นิมิตรักข้ามภพ

กิ่งพยอม

บท

ตั้งค่า

20. รู้กัน

“ไหนบอกว่าปวดหัวเป็นไข้ ทำไมนั่งไขว่ห้างเขี่ยมือถือเล่นแบบสบายใจเฉิบได้ขนาดนี้ยะ”

กัญญาวีร์ รีบพูดขึ้นทันทีที่เดินเข้ามาภายในบ้าน และเห็นเพื่อนรักนั่งอยู่โซฟารับแขกชั้นล่างอย่างสบายอารมณ์

“ถ้าไม่พูดแบบนั้น เธอจะรีบกลับไหมล่ะ”

อิงฟ้า หยุดเล่นมือถือหันมาสนใจเพื่อนที่เพิ่งมาถึงบ้าน

“เธอก็รู้ว่าฉันไปทำงานให้พี่เก่ง ช่วยดูแลเทคแคร์คุณเดฟ ไม่ได้ไปเถลไถลที่ไหน”

“แต่ก็ไม่ควรจะทำนอกหน้าที่ นี่มันจะสามทุ่มแล้วนะจ๊ะเพื่อนจ๋า.ถ้าฉันไม่โทรตามป่านนี้เธออาจจะกลับเที่ยงคืนก็ได้ กลัวจะหลงเสน่ห์คุณเดฟจนไม่อยากกลับบ้าน ฉันถึงต้องรีบโทรตาม”

คำพูดของอิงฟ้าช่างตรงกับความจริงจนคนฟังทำหน้าไม่ถูก เพราะเวลานี้กัญญาวีร์ ได้หลงเสน่ห์เดวิดเข้าให้แล้ว และถ้าอิงฟ้าไม่โทรไปตาม ป่านนี้ก็คงจะขลุกอยู่กับเดวิด ที่สรรหาเรื่องราวมาสนทนากับเธอ จนลืมเวลาไปเลยก็ได้

“นี่เธอเป็นผู้ปกครองฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ”

กัญญาวีร์ ต่อว่าเพื่อนเป็นการกลบเกลื่อนความรู้สึก

“ก็ตั้งแต่รู้ว่าคุณเดฟปิ๊งเธอตั้งแต่แรกพบไง ถ้าเธอได้อยู่ใกล้ชิดกับเขาบ่อย ๆ นาน ๆ ก็อาจจะเผลอใจไปมากกว่านี้ก็ได้ใครจะรู้.....”

“อ๊าย...ยัยฟ้าบ้า นี่รู้ได้ไงว่าคุณเดฟปิ๊งฉัน”

กัญญาวีร์ถามไปแล้วก็รู้สึกหน้าแดงใจเต้นแรงขึ้นมา

“พี่เก่งเล่าให้ฟังว่าคุณเดฟปิ๊งเธอ” อิงฟ้าเผลอบอกออกไป

“พี่เก่งเล่าอะไรบ้าง บอกมาเลยนะ”

กัญญาวีร์ จับแขนเพื่อนเขย่าเบา ๆ เร่งเร้าให้บอก

“เล่าว่าคุณเดฟ ตกหลุมรักเธออย่างแร๊ง”

“บ้าไปแล้ว เธอก็เลยเชื่อพี่เก่งว่างั้น”

“ฉันเชื่อสายตาตัวเองย่ะ ฉันดูออกและพี่เก่งก็ดูออก ว่าคุณเดฟกับเธอ น่าจะสปาร์คกันแน่นอน พี่เก่งก็เลยเป็นห่วงน้องสาว ไม่อยากให้รีบร้อนไปมีฟงมีแฟนไรเงี้ย”

“ถามจริง พี่เก่งเป็นคนใช้ให้เธอโทรไปตามฉันใช่ป่าว”

กัญญาวีร์ หันมาจ้องหน้าเพื่อน

“ก็ใช่น่ะสิ เอ๊ย! ไม่ใช่ ไม่ช่าย...ฉันโทรเองแหละ”

