2เรื่องบนเตียง

ตอนที่ 2

เรื่องบนเตียง

พลอยไพลินเดินทางกลับมาถึงบ้าน เธอเอ่ยทักทายแม่หลังจากที่ไม่เจอหน้ากันนานหลายวัน

“พลอยซื้อของฝากมาให้แม่ด้วยนะ”

“ไหนมาดูสิมีอะไรบ้าง”

หญิงวัยกลางคนรับถุงกระดาษมาเปิดดูอย่างตื่นเต้น เมื่อเห็นว่าด้านในเป็นช็อกโกแลตของโปรดดวงตาของเธอก็เป็นประกาย เงยหน้ามองลูกสาวพร้อมรอยยิ้ม

“รู้ใจแม่จริงๆ แต่รู้ใช่ไหมว่าลูกซื้อช็อกโกแลตให้แม่ทุกครั้งที่กลับมา”

“เพราะพลอยรู้ว่าแม่จะไม่มีวันเบื่อ”

“พูดอีกก็ถูกอีก ขนาดกินอยู่ทุกวันก็ไม่ยักเบื่อ ถ้าเป็นคนอื่นกินอาหารแบบนี้ติดกันเป็นเวลาสิบปี คงจะเบื่อจนเอียนไปเลย”

“หนูซื้อมาหลายแบบ มีแบบที่เป็นผลไม้เคลือบช็อกโกแลต แล้วก็มีช็อกโกแลตแท้แบบที่เเม่ชอบ”

“อันที่จริงแม่ก็ชอบทุกอย่างที่เป็นช็อกโกแลตนั่นแหละ”

พรนภาไม่พูดเปล่าแกะช็อกโกแลตใส่ปาก โดยมีสายตาของลูกสาวมองอยู่ด้วยความปราบปลื้มใจ เธอเป็นคนที่รู้ใจแม่อยู่เสมอ ไม่ใช่แค่แม่เท่านั้นแต่พ่อเธอก็รู้ว่าต้องการอะไรชอบอะไรไม่ชอบอะไร

“เดี๋ยวพลอยไปหาพ่อก่อนนะ”

พ่อของเธออยู่ในห้องทำงานกระจกสี่เหลี่ยมเล็กๆ ในทุกๆวันพ่อจะง่วนอยู่กับบัญชีร้าน แทบจะไม่ออกจากห้องนี้เลย

“กลับมาแล้วเหรอ”

ผู้เป็นพ่อวางปากกาก่อนจะถอดแว่นวางไว้ตรงหน้า เขามองถุงกระดาษที่ลูกสาวถือเข้ามาก่อนที่รอยยิ้มจะเผยบนใบหน้า

“ของโปรดพ่ออีกแล้วล่ะสิ”

“ใช่ค่ะ”

ไวน์อย่างดีที่หมักบ่มด้วยผลไม้ แถมยังเป็นไวน์ที่มีชื่อเสียงในแถบยุโรปและหากินยากในแถบเอเชีย หญิงสาวรู้ว่าพ่อของเธออยากลองชิมไวน์ยี่ห้อนี้มานานแค่ไหนเธอจึงได้ตัดสินใจหิ้วขึ้นมาด้วย โชคดีที่สายการบินนั้นสามารถนำแอลกอฮอล์ที่มีปริมาณไม่เกิน 70% ขึ้นเครื่องได้ เธอจึงได้ซื้อมาทั้งหมด 3 ขวด เนื่องจากว่าสายการบินนั้นอนุญาตให้นำแอลกอฮอล์ขึ้นเครื่องได้ไม่เกิน 5 ลิตร ไวน์ที่ซื้อมาขวดนึงก็เกือบลิตรแล้ว หากซื้อมาเยอะกว่านี้น้ำหนักอาจจะเกินและคงต้องทิ้งไวน์ไว้ที่นั่นอย่างน่าเสียดาย

“ลองดื่มเลยไหมพ่อ”

หญิงสาวเอ่ยถาม ก่อนที่เธอจะเดินไปหยิบแก้วไวน์ในครัว

“รสชาติดีมาก สมกับที่เขาร่ำลือจริงๆ”

นพดื่มด่ำกับไวน์ราคาแพงที่ลูกสาวซื้อมาให้ พร้อมกับฟังเพลงคลาสสิคไปด้วย

พลอยไพลินมองนาฬิกาที่ติดอยู่บนผนัง เลยเวลาที่เธอนัดกับก้องพบมาสักพักแล้ว

“เดี๋ยวพลอยออกไปซื้อของข้างนอกก่อนนะพ่อ แล้วพลอยจะรีบกลับ พลอยขอยืมรถพ่อก่อนนะ”

ชายวัยกลางคนส่งกุญแจรถให้ลูกสาว เขาไม่ได้เอะใจเลยสักนิดว่าพลอยไพลินกำลังจะไปไหน

หลังได้กุญแจรถ หญิงสาวก็ขับรถยุโรปเดินทางมาถึงคอนโดหรูแห่งหนึ่ง

“พี่นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว”

ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ ดูเหมือนว่าเขาจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จเนื่องจากผมของเขายังมีหยดน้ำหยดลงมาเล็กน้อย

“ทำไมไม่เช็ดผมให้แห้งคะ”

พลอยไพลินเอ่ยถาม ก่อนที่เธอจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูเล็กๆมาเช็ดผมให้ชายหนุ่มอย่างเบามือ

“พี่รู้ว่าเราจะมาที่นี่พี่ก็เลยไม่เป่าผม รอให้เรามาเช็ดให้ดีกว่า”

“แล้วถ้าสมมุติว่าพลอยไม่มาล่ะคะ”

