6 เมื่อถูกรุกกลับ (nc)

ชุดเดรสสายเดี่ยวสีชมพูอ่อนที่แพรไหมเลือกใส่ไปเซอร์ไพรส์คนรักในวันนี้ ถูกปลดลงมากองที่พื้นอย่างไร้ค่าราวกับความรักของเธอที่ไม่จำเป็นกับคนทรยศอีกต่อไป เรือนร่างบอบบางโอนอ่อนไปตามที่อีกคนชักนำอย่างเต็มใจ

ปล่อยความรู้สึกให้เป็นไปตามความต้องการของร่างกาย ใช้อารมณ์ใคร่กลบความเศร้าเอาไว้ให้ลึกสุดใจ

มือเล็กลูบไล้ไปที่ร่างกายแข็งแกร่งเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ พลางจัดการกับชุดของอีกคนให้ร่วงลงไปไม่ต่างกัน อุณหภูมิที่เย็นเฉียบในห้องสวนทางกับสองร่างกายที่เริ่มร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่มีใครคิดหยุด

“อื้อ”

แพรไหมครางในลำคอแหงนเงยรับสัมผัสที่ปากร้อนก้มลงไปครอบครองปลายยอดอกที่ชูชันของเธอ ความวาบหวามแล่นปราดไปทั่วร่างและมากขึ้นเรื่อยๆตามที่อีกคนปรนเปรอไม่หยุดหย่อน

มือเล็กจิกลงที่ไหล่หนาพยุงตัวเองเอาไว้ปล่อยให้เจเลนหยอกล้ออยู่กับทรวงอกอิ่มจนพอใจ

“มีอะไรอยากสั่งสอนผมอีกมั้ยครับ พี่สาว”

เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบที่ข้างหูก่อนจะจูบลงไปแผ่วเบาจนแพรไหมสยิวไปทั้งตัว สายตาที่วาววับเป็นประกายจนพาให้ใจสั่นไหวยามจ้องมอง กลิ่นหอมเฉพาะตัวที่โอบล้อมนั้นน่าหลงใหลไม่ต่างจากร่างกายที่สมบูรณ์แบบจนละสายตาไม่ได้เลย

ทำไมเด็กหน้าหล่อนี่ถึงได้มีเสน่ห์ดึงดูดมากขนาดนี้นะ…

“มีสิ มีอีกเยอะเลย”

แพรไหมกระตุกยิ้มตอบทั้งที่ตัวเองยังต้องเกาะเจเลนพยุงตัวเองไว้ด้วยซ้ำ ความมีประสบการณ์ ความอายุมากกว่าหรืออะไรก็ช่างแต่แพรไหมแค่ไม่อยากดูอ่อนหัดในสายตาเด็กนี่ก็เท่านั้น

“งั้นรออะไรล่ะครับ ผมตื่นเต้นแล้วเนี่ย”

เจเลนหยอกเย้าก่อนจะถูกแพรไหมผลักให้ลงไปนั่งที่โซฟาแทนจนต้องหัวเราะออกมาเบาๆ

“เดี๋ยวได้ตื่นเต้นกว่านี้อีก”

แพรไหมก้มลงไปจ้องตาคมก่อนจะขึ้นไปนั่งคร่อมอยู่บนตักแกร่ง มือเล็กจับที่เส้นผมสีน้ำตาลอ่อนที่ถูกปล่อยระบ่าและอีกครึ่งที่ถูกมัดไว้ครึ่งหัว แทรกนิ้วเรียวเข้าไปที่ท้ายทอยและก้มหน้าลงไปมอบจูบที่ดูดดื่มให้เจเลนอีกครั้ง

บั้นท้ายงอนงามที่ไร้สิ่งปิดกั้น ถูไถอยู่กับส่วนแข็งขืนที่กำลังผงาดอยู่กลางลำตัวของเจเลน ลิ้นร้อนพัวพันเกี่ยวกระหวัดกันอยู่ในปากอย่างไม่มีใครยอมใคร ครั้งแล้วครั้งเล่าจนปากบวมเจ่อก็ไม่คิดหยุด พอละออกมาจ้องตากันก็เหมือนมีแรงดึงดูดให้กลับเข้าไปหากันอีกครั้งอยู่แบบนั้น

