ไม่อ่อนโยน ที่ 1-1 พรหมจรรย์แด่นายท่าน NC25+
ไม่อ่อนโยน ที่ 1
พรหมจรรย์แด่นายท่าน
น้ำไหลแฉะ
จงซูมี่ค่อนข้างกังวลที่จู่ๆ ร่างกายของนางก็ขับน้ำอะไรออกมาก็ไม่รู้จนเปียกแฉะเต็มหว่างขาไปหมด บางส่วนไหลเลอะเปื้อนลงบนหน้าตักของนายท่าน บางส่วนไหลเยิ้มลงไปยังม้านั่งไม้ราวกับจะประจานคราบคาวเอาไว้
นางหอบหายใจแรงเมื่อปลายนิ้วร้อนเริ่มบดขยี้เมล็ดสวาทแรงขึ้น แรงขึ้น คลึงแล้วหมุนวนถูไถจนน้ำใสไหลเยิ้มออกมาไม่ขาดสาย
“อะ...อาห์...”
ทันทีที่เขาปล่อยริมฝีปากนางให้เป็นอิสระ ซูมี่ก็ถึงกับครางออกมาเสียงสั่นพร่า เสียวหน่วงไปทั้งท้องน้อยเมื่อเขายังคงละเลงนิ้วขยี้เมล็ดเสียวไม่ยอมหยุด
“อะ...อะ...อื้อ อื้อ”
หญิงใบ้ครางเสียงหลง เมื่อร่างกายบิดเร่าเกร็งกระสันไปทั้งสรรพางค์กาย นางห่อไหล่งองุ้มสั่นเทิ้ม ใบหน้าแดงก่ำ รับรู้ได้ว่าภายในช่องแคบชื้นกำลังกระตุกแรงเป็นจังหวะกระชั้น
ตุบ! ตุบ! ตุบ!
“อาห์...”
เป็นความรู้สึกที่นางไม่เคยพานพบมาก่อน ร่างกายที่เครียดเกร็งราวกับเชือกที่ผูกรัดยุ่งเหยิงได้คลายออก ความเบาหวิวผ่อนคลายราวกับตัวตนได้ถูกปลดปล่อยออกมาจากการถูกกักขัง
นี่หรือการถูกกอดจากบุรุษ การเสพสมทำให้นางรู้สึกซ่านเสียวหฤหรรษ์ได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ เป็นความสุขที่ราวกับล่องลอยไปบนท้องฟ้าก่อนจะถูกทิ้งดิ่งลงมายังก้นหุบเหว เสียวเสียดไปทั้งท้องน้อยจนหัวใจกระตุกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“อาซู...ข้าต้องครอบครองตัวเจ้า”
มือหนาประคองใบหน้าก่อนจะจูบซับไปตามนวลแก้มชื้นเหงื่อ ดวงตาของเขายังคงฉายชัดถึงความกังวลที่ไม่อาจปิดบัง พลางเหลือบมองไปยังทิศทางหนึ่งเป็นระยะ เมื่อเห็นเงาตะคุ่มๆ ของชายรูปร่างท้วมที่หยัดยืนทำท่ายืดเส้นยืดสายคล้ายกำลังเตรียมตัวจะเดินออกมาจากเรือนรับรอง กวงหนิงเทียนก็ยิ่งมั่นใจว่าเป้าหมายของเขาคงดำเนินกิจวัตรเดิมๆ อย่างไม่ต้องสงสัย
“อา...อา”
ซูมี่อยากจะบอกเขา ว่าได้โปรดอย่าทำหน้าเศร้าเช่นนั้นเลย หากเขาอยากได้ร่างกายของนางนางก็จะให้ หากเขาอยากได้ชีวิตของนางนางก็จะให้อีกเช่นกัน ในเมื่อการมีชีวิตของนางนั้นช่างไร้ค่าและไร้ความหมาย หากว่าชีวิตของนางจะมีประโยชน์ต่อเจ้านายผู้มีพระคุณนางก็พร้อมจะยอมพลี
กวงหนิงเทียนรวบร่างเล็กบอบบางของสาวใช้ใบ้ขึ้นอุ้ม สาวเท้าเก้ายาวๆ ไปยังเนินหญ้าใกล้น้ำตก ก่อนจะค่อยๆ วางนางนอนลงบนพื้นหญ้าอย่างแผ่วเบา
ซ่า! ซ่า! ซ่า!
เสียงน้ำตกดังกระทบโขดหินอย่างต่อเนื่อง กระนั้นเสียงหัวใจที่เต้นตึกตักของสาวใช้ใบ้กลับแรงยิ่งกว่า เมื่อนายท่านโน้มกายทาบทับลงมา บดจูบเบียดชิดเรือนกายของนางราวกับจะประสานเป็นหนึ่งเดียว
“อา...”
ซูมี่ครางในลำคอเมื่อเจ้านายหนุ่มจูบไซ้ไปตามนวลแก้ม ไล่ระเรื่อยไปตามซอกคอขาวก่อนจะดึงทึ้งสาบคอเสื้อให้เปิดออก แล้วใช้ปลายลิ้นร้อนตวัดเร้าละเลงเลียทรวงอกอิ่มสล้างราวกับหิวกระหาย
“หวาน...”
เจ้าของเสียงนุ่มพึมพำแผ่วเบา และนั่นทำให้หญิงใบ้ถึงกับใบหน้าเห่อร้อน แค่เพียงเขาเอ่ยชมนางก็เกิดความกระสันอยากจนหน่วงหนึบไปทั่วทั้งหว่างขา
‘นะ...นายท่าน ข้ากลายเป็นหญิงโลภเสียแล้ว ข้าอยากให้ท่านกอดข้าไว้เช่นนี้ตลอดไปเหลือเกิน’
ผวาเฮือกเมื่อกวงหนิงเทียนละเลงเลียดันปลายถันระรัว นางห่อไหล่เผลอยกมือขึ้นจิกทึ้งดึงผมของผู้เป็นนายอย่างลืมตัว
“อะ...อาห์”
หลับตาพริ้มแอ่นอกดันเต้าเข้าหาใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม เขาซุกหน้าลงมาจมหายลงไปในทรวงก่อนจะจูบไซ้ฝังรอยแดงระเรื่อไปตามเนินอก
จ๊วบ!
เสียงจูบเม้มขบเนื้อนวลแรงๆ จนเกิดรอยจูบเล็กๆ ระเรื่อระบายไปทั่วผิวขาวละเอียด สาวใช้ใบ้เม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรงก่อนจะขบฟันลงบนริมฝีปากล่างแล้วหลับตาพริ้ม