12. คนที่เข้าใจ

“ไม่แน่นอน เพราะในโลกนี้มีอะไรที่วิทยาศาสตร์ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้อีกตั้งมากมาย โดยเฉพาะเรื่องของจิต แต่ผู้ที่สามารถพิสูจน์ได้อย่างแจ่มแจ้ง ในทัศนความเชื่อของฉันก็คือพระพุทธเจ้าค่ะ ทำให้พระองค์เห็นภพภูมิ เห็นอดีตชาติได้แบบไม่จำกัด เห็นความเกิดดับการเวียนว่ายตายเกิดของสิ่งมีชีวิตในทุกมิติ แต่นักวิทยาศาตร์ก็ยังเพิ่งจะพิสูจน์เรื่องทฤษฏีโลกกลมได้เมื่อไม่กี่ร้อยปีมานี้เอง ในขณะที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่าโลกกลม ตั้งแต่เมื่อสองพันห้าร้อยกว่าปีแล้ว มันจึงมีอีกตั้งมากมายที่วิทยาศาสตร์ยังตามไม่ทันความจริงทั้งหลาย”

“งั้นคุณก็คงเชื่อเรื่องอดีตชาติด้วยใช่ไหมครับ”

“แน่นอนค่ะ ก็ฉันนับถือศาสนาพุทธนี่คะ ฉันก็เลยเชื่อเรื่องภพชาติ เชื่อว่าคนเราที่มีกิเลสอยู่จะต้องเวียนว่ายตายเกิด”

“เมื่อกี้คุณบอกผมว่าเคยอ่านเกี่ยวกับเรื่องสะกดจิตระลึกชาติด้วย”

“ใช่ค่ะ ทำไมหรือคะ”

“ผมอยากจะบอกว่าผมมีประสบการณ์ในเรื่องนี้”

“ยังไงคะ”

กัญญาวีร์ ถามด้วยความสนใจอยากรู้จริง ๆ

“ผมเคยมีปัญหาด้านจิตใจและไปรับการบำบัดเยียวยาจากจิตแพทย์” เดวิดเริ่มเปิดเผย

“บอกได้ไหมคะว่าปัญหาอะไร”

“ผมกลัวน้ำ”

“กลัวน้ำ? น้ำดื่ม น้ำฝักบัวหรือว่าน้ำจากอะไรคะ”

กัญญาวีร์ ถามด้วยความแปลกใจ

“ผมไม่สามารถอยู่ในน้ำได้ ไม่ว่าจะเป็นน้ำในสระ ในทะเล แม่น้ำหรือในบึง สรุปก็คือผมจะกลัวเฉพาะเวลาที่ลงไปอยู่ในน้ำที่มีความลึกระดับเอวขึ้นไปครับ มันเหมือนผมกำลังถูกใครสักคนกำลังกดผมให้จมลงในน้ำ ผมรู้สึกทุรนทุราย หายใจไม่ออก แต่ผมไม่เคยเปิดเผยเรื่องนี้ให้ใครรู้ จนกระทั่งเพื่อนคนหนึ่งวางแผนจะไปดำน้ำ เพื่อนคนนี้อยากให้ผมไปดำน้ำด้วย แต่เธอไม่รู้ว่าผมมีปัญหากับการอยู่ในน้ำ”

เดวิด จงใจที่จะไม่เปิดเผยชื่อของอิซเบลล่า ที่อยากจะให้เขาไปดำน้ำด้วย เวลานี้เขาลืมนึกถึงอิซเบลล่า ไปชั่วขณะ

“แล้วคุณทำยังไงคะ” กัญญาวีร์ซักถามต่อ

“ก่อนที่จะไปเรียนดำน้ำ ผมก็เลยตัดสินใจไปเข้ารับการบำบัดความกลัวจาก ดร.โรแวน ซึ่งเป็นจิตแพทย์ที่ใช้วิธีสะกดจิตแบบระลึกชาติให้กับผม”

“ฉันได้อ่านมาบ้างแล้วค่ะ แต่ก็อยากจะได้ยินจากประสบการณ์ของคุณด้วยว่าการสะกดจิตแบบระลึกชาติเป็นยังไง เล่าให้ฟังหน่อยสิคะ”

“คุณอาจจะคิดว่ามันจะออกไปทางไสยศาสตร์ใช่ไหมครับ แต่ผมขอยืนยันว่ามันเป็นวิทยาศาสตร์”

