ตอนที่ 2

ไข่มุก รัตนะ เด็กสาววัยเพียงสิบเจ็ดปี หล่อนเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่หกของโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในเมืองหลวง

ชีวิตของไข่มุกลำบากมาตั้งแต่ลืมตาดูโลก เพราะฐานะทางบ้านของหล่อนยากจนข้นแค้น หล่อนไม่เคยรู้จักกับความสบายเลยตั้งแต่เกิดมา

บิดามารดาของหล่อนออกไปรับจ้างทำงานก่อสร้างที่ต่างจังหวัดกับผู้รับเหมา และก็ส่งเงินมาให้ย่าที่คอยดูแลหล่อนที่บ้านเช่า

จนกระทั่งหล่อนอายุได้แปดขวบ รถรับคนงานของนายจ้างซึ่งเป็นผู้รับเหมาก็ประสบอุบัติเหตุตกข้างทางเพราะมีรถยนต์อีกครั้งมาตัดหน้า พ่อกับแม่ของหล่อนรวมถึงคนงานอีกหลายคนที่นั่งอยู่ที่ท้ายกระบะด้านหลัง กระเด็นตกลงจากรถ

หลายคนโชคดีที่ไม่เสียชีวิต แต่พ่อกับแม่ของหล่อนโชคร้าย พวกท่านกระเด็นตกลงมาจากรถ ร่างฟาดเข้ากับต้นไม้ข้างทางตายคาที่

มันคือฝันร้ายที่สุดในชีวิตที่ต้องสูญเสียเสาหลักของครอบครัวไป และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา หน้าที่หาเงินเลี้ยงดูหล่อนก็ตกมาเป็นของย่า

ย่าผู้ที่ตอนนี้อายุเกือบเจ็ดสิบปีแล้ว แถมตอนนี้ท่านก็ยังเป็นโรคหัวใจ ทำให้ต้องผ่าตัดด่วน

ใช่... หล่อนต้องใช้เงินด่วนมาก เพื่อนำมารักษาผู้มีพระคุณของตนเอง หล่อนปล่อยให้ย่าตายไม่ได้ ท่านคือเป็นดั่งลมหายใจของหล่อน

แต่ปัญหาก็คือ... หล่อนไม่มีเงิน แค่เงินจะไปเรียนในแต่ละวันก็แทบไม่มีแล้ว ดังนั้นทางเลือกเดียวที่จะสามารถหาเงินจำนวนมากได้ในเวลาอันรวดเร็ว นั่นก็คือการขายเรือนร่างให้กับผู้ชายร่ำรวยสักคน เพื่อแลกกับเศษเงินของเขา

น้าวิชัย...

หล่อนรู้จักกับผู้ชายที่ช่องว่างน่าจะห่างกันหลายสิบปีเพราะลูกสาวของวิชัยเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกับหล่อน ชื่อเตยหอม และเมื่อเตยหอมรู้ว่าย่าของหล่อนไม่สบาย จึงคอยให้กำลังใจ ก่อนจะแนะนำวิธีหาเงินให้กับคนจนตรอกอย่างหล่อน

หล่อนตอบตกลงในทันที โดยไม่เสียเวลาคิดแม้แต่น้อย เพราะสิ่งมีค่าเดียวในชีวิตที่พอจะนำมาแลกเงินได้ นั่นก็คือความสาว

หล่อนรู้ดีว่ามันน่าอับอาย มันน่าอดสูกับการขายตัวเพื่อแลกกับเงิน แต่หล่อนไม่มีทางเลือก ในเมื่อมีอีกชีวิตหนึ่งที่นอนรอความช่วยเหลืออยู่

‘ย่าจะต้องหาย ต้องกลับมาอยู่กับมุก’

นี่คือความหวังสูงสุดในชีวิตของหล่อน แม้ว่าจะต้องแลกด้วยศักดิ์ศรี หล่อนก็ยินดีจะแลก หากมันช่วยต่อลมหายใจให้กับผู้มีพระคุณ

หลังจากที่หล่อนตอบตกลงไปแล้ว น้าวิชัยก็ติดต่อขอพบหล่อน เขาสอบประวัติหล่อน โดยหล่อนโกหกว่าตนเองอายุยี่สิบห้าปี และด้วยรูปร่างที่อวบอัดเป็นสาวเกินวัย ทำให้น้าวิชัยเชื่ออย่างสนิทใจ

