ใจร้ายที่ 1-1 ข้าเป็นของนายท่าน NC25+

ใจร้ายที่ 1

ข้าเป็นของนายท่าน

ซ่านสะท้าน

มือเล็กจิกลงบนไหล่หนาเต็มไปด้วยมัดกล้ามสมความเป็นชาย ในขณะที่เขาตักตวงความสุขของนางโดยไม่คิดจะเอื้อนเอ่ยออกมาแม้เพียงครึ่งคำ

ใบหน้าของชายหนุ่มขมวดมุ่นราวกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเวลา กระนั้นกลับกดข่มสันกรามจนปูดโปนฉายชัดว่ากำลังต่อสู้กับความกระสันซ่านที่รุกเร้าจนลมหายใจขาดห้วง

ลิ้นร้อนตวัดเร้าดุนดันลงบนยอดถันสีชมพูระเรื่อระรัวเร็วจนมันชี้ชันแทบชิดปลายจมูกโด่ง ลมหายใจร้อนเป่ารดลงไป ยังผลให้ทรวงอกอิ่มยิ่งเต่งตึงชูช่อราวกับต้องการสัมผัสที่มากขึ้น...มากขึ้น

“อะ...อื้อ อื้อ นะ...นายท่านเจ้าขา อื้อ”

ภูตสาวบิดตัวเร่าๆ แอ่นแผ่นหลังยกสูงเบียดชิดเข้าหาใบหน้าหล่อเหลา ในขณะที่ริมฝีปากยังคงครวญเสียงหวานดังลั่น และนั่นทำให้คนตัวโตเลือกที่จะใช้นิ้วชี้ดันเข้าไปในริมฝีปากของนางเพื่อให้เสียงครางเบาลง

“อื้อ อื้อ...”

หากเอ่ยถึง ‘กวงหนิงเหอ’ เขาคือหมอยาที่เก่งกาจชนิดที่เรียกได้ว่าหาตัวจับได้ยาก และแน่นอนเป็นหมอยาที่เข้าถึงยากมากที่สุดคนหนึ่ง แม้จะมีใบหน้างามราวเทพเซียนไม่ว่าใครได้เห็นเป็นต้องจ้องมองตาค้างจนเหลียวหลัง รูปร่างสูงโปร่งผิวเนียนละเอียด เส้นผมดำขลับทิ้งตัวลงจดเอวสอบ กระนั้นกลับประหยัดคำพูด และไร้ซึ่งมนุษย์สัมพันธ์อย่างถึงขีดสุด

ลองไม่อยากจะพูดกับใครก็หวังจะได้เข้าหน้าติด ใบหน้าหล่อเหลางดงามยามเรียบเฉยนั้น เต็มไปด้วยความน่าเกรงขามจนท้ายที่สุดก็ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้

แม้แต่บ่าวในเรือน ยังไม่มีใครอยากเข้าใกล้ผู้เป็นนายโดยไม่จำเป็น ด้วยเกรงกลัวท่าทางนิ่งเฉยราวกับรูปสลักไร้ชีวิตของผู้เป็นนาย จนได้ฉายาจากเหล่าสาวใช้ว่า...

‘เทพบุตรไร้ชีวิต’

“อะ...อื้อ อื้อ”

เรียวปากเล็กครางอู้อี้พลางดูดปลายนิ้วของชายหนุ่มราวกับหิวกระหาย ยิ่งเขาลามเลียดันปลายลิ้นกดลงบนยอดอกอิ่มมากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งดีดดิ้นเร่าๆ จนฟูกนอนยับยู่คล้ายว่าจะขาดใจลงเสียให้ได้

เมื่อเขาปล่อยริมฝีปากของนางให้เป็นอิสระ นางก็ถึงกับหอบหายใจแรง เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า

“นะ...นายท่าน สะ...สิ่งนี้มันคืออะไรเจ้าคะ คะ...ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกัน อะ อื้อ อื้อ”

เรียวปากสวยเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรงก่อนจะเผยอขึ้นน้อยๆ ฟันซี่เล็กสีขาวขบบดลงบนเรียวปากล่าง ใบหน้าหวานล้ำบิดเบี้ยวเหยเก ก่อนที่นางจะค่อยๆ ปรือเปลือกตาฉ่ำหวานขึ้นช้าๆ ราวกับกำลังคิดสิ่งใดออก

“นะ...นี่เรียกว่าการเสพสมของชายหญิงใช่หรือไม่ อะ...อื้อ อะ...อาห์”

เอ่ยถามได้เพียงเท่านั้นก็ผวาเฮือกจนไหล่บางงองุ้ม เมื่อเขาเร่งจังหวะปลายลิ้นละเลงเลียระรัวเร็วลงบนเต้าหวานจนนางถึงกับหอบหายใจแรง

“นะ...นายท่านกำลังจะเสพสมกับข้า อะ...อื้อ”

แม้นางจะไม่ได้คำตอบจากคนตัวโต แต่นางก็พอจะจับต้นชนปลายได้ว่าเวลานี้นายท่านกำลังต้องการนาง แกนกลางกายแห่งบุรุษเพศกำลังเบียดชิดที่หน้าขาของนางอย่างแข็งขึง ราวกับต้องการทะลุทะลวงเข้ามาในร่างกายของนางอย่างไม่ผ่อนปรน

ไม่ว่านางจะยินยอมหรือไม่...นายท่านก็จะเอาอยู่ดี เขาผู้ไม่ยอมเอื้อนเอ่ยคำใดราวกับรังเกียจความเป็นภูตของนาง แต่กลับฉกฉวยตักตวงความสุขจากนางงั้นหรือ

เพียงเพราะนางเป็นสตรีไร้ทางสู้ เพียงเพราะนางหมอบศิโรราบแก่เขา และพร้อมจะเป็นทาสคอยเชื่อฟังเขาทุกอย่าง ดังนั้นไม้ว่าร่างกายหรือชีวิตของนาง เขาก็สามารถกระทำย่ำยีได้ตามอำเภอใจ