EP4

แทนคุณบอกออกไปด้วยน้ำเสียงปกติเมื่อเฟรญ่าเดินมาถึงอย่างทุลักทุเล วันนี้เฟรญ่าดูเมาผิดปกติ ราวกับมีเรื่องเครียด

“รู้แล้วค่าคุณสามี ไม่ค้างแล้วค่า”

เฟรญ่าบอกเสียงยานตามสไตล์คนเมาแล้วหันไปบอกเพื่อน

“ฉันกลับแล้วนะ ไว้วันหลังจะมาค้างด้วย”

เฟรญ่าเดินออกมาทันทีที่พูดจบไม่สนใจเสียงโวยวายตาหลังของเพื่อนรัก ส่วนแทนคุณก็ทำหน้าที่สามีที่ดีไปเก็บกระเป๋าและมือถือให้ภรรยา รวมถึงรองเท้าส้นสูงที่ถอดไว้ ใช่แล้ว! ตอนนี้เฟรญ่าเดินเท้าเปล่าออกไปจากบ้าน

“ดื่มน้ำก่อน”

แทนคุณยื่นขวดน้ำให้เฟรญ่าที่กำลังนั่งกุมหัวตัวเองพร้อมกับเสียงบ่นอุบอิบมาตลอดทาง ถึงเธอจะเป็นผู้นำสูงสุดของตระกูล สำหรับแทนคุณเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องการคนดูแล

“ทำไมปวดหัวขนาดนี้เนี่ย!”

เฟรญ่ายังคงบ่นให้ตัวเองขณะที่รับขวดน้ำมาดื่ม จากนั้นก็กลับไปพิงกระจกรถเช่นเคย เพราะสภาพของเธอในตอนนี้คือเมาจนแทบนั่งไม่ติด

พอมาถึงบ้านแทนคุณก็ต้องอุ้มร่างบางที่หลับสนิทขึ้นไปบนห้องนอน พาเธอไปนอนบนเตียงและห่มผ้าให้เรียบร้อยก่อนที่จะถูกพ่อตาที่ทุกคนเรียกว่า

‘คุณท่าน’เรียกพบ

แทนคุณที่รู้หน้าที่ดีได้เตรียมเอกสารสำคัญที่พึ่งจะเซ็นสัญญามาหมาดๆ เข้าไปด้วย พอไปถึงก็เอาเอกสารไปวางหน้าโต๊ะทำงานใหญ่อย่างนอบน้อม

“เอกสารสัญญาครับ”

คามัส ชายวัยกลางคนที่ใกล้เกษียณเต็มทนยกยิ้มให้กับความเสมอต้นเสมอปลายของลูกเขย เมื่อก่อนเป็นยังไง ตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม ไม่โลภมาก ไม่ถือตัว และไม่เคยคิดจะเอาสมบัติอะไรของตระกูลไปใช้เลย ทุกอย่างหามาด้วยตัวเองทั้งนั้น น่าชื่นชมจริงๆ

“เฟรญ่าหลับแล้วเหรอ”

“หลับแล้วครับ”

“ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้แหละ พอมีเรื่องเครียดมีงานรุมเร้าก็หาเรื่องงอแง อย่าถือสาน้องเลยนะ”

“ครับ”

แทนคุณตอบสั้นๆ ตามสไตล์คนพูดน้อย

“เอาไว้เคลียร์งานพวกนี้เสร็จ ค่อยหาเวลาพาเมียไปพักผ่อน”

คามัสบอกชายหนุ่มที่เอาแต่ทำงานตรงหน้า แม้ท่านจะรู้ว่าความสัมพันธ์ของลูกสาวกับลูกเขยมันเป็นแค่ความสัมพันธ์จอมปลอม แต่ท่านก็ไม่ได้เข้าไปก้าวก่าย ได้แต่ภาวนาว่าลูกสาวจะทำให้ผู้ชายดีๆ คนนี้รักได้ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ท่านคงตายตาหลับ

“ครับ”

“ไปพักผ่อนเถอะ ฉันก็จะไปพักแล้ว ช่วงนี้อาการไม่ค่อยดี ปวดไปหมดทั้งตัว”

แทนคุณก้มหัวให้ผู้มีพระคุณก่อนจะเดินออกไปจากห้องไป ไม่ลืมที่จะสั่งคนสนิทให้นัดหมอมาตรวจสุขภาพให้พ่อตาอย่างใส่ใจโดยที่อีกฝ่ายไม่ต้องร้องขอ เรียกได้ว่าใส่ใจดูแลทุกคนในบ้าน

แม้ตอนนี้จะเป็นเวลาเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว แต่แทนคุณก็ยังเดินเข้ามาในห้องทำงานเพื่อดูศึกษาข้อมูลของคู่ค้าที่เขาต้องเจอในวันพรุ่งนี้

เขาใช้เวลาอ่านประวัติและศึกษาธุรกิจสีเทาจนเกือบตีสามถึงลุกจากเก้าอี้ทำงาน ก่อนที่จะออกจากห้องก็ไม่ลืมที่จะบอกความคืบหน้ากับผู้เป็นแม่ที่ตอนนี้เหลือเพียงรูปถ่ายที่ใส่กรอบสวยงาม

“ไม่ว่าน้องจะอยู่ที่ไหน ผมสัญญาว่าจะตามหาน้องให้เจอ”