ช่วงบ่ายของวันนั้น น้าวิชัยได้พาหล่อนไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล แต่ทันทีที่รู้ว่าหล่อนเป็นสาวพรหมจารี และรู้ความจริงเรื่องอายุของหล่อน ก็ทำให้วิชัยปฏิเสธที่จะมอบหมายงานนี้ให้

หล่อนจำได้ว่าตัวเองคุกเข่าลงอ้อนวอนเขา ร้องไห้ออกมาอย่างสิ้นความอับอาย และบอกเหตุผลที่ต้องทำแบบนี้

น้าวิชัยหยุดคิดอยู่นานเลยทีเดียว ก่อนจะตอบตกลงให้หล่อนทำงานนี้ ซึ่งหล่อนรู้ดีว่าทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็เพราะน้าวิชัยเวทนาในชะตากรรมของหล่อนนั่นเอง

หล่อนกราบขอบคุณน้าวิชัย และบอกว่าจะไม่ลืมพระคุณที่ช่วยหล่อนกับย่า ซึ่งน้าวิชัยมองหล่อนอย่างสงสาร ก่อนจะเตือนว่าเจ้านายของเขาไม่ใช่คนอ่อนโยนที่จะเมตตาปรานีสาวๆ น้าวิชัยถามหล่อนอีกครั้ง ว่าต้องการเปลี่ยนใจไหม ซึ่งหล่อนก็ยืนยันคำเดิม

และการตกลงในวันนั้น ก็ทำให้หล่อนต้องเดินทางมาพบกับเจ้านายของน้าวิชัยที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวง แต่ก็ยังโชคดีหน่อย เพราะโรงแรมตั้งอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลที่ย่านอนรอผ่าตัดนัก หากหล่อนได้เงินแล้ว หล่อนก็สามารถรีบนำเงินไปจ่ายค่าผ่าตัดได้ทันที

เด็กสาวก้าวผ่านประตูกระจกที่เลื่อนเปิดออกด้วยระบบอัตโนมัติ มุ่งหน้าตรงไปยังลิฟต์ตัวใหญ่ เพื่อขึ้นไปยังห้องสวีตหรู ที่น้าวิชัยได้ให้คีย์การ์ดมาแล้ว

ประตูลิฟต์เปิดออกอีกครั้ง เมื่อพาหล่อนขึ้นมายังชั้นที่สูงที่สุดของโรงแรมแห่งนี้

‘เจ้านายของน้าซื้อเพ้นท์เฮ้าส์เอาไว้ที่นี่ เพื่อจัดการเรื่องอย่างว่ากับผู้หญิงโดยเฉพาะ’

‘เอ่อ... เจ้านายของน้า... มีเมียแล้วเหรอคะ ถึงได้... ต้องมาแอบซื้อห้องเอาไว้ที่นี่’

‘เคยมี แต่เลิกกันไปนานแล้วล่ะ สิบสี่ปีได้มั้ง และที่เจ้านายของน้าต้องมาซื้อห้องเอาไว้ที่นี่ ก็เพราะว่าท่านไม่ต้องการให้ผู้หญิงเข้าไปวุ่นวายที่เหมืองน่ะ หรือพูดง่ายๆ ว่าท่านชอบแบบวัน ไนท์ สแตนด์ คือครั้งเดียวแล้วแยกย้ายกันไป’

‘อ๋อ... ค่ะ’

ตอนนั้นหล่อนพยักหน้าหงึกๆ ตอบรับออกไป ทั้งๆ ที่ไม่ค่อยเข้าใจความคิดของเจ้านายน้าวิชัยนัก และจวบจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

หล่อนอดทึ่งในใจไม่ได้ เมื่อที่อยู่ของเจ้านายน้าวิชัยกินพื้นที่ทั้งหมดของชั้นบนสุดของโรงแรมหรูระดับห้าดาวแห่งนี้

เด็กสาวเดินมาหยุดที่หน้าประตูห้องขนาดใหญ่ หลังจากเดินผ่านสระว่ายน้ำหรูมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

มือเล็กขาวสะอาดแตะคีย์การ์ดลงกับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ตรงหน้า และเพียงแค่อึดใจเดียว บานประตูก็เลื่อนเปิดออก ไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศภายในพุ่งปะทะผิวกายจนเส้นขนทุกส่วนลุกซู่

หล่อนสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ ก่อนจะก้าวข้ามธรณีประตูเข้าไปภายใน ก่อนจะยืนนิ่ง มองสำรวจไปรอบๆ ตัวด้วยความตื่นตาตื่นใจ