ep11
“นี่ครับ คุณยายทวด เพิ่งทำเสร็จเมื่อไม่นานนี่เอง ผมก็ลืมคืนคุณยายทวด”
กัลป์ยื่นแหวนวงเล็กมาให้คุณยายทวดของเขา แหวนทองที่สลักลวดลายเป็นตัวพญานาคที่ขดลำตัวเป็นวงกลม โดยหัวและหางเกยกันอยู่ เศียรของพญานาคถูกสลักเป็นลวดลายวิจิตร มีตาสีมรกตคู่เล็กส่งประกายขึ้นกระทบสายตาอนินนาถชั่วแวบ
หนึ่ง ก่อนหายไป
“ฉันมองไม่ค่อยเห็นรายละเอียดของมันแล้ว แต่ดูเหมือนว่า มันไม่งดงามเท่าเก่า” คุณยายทวดถือแหวนไว้ พลิกไปมา เพื่อดูสภาพของแหวน
“โธ่ คุณทวดครับ แหวนวงนี้มันกร่อนมากแล้วนะครับ คุณย่าเองก็อนุญาตให้ผมไปหลอมทำใหม่ ช่างคนละคน ถึงแม้จะร่างแบบเหมือนเดิม แต่มันก็ทำได้ใกล้เคียงเท่านั้นแหละครับ” กัลป์ พยายามอธิบาย เมื่อรับรู้ถึงความขุ่นใจของคุณยายทวด
“ทองมันกร่อนมาก ไปหลอมใหม่ทำใหม่ ขนาดของแหวนเลยเล็กลง คงตรงตามจุดประสงค์ของเจ้าของแหวนละนะ” คุณยายทวดพึมพำ ก่อนยื่นให้อนินนาถ
“คะ?”
“รับไว้ แหวนวงนี้ เป็นของกรุเก่า คนขุดตายไปนานแล้ว คนเกี่ยวข้องก็ทยอยตาย แม้แต่ผัวของฉัน ฉันรู้ว่ามันเกี่ยวข้องกับแหวนวงนี้ จึงอธิษฐานว่าจะขอเก็บไว้ให้คนที่เป็นเจ้าของ ฉันมีลางสังหรณ์บางอย่างว่า มันเป็นของเธอ ผู้หญิงที่เดินข้ามกาลเวลาได้” เสียงแหบเครือนั้น แผ่วเบา แต่กระจ่างชัดจนทำให้ ผู้ได้ฟังขนลุกกรูเกรียว
“รับเอาไปเถิด ถ้าไม่ใช่ เขาจะบอกเธอเอง”
อนินนาถ รับแหวนวงนั้นมาอย่างงง ๆ นนท์ชะโงกเข้ามาใกล้ มองหน้าหญิงสาวที่เปรียบเสมือนน้องสาวของเขา โชคดีเสียจริง!
“ใส่นิ้วนางด้านซ้ายจะพอดี” เสียงแว่วเข้ามา คล้ายเสียงของกัลป์ แต่เมื่ออนินนาถเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่ากำลังเก็บเครื่องประดับลงกำปั่น โดยไม่ได้มองหน้าเธอ
“ใส่นิ้วซ้ายขวาดีกว่าค่ะ นิ้วซ้ายกลัวจะหลุด” แม้ปากจะพูดลอย ๆ ออกไปอย่างนั้น เพราะไม่รู้ว่า ใครเป็นคนพูด แต่อนินนาถก็ลองสวมแหวนนั้น ไล่ตั้งแต่ นิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง ลองใส่มันซะทุกนิ้ว ทั้งซ้ายทั้งขวา น่าแปลก แหวนวงนี้ สวมใส่พอดีกับนิ้วนางด้านซ้าย หากแต่ทิฐิบางอย่าง ทำให้ อนินนาถใส่นิ้วนางด้านขวา แม้จะคับเล็กน้อย เป็นปกติ ของมือที่ใช้งานมากกว่า แต่ก็ถือว่าไม่อึดอัดนัก
กัลป์ปรายตามอง อนินนาถที่ลองแหวน ยิ้มเล็กน้อย แล้วเสือกกำปั่นไปอีกด้านข้างเบาะนอนของคุณยายทวด
“แหวนนาคา รักษาไว้ให้ดีนะ มันจะช่วยให้เจ้าปลอดภัยจากผู้ที่ปองร้าย” คุณยายทวดสำทับ เพื่อไม่ให้อนินนาถได้ถอดแหวนออก
อนินนาถอึ้งเล็กน้อย ก่อนจะยอมรับโดยไม่รู้ตัว มารู้ตัวอีกที ตอนที่เธอก้มลงกราบคุณยายทวดเสียแล้ว ดูซิ มาเยี่ยมเขายังจะเอาของเขาออกมาอีก ของก็ไม่ใช่ราคาน้อยๆ เป็นของเก่าแก่ที่ประเมินค่าไม่ได้ แม้จะหลอมขึ้นมาใหม่ แต่ทองก็เก่าจนรู้สึกได้
