว ก็แทบจะถอนใจ เพราะอ่างล้างจานเต็มไปด้วยจานชามที่ยังไม่ได้ล้าง

“พี่แดน...นี่พี่อยู่ยังไงของพี่เนี่ย”

หญิงสาวอดที่จะบ่นกับตัวเองไม่ได้ เมื่อก่อนยังมีคนมาทำความสะอาด แต่ตอนนี้ คนเหล่านั้นไปไหนหมด เพราะทุกครั้งที่เธอมา จะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดที่บ้านหลังนี้อยู่เสมอ หญิงสาวรีบเก็บกวาดภายในบ้าน เป็นการฆ่าเวลา รอให้พี่เขยตื่น ซึ่งดูตามสถานการณ์แล้ว เธอน่าจะค้างคืนที่นี่หนึ่งคืน ก่อนจะกลับลงไปที่หอพัก