6/3

เรียวปากได้รูปร้อนผะผ่าวแตะแต้มไปทั่วดวงหน้านวลใส พวงแก้มนุ่มเป็นเป้าหมายอันน่าหลงใหลอีกที่หนึ่งสำหรับทาดิล ปลายจมูกโด่งแหลมคลอเคลียอยู่แถวๆ มุมปาก ซุกซบใบหน้าลงกับซอกหูขบเม้มติ่งหูเล็กนุ่มของเด็กดื้อเบาๆ หนำซ้ำเขายังเป่าลมหายใจใส่หูเธอให้ขนลุกเกรียวไปทั้งร่าง

“โอยๆ หัวใจของหนูรีจะเต้นไม่เป็นจังหวะอยู่แล้ว” เผลอไผลครางบอกความในใจออกมา เรียกเสียงหัวเราะนุ่มทุ้มจากคนตัวโตได้ทันที

ทาดิลวางมือทาบเนินอกข้างซ้าย หมายจะให้รับรู้การเต้นที่ไม่เป็นจังหวะของหัวใจดวงน้อย หากแต่เขากลับไม่มีทีท่าว่าสงสารขยับมือนวดเฟ้นบีบเคล้นหนักเบา กลีบปากอิ่มเผยอหมายจะประท้วงว่าเขากำลังทำให้เธอขาดใจตาย แต่ก็ถูกเรียวปากเร่าร้อนบดจุมพิตเนิบนาบ เรียวลิ้นร้ายกาจชอนไชเข้าไปพัวพันลิ้นนุ่มแลกรัดดูดดื่มความหอมหวานอย่างบรรจง ฝ่ามืออีกข้างซุกเข้าไปใต้แผ่นหลังบอบบาง พันธนาการร่างนุ่มไว้แน่นหนา ก่อนจะพลิกตัวรวดเร็วให้หญิงสาวเป็นฝ่ายทาบทับ

กลีบปากหวานยังถูกรุกไล่อย่างเสน่หา มือข้างที่พันธนาการแผ่นหลังเลื่อนขึ้นมากดลำคอระหง ให้เธอไม่มีทางหนีไปจากเรียวปากเร่าร้อนของเขาได้ มือใหญ่อีกข้างเลื่อนลงช้าๆ ไปยังลอนสะโพกผาย วนเล่นอยู่ตรงแอ่งเว้าเหนือบั้นท้ายงอนงาม

“อุ๊ย! อุ๊บ!” นรีกระจ่างเพิ่งรู้ว่าบริเวณนั้น ถ้าถูกสัมผัสเพียงแผ่วๆ แล้ว จะทำให้เธอรู้สึกจั๊กจี้ไม่น้อย สะโพกสาวจึงขยับไปมา ไม่รู้เลยว่าการกระทำแบบนั้นเป็นการสร้างความทรมานให้ชายหนุ่ม

“ถ้าเธอยังขยับไปมาอยู่แบบนี้ ฉันคงต้องขาดใจตาย”

หญิงสาวหายใจเหนื่อยหอบทันที่ที่เรียวปากเป็นอิสระ ใบหน้านวลใสแดงจัดแต่มีแววสงสัยเต็มเปี่ยม สาวน้อยอายุ 20 ปี เท่าที่ทาดิลรู้จักพบเจอก็รู้เรื่องอย่างว่ากันทั้งหมด แถมยังเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าจะทำอะไร ยังไง ท่าไหน แต่แม่สาวน้อยชาวไทยคนสวยนี่ ดูท่าเขาคงต้องพาเธอค่อยๆ ก้าวไปทีละขั้นซะแล้ว

“ทำไมคะ” อยากตบปากตัวเองจริงๆ ที่ปากไวถามออกไป

ทาดิลยิ้ม ความอ่อนเดียงสาของเธอทำให้เขามีความสุขทั้งที่ยังไม่สอดใส่ มือใหญ่จับมือน้อยแทรกเข้าไปกลางร่างของทั้งคู่

“เธอทำให้น้องชายฉันเจ็บปวด” บอกพร้อมกับกดมือน้อยให้สัมผัสกับสัดส่วนนั้น

นรีกระจ่างกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคออย่างยากลำบาก ก็สัดส่วนนั้นของผู้ชาย แม้แต่รูปภาพเธอก็ยังไม่เคยเห็น เพิ่งจะมาเห็นของจริงๆ ที่ใหญ่มาก และเวลานี้ก็ได้สัมผัสมันอีก ว่าแต่...ทำไมมันร้อนขนาดนี้

“เป็นไง รู้สึกยังไงบ้าง”

‘หนูรีต้องถามคุณไม่ใช่เหรอคะ ว่าคุณเป็นยังไงบ้าง ไม่ใช่ให้คุณมาถามหนูรีแบบนี้’

