EP3

คาร่าเดินกระวนกระวายใจอยู่หน้าห้องวีไอพีที่มีกลุ่มรุ่นพี่และผู้ชายที่เธอรักกำลังปาร์ตี้กันอย่างสนุกสนานอยู่ในนั้น ช่างต่างจากเธอในตอนนี้ที่รู้สึกหมดสนุกจนไม่อยากจะเข้าไปเลย

แต่ถ้าเธอกลับไปในตอนนี้พ่อกับแม่ต้องถามแน่ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วถ้าท่านทั้งสองรู้เรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้า ต้องเป็นเรื่องใหญ่อีกเช่นกัน อาจจะมีการสู้รบระหว่างแก้งค์เลยก็ได้ และที่สำคัญไปกว่านั้น คือเธออาจจะโดนสั่งห้ามไม่ให้ออกมาเที่ยวอีกเลย เหมือนที่มาเวลล์พี่ชายเธอถูกกักบริเวณอยู่เป็นยามเฝ้าบ้านเกือบอาทิตย์

ขณะคาร่ากำลังถกเถียงกับความคิดตัวเอง ประตูห้องวีไอพีก็ถูกเปิดออกโดยพายุผู้ชายที่ทำให้คาร่ากลายเป็นคนคลั่งรักจนตามมาถึงที่นี่

“พี่พายุ”

ใบหน้าที่เป็นกังวลก่อนหน้าได้แปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มหวานขึ้นมาทันทีพร้อมกับก้าวเดินไปสวมกอดผู้ชายที่รักโดยอัตโนมัติราวกับหุ่นยนต์ที่ถูกตั้งโปรแกรมมา

พายุเป็นเพื่อนสนิทของมาเวลล์พี่ชายของคาร่า ทำให้คาร่าได้เจอพายุอยู่บ่อยครั้ง พายุเป็นผู้ชายที่แตกต่างจากคนอื่นๆ ทั้งบุคลิกและความชอบ ผู้ชายส่วนมากจะชอบรถชอบความเร็ว และมักจะรวมตัวกันคุยกันเรื่องปาร์ตี้เรื่องผู้หญิง ส่วนพายุนั้นชอบอ่านหนังสือ ชอบศึกษาค้นคว้าหาความรู้ให้กับตัวเอง ไม่ต้องพูดถึงไอคิวของเขา เพราะมันสูงกว่าคนปกติธรรมดาแน่นอน ความฉลาดของพายุทำให้เขาถูกวานให้สอนน้องๆ หรือญาติพี่น้องอยู่บ่อยครั้ง หนึ่งในนั้นมีคาร่ารวมอยู่ด้วย และนั่นก็ให้คาร่าตกหลุมรักพี่ชายคนนี้มากๆ เป็นเหมือนไอดอลในตอนเด็กก็ว่าได้

“พี่พายุจะไปไหน จะกลับแล้วเหรอคะ หนูพึ่งมาถึงเองนะ จะรีบกลับแล้วเหรอ”

มือหนายกบุหรี่ขึ้นมาแทนคำตอบแล้วแกะมือปลาหมึกของหญิงสาวออกจากเอวก่อนที่จะก้าวเดินไปยังโซนดูดบุหรี่โดยไม่พูดอะไรตามสไตล์คนพูดน้อย

“ใจร้ายอีกแล้ว”

คาร่าบ่นอุบอิบแบบไม่จริงจังนักและตั้งท่าจะเดินตามพายุไป

ทว่า...

“คาร่า”

เสียงของวีณาได้เรียกเธอไว้เสียก่อน ทำให้ร่างสวยหยุดชะงักแล้วหันกลับไปมอง

“มารอพายุในห้องดีกว่านะ ตามไปก็มีแต่จะโดนดุเปล่าๆ”

คำพูดของวีณาไม่ได้ทำคาร่าได้สติเลยแม้แต่น้อย

“ผู้ชายดุแปลว่าผู้ชายรัก”

คาร่าตอบอย่างมั่นใจแล้วเดินตามพายุไปทันที ตากลมโตสอดส่องมองหาชายหนุ่มที่รักอย่างไม่เกรงกลัวอันตรายเพราะตอนนี้มีคนดูแลตามติดไม่ห่าง

ปึก!

