4

โนอาห์ เบนเน็ต

“ผลั๊ก” โนอาห์ที่นั่งอยู่หน้าจอทีวีขนาดใหญ่ แหงนหน้าไปที่ประตูทางเข้า พี่สาวกับเอ็ดเวิร์ดเดินตามกันเข้ามาในบ้าน ที่ตั้งอยู่บนถนนโอ๊คของนิวยอร์ก บ้านสองชั้นหลังนี้เป็นหนึ่งในหลายๆหลังของหมู่บ้านแห่งนี้ แน่นอนระบบการรักษาความปลอดภัยของบุคคลสำคัญต้องมี เพราะบ้านหลังนี้ตั้งเป็นหลังเกือบๆท้ายของหมู่บ้านที่มีทางเข้าออกเพียงทางเดียว และหมู่บ้านแห่งนี้ถูกจับจองเป็นเจ้าของโดยตระกูลเบนเน็ตถึงห้าหลังที่ล้วนแล้วแต่มีผู้อาศัยทั้งนั้น แต่จะมีเพียงหลังนี้และหลังถัดไปจะเป็นที่พักของเหล่าขุนพล ‘เบนเน็ต’ และ ‘ซาวันเดอร์’ ที่หลังถัดไปถูกใช้เป็นครั้งเป็นคราวเมื่อเจ้าของบ้านจะใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่ลอนดอนและประเทศไทย

“โนอาห์...แปลกใจที่เห็นนายอยู่วันนี้” อนาสตาเซียเอ่ยเมื่อเห็นน้องชายคลานตามกันมา เพราะโนอาห์วัยยี่สิบเอ็ดปีในวันศุกร์ที่บ้านก่อนเวลาเที่ยงคืน

“พ่อเรียกตัวนะ...พึ่งจะวางสายไปไม่นาน” โนอาห์เอ่ยบอกพี่สาว เพราะทั้งโนอาห์และอนาสตาเซียต่างก็ได้สิทธิในการใช้ชีวิตตามวัย แต่ โนอาห์ค่อนข้างมีอิสระมากกว่าเพราะเขาเป็นผู้ชาย ซึ่งโนอาห์นอกจากไปเรียนแล้วเขาจะมี ‘โทเบอร์’ คนสนิทคอยติดตามไปด้วย

“งั้นพี่ขอตัวไปนอนก่อนนะ...” อนาสตาเซียเขย่งเท้า ‘จุ๊บ’ แก้มทั้ง เอ็ดเวิร์ดและโนอาห์เป็นการ GoodNightKiss ตามปกติ และวิ่งขึ้นบันไดไปชั้นสองที่มีห้องนอนสองห้องคือของเธอกับโนอาห์ ส่วนของเอ็ดเวิร์ดจะอยู่ชั้นล่าง

“เกิดอะไรขึ้น?” โนอาห์เอ่ยถามเอ็ดเวิร์ดทันทีเมื่ออนาสตาเซียขึ้นไปชั้นสองแล้ว

“แอนนี่น่าจะมีบางอย่างปิดบัง...” เอ็ดเวิร์ดเอ่ยและบอกรายละเอียดที่ได้ฟังจากอนาสตาเซียให้โนอาห์ฟัง

“…น่าสงสัยจริงๆด้วย...” โนอาห์เอ่ยออกมาหลังจากที่ได้ฟังแล้ว

“พอมีสาวๆ...ที่พอไว้ใจได้บ้างมั้ย?” เอ็ดเวิร์ดเอ่ยถามโนอาห์ และได้รับรอยยิ้มเป็นคำตอบ ใครจะคิดว่าโนอาห์หนุ่มน้อยหน้าหวานที่ดูใสๆ สไตล์เกาหลีแต่เขาเสียบริสุทธิ์ไปตั้งแต่สี่ปีที่แล้ว(วัยสิบแปด)

โนอาห์เข้าใจเอ็ดเวิร์ดทันที เพราะพี่สาวเขาเป็นพวกความรู้สึกไวในเรื่องการถูกจับตามอง ให้พวกมืออาชีพทำคงโดนพี่สาวเขาจับได้แน่นอนต้องเป็นสาวๆอย่างที่เอ็ดเวิร์ดว่าเพราะวิธีนี้เอ็ดเวิร์ดกับโนอาห์ใช้กับอนาสตาเซีย มาโดยตลอดจน ถึงตอนนี้อนาสตาเซียก็ยังไม่รู้ว่าพวกเขาใช้วิธีไหนสืบเรื่องของเธอยามที่เธอมีเพื่อนชาย ‘หลงใหล’ในตัวเธอ ที่พวกเขาที่ถูกตั้งตนเป็นขุนพลพิทักษ์นางฟ้า ไม่ต้องการให้เข้าใกล้นางฟ้ามาเฟีย อนาสตาเซีย เบน-เน็ต คำนำหน้าชื่อของเธอ

“พ่อฝากบอกว่า...เหมือนแม่คิดถึงพี่นะ” โนอาห์บอกเอ็ดเวิร์ด

“คิดถึงคุณแม่เหมือนกัน...แต่พอดูนาฬิกาก็ดึกเกินไป...” เอ็ดเวิร์ดมีหน้าที่ควบคุมกิจการของอดัมในส่วนที่อยู่ในนิวยอร์ก และที่มอสโควซึ่งพึ่งได้รับหน้าที่เพิ่มมาเมื่อไม่นานมานี้ จึงทำให้เวลาว่างของเขาน้อยลง เพราะไม่ว่าเอ็ดเวิร์ดจะยุ่งมากเพียงใด แต่เรื่องการดูแลอนาสตาเซียที่เขาทำมาโดยตลอดยี่สิบปียังคงไม่เปลี่ยนแปลง

“พยายามหน่อยนะครับ...งานมันไม่หนีไปไหนหรอกครับ”เอ็ดเวิร์ดยิ้มให้กับโนอาห์ที่ขอตัวเช่นกัน