5/1

ทาดิลไม่อาจเบือนสายตาจากความงามอันยั่วยวนตรงหน้าได้ เด็กสาวเมื่อ 7 ปีก่อน โตขึ้นมาจะสวยหยาดเยิ้มได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ เห็นตอนที่ยังมีเสื้อผ้าปกปิดครบก็ว่าสวยแล้ว เห็นเนื้อแท้ขาวเนียนละเอียดงดงามเป็นหนึ่งไม่เป็นสองรองใครแบบนี้ ถึงกับทำให้ใจของเขาเต้นไม่เป็นส่ำได้เหมือนกัน

“เธอชื่อเล่นว่าอะไร”

“นรีค่ะ เพื่อนๆ เรียกว่านรี”

“ถ้าอยากให้ฉันตอบในข้อสงสัยของเธอ ต้องเปลี่ยนตัวเองเสียก่อน ข้อแรกฉันไม่ชอบนอนกับเด็ก เพราะฉะนั้นเลิกเรียกตัวเองว่าหนูได้แล้ว แต่...ฉันก็ไม่ชอบเหมือนใครซะด้วยสิ เอาเป็นว่าฉันจะเรียกเธอว่าหนูรี ห้ามแทนตัวเองว่าหนูอย่างนั้นอย่างนี้อีกเข้าใจมั้ย”

“เข้าใจค่ะ”

“ส่วนข้อที่สอง ตลอดเวลา 14 วัน เธอต้องเอาใจฉันให้มากๆ ได้ยินมาว่าผู้หญิงไทยเอาใจเก่งนี่นา ไหนเธอลองเอาใจฉันดูบ้างสิ เผื่อได้ฉันจะถูกใจเธอมากกว่าคนอื่น”

“แต่หนู...หนูรีไม่เคยทำกับข้าวนะคะ” หญิงสาวบอกให้รู้ เพราะเธอทำกับข้าวไม่เป็นเลยสักอย่าง ตลอดเวลาเธอเอาแต่ตั้งใจเรียนและทำงานเก็บเงินเป็นค่าเครื่องบินเพื่อมาหาเขา

“ไม่จำเป็นหรอกเรื่องนั้น ฉันเองก็ทำกินเองตลอดอยู่แล้ว แต่ที่นี่ไม่มีครัว เวลาหิวก็ต้องออกไปหากินเอาข้างนอก ที่ฉันบอกให้เธอเอาใจน่ะหมายถึงเรื่องอย่างว่า ถ้าเธอกล้าเดินทางมาตุรกีคนเดียว เรื่องประเภทนั้นเธอน่าจะเคยผ่านมาแล้วนะ แต่ฉันไม่สนหรอกนะถ้าเธอจะผ่านมาแล้ว ถือเป็นประสบการณ์ที่เธอจะนำมาใช้กับฉันก็ได้ ไม่ว่ากัน”

“เอ่อ...หนูรี คือว่า...”

อาการอ้ำอึ้งของนรีกระจ่าง ชวนให้ทาดิลคิดว่าเธอจะปฏิเสธ สาเหตุอะไรล่ะที่เธอคิดจะปฏิเสธขึ้นมาตอนนี้

“พ่อแม่เธอรู้หรือเปล่า ว่าเธอมาที่นี่คนเดียว” เขาตั้งคำถามใหม่ หาความจริงที่ซ่อนอยู่ในความลังเลของเธอ แม้ร่างกายของเขาจะเกิดความต้องการจนปวดร้าว แต่ถ้าเธอไม่เต็มใจเขาก็ไม่คิดจะบังคับ

“ไม่ค่ะ คุณพ่อคุณแม่ของหนูรีอยู่ออสเตรเลีย มีแค่พี่นนท์พี่ชายคนเดียวที่อยู่กับหนูรี แต่...พี่นนท์ก็ไม่รู้ แล้วตอนนี้คงกำลังตามหาตัวหนูรีให้วุ่น”

“เธอเรียนจบหรือยัง” อีกหนึ่งคำถามที่เธอไม่อยากตอบ กลัวว่าเขาจะรู้แล้วไล่เธอกลับบ้าน

“ยังค่ะ อีกปีเดียวก็จะจบแล้ว”

ทาดิลอยากเอาหัวไปโขกกำแพงให้เลือดโง่ออกจริงๆ นี่ไงล่ะเหตุผลของเธอ แม่สาวน้อยตรงหน้าคงจะขโมยเงินพี่ชายแล้วหนีมาหาเขา การเรียนก็ต้องขาดหาย แล้วหากต้องอยู่ต่อ 14 วัน เขาก็จะเป็นตัวถ่วงให้อนาคตของชาติลดน้อยลง

“ใส่เสื้อผ้าซะ ฉันจะส่งเธอกลับบ้าน”

“ไม่นะคะ ได้โปรดให้หนูรีอยู่กับคุณเถอะค่ะ แค่ 14 วันเท่านั้นเอง”

