09 - อุ่นๆ ในท้องNc25+

“ฉันไม่ใช่พระเอกในนิยายเด็กน้อย และฉันไม่ได้หลอกเธอ คิดดูดีๆ ว่าเธออยากให้ฉันสิงร่างเธอเองนะ”เป็นความผิดของเธอเองนั่นแหละที่ตามไม่ทันเล่ห์กลของชายหนุ่ม เนตรอักษรเบ้หน้าอยากจะร้องไห้คว้าผ้าห่มมาคลุมกายเปล่าเปลือยเอาไว้ทว่าถูกกระชากมันให้พ้นร่างอย่างแรง

“อย่าทำอะไรหนูนะ ไม่งั้นจะฟ้องพ่อจริงๆ ด้วย!”หญิงสาวข่มขู่จอมเย็นชาให้เขาหยุดการกระทำลง แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นเธอได้ยินเสียงหัวเราะอย่างผู้มีชัยดังสะนั่นก่อนที่ข้อเท้าเล็กถูกก็ฉุดกระชากให้เขาได้แทรกตัวเข้ามาอยู่กลางหว่างขาได้

“ให้ฉันได้เสียบเธอแล้วค่อยว่ากันนะทูนหัว”ต่อให้เอาช้างทั้งโขงมันฉุดเขาก็ไม่มีทางผละห่างจากเรือนร่างอรชรอันแสนเย้ายวนชวนให้หลงใหลเป็นแน่ คริสโตเฟอร์รูดไล้ปลายยอดหัวเห็ดปลุกให้มันตื่นอย่างเต็มที่ก่อนจะถูไถไปตามรอยแยกของกุหลาบงามที่กำลังจะแตกซ่านเป็นเสี่ยงๆ

ปึก~

“กรี๊ด!!! เจ็บเอามันออกไปนะ อื้อ....”เมื่อความยิ่งใหญ่เกินตัวกระแทกกระทันเข้ามาทีเดียวจนสุดลำ ทำให้เจ้าหล่อนเปล่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเกินกว่าจะรับไหว ก่อนที่คริสโตเฟอร์จะขบกรามแน่นข่มความต้องการสุดกำลัง เขาอยากจะโหมสะโพกสอบเข้าหาร่างบางอย่างบ้าคลั่งปลดปล่อยความปรารถนาให้เสร็จสมตามอารมณ์หมาย

“ชู่ว~ หยุดดิ้นไม่งั้นจะเจ็บกว่านี้”ไม่ใช่แค่หญิงสาวที่ทรมานแต่เขาเองก็เช่นกัน ยิ่งร่างเล็กดิ้นเร้าเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้กายอ่อนนุ่มเสียดสีกับแก่นกายที่ฝังในตัวเธอมากขึ้น

“ฮื้อ!! ใจร้าย”กำปั้นน้อยระดมทุบแผงอกกว้าง ปากก็พร่ำต่อว่าบ้างคร่ำครวญว่าเจ็บบ้าง ทว่าจอมเย็นชาได้แต่นิ่งงันก่อนจะกดส่วนที่เหลือเข้าไปลึกยิ่งกว่าเดิม

“อย่าเกร็งนะ เชื่อฉันแล้วจะมีความสุข”

“ไม่เอา อึก....คุณทำให้หนู อื้อ!”คริสโตเฟอร์กระแทกจูบปิดปากชั่งค้านนั่นอย่าปัดความรำคาญ ฝ่ามือหนาบีบเคล้นทรวงอกข้างซ้ายอย่างหนักมือสลับกับสะกิดปลายถันปลุกเร้าอารมณ์เจ้าหล่อนให้ปะทุร้อนเฉกเช่นอย่างที่เขาเป็นในขณะนี้

จุมพิตอันแสนหวานของเขาหลอกล่อให้เนตรอักษรตวัดลิ้นเล็กตอบสนองพัวพันกับลิ้นหนาไปมา ทำให้ชายหนุ่มพอใจกับจูบไม่ประสีประสามทว่าทำให้ร้อนฉ่าจนต้องขยับช่วงล่างทำงานอย่างเนิบนาบ