แทนคุณให้สัญญาต่อหน้ารูปแม่ของตัวเองอย่างมุ่งมั่นก่อนจะเดินเข้าไปยังห้องนอนใหญ่ ห้องนอนที่มีภรรยาสาวนอนหลับอยู่บนเตียง

แม้ว่าแทนคุณกับภรรยาจะนอนห้องเดียวกัน แต่แทนคุณก็ตามกฎข้อตกลงอย่างเคร่งครัด เขานอนที่โซฟามาโดยตลอด ให้เกียรติภรรยาทุกอย่างตามที่สุภาพบุรุษคนหนึ่งจะทำได้

ในตอนเช้าก็หาของบำรุงที่เน้นพวกของแก้แฮงค์ให้ภรรยาตามหน้าที่ก่อนที่จะเข้ามาบริษัทมาพร้อมกัน

“ถ้าคุณไม่ไหวก็ไปนอนพักเถอะ เดี๋ยวผมจัดการต่อเอง”

แทนคุณบอกคนตรงหน้าทั้งๆ ที่ตายังจับจ้องที่กองเอกสารมากมาย ทั้งสองคนอยู่ในห้องทำงานใหญ่ของเฟรญ่าผู้ถือที่ครองตำแหน่งผู้บริหารสูงสุด แน่นอนว่าตำแหน่งนี้ได้มาเพราะแทนคุณ

“ไม่เป็นไร สอนต่อเถอะ”

เฟรญ่าก็ยังคงความเป็นหญิงแกร่ง พยายามสลัดความเพลียออกไปแล้วตั้งใจฟังในสิ่งที่แทนคุณกำลังสอน

แทนคุณโทรบอกเลขาให้เอากาแฟมาให้สองแก้ว จากนั้นก็สอนงานทุกอย่างที่เฟรญ่าควรจะรู้ให้เธอเข้าใจ ให้เธอจัดการเองให้ได้หากวันหนึ่งไม่มีเขาคอยช่วยแล้ว

ทั้งสองคนใช้เวลาทั้งวันในการทำงาน ตอนเช้าเคลียร์งานเอกสารเรียนรู้งาน ตอนบ่ายออกไปคุยธุรกิจกับคู่ค้า เรียกได้ว่าเวลาเกือบจะทั้งหมดของพวกเขาหมดไปกับทำงาน เพราะอย่างนี้ทั้งสองคนจึงมีข้อตกลงกันว่าหลังเลิกงานจะเป็นเวลาส่วนตัวของแต่ละคน สามารถใช้เวลานี้ไปพักผ่อนได้

“คุณจะกลับบ้านหรือไปต่อที่ไหนครับ”

แทนคุณเป็นฝ่ายถามในตอนที่เดินออกมาจากห้องประชุม จะเรียกว่าถามตามหน้าที่ก็ได้ เพราะวันไหนที่เฟรญ่ากลับช้าหรือติดต่อไม่ได้ พ่อของเธอก็ต้องโทรหาเขาทุกครั้ง

“ไปหาเพื่อนค่ะ แล้วคุณหล่ะ”

“ไปหาเพื่อนที่ทำงานเก่า ผมน่าจะกลับดึก คุณกลับก่อนผมเลยก็ได้”

“ฉันก็น่าจะดึกเหมือนกัน อาจจะเมาด้วย”

“พักแอลกอฮอล์หน่อยก็ดีนะครับ อาทิตย์นี้คุณเมาเกือบทุกวันเลย”

เฟรญ่านิ่งงันไปชั่วขณะ หัวใจของเธอพองโตเมื่อรับรู้ได้ถึงความห่วงใยจากอีกฝ่าย

“ไปบ้านคุณมากี้ใช่ไหม เดี๋ยวผมไปส่ง”

เฟรญ่าพยักหน้าแทนคำตอบก่อนที่จะเดินตามร่างสูงสง่าของสามีไป นับวันแทนคุณก็ยิ่งดูดีมีราศีเหมาะสมกับเธอขึ้นทุกวัน แต่ใครจะรู้ว่าความเหมาะสมนั้นมันเป็นแค่ภาพลวงตา ที่เธอไม่สามารถทำให้มันเป็นจริงได้

...

“จอดตรงนี้”

แทนคุณบอกคนขับให้จอดรถก่อนที่จะถึงร้านอาหาร ร้านที่เขาเคยทำงานอยู่ และเป็นร้านที่ทำให้เขาได้เจอกับเพียงพราว หญิงสาวที่เขารักหมดหัวใจ

“มึงจะเดินไปเหรอ”

ตะวันถามแทนคุณที่กำลังถอดเสื้อสูตรราคาแพงออก จริงๆ เขาก็ไม่ได้อยากจะใส่มันตั้งแต่แรก แต่เฟรญ่าเป็นคนจัดทุกอย่างไว้ให้ เพื่อให้สมฐานะ และมันมีผลต่อการคุยธุรกิจ

“ใช่ พวกมึงไปพักเถอะ เสร็จแล้วจะโทรหา”

“มึงลืมหรือไงว่าตอนนี้มึงเป็นใคร ถ้าไปคนเดียวคงเหลือแต่ชื่ออะ”

ตะวันบอกไปตามตรงก่อนที่จะสั่งให้คนไปดูแลอยู่ห่างๆ ส่วนเขาจะไปกับแทนคุณด้วย

“จะไปด้วย ก็ทำตัวให้ดี”