4

“ใช่ค่ะพี่เป็นเลขาของท่านประธาน พี่ชื่อนันทินีหรือน้องอรจะเรียกพี่เล่นๆ ว่าพี่นุ่นก็ได้นะคะ”

“ค่ะ...สวัสดีค่ะพี่นุ่น แล้วไม่ทราบว่าพี่นุ่นน่ะเป็นเลขาของท่านประธานนี่ ทำงานมานานเท่าไหร่แล้วคะ”

“พี่ทำงานกับท่านประธานได้ประมาณก็...เดือนหน้าจะครบ 6 เดือนแล้วล่ะค่ะ

“ก็ยังไม่นานเท่าไหร่เลยนะคะ แล้วไม่ทราบว่าพี่นุ่นนี่จบปริญญาตรีทางด้านเลขานุการมาอย่างนั้นเหรอคะ”

“พี่จบชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงค่ะ จริงๆแล้วพี่จบทางด้านบัญชีแต่ว่าเคยทำงานเป็นเลขาให้เจ้านายที่เป็นฝรั่ง เป็นชาวต่างประเทศนะค่ะ เคยทำงานให้กับเจ้านายที่มีเชื้อสายเป็นชาวฝรั่งเศส”

อิงอรมีสีหน้าประหลาดใจ “ถ้าอย่างนั้นพี่นุ่นพูดฝรั่งเศสได้หรือเปล่าล่ะคะ

“พี่พูดฝรั่งเศสไม่ได้หรอกค่ะเพราะว่าภาษาที่พี่สื่อสารกับเจ้านายส่วนใหญ่ก็จะเป็นภาษาอังกฤษ เจ้านายของพี่ที่พี่เคยทำงานด้วยเขาพูดได้หลายภาษาค่ะ”

“แต่พี่ก็เก่งมากเลยนะคะ อรขอนับถือเลยเพราะขนาดอรเรียนถึงระดับปริญญาตรีก็ยังรู้สึกว่าตัวเองยังมีประสบการณ์น้อยแล้วยิ่งต้องมาฝึกงานแบบนี้ก็คงต้องเรียนรู้ให้เยอะกว่าคนที่ทำงานในบริษัทมากสักหน่อย ถ้ายังไงอรก็ขอคำแนะนำจากพี่นุ่นให้ช่วยสั่งสอนด้วยนะคะ”

“ได้สิคะ น้องอรเป็นพนักงานฝึกงานก็ถือว่าเป็นเจ้าหน้าที่คนหนึ่งในบริษัทนี้เหมือนกัน เราก็ต้องทำงานร่วมกันอยู่แล้วนะคะ”

“ขอบคุณมากเลยค่ะ”

อิงอรกล่าวกับนันทินีด้วยรอยยิ้มแสนสดใส ขณะนั้นเองเลขาสาวก็สังเกตเห็นว่านักศึกษาฝึกงานคนนี้มีอะไรหลายอย่างดูจะพิเศษ อิงอรมีเสน่ห์ที่น่าดึงดูดเพราะหน้าตาของเธอสวยหวานการแต่งกายก็สุภาพเรียบร้อยแม้วันนี้อิงอรจะไม่ได้สวมชุดนักศึกษามาอาจเป็นเพราะเธอเข้าใจว่าจะต้องแต่งกายด้วยชุดสุภาพเพื่อมาพบท่านประธานบริหารของบริษัท นันทินีสังเกตเห็นว่าอิงอรเป็นเด็กสาวหน้าใสคำพูดและกริยาท่าทางก็ดูน่ารักสมกับเด็กสาววัย 18

อิงอรและนันทินีนั่งคุยกันสักพักประตูห้องก็ถูกผลักเข้ามา เจตต์ก้าวเข้ามา ขณะนั้นเองนันทินีก็รีบลุกขึ้นและบอกเขาว่า

“ท่านประธานคะ...ประชุมเสร็จแล้วเหรอคะ?”