“อื้อ...”หญิงสาวครางประท้วงในลำคอเมื่อความเจ็บในคราแรกแปรเปลี่ยนเป็นซ่านกระสัน ชายหนุ่มกำลังเคลื่อนไหวกายหนาเข้าหาเธออย่างกระแทกกระทันทว่าอยู่ในจังหวะกำลังดีเพื่อให้ร่างบางได้ปรับตัว

“แน่นฉิบ!”คริสโตเฟอร์จับเอวคอดกิ่วไว้มั่นถาโถมกายเข้าหาเธออย่างบ้าคลั่ง ในทุกการขยับโยกเต็มไปด้วยความเร่าร้อนราวกับเปลวเพลิงที่กำลังเติมเชื้อน้ำมันให้ลุกฮือขึ้นเรื่อยๆ

ก๊อก! ก๊อก!!

“น้ำอุ่นอยู่ในห้องหรือเปล่าลูก”เสียงนั่นมันเป็นเสียงที่คุ้นหูเนตรอักษรเป็นอย่างดี และคริสโตเฟอร์ก็รับรู้คนที่เคาะประตูห้องของเด็กสาวด้วยว่าเป็นใคร

“คุณพ่อขา~”

“อยากให้พ่อเธอรู้หรือไงว่าลูกสาวกำลังเอากับผู้ชายในห้องอยู่”เข่นเคี้ยวเขี้ยวฟันพูดใช้มือปิดปากเล็กเอาไว้ไม่ให้เปล่งเสียงดังเล็ดลอดออกไป

ใช่ว่าเขาจะกลัวว่าบิดาของเธอจะรับรู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นภายในห้องนอนกว้างแสนน่ารักนี้ ทว่าคริสโตเฟอร์ไม่พร้อมจะเป็นลูกเขยใครในตอนนี้

“อื้อ....”หยาดน้ำตาไหลอาบแก้มเนียนทั้งสองข้าง เสียงสะอื้นไห้ของเธอถูกปิดไว้ด้วยฝ่ามือหยาบก้านของเขา หากผู้เป็นพ่อรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นท่านจะต้องผิดหวังแน่ๆ ลูกสาวเพียงคนเดียวทำตัวเหลวแหลกมิหนำซ้ำยังพาผู้ชายเข้ามาในห้อง

“น้ำอุ่นลูก!”คนหน้าห้องที่กำลังรอลูกสาวผู้เปรียบเหมือนดั่งแก้วตาดวงใจตอบรับยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน

“เลือกเอาว่าจะให้ฉันเดินไปเปิดประตูหรือจะตอบว่ากำลังเข้านอน”เขาไม่นึกสงสารคนที่กำลังหลั่งน้ำตาเลยด้วยซ้ำ ตรงกันข้ามเมื่อเห็นแววตาหวาดกลัวคู่นั้นก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มออกข่มขู่แกมบังคับด้วยซ้ำ

“หนูเกลียดคุณ อ๊ะ!!”คำว่าเกลียดถูกพ่นออกจากลำคอเล็ก แต่สะโพกก็กระแทกเข้าหาเธอราวกับกำลังทำโทษคนปากดีที่ริอ่านเกลียดผัวตัวเองได้ลงคอ

“น้ำอุ่นลูกเป็นอะไรหรือเปล่า?”

“มะ...ไม่เป็นไรค่ะ อื้อ”น้ำเสียงกระท่อนกระแท่นตอบบิดาของตน ในขณะที่คริสโตเฟอร์เริ่มขยับช่วงล่างทำงานอย่างเนิบนาบแต่หนักแน่นทุกการเคลื่อนไหว

“น้ำอุ่นขอพ่อเข้าไปได้ไหม”ด้วยความเป็นห่วงเมื่อได้ยินน้ำเสียงของลูกสาวนั้นเปลี่ยนไป กลัวเหลือเกินว่าการไม่ได้อยู่บ้านหลายวันเนตรอักษรอาจเป็นไข้เป็นหวัดเอาได้

“หนูอุ่น พะ....พึ่งอาบน้ำเสร็จกำลังจะเข้านอนค่ะ”ตอบด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นโดยที่ชายหนุ่มกำลังทำให้เธอลอยเคว้งในอากาศเบาโหวง เหงื่อกาฬผุดขึ้นตามรูขุมขนของร่างกายจนเปียกชุ่มไปทั่วสับพรางร่าง

“หนูคงจะเรียนหนักใช่ไหมลูก”

“อึก!!”