“ไม่เชื่อ ต้องเป็นพี่เก่งแน่ ๆ ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ บอกมาว่าจริงหรือเปล่า ห้ามโกหก ไม่งั้นฉันไม่ให้เธอนอนที่ห้องด้วยไปนอนห้องของเธอเลยนะคืนนี้”

คำขู่ของกัญญาวีร์ ถึงกับทำให้อิงฟ้าหน้าซีด เพราะเป็นคนกลัวผี ไม่กล้านอนคนเดียวอยู่แล้ว

“ก็ได้ พี่เก่งเป็นคนให้ฉันโทรตามเธอเองแหละ”

อิงฟ้าสารภาพเสียงอ่อย ๆ

“นี่พี่เก่งไม่ไว้ใจฉันขนาดนี้เลยหรือเนี่ย”

“พี่เก่งเป็นห่วงเธอต่างหากล่ะ กลัวว่าเธอจะตกหลุมรักเดฟจนถลำลึก ถอนตัวไม่ขึ้นน่ะสิ”

“ทำไมต้องกลัวด้วย เรื่องหัวใจห้ามกันได้นี่ไหนล่ะ”

“ว้าย..พูดแบบนี้แสดงว่าเธอตกหลุมรักคุณเดฟไปแล้วใช่ไหมเนี่ย...ตายแล้วเพื่อนฉัน ถ้าเกิดคุณเดฟมีแฟนอยู่แล้วล่ะจะทำยังไง รอให้พี่เก่ง ตรวจสอบประวัติคุณเดฟก่อนเถอะนะยัยเกรซ อย่าเพิ่งด่วนไปทุ่มเทใจให้เขาเต็มร้อย ยั้ง ๆ ไว้ก่อน”

“ถ้าเขามีแฟนก็ต้องพามาเที่ยวด้วยสิ แต่นี่เขามาคนเดียว”

กัญญาวีร์ บอกอย่างมั่นใจ

“เออ...ก็จริงเนอะ แต่...ทางที่ดีเชื่อผู้ใหญ่ไว้ก่อนล่ะกัน”

อิงฟ้าบอกเพื่อนด้วยความปรารถนาดี

“ผู้ใหญ่เก่งน่ะเหรอ” กัญญาวีร์หัวเราะขบขัน

“ก็พี่เก่งน่ะแหล่ะ เขาห่วงเธอไม่อยากให้ผิดหวังในความรักก็เลยจะถามคุณเฮเลนดูก่อนว่าคุณเดฟมีแฟนแล้วหรือยัง ถ้าเขาเป็นหนุ่มโสด รับรองว่าพี่เก่งสนับสนุนอยู่แล้ว เผลอ ๆ อาจจะวางแผนรวบหัวรวบหางให้เธอได้กับคุณเดฟเร็วขึ้นก็ได้นะ”

อิงฟ้ากล่าวสัพยอก ทำให้กัญญาวีร์หน้าแดง หากพี่ชายกับเพื่อนรัก รู้ว่าเดวิดเพิ่งจะจูบปากเธอมา จะทำอย่างไรหนอ

“บ้า..เพ้อเจ้อ เป็นเพราะเธอแท้ ๆ เชียวที่ทำให้ฉันต้องอดดูภาพวาดของเดฟ”

กัญญาวีร์ พูดไปเรื่องอื่นเพื่อให้รู้สึกว่าเขินน้อยลง

“ภาพวาดอะไรเหรอ”

อิงฟ้า มีท่าทางสนใจขึ้นมา

“ภาพวาดผู้หญิงในอดีตชาติของคุณเดฟน่ะ”

“เฮ้ย! คือไร เล่าเลย อยากฟัง”

อิงฟ้า ดึงแขนกัญญาวีร์ให้นั่งลงที่โซฟาด้วยกัน

“เรื่องมันยาว”

“ยาวแค่ไหนก็จะฟัง เล่ามาเลย”

“งั้นก็ขึ้นข้างบนกัน ฉันอยากจะอาบน้ำเร็ว ๆ”

กัญญาวีร์ ดึงแขนเพื่อนให้ลุกขึ้นตาม