“พี่รู้ว่ายังไงพลอยก็ต้องมา”

ชายหนุ่มเอ่ยอย่างมั่นใจ ไม่มีครั้งไหนที่ พลอยไพลินจะปฏิเสธเขาได้ หากเขาต้องการให้เธอมาหาเธอก็พร้อมที่จะมาได้ทุกเมื่อ

ก้องภพมองหญิงสาวผ่านเงาสะท้อนของกระจก เธอยังสวมชุดแอร์โฮสเตสอยู่ ดูเหมือนว่าเธอแวะกลับไปที่บ้านเพื่อนำของไปเก็บและรีบออกมาทันที

“คิดถึงพี่จนทนไม่ไหวเลยเหรอ”

“ยังไงคะ”

ก้องภพชี้ไปที่เงาของหญิงสาวในกระจก

“ถ้าไม่รีบมาหาพี่ป่านนี้คงจะเปลี่ยนเป็นชุดอื่นแล้ว”

หญิงสาวหน้าแดง เมื่อถูกชายหนุ่มจับได้ว่าเธอรีบร้อนออกมาหาเขา

“ก็แค่ลืมค่ะ”

พลอยไพลินอ้าง ไม่อยากให้ชายหนุ่มนั้นล่วงรู้ไปถึงความรู้สึกของเธอที่อยู่ลึกๆในใจ ถึงแม้ว่าเธอกับเขาจะตกลงคบกันอย่างเป็นทางการแล้ว แต่ความสัมพันธ์หลบๆซ่อนๆแบบนี้มันทำให้เธอนั้นไม่มั่นใจสักเท่าไหร่ และด้วยท่าทีที่ผ่านมาของชายหนุ่มก็ทำให้เธอเก็บเกี่ยวความสุขจากความสัมพันธ์นี้ได้ไม่เต็มที่

ก้องภพลุกขึ้นยืนก่อนที่เขาจะสลัดผ้าคลุมอาบน้ำออกจากร่างกาย เขากระชากหญิงสาวเข้ามาใกล้ๆ ก่อนบดจูบเธออย่างเร่าร้อน

“เดี๋ยวสิคะ ขอพลอยอาบน้ำ…”

ชายหนุ่มไม่อนุญาต เขาอยากลองมีอะไรกับหญิงสาวโดยที่เธอยังใส่ชุดแอร์โฮสเตสแบบนี้อยู่

ก้องภพช้อนร่างบางขึ้นก่อนเดินเข้าไปในห้องนอน เขาวางเธอลงบนเตียง ค่อยๆจัดการกับเสื้อผ้าของหญิงสาวอย่างใจเย็น

อันที่จริงพลอยไพลินอยากใช้เวลาพูดคุยกับเขา เธออยากให้ความสัมพันธ์นี้เหมือนกับความสัมพันธ์ของคู่รักทั่วไป แต่มันก็ยากเย็นเหลือเกิน นอกจากจะต้องปกปิดความลับแล้ว เธอยังต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่ชายหนุ่มทำอีกด้วย

ความสัมพันธ์ทางกายเป็นเรื่องที่ปฏิเสธได้ยากสำหรับคู่รัก แต่เธอรู้สึกว่าก้องภพหมกมุ่นกับเรื่องนี้มากเกินไป จนแทบจะไม่สนใจเรื่องอื่นระหว่างเธอกับเขาเลย

“เดี๋ยวก่อนค่ะ เรามานั่งคุยกันก่อนดีไหม”

“ไว้ทีหลังเถอะ”

ชายหนุ่มมีท่าทางหงุดหงิดเมื่อถูกขัดจังหวะ เขาดันขาทั้งสองข้างของหญิงสาวออกจากกัน ก่อนแทรกตัวเข้าไปอย่างรวดเร็ว เขาดูหิวกระหายมากจนพลอยไพลินเองก็รู้สึกตกใจไม่น้อย การเดินทางในครั้งนี้ค่อนข้างยาวนานติดต่อกันหลายวัน ทำให้เขากับเธอแทบจะไม่ได้ใช้เวลาร่วมกัน

หญิงสาวพยายามไม่คิดอะไรมาก เธอปลดปล่อยอารมณ์ไปพร้อมกับชายหนุ่ม โดยคิดว่าหลังจากนี้เขาคงจะมีเวลาให้กับเรื่องอื่นๆ

แต่หลังจากที่พายุรักผ่านไปเขากลับนอนหลับสนิท พลอยไพลินได้แต่นั่งมองก้องภพด้วยแววตาที่ดูสิ้นหวัง ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาดำเนินมาหลายปีแล้ว แต่เธอกลับต้องหลบๆซ่อนๆอยู่แบบนี้ ไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตเหมือนคู่รักทั่วไป นอกจากคอนโดนี้นอกจากเตียงนี้ เธอกับเขาก็แทบจะไม่ได้ไปที่อื่นเลย

หญิงสาวเริ่มรู้สึกน้อยใจกับการกระทำของคนรัก มีบางครั้งที่เธอแอบคิดว่าเขานั้นต้องการแค่ร่างกายของเธอหรือเปล่า ทั้งที่เธอพยายามพูดคุยหาทางออกให้กับความสัมพันธ์นี้ แต่เขาก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยแยเเสสักเท่าไหร่

หญิงสาวหลับตาลง ก่อนถอนหายใจออกมา บางทีเธออาจจะโลภมากเกินไป ทั้งที่รู้อยู่ก่อนแล้วว่าความสัมพันธ์จะต้องดำเนินมาแบบนี้แต่เธอก็ยังคาดหวังให้มันเป็นเหมือนปกติ