“งั้นพักผ่อนนะคะนางฟ้าของพ่อ แล้วอาทิตย์พ่อจะกลับมานอนด้วยนะ”เพราะอาชีพผู้จัดการสรรพยากรธรรมชาติต้องเดินทางบ่อยจึงไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกสาวตัวน้อยสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่เคยปล่อยให้เนตรอักษรต้องลำบากเพราะหลังจากเลิกรากับภรรยาเนื่องจากเขาบ้างานจนเวลาจึงตัดสินใจย้ายมาสร้างเนื้อสร้างตัวที่อิตาลี

และข่าวร้ายเมื่อปลายปีก่อนก็แทบทำให้ ‘วรชิต พัชรกุล’ หัวใจสลายแตกเป็นเสี่ยง เมื่อได้ข่าวอดีตภรรยาจากไปด้วยโรคร้าย จึงไม่รอช้าที่จะกลับเมืองไทยเพื่อพาลูกสาวเพียงคนเดียวมาอยู่ด้วยกันที่นี่

“โอ้ว....รัดแน่นเกินไปแล้ว”คล้อยหลังเมื่อได้ยินเสียงรองเท้าหนังกระทบกับพื้นกระเบื้องก็รับรู้ได้ทันทีว่าไม่มีใครอยู่หน้าห้องนอน คริสโตเฟอร์มองดวงหน้างามที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา หญิงสาวพยายามเม้มปากตัวเองแน่นไม่เปล่งเสียงครางหวานให้เล็ดลอดออกจากลำคอแม้แต่น้อย

“อ๊ะ!! อ่า...คนใจร้าย”เอวสอบบดคลึงเป็นวงกลมสองสามครั้งก่อนจะโหมแรงทั้งหมดกระหน่ำใส่ร่างบางจนเธอหัวสั่นหัวคลอน เสียงครางหวานดังระงมมาพร้อมกับคำปรามาสของเด็กสาว

แต่นั่นไม่ทำให้คริสโตเฟอร์สะทกสะท้านแม้แต่น้อย ยังคงเดินหน้าหาความสุขกับเรือนร่างงดงามราวกับรูปปั้นสลักจากปติมากรรมฝีมือดีของโลก

“น้ำอุ่น โอ้ว....ไม่ไหวแล้วทูนหัว”คริสโตเฟอร์ครางกระหึ่มในลำคอ แรงตอดรัดจากภายในทำให้ชายหนุ่มกระสันซ่านไปทั้งตัว กล้ามเนื้อทุกสัดส่วนตรึงเครียดเมื่อกำลังได้รับการปลดปล่อยในอีกไม่ช้า

ร่างบางกระตุกเกร็งถี่รัวเมื่อเขาส่งเธอให้แตะขอบสวรรค์ ทว่าในอีกไม่ช้าเขาก็จะจับจูงเธอไปยังวิมานสีชมพูที่ชายหนุ่มสร้างขึ้นมากับมือ เชื้อรักมากมายนับล้านตัวถูกฉีดพ่นเข้าไปในช่องทางรักอย่างตั้งใจ

“อร๊าย!! คนบ้าอะไรอุ่นๆ ในท้องหนูน่ะ”

“ลูกๆ ฉันเองแหละ”คริสโตเฟอร์ถอดถอนลำกายแกร่งที่ยังไม่สงบดีออกจากกายคับแน่นอย่างแสนเสียดาย มองผ้าปูที่นอนสีขาวที่เปื้อนไปด้วยหยาดเลือดวงกลมหลายจุด