คาร่ามัวแต่มองจนเดินไปชนเข้ากับใครบางคนอย่างแรงจนร่างของเธอเสียหลัก โชคดีที่คนตรงหน้าคว้าร่างของเธอไว้ไม่งั้นคงได้ล้มไม่เป็นท่า ความแนบชิดของร่างกายทำให้คาร่าสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมราคาแพงและสูตรสีเข้มที่คุ้นมากๆ พอเงยหน้ามองคนตัวสูงก็ทำเอาคาร่าถึงกับตัวสั่น

0.0 แทนคุณ เธอเอ่ยชื่อของเขาภายในใจขณะที่สมองนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า

“สมกับเป็นลูกสาวมาเฟียจริงๆ เจอมาขนาดนั้นยังวิ่งตามผู้ชายได้อีก ถ้าเป็นผู้หญิงปกติคงจะกลับไปนอนร้องไห้ฟูมฟายแล้ว”

“นี่! นายหาว่าฉันไม่ปกติงั้นเหรอ”

ใบหน้าสวยเชิดขึ้นถามอย่างท้าทาย ทั้งๆ ที่ภายในนั้นเริ่มกลัว แต่ด้วยความไม่ยอมคนตามสไตล์คุณหนูสายวีนก็ทำให้พูดออกไปอย่างนั้นโดยไม่ได้ดูว่าตัวเองกำลังแนบชิดกับเขาจนแทบจะเป็นร่างเดียวกัน อีกทั้งใบหน้ายังห่างกันแค่คืบเดียวจนเห็นถึงบางอย่างซ่อนอยู่ในแววตาของอีกฝ่าย

คาร่ารับรู้ได้ถึงความอันตรายที่ซ่อนอยู่ภายใต้ใบหน้าหล่อจนต้องผลักอีกฝ่ายให้ออกห่าง ลูกน้องที่ติดตามก็ได้แต่มองหน้ากันว่าจะเข้ามาช่วยดีไหม แต่อีกใจก็กว่าจะโดนคาร่าวีนใส่เหมือนที่ผ่านมา เลยได้แต่ดูสถานการณ์อยู่ห่างๆ และมีหลายคนจำแทนคุณได้ว่าเป็นพนักงานในเครือตระกูลคาร์น

“ผมไม่กล้าว่าคุณหนูตระกูลคาร์นหรอกครับ” คนตัวสูงพูดจายียวนพร้อมกับก้าวประชิดร่างสวยอีกครั้ง ทำเอาอีกฝ่ายทำตัวไม่ถูก การกระทำและคำพูดของชายหนุ่มช่างแตกต่างกันสิ้นเชิง

ขณะที่ทั้งสองคนกำลังมองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ชายหนุ่มอีกคนก็เดินออกมา พายุมองคาร่ากับชายแปลกหน้าด้วยสายตานิ่งเรียบก่อนที่จะเดินออกมาหลังจากที่พิจารณาดูแล้วว่าคาร่าไม่ได้เป็นอันตราย

ส่วนคาร่าก็เลิกสนใจชายหนุ่มตรงหน้ารีบวิ่งตามพี่พายุของเธอไปทันที

“รอหนูด้วย”

แทนคุณได้แต่มองตามด้วยสายตานิ่งเรียบ แต่ภายในใจกลับนึกสงสัยว่าผู้หญิงที่เพียบพร้อมทุกอย่างคาร่าจำเป็นอะไรต้องวิ่งตามตื๊อผู้ชายขนาดนั้น ไม่มีความเป็นกุลสตรีเอาซะเลย ช่างแตกต่างจากเพียงพราวหญิงสาวที่เป็นเพื่อนสนิทโดนสิ้นเชิง

พอนึกถึงเพียงพราวหัวใจแกร่งก็พองโตขึ้นมาทันที มือหนาหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อจะต่อสายหาเธอด้วยความคิดจะหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานาน

แทนคุณยังไม่ทันได้กดเบอร์ของเพียงพราว ลูกน้องอีกคนก็เดินเข้ามารายงานบางอย่าง

“คุณท่านโทรมาบอกว่าคุณหนูยังไม่ถึงเลยบ้านเลยครับ”

ได้ยินเช่นนั้นแทนคุณก็ดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือทันที

“สักพักเธอคงจะกลับเอง”

