3. คลี่คลาย

“คุณอย่าโกหกฉันนะเฮเลน”

อิซเบลล่า พูดดักคอเอาไว้ พร้อมจ้องตาเฮเลนเขม็ง

“ก็เรื่องงานไงคะ งานที่เดฟ อยากจะลองทำในสิ่งใหม่ ๆ ที่เขากำลังสนใจในตอนนี้ ก็เลยเลือกที่จะทำเท่านั้นเอง”

“แต่เขาก็เลือกที่จะไปเมืองไทย แล้วก็ไม่คิดจะชวนฉันไปด้วยเลย ทั้ง ๆ ที่เขาก็รู้ว่าฉันเป็นคนไทย มีปูย่าตายายอยู่ที่นั่น”

“ที่เขาไม่ชวนคุณไปด้วยก็เพราะมันเป็นเรื่องงานไงล่ะ และอีกอย่าง เดฟ บอกฉันว่า คุณเพิ่งเริ่มต้นทำงานที่บริษัท ยังไม่สามารถที่จะลาพักได้นาน ๆ ที่จะไปกับเขาได้”

“เขาบอกคุณอย่างนั้นหรือคะ”

อิซเบลล่า มีสีหน้าสบายใจขึ้นมาบ้าง เฮเลนพยักหน้าแทนคำตอบ

“แต่ฉันก็ไม่สบายใจอยู่ดี เรื่องภาพผู้หญิงในมือถือนั่นเขาจะแอบไปพบกับผู้หญิงที่เมืองไทยก็ได้ เหมือนกับที่ครั้งหนึ่งพ่อเลี้ยงของฉันก็แอบนอกใจแม่ของฉัน ไปออกเดทกับผู้หญิงไทยคนอื่น”

อิซเบลล่า นึกไปถึงไบรอน ที่เป็นสามีใหม่ของมารดา

“ก็เลยทำให้คุณระแวงเดฟ คิดว่าจะเป็นเหมือนพ่อเลี้ยงของคุณใช่ไหม ไม่จริงเลยค่ะฉันยืนยันได้ว่าเดฟ ไม่เคยมีผู้หญิงคนอื่นหรือออกเดทกับใคร ตั้งแต่เขาตกลงคบหาเป็นแฟนกับคุณ ก็ไม่เคยเห็นเขาจะมีผู้หญิงคนอื่นเลยนะ”

“แต่เขาอาจจะแอบติดต่อผู้หญิงทางโซเชียลจนนัดหมายไปพบกันที่เมืองไทย โดยที่คุณกับฉันไม่รู้ก็ได้นี่คะ”

“โอพระเจ้า...คุณคิดมากเกินไปแล้ว ถ้าคุณระแวงคนรักได้ขนาดนี้ คนที่จะไม่มีความสุขก็คือตัวคุณเองนะเบลล่า”

เฮเลน เอื้อมมือไปจับมือของอิซเบลล่าเป็นการปลอบใจ และให้กำลังใจไปด้วย

“เชื่อฉันเถอะเบลล่า อย่าระแวงให้มากจนทำให้เราขาดความสุข ถ้าคุณไม่ไว้วางใจคนที่คุณรัก แล้วจะคบกันจนถึงวันที่จะใช้ชีวิตแต่งงานด้วยกันได้หรือ ฉันเองมีคนรักที่อยู่ห่างไกลกันคนละประเทศ เขาอยู่เมืองไทย แต่ฉันก็ไว้ใจ ไม่เคยระแวงเขาเลย ฉันจึงไม่กังวลจนทำให้สุขภาพจิตเสียไงคะ”

เฮเลน ยกตัวอย่างคู่ของตนเพื่อให้อีกฝ่ายได้คิด

“แต่ถ้าวันหนึ่งแฟนคุณไปรักผู้หญิงคนอื่นที่อยู่ใกล้ชิดกันมากกว่าคุณ แบบรักแท้แพ้ระยะทางน่ะ คุณจะรู้สึกยังไง”

อิซเบลล่า ย้อนถามให้เฮเลนคิดในทางที่เป็นไปได้ตามความเชื่อของตนบ้าง

“ฉันก็ยอมรับความจริงสิคะ นั่นก็แสดงว่าเขาไม่ได้รักฉันมากพอ และฉันก็จะรีบออกเดทกับผู้ชายคนใหม่ทันทีเลย”