นั่นเป็นแค่ความคิด คนแก้มแดงเหลือบตาขึ้นสบตาคนที่อยู่ใต้ร่าง ท่าทีกล้าๆ กลัวๆ อยากรู้อยากเห็นไม่เบาของเธอ ทำให้เขาต้องกัดฟันกรอด เธอไม่ตอบแต่มือน้อยกำลังขยับราวจะสำรวจตรวจตรา

“มันลื่นและร้อนมาก”

“แข็งมากด้วย ใช่ไหม”

อ๊าย...ถามตรงๆ แบบนี้แล้วจะตอบยังไง

หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงัก เลือดในกายกำลังเดือดพล่านวิ่งวุ่นไปทั่วทั้งตัว ตอนนี้เนื้อตัวเธอคงจะแดงเป็นกุ้งต้มแล้วแน่

“รู้รึเปล่า ว่าเป็นเพราะเธอ มันถึงเป็นอย่างนี้ เพราะฉะนั้นเธอต้องชดใช้ในสิ่งที่เธอทำ”

“ทะ...ทำยังไงคะ”

“ก่อนอื่น ต้องทำให้เธอรู้จักสรีระของผู้ชายให้ดีก่อน แต่ฉันจะไม่ให้เธอใช้มือทำความรู้จักหรอกนะ”

“อะ...ละ...แล้วจะให้หนูรีทำยังไงคะ”

ทาดิลตอบความคับข้องใจของนรีกระจ่าง ด้วยการจับต้นขาของเธอกางคร่อมร่างแกร่งของเขา ตวัดอ้อมแขนเข้ารัดแผ่นหลัง เขากำลังคิดหาวิธีจะทำให้สาวน้อยใสซื่อเรียนรู้การมีเซ็กซ์ไปทีละขั้น เขาจะทำให้เธอรู้จักว่าความต้องการของผู้ชายมีหน้าตาเป็นยังไงก่อนที่เธอจะรู้ว่าจะมอบความสุขให้ผู้ชายได้ยังไง

นรีกระจ่างหยัดสะโพกขึ้นเมื่อหลืบเร้นของเธอบดเบียดความกำยำร้อนผะผ่าว แต่กลับถูกมือหนากดให้สะโพกเกร็งระริกของเธอสัมผัสกับความใหญ่โตของเขา

“อย่า ยิ่งชิด ยิ่งสุข เชื่อฉันสิ”

“มะ...มันใหญ่มาก จน...นะ...น่ากลัว”

หญิงสาวกลัวจริงๆ ไม่ใช่เสแสร้ง ถ้าให้เบียดกระชับกลีบกายของเธอดูราวจะเล็กมาก มากกว่าที่ส่วนนั้นของเขาจะเข้าไปได้ มันบดเบียดแข็งกร้าวและใหญ่โตเหลือเกิน ความกลัวทำให้เธอเหงื่อซึมทั่วร่าง ร่างกายเปียกชื้นและลื่นไปทั้งตัว ตอนนี้ในหัวของเธอมีแต่ความหวาดหวั่น ลังเล และไม่แน่ใจ

ตัวเขาหอม จะปล่อยไว้นานเท่าไหร่ก็ยังหอม แต่เธอนั้นแม้แต่ตัวเองยังไม่แน่ใจ ตอนอยู่กับเพื่อนๆ เคยวิ่งขึ้นรถเมล์ไปด้วยกัน คนที่วิ่งตามรถเมล์เหงื่อก็ต้องออกและกลิ่นไม่พึงประสงค์ก็ตามมา ที่สำคัญเธอไม่เคยใช้น้ำหอมหรือแม้กระทั่งโรลออนเลยด้วยซ้ำ แล้วแบบนี้เขาจะเหม็นกลิ่นเหงื่อจากตัวเธอหรือเปล่า

“ไม่ต้องกลัวนะหนูน้อย นี่แค่การเรียนรู้ร่างกายของผู้ชาย ฉันเข้าใจเธอดีว่ากำลังกลัวอะไร ไม่แปลกที่เธอกลัว แต่เชื่อฉันเถอะ ฉันจะค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป”

“ไม่ใช่เรื่องนั้น เอ้อ...ทั้งหมด” สาวน้อยเถียงเสียงลอดไรฟัน

“แล้วมีเรื่องอะไรอีก บอกฉัน แล้วฉันจะเป็นคนบอกว่าเธอควรจะกลัวหรือเปล่า” เขาเสนอแนะแนวทางพิชิตความกลัว

“หนูรีเหงื่อออกเต็มเลย ตอนนี้หนูรีตัวเหม็นแน่ๆ ปล่อยเถอะค่ะ หนูรีไม่อยากให้คุณกอดคนตัวเหม็น ให้หนูรีไปอาบน้ำก่อนนะคะ”

“เธอกำลังกลัวว่า ฉันจะรังเกียจกลิ่นเหงื่อของเธองั้นสิ”

“ค่ะ เหงื่อใครจะหอมล่ะคะ เท่าที่หนูรีได้กลิ่นมา ก็เห็นจะมีแต่ตัวคุณเท่านั้นที่หอม ขนาดเวลานี้ยังหอมเลย”