3 ต้นเหตุของความวุ่นวาย

แพรไหมสะบัดหัวแรงๆไล่ภาพความทรงจำแสนลามกนั่นออกจากหัว ก่อนจะได้สติแตกมากไปกว่านี้เสียงเรียกเข้ามือถือก็ดังขึ้นซะก่อน

‘ไอ้แพร!’

แพรไหมสะดุ้งกับเสียงเรียกที่ดังออกมาจากปลายสายจนต้องเอามือถือออกห่างๆ ก่อนจะตอบกลับลลิลด้วยน้ำเสียงที่ซังกะตาย

“อือ ว่าไง”

‘ว่าไงอะไรล่ะ เมื่อคืนมึงเป็นอะไรโทรมาพูดไม่รู้เรื่องแล้วก็หายไปเลย แอบไปเมาที่ไหนมาวะ’

“ก็ร้านแถวๆคอนโดนี่แหละ”

‘แล้วเป็นอะไร ทำไมมึงต้องไปกินเหล้าคนเดียววะ’

“กูว่ากูกำลังจะเป็นบ้าว่ะลิล”

แพรไหมพูดออกมาอย่างไม่รู้จะเริ่มเล่าที่ตรงไหน เพราะตอนนี้ตัวเองก็ยังมึนไปหมดกับเรื่องราวที่มันกะทันหันจนยากจะจัดการ แต่ก็อัดอั้นเกินกว่าจะเก็บไว้คนเดียวจริงๆ

‘อะไรของมึงวะ’

“กูโดนนอกใจว่ะ”

‘รุตเนี่ยนะ นอกใจมึง!’

“อือ กูเห็นมากับตาเลย”

แพรไหมยืนยันเมื่อเพื่อนเหมือนจะไม่เชื่อ เธอคบกับศรุตมาตั้งแต่ขึ้นมอปลายจนเรียนจบมหาลัยทางบ้านก็ให้หมั้นกันไว้แล้วด้วยซ้ำ กะว่าทำงานกันไปอีกสักสองปีค่อยแต่งงาน ไม่คิดว่าจะล่มตั้งแต่ทำงานปีแรกแบบนี้

‘มึงเข้าใจผิดรึเปล่า คุยกันรึยัง’

“ไม่จำเป็นหรอกมึง มันอยู่บนเตียงด้วยกันขนาดนั้นเป็นมึงจะไปถามให้ได้อะไรวะ”

‘กูไม่อยากจะเชื่อ มันรักมึงมากขนาดนั้นเลยนะเว้ย’

“กูก็ยังไม่อยากเชื่อเหมือนมึงนั่นแหละ”

แพรไหมบอกด้วยน้ำเสียงที่แผ่วลง พอนึกถึงเรื่องนี้ใจก็พลันปวดหนึบขึ้นมาจนน้ำตารื้น ความเสียใจตั้งแต่เมื่อวานถูกความเมาทำให้มันเลือนหายไป จนตื่นเช้ามาก็ดันมีเรื่องของเจเลนเพิ่มมาอีก พอความเจ็บปวดมาเยือนอีกทีก็อยากไปหยิบเหล้ามากินอีกรอบเลยจริงๆ ความรักที่ดูมั่นคงมาตลอดไม่คิดว่าวันนึงจะหายไปเหมือนไม่เคยมีมาก่อนแบบนี้เลย

‘มึงให้กูไปหามั้ย เดี๋ยวกูแลกเวรกับหมออีกคนไปหามึงนะ’

“ไม่เป็นไรมึงกูโอเค ไว้มึงว่างค่อยไปคุยกันก็ได้”

แพรไหมรีบบอกเพราะรู้ว่าเพื่อนยุ่งมากๆจนไม่อยากรบกวนเวลา อีกอย่างเธอก็ไม่ได้แค่เสียใจอย่างเดียวด้วย เรื่องของเจเลนกวนใจเธอมากกว่าอะไรแล้วตอนนี้

‘เอางั้นเหรอวะ’

“อือ มึงไปทำงานเถอะ”

‘เออๆ อย่าคิดมากมึงโทรมาหากูได้ตลอดนะ ไม่งั้นก็โทรไปคุยกับไอ้จีนมันก็ได้’

“อือ ไม่ต้องห่วง”

‘โอเค’

สายจากลลิลตัดไปแล้วแต่แพรไหมยังคงกำมือถือไว้อย่างนั้น ด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปจนแทบบ้า ทั้งเสียใจเรื่องที่ถูกทรยศ แต่ภาพเมื่อคืนที่ย้อนกลับในหัวนั้นทำให้เธอรู้สึกอับอายจนอยากร้องไห้มากกว่า

ผีตัวไหนเข้าสิงให้เธอคว้าเด็กนั่นมานอนด้วยกันนะ ทำไมไม่เป็นคนอื่น ทำไมต้องเป็นคนที่แพรไหมไม่ชอบหน้าตั้งแต่แรกเจอแบบนี้ด้วย ช่วงเวลาไม่ถึงเดือนที่เจเลนมาอยู่ที่นี่ แพรไหมถึงรู้ว่าการเกลียดขี้หน้าใครซ้ำๆมันเกิดขึ้นได้จริงๆ

