พรสวาท ตอนที่ 5.

“ในที่สุดเจ้าวิทยามันก็กลายเป็นคนไม่รู้จักพอ”

พ่อมดไคทัสส่งซองจดหมายบรรจุคำขอของอีกฝ่ายให้พ่อมดคาไลน์

“ไม่คิดว่ามันจะเบื่อนางหุ่นพยนต์ตัวนี้เร็วขนาดนี้”

พ่อมดคีออสร่ายเวทย์เรียกหุ่นพยนต์ซึ่งถูกเสกให้กลายเป็นสาวงามนามว่าริต้า กลับคืนมายังวิหารพ่อมด ร่างงามอวบอิ่มของหุ่นพยนต์สาวยืนสงบอยู่ตรงหน้าแท่นพิธี ร่างกายไร้อาภรณ์คลุมกายด้วยถูกเรียกกลับมาหลังจากถูกวิทยาเสพสมเสร็จไม่ทันได้สวมเสื้อผ้า นางเป็นหุ่นพยนต์ที่ถูกเสกขึ้นเพื่อทำตามคำขอของวิทยา ไม่ใช่มนุษย์จริงๆ เพราะตามกฏของดินแดนแห่งเวทมนตร์ ห้ามไม่ให้พ่อมดทำร้ายมนุษย์หรือนำมนุษย์มาใช้เป็นเครื่องมือ

“รูปร่างเจ้าช่างงดงามเหลือเกิน ลีลารักก็ยอดเยี่ยม”

พ่อมดไคทัสเดินวนรอบๆ ร่างงามของนางหุ่นพยนต์สาว เขามองดูนางผ่านกระจกวิเศษ เห็นทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างนางกับมนุษย์ผู้ชายคนนั้น เขามองดูเรือนร่างอวบอิ่มยั่วสวาทแล้วเกิดความปรารถนาขึ้นมา ตั้งแต่มาอยู่ที่โลกมนุษย์ ทำหน้าที่ผู้ช่วยของพ่อมดคาไลน์ เขาไมได้เสพสมกับแม่มดตนใดเลย และไม่อาจเสพสมกับนางมนุษย์สาวได้ เพราะมีกฏห้ามพ่อมดเสพสมกับมนุษย์ ต้องทนนั่งดูนางเสพสมกับวิทยาจนเกิดกำหนัดขึ้นในกาย แต่ไร้ทางปลดปล่อย จนวันนี้วิทยาเขียนพรขอแลกเปลี่ยนนางกับผู้หญิงคนใหม่ เขาถึงได้นางกลับมาอีกครั้ง

“คาไลน์ คีออส ข้าขอนางหุ่นพยนต์นางนี้ได้ไหม แล้วข้าจะหาวัตถุดิบสร้างนางหุนพยนต์ตัวใหม่ให้พวกเจ้า”

พ่อมดไคทัสทนต่อความปรารถนาไม่ไหวเอ่ยขอขึ้น

“ไคทัสเจ้าช่างบ้ากามจริงๆ เห้อ”

พ่อมดคีออสส่ายหน้า หันไปสบตากับพ่อมดคาไลน์อย่างหารือ เขาเองก็ปรารถนานางหุ่นพยนต์ตัวนี้เช่นกัน หากพ่อมดคาไลน์ยอมเขาจะขอยืมนางมาเล่นรักบ้าง รูปร่างของนางมีส่วนคล้ายแม่มดณีร่าที่เขาปรารถนาไม่น้อย หากได้ปลดปล่อยโดยเสกนางให้มีหน้าตาเหมือนคนที่ตนต้องการคงสุขไม่น้อย

“คีออสเจ้าก็ปรารถนานาง เช่นเดียวกับไคทัสไม่ใช่หรือ”

พ่อมดคาไลน์ดักคอ ด้วยมีอำนาจเวทมนตร์มากกว่าพ่อมดทั้งสองที่เป็นผู้ช่วยทำให้สามารถอ่านใจของคนทั้งคู่ได้ เขามีหน้าที่รับมอบหมายมาจากราชินีแม่มด จำต้องทำหน้าที่ให้ลุล่วง ตำแหน่งพ่อมดคาไลน์ถูกคัดเลือกจากสภาพ่อมดให้แต่งตั้งพ่อมดมารับหน้าที่นี่ทุกสิบปี พร้อมกับผู้ช่วยอีกสองคน หากทำภารกิจสำเร็จจะได้กลับไปยังดินแดนพ่อมดสิบวัน ในสิบปีต้องทำภารกิจสิบอย่างตามคำสั่งของราชินีแม่มด เมื่อทำครบแล้วพ่อมดทั้งสามจะสามารถกลับไปยังดินแดนแห่งเวทมนตร์ และจะได้รับพรจากราชินีพร้อมกับอำนาจเวทมนตร์ที่กล้าแกร่งขึ้น นี่เป็นภารกิจสุดท้ายที่ได้รับมา พ่อมดคาไลน์จึงอยากให้สำเร็จโดยไว