“แต่เธอต้องเรียนหนังสือ ฉันไม่อยากเป็นตัวถ่วงให้เธอต้องเรียนช้ากว่าเพื่อน อีกอย่างถ้าทางบ้านเธอรู้ว่าเธอมาอยู่กับฉัน แล้วฉันก็ยอมให้เธออยู่ง่ายๆ ชื่อเสียงฉันก็ป่นปี้หมดสิ”

นรีกระจ่างถลาเข้าไปกอดเขา ร่างนุ่มเบียดเข้าหาร่างแกร่งและโดยไม่รู้ตัว หญิงสาวเสียดส่ายร่างไปมาเพราะชายหนุ่มพยายามดันตัวเธอออก ทำให้อวัยวะส่วนที่มันกำลังห่อเหี่ยวอย่างตัดใจกลับลุกขึ้นสู้อีกครั้ง

“ให้หนูรีอยู่ด้วยเถอะนะคะ หนูรีอุตส่าห์เก็บเงินเพื่อบินมาหาคุณ ขอแค่ 14 วันนะคะ ให้หนูรีได้อยู่ใกล้ๆ คุณ หนูรียอมทำทุกอย่างที่คุณต้องการ นะคะ อย่าไล่หนูรีเลย”

เสียงสั่นเครืออยู่ชิดอกกว้างนั้นอู้อี้แต่ก็พอจะจับใจความได้ทั้งหมด ทาดิลหนักใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ท่ามกลางความหนักใจความตื่นตัวก็บังเกิด เขาไม่ใช่ก้อนหินจะได้ไร้ความรู้สึก แค่เห็นก็อยากแล้ว และยิ่งแนบสนิทแบบนี้ใครทนได้ก็บ้า

เมื่อคิดไม่ออกตรองไม่ตกไฟราคะก็ครอบงำแทน ร่างบอบบางถูกช้อนขึ้นแล้วพาไปทิ้งลงบนเตียงใหญ่ แววตาของเธอยังมีความตื่นตระหนก ซึ่งเขาลงความเห็นว่ามันเป็นแค่การแสดง เธอกำลังเรียกร้องความสนใจจากเขาโดยการแสดงให้เห็นว่าเธอยังบริสุทธิ์ หึ...ผู้หญิงมากประสบการณ์มักทำแบบนี้ทั้งนั้น แม้เจ้าหล่อนจะทำตัวให้ลื่นไหลประดุจสาวแรกแย้ม กลีบกายยังเต่งตึงเพราะผ่านมีดหมอมาทั้งนั้น

ทาดิลประกบปากจูบนรีกระจ่างรุนแรงคล้ายจะเป็นจาบจ้วง เรียกร้องการสนองตอบไม่ลดละ หญิงสาวซึ่งอยากให้เขาประทับใจตามที่ได้ตกลงไว้ เธอจึงส่งปลายลิ้นชอนไชเข้าไปในโพรงปากร้อนแลกรัดเรียวลิ้นหนาที่โบกสะบัดตอบรับอย่างรุกเร้า สมองน้อยๆ กำลังวาดภาพการร่วมรักที่ควรจะเกิดระหว่างหญิงชาย จะทำอย่างไรให้เป็นการปลุกเร้าอารมณ์ทางเพศของเขา มือน้อยเลื่อนลูบไปตามแผ่นหลังกำยำตึงแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ สัมผัสร่างกายของบุรุษเพศผู้ทำให้มือของเธอสั่น กลิ่นกายของเขาเหมือนจะควบคุมอารมณ์ของเธอให้ตื่นเพริดไปกับสัมผัส

มือใหญ่รั้งเสื้อชั้นในขึ้นไปกองอยู่เหนือทรวงอก บีบเคล้นความนุ่มหยุ่นราวติดสปริงอย่างย่ามใจ ปลายนิ้วสะบัดกวัดไกวอยู่เหนือยอดถันสีระเรื่อ เขาละริมฝีปากออกอย่างแสนเสียดายรสชาติอร่อยหวานล้ำกว่าสาวคนไหนจะเทียบได้ แต่ร่างกายของเธอกำลังเริ่มอุ่นเหมือนร่างของเขาที่ร้อนผ่าว

ทาดิลเลื่อนริมฝีปากไปตามลำคอระหงแล้ววกเข้าไปหาปลายคางเรียวเล็ก อดใจไม่ไหวต้องอ้าปากงับเป็นการทักทาย แล้วลากปลายลิ้นทิ้งความเปียกชื้นที่เป็นเหมือนกองไฟลามลงไปยังเนินสล้าง ผละใบหน้าออกห่างเพื่อเชยชมความงามไม่มีที่ติ ผิวขาวๆ บัดนี้อมชมพูระเรื่อตัดกับสีทับทิมที่ประดับอยู่เหนือยอดอก ลมหายใจกระชั้นของเธอเป็นการยั่วยวนให้ทรวงสาวขยับยกตามแรงหายใจระรัว