ไม่ทันได้คิดอะไรต่อเสียงออดหน้าห้องก็ดังขึ้น แพรไหมที่ยังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำรีบลุกไปดูก่อนจะมองผ่านช่องตาแมวที่ประตูแล้วพบว่าเป็นศรุตคนที่ไม่อยากเจอที่สุดในตอนนี้ อีกคนกดออดอยู่หลายครั้งแต่เธอก็ไม่คิดจะเปิดให้จนศรุตโทรเข้ามาที่มือถือเธอถึงยอมกดรับเพราะไม่อยากให้เสียงออดดังรบกวนห้องอื่นไปมากกว่านี้

‘แพร เปิดประตูให้เราหน่อย’

“รุตกลับไปเถอะ เราไม่สะดวก”

‘แต่เราต้องคุยกันนะเมื่อคืนแพรก็หนีเรามา เรามาตามที่ห้องก็ไม่เจอแพรไปอยู่ไหนมาครับ’

“เราไม่มีอะไรต้องคุยอีกแล้ว เมื่อคืนเราก็พูดไปหมดแล้วนะจบกันแค่นี้เถอะ”

‘แพรฟังเราก่อนสิเปิดประตูให้เรานะ นะครับ เราไม่เลิกกันได้มั้ยรุตรักแพรมากนะ ไหนบอกว่าเราจะแต่งงานกันปีหน้าไง’

“มันไม่ได้ตั้งแต่รุตนอกใจเราแล้ว กลับไปเถอะ”

แพรไหมบอกอย่างรำคาญที่อีกคนเอาแต่ใจจนไม่สนความผิดตัวเองสักนิด จนป่านนี้คำขอโทษสักคำเธอยังไม่ได้ยินเลยด้วยซ้ำ แพรไหมน้ำตาคลอแต่ก็พยายามไม่ให้ตัวเองร้องไห้ออกมาตอนนี้ เธอเสียใจมากแต่จะให้คนทรยศรู้ว่าเธออ่อนแอไม่ได้เด็ดขาด

‘แพร เราขอร้องคุยกันดีๆนะครับ’

“เราไม่มีอะไรจะคุย ถ้ารุตยังไม่ไปเราจะแจ้งรปภ.นะ”

‘แพรเดี๋ยวสิ แพร’

แพรไหมตัดสายทันทีก่อนจะทรุดตัวลงนั่งร้องไห้กลั้นเสียงสะอื้นไว้สุดชีวิต หลังจากนั้นทุกอย่างหน้าห้องก็เงียบสนิท แพรไหมรู้ว่าอีกคนคงกลับไปทันทีเหมือนกันเพราะศรุตไม่ใช่คนที่จะยอมให้ตัวเองต้องเสียหน้า การขู่แบบนั้นเลยได้ผลหรือบางทีก็เพราะอีกคนไม่ได้อยากพยายามขนาดนั้นซะมากกว่า

การพยายามขอคืนดี หรือขอโทษ คงยากกว่าการพยายามนอกใจที่ไม่รู้ว่าอีกคนทำมันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ความรักที่มั่นคงแสนจอมปลอมที่เธอบูชามาตลอด สุดท้ายก็จบลงแบบนี้ แบบที่เธอตกลงหลุมความเจ็บปวดอยู่คนเดียวจนหาทางขึ้นไม่เจอ

แพรไหมลากร่างที่ไร้เรี่ยวแรงของตัวเองมานอนลงที่โซฟากลางห้อง ก่อนจะร้องไห้ออกมาจนตัวโยนเมื่อนึกย้อนไปถึงต้นเหตุของความเสียใจทั้งหมดตอนนี้ หากไม่ใช่เพราะคิดถึงคนรักจนทนไม่ไหวแพรไหมคงไม่เป็นฝ่ายไปหา และคงไม่รู้ว่าจะถูกทรยศแบบนี้ไปอีกนาน คนที่บอกว่าไม่ว่างมาหาเพราะติดงานกลับกำลังมีอะไรกับคนอื่นบนเตียงที่เธอเอง ก็เคยนอนตรงนั้นมาก่อนเหมือนกัน

ไม่มีอะไรจะเจ็บไปมากกว่าการที่ถูกคนที่รักมากๆหักหลังอีกแล้ว หนึ่งคือคนรักที่คบกันมานานหลายปี คนที่ผ่านเรื่องราวมาด้วยกันตั้งมากมายและตั้งใจจะฝากชีวิตที่เหลือทั้งหมดไว้กับคนนี้ สองคือคนที่แพรไหมรักและเอ็นดูตลอดมา แพรพลอย น้องสาวคนละแม่ของแพรไหม คนที่แพรไหมคงไม่มีวันนึกระแคะระคายหากไม่ได้เห็นกับตาตัวเองแบบนี้

ที่ทั้งคู่กำลังเริงรักกันอยู่บนเตียงแบบชัดๆทั้งภาพและเสียง ขนาดที่แพรไหมยืนมองอยู่ตรงนี้ทั้งสองคนยังไม่รู้ตัวสักนิดเลย