“ถ้าพวกเจ้าอยากได้นางหุ่นพยนต์นี่ไปเสพสุข จงเร่งมือนำวัตถุดิบมาสร้างหุ่นพยนต์ตัวใหม่ให้ทันเวลา”

พ่อมดคาไลน์ยอมใจอ่อนยกนางหุ่นพยนต์สาวให้ผู้ช่วยทั้งสอง โดยมีข้อแลกเปลี่ยน

“ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย ข้าเตรียมไว้พร้อมแล้ว นี่คือเศษเส้นผมของนนางมนุษย์ที่ชื่อนภา และนี่คือหุ่นพยนต์ที่ยังไม่ได้เสก”

พ่อมดไคทัสเตรียมการไว้เป็นอย่างดี โดยลอบนำหวีที่มีเส้นผมของนภาติดอยู่กลับมา และเตรียมหุ่นฟ่างไว้เสกเป็นหุ่นพยนต์เรียบร้อย เพียงแค่นำทั้งสองสิ่งมารวมกันก็สามารถเสกเป็นนางหุ่นพยนต์หน้าตาแบบเดียวกับวัตถุดิบได้ ซึ่งเรื่องนี้ต้องมอบหน้าที่ให้พ่อมดคาไลน์ ผู้ที่มีพลังเวทมนตร์แข็งแกร่งกว่าจัดการ

“นี่เจ้าเตรียมพร้อมไว้แล้วสินะ มิน่าถึงกล้าเอ่ยปากขอนางหุ่นพยนต์ตัวนี้กับข้า”

พ่อมดคาไลน์ส่ายหน้าอย่างระอา โบกมือให้วัตถุดิบสร้างหุ่นพยนต์ลอยมาวางไว้ที่แท่นพิธีกรรม แล้วโบกคฑาวิเศษร่ายเวทย์สร้างหุ่นพยนต์ตัวใหม่ขึ้นมา แสงสีฟ้าสาดประกายอกจากคฑาพุ่งตรงยังแท่นพิธี เพียงไม่กี่อึดใจต่อมาหุ่นพยนต์สาวตัวใหม่ก็ปรากฏขึ้นบนแท่นพิธีนั้น มีใบหน้ารูปร่างเหมือนกันนภาเมียของโชคไม่ผิดเพี้ยน

“คีออสนำนางไปส่งที่หน้าบ้านของวิทยา”

คีออสพยักหน้ารับ แล้วเดินมาพานางหุ่นพยนต์เดินออกไปจากแท่นพิธี แล้วใช้เวทมนตณ์พานางหายตัวไปส่งยังบ้านของวิทยาตามคำสั่ง

“ท่านคาไลน์ ข้าขอพานางไปเสพสมให้หนำใจก่อนนะ หากท่านต้องการนางเมื่อใดจงบอกข้า ข้าจะส่งนางไปให้ท่านเสพสมบ้าง” ไคทัสเอ่ยอย่างอารมณ์ดี

“จะพานางไปทำอะไรก็ไปเถอะ ข้าไม่เสพสมกับสิ่งไร้ชีวิต”

พ่อมดคาไลน์เดินหนีกลับไปยังห้องพักของตัวเอง ปล่อยให้ไคทัสพานางหุ่นพยนต์แสนสวยกลับไปยังห้องของตนเอง

“ริต้า เจ้าจงมารับใช้ข้าเถิด”

ไคทัสโบกมือให้เสื้อผ้าหลุดจากร่างของตนเอง แล้วนอนรอบนเตียง ให้นางหุ่นพยนต์ทำหน้าที่ของนาง

“นายท่านขา ริต้า ขอรับใช้ท่านค่ะ”

ร่างอวบอิ่มขยับเข้ามานั่งคร่อมบนท่อนขาของพ่อมดหนุ่ม มือคว้าหมับที่ท่อนรักอวบใหญ่เต็มกำมือ รูดมันขึ้นลงให้ตั้งเด่ แล้วก้มลงใช้ปากไล้เลียและดูดมันแรงๆ

“โอ้ว เยี่ยม ดีที่สุด”