****************
ทศวาร จำต้องยอมรับ ศจีเป็นผู้หญิงพิเศษที่คอยติดสอยห้อยตามเขาไปไหนต่อไหนด้วย แม้เมื่อเขาต้องทำงานต่างจังหวัดเพื่อรับออร์เดอร์ลูกค้า ก็ยังต้องโทร.รายงานกับเธอ จนอดคิดเปรียบเทียบไม่ได้ ระหว่างอนินนาถกับศจี แม้ความสวยงามนั้น ศจีจะยั่วยวนให้เขาหลงใหลในค่ำคืน หากแต่อนินนาถกลับทำให้เขาฉ่ำเย็นและเป็นสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ข้างกัน
วันนี้ แม้เขาจะไม่ได้สะพายกล้องเดินตามเหตุการณ์ในแต่ละวัน แต่สายตาของช่างภาพนักข่าวอย่างเขาก็ติดตัวมาให้สังเกตในแต่ละวันที่ผ่านเข้ามา ทำให้จับตาและประเมินนักธุรกิจที่เข้ามาติดต่อได้อย่างรวดเร็ว จนกลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มที่ถูกจับตามากที่สุด แม้จะเพิ่งทำงานเพียงไม่ถึงปี แต่นอกเหนือจากนั้น เขารู้ดีว่า เพราะแบ็คจากครอบครัวต่างหากที่ทำให้เขาถูกจับตามอง
กระทั่งวันหนึ่ง เขารับรู้ข่าวคราวของอนินนาถผ่านทาง ติว หรือตติยะ เพื่อนรุ่นน้อง ที่ออกมาเป็นครีเอทีฟรายการโทรทัศน์ ประเภท พากิน พาเที่ยว ดูเหมาะสมกับรุ่นน้องที่เคยฝึกงานอยู่ที่สำนักพิมพ์ของเขา บางทีงานหนังสือพิมพ์ก็ไม่ได้เหมาะกับคนทุกคน
“พี่ทศ พี่นินสึกออกมาแล้วนะครับ ได้ข่าวว่า พี่นินจะไปทำรีสอร์ต”
“แปลกจัง ทำไมนินไม่บอกพี่ ติว นี่นายไปบอกอะไรนินหรือเปล่า”
“โหยพี่ทศ เรื่องของพี่ กับคุณศจีน่ะ ไม่ต้องให้ผมบอกหรอกครับ ใคร ๆ เขาก็รู้”
“นินเขารู้หรือ” ทศวาร พูดออกมาอย่างกังวล
“ไม่นี่ ผมไม่เห็นพี่นินพูดอะไร ผมโทร.ไปที่บ้าน พี่นินก็พูดปกติ แต่ไม่เห็นถามถึงพี่นะ” ติว กล่าวตามตรง เขาเองอยากจะบอกอดีตนักข่าวรุ่นพี่ ถึงเรื่องที่เกิดขึ้น หากแต่ บางอย่างก็บอกตัวเองว่า ให้ พวกเขาทั้งคู่เคลียร์กันเอง
“นิน ยังใช้เบอร์เดิมอยู่ไหม”
“เบอร์เดิมครับ ผมโทร.ไปหาแม่พี่นิน พี่นินสึกแล้วก็เลยมารับโทรศัพท์ แล้วก็บอกให้โทร.มือถือได้เหมือนเดิม”
“ขอบคุณมากติว พี่จะลองโทร.หานินดู”
“พี่ทศครับ”
“ว่าไง”
“เอ่อ เรื่องของพี่ศจี ละครับ พี่จะทำยังไง”
“ไม่มีไรนี่ เขากับพี่ก็แค่ สนิทสนมกันปกติ” ทศกล่าวเสียงแผ่วลง ตติยะเองก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรมากนัก เขาไม่ได้บอกว่า ศจีเอง ไปโพนทะนาไว้ทั่วบริษัทว่า เธอจะแต่งงานกับทศวารเร็ว ๆ นี้
ทศวาร วางหูโทรศัพท์ลง แล้วกดโทรเข้าเครื่องของอนินนาถทันที แต่ไม่มีสัญญาณ จึงฝากข้อความไว้ ปมบางอย่างผุดขึ้นในใจ เขาจะแก้ไขได้อย่างไรนะ คนหนึ่งคือ หญิงที่รักดังดวงใจ แต่อีกคนคือหญิงที่เขาต้องรับผิดชอบ แค่เริ่มต้นคิด เขาก็อ่อนล้า จับขั้วหัวใจ
*******************