แทนคุณพูดออกมาด้วยท่าทางนิ่งสงบไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ แม้ว่าคนที่กำลังพูดถึงคือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายก็ตาม เพราะเขากับเธอรู้ดีกว่าใครว่าสถานะสามีภรรยามันเป็นเพียงแค่สัญญาทางธุรกิจเท่านั้น เขาไม่ได้คิดอะไรกับเฟรญ่าไปมากกว่านั้น ถ้าจะให้คิดมากกว่านั้นคงจะมีแค่สถานะผู้มีพระคุณ

ตอนที่แทนคุณตกงานโดนคนรวยไร้ออกอย่างไร้เหตุผล ตอนนั้นเขามืดแปดด้าน ไม่มีเงิน ไม่มีงาน แม่ก็ป่วยต้องการเงินมารักษา หญิงสาวที่แอบรักก็ต้องรับการผ่าตัด เขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจที่เขาไม่มีปัญญาดูแลเธอ ไม่มีปัญญาแม้จะแต่จะดูแลครอบครัวตัวเองให้สุขสบาย เขาเกลียดความจน และสาบานกับตัวเองว่าจะทำทุกอย่างให้มีเงินให้ได้ จนกระทั่งได้เจอกับเฟรญ่า ลูกสาวคนเดียวของมาเฟียตระกูลใหญ่ที่เมาแล้วขับจนประสบอุบัติเหตุชนคนตาย แทนคุณที่อยู่ในเหตุการณ์เพียงคนเดียวจึงขอรับผิดแทนเฟรญ่าเพื่อแลกกับเงินก้อนโตจากพ่อของเธอ และนั่นคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่างที่เขามีในวันนี้ ต้องขอบคุณเฟรญ่าด้วยที่ช่วยทำให้อะไรๆ มันง่ายขึ้น

เฟรญ่าเป็นผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงดูมาราวกับผู้ชาย เธอฝึกทักษะการต่อสู้ ฝึกใช้อาวุธตั้งแต่เด็กเพราะเธอเป็นลูกสาวคนเดียว ต้องแย่งชิงตำแหน่งสูงสุดแข่งกับญาติคนอื่นๆ ในตระกูล เฟรญ่าเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่าย ไม่งี่เง่า ไม่นอกลู่นอกทาง ทำทุกอย่างตามแบบแผนที่วางไว้ และการตรงต่อเวลาเป็นสิ่งที่ครอบครัวเฟรญ่าเคร่งครัดมาก

พอนึกขึ้นได้ว่าปกติเฟรญ่าไม่เคยกลับเกินเวลาที่กำหนด แทนคุณเลยต้องเปลี่ยนเส้นทางไปรับเธอตามหน้าที่ ตามคำสัญญาที่ให้ได้ว่าจะดูแลเธอ

ไม่นานแทนคุณก็มาถึงบ้านเพื่อนของเฟรญ่า พอก้าวเข้าไปในบ้านก็เจอเพื่อนของเฟรญ่าที่เดินโซเซออกมาจากงานเลี้ยงมาขึ้นรถส่วนตัวของตัวเอง บางรายโดนบอดี้การ์ดอุ้มออกมา แน่นอนว่าสาวๆ พวกนี้ต่างเป็นลูกคนรวยกันทุกคน

แทนคุณตรงไปยังโซนที่สาวใช้จัดปาร์ตี้เป็นประจำก็เจอเฟรญ่ากำลังกอดคอกับมากี้เพื่อนรักร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน พอสาวๆ หันมาเจอเขาก็หยุดชะงักไป

“สามีแกมารับแล้ว ไหนบอกจะค้างกับฉันไง”

มากี้หันไปเอ็ดเพื่อนรักทันทีที่เห็นสามีของเพื่อนมารับ ดูเหมือนคนที่พึ่งโสดอย่างเธอต้องนอนคนเดียวอีกแล้ว

“ฉันไม่ได้บอกให้มาสักหน่อย”

แม้ปากจะบอกแบบนั้น แต่หัวใจกลับพองโตรู้สึกดีที่เห็นสามีมารับ

‘สามีใครน่ารักที่สุดเลย’

แม้จะรู้ว่าแทนคุณทำตามหน้าที่ แต่ก็ยังรู้สึกดีและอบอุ่นหัวใจทุกครั้งที่ได้ความใส่ใจจากแทนคุณ

“ถ้าจะค้างก็น่าจะโทรบอกคุณท่านก่อนนะครับ คุณท่านเป็นห่วงคุณมาก หรือไม่ก็โทรบอกผม”