Ep.4

“ห้องนี้จะเป็นของคุณ ถ้าคืนนี้คุณทำให้ผมพอใจ”

“คืนนี้แค่คืนเดียวเหรอคะ” ถามอย่างไม่แน่ใจ เธอพอจะรู้ว่าห้องหรูๆในคอนโดใจกลางเมืองแบบนี้มันมีมูลค่าเท่าไหร่ การบริการให้ถูกใจเพียงแค่คืนเดียว เขาถึงกับยกให้เลยเหรอ มันก็น่าสนใจอยู่นะ

แต่ว่าต้องทำยังไงเขาถึงจะพอใจ ที่แน่ๆ... คงไม่ใช่ แค่ดื่ม...

“ใช่ แค่คืนเดียว” เจ้าของร่างสูงตอบพลางก้มลงริมฝีปากจิ้มล้มวาววับด้วยนัยน์ตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์

รอยยิ้มของเขาช่างเขย่าหัวใจของเธอเสียจริง กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆในตัวเขาบวกกับกลิ่นของแอลกอฮอล์ทำให้เธอเผลอไผล จ้องตาคมอย่างเคลิบเคลิ้ม

“แล้ว ต้องทำยังไงคะ คุณถึงจะพอใจ”

“นั่งดื่มเป็นเพื่อนผม แล้วก็นอนกับผม จนกว่าผมจะง่วง”

“ฟังดูง่ายจังนะคะ”

“ก็ไม่เห็นจะยากตรงไหนนี่ครับ คุณทำได้อยู่แล้ว ใช่มั้ย” เน้นคำถามท้ายประโยคด้วยสายตาคำถาม คาดหวัง และประเมิน ตอบโดยที่ยังยอมปล่อยอ้อมแขนออก แถมยังกระชับร่างเล็กเข้ามาแนบชิดมากขึ้นไปอีก

อินทิรารู้สึกว่าหน้าร้อนผ่าว เอียงอาย ใจเต้นแรงมากขึ้นไปอีกเท่าตัว เมื่อแปลความนัยของชายหนุ่มออก และรู้สึกค่อยยังชั่วเมื่อเขาผละอ้อมแขนออกแล้วเดินไปเอาเครื่องดื่มในตู้เย็น เธอจึงได้นั่งผ่อนคลายที่เก้าอี้ แล้วมองสำรวจไปรอบห้อง

ไม่กี่นาทีต่อมาเครื่องดื่มสีสวยก็ถูกนำมาวางบนโต๊ะเล็กๆ อินทิรารีบยืนขึ้นบริการชายหนุ่มทันทีอย่างรู้งาน พร้อมกับรินให้ตนเองด้วย

“คุณชื่ออะไร”

“อินทิราค่ะ เรียกสั้นว่าอินค่ะ”

“แล้วอายุเท่าไหร่”

“ยี่สิบสองค่ะ” เธอโกงอายุไปสองปี เพื่อจะไม่ให้ชนกับหนึ่ง เด็กหนุ่มที่เพิ่งบริการเขาไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา

“แล้วทำงานที่โคล่าผับมากี่ปีแล้ว”

“ก็ หลายปีแล้วนะคะ” ถามถี่ยิบแบบนี้เธอก็ไม่มีเวลาคิดคำตอบดีๆน่ะสิ เริ่มจะตอบผิดบ้างแล้ว

“แต่แปลกนะ ผมเป็นลูกค้าของโคล่าผับมาตั้งหลายปีติดต่อกัน ไม่เคยเห็นคุณเลย หรือว่าผมไม่สังเกตเอง”

“ก็ ก็เป็นคนนอกสายตา ต่อให้อยู่ใกล้กันสักแค่ไหน ก็มองไม่เห็นหรอกค่ะ” ยังลื่นไหลได้อยู่

“อืม พูดได้ดี ดื่มสิ อย่าเอาแต่จิบ”

“อินเกรงว่าถ้าดื่มเยอะ อินจะเมาก่อนคุณคิมหันต์น่ะสิคะ”

“ดื่มไม่นานหรอก เดี๋ยวก็เข้านอน” คำพูดของชายหนุ่มแสนจะธรรมดา ทว่าแววตาของเขามีความหมายมากกว่านั้น ซึ่งอินทิราเข้าใจดี

