ep21

“เปล่าเลยครับ นินลุคนี้ ดูเปรี้ยวกว่าเดิม เท่กว่าเดิมและดูเป็นสาวมั่น มาก ๆ” ทศวารกล่าวด้วยความจริงใจ และเขาก็คิดว่า มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ แต่เมื่อทศวารมองมาที่มือของอนินนาถ ก็พบกับแหวนทองรูปนาคากระหวัดหาง งดงามด้วยฝีมืออันประณีต ก็อดชื่นชมไม่ได้

“แหวนวงนี้ ผมไม่เคยเห็นนินใส่เลย มันสวยมาก นินไปได้มันมาจากไหนหรือครับ”

“อ้อ วงนี้หรือคะ” นินลูบแหวนนาคาด้วยความอ่อนโยนโดยไม่รู้ตัว

“คุณยายทวดให้นินไว้น่ะค่ะ จริง ๆ นินก็ไม่อยากรับไว้นะคะ แต่ท่านก็ให้เหตุผลที่นินยอมจำนนและรับมันมา และนอกเหนือจากนั้น นินอยากได้ด้วย ฮ่า ๆ ๆ”

“แหม นิน คุณนี่อารมณ์ดีตลอดเวลาเลยนะครับ ผมอยู่ใกล้นินทีไร ผมรู้สึกสบายใจทุกครั้ง” ทศวารคลี่ยิ้มเบาบางสุขใจ จนลืมไปว่า จะมาต่อว่า อนินนาถที่ไม่ยอมติดต่อเขาหลังจากการสึกออกมา

“ความจริง ก็ไม่แปลกหรอกครับ ก็นินเป็นหลาน ท่านให้นินที่รอดตายมาอย่างปาฏิหาริย์ ก็เท่ากับถือเป็นรางวัลของ

นินเอง”

อนินนาถมองทศวารแล้วยิ้ม คิดในใจว่า จะบอกดีหรือไม่ว่า คุณยายทวดที่ว่านี้ เป็นคุณยายทวดของกัลป์ ไม่ใช่ของเธอ และเขากับเธอก็ไม่ได้ใกล้ชิดสนิทเป็นเครือญาติอะไรกันเลย

กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ ท่ามกลางบรรยากาศร่มรื่นลมเย็นโชยมาแผ่ว ๆ สองมือของทศวารก็กอบกุมมือของอนินนาถไว้

“นิน ผมยังรักนินอยู่เสมอนะ”

สายตาอ่อนโยนของทศวารครั้งนี้ ดูอ่อนโยนกว่าครั้งไหน อ่อนโยนจนอนินนาถรู้สึกถึงการเรียกร้องอะไรบางอย่าง

“นิน นินยังรักผมอยู่หรือเปล่า” ทศวารคาดคั้น เมื่อเห็นอนินนาถนั่งเงียบ แม้ไม่ชักมือออก แต่ไม่ยอมพูดจา

“ทศ นินตัดใจจากทศ ตั้งแต่นินออกบวชคราวนั้น วันนี้นินสึกมา นินอยากเป็นคนใหม่ ถ้านินจะรักใครสักคน นินจะเริ่มต้นใหม่”

ทศวารนิ่งอึ้งไปนาน ความกลัวบางอย่างจู่โจมให้เขาระแวง

“ใครสักคนที่นินว่า เป็นผมได้ไหม”

“ไม่ให้เป็นทศ จะให้เป็นใครล่ะ”

สิ้นคำตอบ ทศวารแทบจะกระโดดกอดอนินนาถ ติดแต่เพียงว่า มีโต๊ะกั้นขวางไว้เท่านั้น แต่ทศวารดีใจได้เพียงชั่วครู่ ก็ตระหนักถึงความจริง กับปัญหาที่คาราคาซังอยู่ ซึ่งนั่นก็ไม่พ้นความสังเกตของอนินนาถไปได้

“มีอะไรหรือทศ หน้าตากังวลเชียว”

“เอ่อ เปล่าไม่มีอะไร นิน ถ้านินรักผม นินต้องเชื่อใจผมนะครับ”

“รักกันก็เชื่อใจกันซิจ๊ะ”

อนินนาถรับคำ แล้วจึงรู้ตัวว่า คิดก่อนที่จะปล่อยคำพูดตัวเองออกมา บวชแล้วแท้ ๆ ให้ตั้งสติก่อนพูดจา ยังไม่วายใช้นิสัยเดิม คิดอย่างไร พูดอย่างนั้น

“ผมดีใจ ที่นินยังรักผม”

“นิน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่านินรักทศ อยู่หรือเปล่า นินบอกแล้วไงล่ะว่า นินจะเริ่มต้นใหม่ เริ่มที่จะเริ่มต้นกับทศใหม่ ถ้าทศยังรอนิน”

“ผมรอนินอยู่แล้ว” เพียงแต่เกิดอุบัติเหตุขึ้นระหว่างทางที่เขาเฝ้ารอ

“แหวนหมั้นวงนี้ ผมคืนให้คุณ เราเริ่มต้นใหม่”

ทศวารหยิบแหวนออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ยื่นแหวนเพชรเม็ดเล็กที่อนินนาถเลือกเองในยามที่เขาทั้งคู่ ตกลงจะใช้ชีวิตร่วมกันก่อนเกิดเหตุการณ์ อนินนาถหลับไม่ฟื้นนานกว่า 1 เดือน

“นินว่า เอาไว้กับทศก่อนดีกว่า เกือบปีที่ผ่านมานี้ อาจไม่นานสำหรับใครหลายคน แต่มันยาวนานจนนิน เริ่มเฉยชากับความรู้บางอย่างแล้ว นินปลงกับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ดับไป”

ทศวาร ก้มมองแหวนเพชรเม็ดจิ๋วในมือ ถอนหายใจก่อนจะเก็บคืน

“ผมรอได้นิน ผมรักคุณ เพียงแต่คุณต้องหนักแน่น เชื่อใจผม”

“นินกำลังบอกตัวเองว่า นินยังรักทศอยู่ แต่ก็คล้ายกับว่า นินมีบางอย่างคาใจ หรือมีอะไรบางอย่างทำให้นินไม่รู้สึกตื่นเต้นเมื่อพบคุณ” อนินนาถพูดตรง ๆ กับทศวาร

คำพูดนั้น ทำให้ทศวารกังวลใจ กับบุรุษที่เจอก่อนหน้านี้

“ไม่ใช่คุณกัลป์ หรอกทศ”

อนินนาถจับความรู้สึกของทศวารได้ จึงรีบทำความเข้าใจกับเขา

ทศวารยิ้มให้อนินนาถ กล่าวคำที่ทำให้อนินนาถ ต้องเก็บไปคิดอีกครั้ง

“นินรู้ใจผมอย่างนี้ เชื่อเถิดว่า นินยังรักผมอยู่ แต่นินแค่สับสนเท่านั้น เราลองศึกษากันอีกครั้งนะนิน ผมให้เวลาคุณ และผมอยากให้คุณเชื่อใจผมด้วย”