“ทำไมคะ”

“ลองคิดดูสิครับว่าเมื่อคริสมาต์สปีที่แล้วคุณทำอะไรบ้าง คุณตอบผมได้ไหม”

“อืมม์...ฉันได้ฉลองกับพวกเพื่อน ๆ ค่ะ”

“โอเค..อันนี้คุณจำได้ แล้วถ้าผมถามต่อว่าเมื่อคริสมาสต์ห้าปีที่แล้ว คุณทำอะไรไปบ้าง คุณตอบผมได้ไหม”

“แหม..มันนานขนาดนั้น ฉันคงต้องขอเวลาคิดหน่อยค่ะ” กัญญาวีร์ตอบเสียงกลั้วหัวเราะ

“นั่นไงครับ คุณเริ่มที่จะต้องใช้เวลาคิดนานขึ้น และยิ่งผมถามคุณย้อนไปนานเท่าไหร่ คุณก็จะยิ่งใช้เวลาในการย้อนคิดทบทวนมากขึ้นจริงไหมครับ”

“ก็ใช่ค่ะ”

“การสะกดจิต ก็ใช้กระบวนการทางความคิดเช่นเดียวกันนี้ เพื่อจะช่วยให้ย้อนเวลาในการคิดทบทวนเรื่องราวในอดีตได้เร็วขึ้น ซึ่งดอกเตอร์โรแวน ก็ใช้วิธีนี้กับผม คือพาผมย้อนไปดูอดีตว่ามีปมปัญหาอะไรให้ผมต้องกลัวน้ำบ้าง เพราะบางทีผมอาจจะเคยถูกผลักตกน้ำตอนวัยเด็กที่ผมจำไม่ได้”

“ฉันก็เคยอ่านมาคล้าย ๆ อย่างนี้เลยค่ะ”

“ดอกเตอร์โรแวนบอกผมว่า คนที่กลัวอะไรต่อมิอะไรมักจะเกิดจากความตกใจกลัวในสิ่งนั้นมาก่อน แล้วความตกใจก็ทำให้เกิดกระบวนการหยุดคิด เวลาที่หยุดคิด จิตใต้สำนึกจะเปิดรับข้อมูลนั้นทันที แล้วก็จะถูกเก็บไว้ในจิตใต้สำนึก ตั้งแต่นั้นมาก็จะหวาดกลัวทุกครั้งที่ต้องเผชิญกับเรื่องราวที่เคยทำให้ตกใจกลัวนั้น”

“แล้วคุณหมอโรแวน ช่วยไม่ให้คุณกลัวได้อย่างไงคะ” กัญญาวีร์ถามด้วยความสนใจ

“คุณหมอใช้วิธีป้อนข้อมูลใหม่เข้าไปในจิตใต้สำนึก โดยเขามีวิธีที่จะตั้งเงื่อนไขให้ผมเชื่อว่ามันไม่ได้น่ากลัว แล้วก็ต้องทำซ้ำ ๆ หลายครั้ง จนกว่าผมจะได้รับข้อมูลใหม่เข้าไปในจิตใต้สำนึก คุณหมอสามารถที่จะตั้งเงื่อนไขให้คนไข้เห็นเป็นอะไรก็ได้ เชื่ออะไรก็ได้ ซึ่งไม่ใช่การสั่ง แต่เป็นการทำให้เชื่อในสิ่งที่หมอต้องการ หลังการบำบัดแล้ว ผมก็สามารถไปฝึกดำน้ำได้อย่างไม่มีปัญหาอีก”

“น่าสนใจดีจัง แล้วคุณหมอสะกดจิตคุณได้ยังไงคะ”

“คุณอยากรู้เรื่องนี้จริง ๆ หรือครับ”

“จริงสิคะ”

กัญญาวีร์ มีแววตาอยากรู้ ทำให้เดวิดอดคิดเปรียบเทียบกับอิซเบลล่าไม่ได้ รายนั้นกล่าวหาดอกเตอร์โรแวนว่าเป็นพวกพ่อมดหมอผี และหาว่าเขาเป็นพวกที่หลงทางถูกหลอกให้เชื่อแบบงมงายอีกด้วย

“เอาไว้ผมจะเล่าให้ฟัง ตอนที่เราได้ทานมื้อค่ำด้วยกันที่รีสอร์ทดีกว่า ตอนนี้ผมอยากจะถ่ายคลิปวีดีโอแล้วล่ะ”