หญิงสาวหน้าแดงซ่าน คิมหันต์คงไม่รู้ ว่าเธอเพิ่งบริการเขาเป็นคนแรก แม้จะทำงานในสถานเริงรมย์มานานแต่การมานั่งดื่มกับผู้ชายที่ตนเองแอบมองมาโดยตลอด มันรู้สึกหวั่นไหวมากเป็นพิเศษ แต่หญิงสาวก็พยายามเก็บซ่อนอาการขวยเขินนั้นเอาไว้สุดฤทธิ์ ทำตัวประหนึ่งว่าเคยผ่านงานบ้าง ไม่ใช่เด็กอ่อนหัดที่จะทำให้เขารำคาญใจ

สองหนุ่มสาวนั่งดื่มด้วยกันไป คุยกันไปจนถึงห้าทุ่ม เจ้าของห้องก็ชวนหญิงสาวเข้านอน

“อินไม่มีชุดนอนค่ะ”

“ไม่มีก็ไม่ต้องใส่สิ”

“แต่ว่าอินอายคุณนี่คะ”

“จะอายทำไมล่ะ ยังไงคุณก็ต้องถอดทุกชิ้นอยู่ดีเมื่อนอนกับผม”

“ถอดหมดไม่ได้หรอกค่ะ อินแค่มานั่งดื่ม และมอบความสุขความบันเทิงให้กับคุณเท่านั้น”

“แต่ผมชนะการประมูล คุณคือสิทธิ์ของผมนะ”

“สิทธิ์ที่จะให้อินนั่งดริ๊งก์กับคุณที่ไหนก็ได้ และสิทธิ์ที่คุณจะได้รับความสุขจากการบริการของอินต่างหากล่ะคะ”

“งั้นเหรอ แต่สาวๆทุกคนที่ผมเคยประมูลได้ ไม่มีใครปฏิเสธโอกาสดีๆแบบนี้เลยสักรายนะ หรือคุณแค่เล่นตัวเพื่อโก่งค่าตัว บอกมาซิ ว่าคุณต้องการเท่าไหร่ คุณถึงจะยอมถอดและยอมเป็นของผม”

“อินขายบริการ อินไม่ได้ขายตัวค่ะ ถ้าคุณต้องการให้อินถอด อินถอดให้ก็ได้ แต่ไม่หมดทุกชิ้นะคะ”

“โอเค งั้นคุณทำยังไงก็ได้บนร่างกายของผม ให้ผมบรรลุจุดสุดยอด ให้ผมมีความสุข จนกว่าผมจะง่วงหรือหลับ”

อินทิราประหม่าตื่นเต้นจนตัวสั่น สิ่งที่เขาพูดมาเธอจะทำได้เหรอ การเรียนรักภาคทฤษฏี จะใช้กับผู้ชายคนนี้ได้ผลหรือเปล่า

‘งานเข้าแล้วสิอินทิรา’

อินทิรารวบรวมความกล้า ตอบชายหนุ่มออกด้วยเสียงสั่นไหว โดยไม่รู้ตัวเองเลยว่า กำลังถูกสายตาของหนุ่มนักรักสำรวจมองเธออย่างขำๆ คิมหันต์แอบกระตุกยิ้มที่มุมปาก เมื่อได้ยินหญิงสาวตอบตะกุกตะกักว่า

“ดะ...ได้ค่ะ อินยินดีรับใช้คุณคิมหันต์ ทั้งคืน”

“เรียกผมว่าคิม”

“ค่ะ คุณคิม”

“แล้วให้ผมสัมผัสคุณแค่เพียงภายนอกได้มั้ย”

อินทิรายิ้มเขิน ก่อนจะเอนตัวเข้าโอบกอดร่างสูง ซุกซบลงกับอกเป็นคำตอบ ก่อนจะผลักร่างหนาลงนั่งบนขอบเตียงแล้วพาตัวเองขึ้นนั่งบนหน้าขาของชายหนุ่มแล้วสอดแขนเรียวข้างหนึ่งโอบกอดลำคอแข็งแรงเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างก็ปลดกระดุมเสื้อของเขาออกทีละเม็ดจนเห็นแผงอกแกร่งน่าลูบไล้ ทำตามที่ครูผู้มากประสบการณ์รักสอนเธอมาทุกอย่าง