ภาพในความทรงจำ

ภาพในความทรงจำ

ปี พ.ศ.2556

“เพิ่งรู้ว่านักบิน F-16 จะทำอะไรก็อืดอาดเชื่องช้า ขนาดไล่จับขนุนยังไม่ทันเลย แบร้ๆ”

หญิงสาวร่างบอบบางกระโดดเหย็งหลบอ้อมแขนที่ตวัดรัดได้หวุดหวิด เมื่อหนีได้เธอก็ท้าทายเขาต่างๆ นานา แล้วยังหันมาแลบลิ้นปลิ้นตายั่วยวนให้เขาควันออกหู ไม่ได้โกรธ แต่พลุ่งพล่านไปด้วยอารมณ์นานัปการ ทั้งรักทั้งหวงทั้งห่วง อยากจับขนุนน้อยทุ่มลงกับพื้นแล้วขึ้นคร่อมจัดการกับเธอให้สมที่ใจหมาย

“ฮึ่ม...แล้วคิดว่าจะหนีพี่พ้นหรือขนุนน้อย มาให้พี่ปอกเปลือกกินเนื้อนุ่มๆ ของเธอเสียที อย่าให้พี่โมโหนะขนุนน้อย”

“บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้เรียกขนุนน้อย ปีนี้ขนุนอายุ 22 แล้วนะ อะไรๆ ก็ไม่น้อยแล้วด้วย ชิ!”

หญิงสาวตอบโต้ไม่ลดละ เท้าบางๆ ก็ย่ำหนีไปทั่วบ้าน คนตัวโตก้าวตามไม่ลดละ อายุที่มากกว่าเกือบรอบไม่ได้ทำให้คนแก่กว่าเหนื่อยหอบ แต่ที่หายใจแรงเพราะอารมณ์ที่พลุ่งพล่านยามเห็นปลีขาเรียวขาวก้าวฉับๆ ยิ่งเธอหนีขึ้นชั้นสอง คนที่อยู่ต่ำกว่าอย่างเขาก็มองข้ามเรียวขาสวยเข้าไปใต้ชายเสื้อนอนตัวยาวคลุมสะโพกลงมาถึงต้นขา และยิ่งสายตาซุกซนมองลัดเลาะเข้าไปแล้วล่ะก็ สะโพกงอนขาวเนียนไร้เครื่องกีดขวาง กลางรอยแยกหนั่นเนื้อตึงแน่นเผยให้เห็นกลีบกุหลาบวับๆ แวมๆ

“เชื่อจ้ะขนุนน้อยแต่ชื่อ อย่างอื่นไม่น้อยเลย หยุดเถอะ พี่จะทนไม่ไหวแล้วนะที่รัก”

ร่างบางยังคงกระโดดขึ้นบันไดโดยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจงใจก้าวช้าลงเพียงเพื่อจะมองจ้องเข้าไปใต้ชายเสื้อนอนสีขาว เขาปล่อยให้หญิงสาวหนีเข้าห้อง ทนยืนฟังเสียงหัวเราะคิกคักหวานใสเมื่อประตูห้องนอนปิดปังรดหัว แต่เขาไม่ใส่ใจ หมุนลูกบิดและผลักเข้าไปเมื่อรู้ว่ามันไม่ได้ล็อก

อริสรายืนจังก้าอยู่บนเตียงในวงแขนกอดหมอนหนุนเอาไว้ เมื่อชายหนุ่มก้าวเข้าหาเธอก็ยกหมอนขึ้นเตรียมจะฟาดใส่หน้าเขา กีรติรู้ทันยื้อแย่งหมอนใบนั้นเหวี่ยงทิ้งแล้วกระโจนเข้าใส่ร่างเล็กจนล้มผึ่ง

“กรี๊ดดดด” เสียงหวานหวีดร้องตามมาด้วยเสียงหัวเราะคิกคักสนุกสนาน ก่อนร่างใหญ่จะขึ้นมาคร่อมทับร่างเล็กกดข้อมือสองข้างลงกับเตียง เขาออกแรงเพียงนิดคนตัวเล็กก็หมดทางหนีเสียแล้ว

“บอกแล้วไงว่าหนีไม่พ้น ยอมให้พี่กินตับเสียดีๆ”

กีรติปล้ำจูบคนรักที่ผินหน้าหนีเพียงหยอกล้อ เธอยังหัวเราะแผ่วๆ ไม่เลิก กระทั่งเรียวปากหนาครอบครองปากอิ่ม ตวัดลิ้นเลาะเล็มจนกลีบปากเป็นกระจับแยกแย้ม ปลายลิ้นหนาก็พุ่งวาบเข้าหาลิ้นเล็กอย่างรวดเร็ว