“ฉันคงทำใจไม่ได้เหมือนคุณหรอก เพราะฉันรักเดฟมาก ถ้าคุณรักแฟนคุณมากเหมือนที่ฉันรักเดฟ ก็คงจะเข้าใจความรู้สึกของฉันตอนนี้”

“ฉันเข้าใจค่ะ แต่คุณมีความกังวลมากเกินไป ทั้งที่เดฟไม่ได้คิดที่จะนอกใจคุณเลย คุณจินตาการไปเองทั้งนั้น”

“แล้วทำไมเขาถึงต้องรีบร้อนที่จะเดินทางไปเมืองไทยด้วย ถ้าเขาไม่ได้นัดหมายกับผู้หญิงเอาไว้ เขาก็ต้องรอไปพร้อมฉันได้สิคะ เพราะต้นปีหน้าฉันลาพักร้อนได้ และมีแผนที่จะกลับไทยเพื่อฉลองครบรอบสองปีที่ฉันกับเดฟเป็นแฟนกัน”

“เรื่องนี้ฉันผิดเองค่ะ ฉันเป็นคนติดต่อประสานงานเอาไว้ให้เดฟหมดแล้ว ซึ่งทางเมืองไทยก็ล็อควันเวลา ในการเข้าพักในช่วงนั้น ถ้าคุณจะโทษเดฟ ก็โทษฉันแทนเถอะ ที่เป็นคนดิวโปรแกรมงานให้เดฟได้ในช่วงนี้พอดี”

คำพูดของเฮเลนดูน่าเชื่อถือ จนอีกฝ่ายยิ้มออกมาได้ แต่ก็ทำให้เฮเลนหมดพลังไปมากพอสมควร

....

“คุณต้องดูแลบอสของฉันให้ดีนะคะ”

เฮเลน วีดีโอคอล คุยกับธีรนันท์ที่เมืองไทย เขากำลังนั่งทำงานอยู่ออฟฟิศ

“คุณบอกผมตั้งสองครั้งแล้วนะที่รัก รับรองว่าผมจะดูแลเจ้านายที่เป็นเพื่อนรักของคุณอย่างดีเลยล่ะ สัญญาครับผม”

ธีรนันท์ ทำเสียงล้อเลียนพร้อมทำหน้าตาทะเล้นด้วย จนเฮเลน อดขำไม่ได้

“แต่จะว่าไป ฉันก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องมหัศจรรย์มากเลยที่เดฟ เจาะจงอยากไปที่จังหวัดกาญจบุรี แล้วคุณก็ทำรีสอร์ทอยู่ที่นั่นพอดี แถมยังอยู่ริมแม่น้ำตามที่เดวิดอยากจะไปด้วย ราวกับพระเจ้าจัดสรรเอาไว้แน่ะ”

เฮเลน บอกความรู้สึกให้คนรักฟัง แต่ก็ไม่ยอมเปิดเผยเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงในภาพวาดตามจินตนาการของเดวิด เพราะเดวิดต้องการให้เฮเลน รู้เรื่องนี้เพียงคนเดียวเท่านั้น

“ผมว่า บอสของคุณ ท่าทางจะเป็นพวกชอบเที่ยวสถานที่ทางประวัติศาสตร์นะ และผมก็มีคนที่เหมาะสมที่จะพาเขาไปเที่ยวสถานที่เหล่านั้นแล้วด้วย”

“คุณจะให้ใครเป็นไกด์พาเดฟไปเที่ยวคะ”

“น้องสาวผมเอง”

“น้องกู้ดส์ใช่ไหม....”

“ชื่อเกรซ...เมื่อไหร่คุณจะจำชื่อน้องสาวผมได้เสียที”

ธีรนันท์ บอกเสียงขบขัน อีกฝ่ายหัวเราะร่วน

“อุ๊ย...พูดถึงน้องเกรซ ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้พอดี เท่าที่ฉันเห็นน้องเกรซจากภาพในไอจีของคุณ ฉันว่า...หน้าตาเธอเหมือน....”

เฮเลน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น นึกถึงภาพวาดของเดวิด ที่จ้างจิตรกรวาดออกมา

“เหมือนใคร...” ธีรนันท์ถาม

“เหมือนผู้หญิงในภาพวาดที่เดวิดมีอยู่น่ะสิ”

“คืออะไร ยังไง คุณช่วยขยายความหน่อยที่รัก”

ธีรนันท์ อยากจะรู้ขึ้นมาด้วย