3

เสียงหวานซาบซ่านจุดความเร้าอารมณ์ เจตต์ไม่ยอมถอดเสื้อผ้าของเขาออกทั้งหมด แต่มันก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการออกแรงกระเด้ากลางลำตัวแต่อย่างใด ตรงข้ามมันยิ่งทำให้เขากระแทกลำเอ็นใส่เลขาสาวอย่างเมามันส์ ขณะนั้นก็จูบปากนันทินีเพื่อเพิ่มอารมณ์หวามสยิว เสียงหล่อนอู้อี้ในลำคอ เลขาสาวสวยรับแรงกระแทกบนโต๊ะทำงานจนได้ได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าดของขาโต๊ะเพราะแรงกระแทกจากเจ้านายชนิดไม่ยั้ง

“โอ๊วววว....ซี๊ดดดด....ท่านประธานขา....ซี๊ดดด”

“อูยยยย....อ่าส์....เสียวดีจริงแม่คุณเอ๊ย...ทำไมมันดูดดีอย่างนี้....โอววว....มะ...ไม่ไหวแล้ว....อ่าส์....ไม่ไหวแล้ว....อ่าส์”

เจตต์ครางอย่างซ่านเสียว เขาเกร็งตัวเมื่อจังหวะสุดท้ายของแรงกระแทกทำให้เขาเกร็งไปหมด นันทินีก็ร้องออกมาเหมือนถูกฟาดด้วยแส้ หน้าสวยบิดเบี้ยวดูไม่ได้เลยทีเดียว ก่อนที่หล่อนเองจะแตะถึงขอบสวรรค์พร้อม ๆ กับเจ้านายหนุ่ม รู้สึกถึงกระแสอุ่นเชี่ยวกรากไหลวนอยู่ใจกลางลำตัว เสียงทอดถอนใจของเจตต์ยาวและหนัก เขากอดหล่อนไม่ถึงหนึ่งนาทีก่อนผละห่าง นันทินีหน้าแดงซ่านเหมือนอย่างทุกครั้ง หล่อนขยับลงจากโต๊ะทำงานของเขาแล้วก้มลงเก็บเสื้อผ้าที่วางเรี่ยรายบนพื้น เลขาสาวเข้าห้องน้ำส่วนตัวของท่านประธานเพื่อแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วกลับออกมาอีกครั้ง เห็นเจตต์นั่งที่โต๊ะทำงาน เขาสวมเสื้อผ้าของตัวเองเรียบร้อยเช่นกัน บรรยากาศภายในนั้นกลับคืนสู่สภาวะปกติเหมือนเช่นเก่า

“นี่ใกล้เวลาประชุมแล้วสินะ...ผมจะไปประชุมก่อน”

เจตต์กล่าวและจ้องหน้าเลขาของเขา เห็นได้ชัดว่าแก้มของหล่อนยังเป็นสีชมพูระเรื่อและเสียงหอบหายใจจากความเหนื่อยอ่อนทำให้เขาสั่นไหว นันทินีพยักหน้า หล่อนแทบไม่กล้าสบนัยน์หวานเข้มของเจ้านายหนุ่มที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ดึงดูดใจและหลอมละลายความรู้สึกของหล่อนทุกที

“ค่ะ...ท่านประธาน”

“เลิกประชุมแล้วผมจะรีบกลับมา”

เจตน์กล่าวก่อนที่เขาจะเดินออกไปจากห้อง นันทินีมองตามด้วยดวงตาละห้อยหา หญิงสาวรู้สึกว่าเจตต์เป็นคนพิเศษสำหรับเธอเสมอ เสน่ห์ร้ายกาจของเขาทำให้ใจเธอเต้นแรงแม้จะเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันหลายหนแล้วก็ตาม

ขณะนั้นที่นันทินีกำลังก้มหน้าลงทำงานต่อประตูห้องก็เปิดออกและใครคนหนึ่งก้าวเข้ามา หล่อนเงยหน้ามองเป็นหญิงสาวในชุดกระโปรงผ้าฝ้ายสีน้ำตาลเรียบ ๆ หน้าตาสดใสน่ารักดูจากอายุแล้วน่าจะอ่อนกว่าเธอสัก 2 ปีเห็นจะได้ และมองจากภายนอกแล้วน่าจะเป็นสาวแรกรุ่น เจ้าหล่อนเดินเข้ามาและทักทายว่า

“สวัสดีค่ะ...ไม่ทราบว่าคุณเจตต์อยู่ไหมคะ?”

“ท่านประธานเหรอคะ ตอนนี้ท่านติดประชุมอยู่ค่ะไม่ทราบว่ามีธุระอะไรกับท่านประธานด่วนหรือเปล่าคะ?... หรือว่ามีนัดกับท่านประธานก่อนหน้านี้หรือเปล่าคะ”

“อ๋อ...ค่ะ...ดิฉันชื่ออิงอรค่ะ เรียกชื่อเล่นว่าอรก็ได้นะคะจะเข้ามาขอพบท่านประธาน อรเป็นนักศึกษาฝึกงานค่ะ ก่อนหน้านี้ยื่นหนังสือมาที่ฝ่ายบุคคลแล้วและฝ่ายบุคคลบอกว่าให้มาพบท่านประธานก่อนค่ะ”

เด็กสาวคนนั้นแนะนำตัว ฟังจากน้ำเสียงและท่าทีดูท่าทางของเธอจะมีความมั่นใจแม้ว่าใบหน้าจะเป็นเด็กสาวหน้าตาวัยใสแต่ท่าทางการพูดจาฉะฉานและทำให้นันทินีรู้สึกว่าเด็กผู้หญิงคนนี้มีบางอย่างที่ไม่ธรรมดา เธอจึงตอบกลับไปว่า

“ถ้าอย่างนั้นนั่งรอก่อนนะคะ ดิฉันก็ไม่ทราบว่าท่านประธานจะเสร็จจากการประชุมตอนไหนเพราะท่านก็เพิ่งเข้าร่วมการประชุมเมื่อสักครู่นี้เองค่ะ”

“ขอบคุณมากนะคะ”

เด็กสาวที่ชื่ออิงอรพยักหน้ารับและนั่งลงที่เก้าอี้ตรงกันข้ามกับเลขาสาว หล่อนนั่งมองคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก่อนถามขึ้นว่า

“ไม่ทราบว่าคุณพี่เป็นเลขาของท่านประธานใช่ไหมคะ?”

นันทินีพยักหน้าและตอบด้วยเสียงรื่นหู