เขาพยักหน้า “ใช่...วันนี้ประชุมเสร็จเร็วมาก คงเป็นเพราะโปรเจคใหญ่ที่เรากำลังจะทำร่วมกับต่างประเทศมีการพูดคุยกันไปแล้ว ก็เหลือบรีฟงานอีกไม่เยอะเท่าไหร่ทุกคนก็เข้าใจทั้งหมด”

“ค่ะ...ท่านประธานคะ พอดีว่ามีน้องนักศึกษาฝึกงานต้องการที่จะมาขอพบท่านประธานค่ะ”

พอนันทินีบอกอิงอรก็รีบลุกขึ้นและยกมือไหว้ท่านประธานหนุ่มพร้อมทั้งกล่าวว่า

“สวัสดีค่ะท่านประธาน หนูชื่ออิงอรนะคะเป็นนักศึกษาฝึกงาน พอดีว่ายื่นเอกสารมาที่ฝ่ายบุคคลแล้วและเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลก็บอกให้อรมาพบท่านประธานวันนี้ค่ะ”

“เป็นนักศึกษาฝึกงานอย่างนั้นเหรอ”

เจตต์ถามและมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาพินิจพิเคราะห์ก่อนที่เขาจะพูดต่อไปว่า

“ถ้าเป็นนักศึกษาฝึกงานแล้วทำไมถึงไม่แต่งชุดนักศึกษามาพบผมล่ะ”

อิงอรรีบยกมือไหว้ปะหลกๆ “ต้องขอประทานโทษด้วยนะคะท่านประธาน พอดีว่าวันนี้เป็นวันเสาร์อรก็เลยเข้าใจว่าอาจจะไม่ต้องสวมชุดนักศึกษามาก็ได้ แต่ว่าสวมใส่เป็นชุดที่เรียบร้อยมาคุยกับเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคล แต่เจ้าหน้าที่ก็ให้อรมาพบท่านประธาน ต้องขออภัยด้วยจริงๆค่ะ”

“ไม่เป็นไรหรอก มานั่งตรงนี้สิ”

พูดจบเจตต์ก็เดินตรงไปยังโต๊ะทำงานของเขาโดยมีอิงอรเดินตามไปและนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับท่านประธานใหญ่ ขณะนั้นเด็กสาวก็อดที่จะเหลือบมองท่านประธานหนุ่มหล่อด้วยหัวใจที่เต้นระทึกไม่ได้ เพราะตอนแรกหล่อนนึกว่าท่านประธานบริหารของบริษัทที่จะมาฝึกงานเป็นชายแก่วัยคราวพ่อแต่ที่ไหนได้ล่ะเขาเป็นชายหนุ่มที่ยังหนุ่มฟ้อและคะเนอายุแล้วน่าจะประมาณ 30 กว่า ทั้งความหล่อความสมาร์ท และเคร่งขรึมของเขาทำให้หัวใจของเด็กสาวเต้นแรง อิงอรรู้สึกประหม่าขึ้นมาขณะที่สบนัยน์ตาคมคู่นั้น หล่อนรีบหรุบตามองต่ำและประสานมือไว้บนตักขณะนั้นเจตต์ก็กล่าวว่า

“ก็ถ้าได้แจ้งฝ่ายบุคคลและฝ่ายบุคคลบอกให้มาพบผมก็คงจะไม่มีปัญหาอะไรแล้วกระมัง เจ้าหน้าที่เขาบอกไหมว่าให้คุณเริ่มมาฝึกงานเมื่อไหร่”

“ค่ะ...เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลแจ้งอรให้ทราบแล้วค่ะว่าให้มาเริ่มฝึกงานได้ในวันจันทร์นี้เลย แต่ก่อนที่จะมาเริ่มฝึกงานเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลเขาก็อยากให้อรได้เข้ามาพบกับท่านประธานก่อนค่ะ”