เจเลนตักตวงความหวานในปากของอีกคนอย่างกระหาย ทุกอย่างที่เป็นแพรไหมในตอนนี้มันกระตุ้นความต้องการจนเจเลนแทบควบคุมตัวเองไม่ได้

มือหนาที่ร้อนผ่าวลากไล้และบีบเคล้นไปทั่วผิวเนียนลื่นมือ ตั้งแต่แผ่นหลังจนถึงบั้นท้ายกลมกลึงที่ยังขยับเล่นงานกลางลำตัวของเจเลนอยู่ มือหนาบีบขยำมันเบาๆและแรงขึ้นเมื่อแพรไหมแกล้งขย่มลงมาจนปวดไปทั้งลำ

มืออีกข้างกอบกุมที่หน้าอกอิ่ม บีบขยำและถูไถกับยอดอกจนมันชูชันสู้มือ ส่วนอีกข้างก็เลื่อนต่ำลงไปจนถึงส่วนอ่อนไหวของร่างบาง

“อื้อ!”

แพรไหมที่มัวเมาอยู่กับจูบแสนเร่าร้อนถึงกับสะดุ้งเมื่อถูกนิ้วยาวถูไถกลีบบอบบางจนซ่านสยิว เจเลนขยับสอดแทรกจนไปถึงติ่งเกสรที่ฉ่ำน้ำก่อนจะบดขยี้จนแพรไหมละปากออกมาครวญครางในทันที

“อ้ะ อ๊า”

ใบหน้าน่ารักแหงนเงยขึ้นส่งเสียงอย่างไม่อาจควบคุม สองมือเล็กจิกที่บ่าแกร่งแรงๆเมื่อถูกนิ้วยาวนั้นถูไถบดขยี้จนสั่นสะท้านไปทั้งตัว

“โดนแค่นี้ก็ร้องแล้ว ไหนบอกจะสอนไง”

เจเลนหยอกเย้า มองแพรไหมที่ถูกตัวเองรังแกก็ยิ้มพอใจที่ทำให้อีกคนตกเป็นรองได้ หากไม่ใช่เพราะอยากแกล้งบอกเลยว่าไม่ทนให้นั่งบดจนปวดลำอยู่หรอก

“อื้อ”

แพรไหมกัดฟันพยายามกลั้นเสียงน่าอายแม้จะยากเกินทน มือเล็กทั้งจิกทั้งยึดเอาบ่ากว้างเป็นที่พยุงยามถูกนิ้วยาวบดขยี้หนักขึ้นจนขาสั่น เธอชันเข่าขึ้นมาและซบหน้าลงที่ไหล่หนาอย่างหมดท่า

ยิ่งนิ้วยาวถูไถเข้ากับติ่งเกสรฉ่ำน้ำเท่าไหร่ แพรไหมก็ยิ่งตัวสั่นกระตุกเพราะความซ่านเสียวที่มากขึ้นทุกที จากที่จะเป็นคนคุมเกม ดูเหมือนตอนนี้แพรไหมจะตกเป็นรองเด็กหน้าหล่อนี่ซะแล้ว

“อ่อนหัดกว่าที่คิดนะเนี่ย”

เจเลนหยอกเมื่อเห็นท่าทางดูทรมานของแพรไหม ปากหยักกระตุกยิ้มร้ายก่อนจะส่งร่างบางไปถึงฝั่งอย่างง่ายดาย

“อื้อ”

แพรไหมกัดฟันครางอื้ออึงอยู่ในคอ ร่างบางสั่นกระตุกปลดปล่อยหยาดความสุขออกมาใส่นิ้วยาวก่อนจะทรุดลงไปนั่งทับตักอีกคนอย่างหมดท่า

“ไหวมั้ยครับ พี่สาว”

เจเลนขำในลำคอเมื่อเห็นท่าทางหมดแรงของแพรไหม มือหนาจับส่วนแข็งขืนออกมาดีดเข้าที่บั้นท้ายอีกคนอย่างหยอกเย้า ส่วนปลายที่ปริ่มน้ำบ่งบอกว่าเจเลนเองก็แทบทนต่อไปไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

“เจอของจริงจะไม่เป็นลมใช่มั้ย”