พ่อมดหนุ่มครางเสียงแหบ เด้งเอวส่งลำกายชายเข้าไปในปากนางจนเกือบหมดลำ นางหุ่นพยนต์แม้ไม่มีชีวิตแต่นางก็มีความสามารถทุกอย่างไม่ต่างจากมนุษย์แท้ๆ ลีลารักของนางจะเหมือนกับต้นแบบที่นำมาสร้าง พ่อมดที่ร้างเสน่หาจากแม่มดสาว มักจะสร้างหุ่นพยนต์เพศหญิงมาเสพสมคลายกำหนัดในกาย แต่น้อยรายนักที่จะทำแบบนั้น ด้วยดินแดนแห่งเวทมนตร์ล้วนเปิดโอกาสให้พ่อมดแม่มดเสพสมกันอย่างเสรี ผู้ที่ยังไม่ได้มีคู่ครองสามารถเสพสมกับใครก็ได้ตามความสมัครใจ แม่มดพ่อมดกำเนิดจากต้นไม้แห่งชีวิต จึงไม่มีการตั้งครรภ์กำเนิดลูกเหมือนมนุษย์ ไม่ต้องมีการป้องกันทางเพศให้ยุ่งยาก เสพสมกันอิ่มหนำก็แยกย้ายกันไป อยากก็หาคนใหม่เริงรักได้ตามใจอยาก ยากนักจะมีพ่อมดแม่มดคู่ใดติดใจกันจนครองคู่กันเพราหากมีคู่ครองแล้วจะไม่สามารถเสพสมกับผู้อื่นนอกจากคู่ของตนได้ตามกฎของดินแดนเวทมนตร์

“นายท่านขา พอใจไหมคะ”

“ยิ่งกว่าพอใจ เจ้ายอดมาก อ๊าซ์”

พ่อมดหนุ่มครางครวญเมื่อถูกนางรีดพิษไปหนึ่งหนอย่างรวดเร็ว เขาคงห่างจากการเสพสมมานานเลยปลดปล่อยไว น่าอายชะมัดดีที่เสพสมกับนางหุ่นพยนต์ หากเสพสมกับนางแม่มดมีหวังถูกหัวเราะเยาะแน่

“ทำให้มันแข็งแกร่งเดี๋ยวนี้ ” เขาสั่ง

ริต้ารีบขยับขึ้นมาแล้วจับพ่อมดน้อยวางไว้หว่างทรวงอกอวบของตน แล้วใช้ทรวงนุ่มหยุ่นหนีบพ่อมดน้อยไว้แล้วขยับรูดขึ้นลงแลบลิ้นออกมาเลียส่วนปลายที่ผลุบโผล่ไปด้วย

“ซี๊ดดด พอก่อนเดี๋ยวข้าจะแตกอีกรอบ ขึ้นมาบนตัวข้าเดี๋ยวนี้”

พ่อมดหนุ่มสั่งเสียงสั่นพร่า กลั้นความปรารถนาที่กำลังพวยพุ่งไว้สุดกำลัง

เมื่อร่างอวบขยับขึ้นมานั่งคร่อมบนตัว เขาก็จับท่อนลำที่แข็งชันสอดเสียบเข้าไปทันที

“อูย นายท่านขา มัน อุ๊ย!”

ริต้าสูดปากเมื่อถูกบุกทะลวงเข้ามาจนแน่นตึงไปหมด เธอสึกรู้ว่ามันคับแน่นจนแทบปริ ขนาดไม่ธรรมดาของพ่อมดหนุ่มมันใหญ่กว่าของวิทยามาก กว่าจะปรับสภาพให้ขยับได้ก็ใช้เวลาครู่หนึ่ง ริต้าโยกขย่มขึ้นลง กระแทกกายหนักๆ ภายในตอดรัดจนพ่อมดหนุ่มครางเสียงกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน

“อาร์ ยอดมาก กระแทกลงมาแรงๆ เลย อย่าออมแรง ซี๊ด โอ้ว นางหุ่นพยนต์ของข้า เจ้าช่าง โอ้ว”

พ่อมดไคทัสครางเสียงดัง เด้งสะโพกสวนกลับ เมื่อนางผ่อนแรงลงเขาก็พลิกร่างนางให้นอนเบื้องล่าง จับขาพาดไหล่ห่มสะโพกโยกขยับเด้งเข้าใส่ถี่ๆ ปรารถนาในกายที่เก็บกดเอาไว้ถูกปลดปล่อยออกมา

ตั่บ ตั่บ ตั่บ !!!

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง นานหลายสิบนาทีกว่ามันจะเงียบเสียงลงเมื่อร่างหนาเกร็งตัวปลดปล่อยสายธารสวาทจนหมดลำกาย

“อ๊าคซ์”