อริสราครางอึกอักเสียงดังแค่ในลำคอ เธอจูบตอบด้วยประสบการณ์ที่สะสมจากเขาได้อย่างหวานแหลมกระแทกใจ ชายเสื้อเลิกขึ้นสูงด้วยฝีมือชายหนุ่มที่สอดมือลูบคลึงต้นขาอวบขาว ลูบขึ้นเรื่อยๆ ยกชายเสื้อให้เปิดขึ้นช้าๆ ต้นขาสวยยกขึ้นตามอารมณ์ที่ถูกปลุกปั่นจนฝ่าเท้าตั้งอยู่บนเตียง ปลายขาแยกออกจากกันด้วยน้ำมือชายที่สอดเข้าหาต้นขาด้านใน ลูบไล้ไปมาจนขนอ่อนบริเวณนั้นลุกซู่

ผิวกายของเธอเนียนเรียบราวผ้าแพรชั้นดี มือใหญ่ลูบขึ้นสูงและลงต่ำก่อนจะดึงขึ้นสู่กลางซอกขา

“พี่กี้ขา...” เสียงหวานครางแหบพร่า ยั่วเย้าอารมณ์ให้ชายหนุ่มไต่ริมฝีปากลงบนแอ่งชีพจรก่อนดูดเนื้อนุ่มจนแดงจ้ำ

กายชายร้อนระอุราวลาวาเดือดพล่านบดคลึงร่างสาวหวานนุ่มด้วยฤทธิ์เสน่หา ทรวงอกกว้างเปลือยเปล่าครูดไปกับยอดถันที่ดุนดันเสื้อตัวบางออกมาชี้ชัน สยิวซ่านจนปากอิ่มต้องห่อเล็กครวญครางไม่เป็นประโยค ชายหนุ่มไม่คิดจะจับใจความ ยังคงให้ความสนใจกับเรือนร่างนุ่มหวาน มือใหญ่ปลดกระดุมเสื้อนอนจนหมดแถว ปากหนางับสาปเสื้อสะบัดให้พ้นปทุมถันคู่งาม จับจ้องด้วยดวงตาลุกวาวที่หรี่ลงก่อนยอดทรวงสีอ่อนจะหายเข้าไปในปากร้อน

กีรติดูดกลืนยอดทรวงแสนหวาน มือช้อนโนมเนื้อนุ่มหยุ่นเคล้นคลึงหนักหน่วงแล้วอ้าปากกว้างงับเต้าทรวงหายไปเกือบครึ่ง สะบัดโบกปลายลิ้นเลียสลับดูดเม้มขบกลืนอย่างกระหายทั้งสองข้าง เรือนกายหนาแกร่งเบียดเข้ากลางเรียวขาที่เปิดอ้าให้อัตโนมัติ มือเล็กกดศีรษะทุยฝังใบหน้าคมเข้มซุกเข้าหาร่องอก ลิ้นสากจึงตวัดเลียผิวเนื้ออุ่นหอมบริเวณนั้น

กลีบดอกไม้แสนสวยถูกคลี่ออกด้วยปลายนิ้ว อารมณ์รักฉ่ำหวานหลั่งรินอาบเกสรดอกไม้จนลื่น เจ้าของดอกไม้แสนสวยบิดร่างไปมา ปลายเท้าจิกเกร็งรับสัมผัสผ่าวร้อนจากปลายนิ้วที่กำลังเขี่ยยอดเกสรเล่น

“พี่กี้” อริสราครางดังเท่ากระซิบ กัดริมฝีปากแน่นรับความซ่านเสียวที่พุ่งวาบจากหน้าขาสู่หน้าท้อง อารมณ์เดือดพล่านขมวดเป็นเกลียววนไปมา บีบรัดและคลายออก

ชายหนุ่มอ้าปากงับยอดถันในจังหวะเดียวกันก็สอดปลายนิ้วเข้าสู่ปากถ้ำ เสียงหวานดังแหลม ร่างอิ่มหยัดสูงให้ชายคนรักสอดท่อนแขนข้างหนึ่งใต้แผ่นหลังเพื่อดันทรวงอกอิ่มให้ชูชันมากขึ้น ปากหนาทำหน้าที่มอบความสุขเช่นเดียวกับนิ้วใหญ่ที่ขยับโยกไปมา ต้นขาเรียวเปิดกว้างเริ่มสั่นจากอาการเกร็งค้างหลายนาที

กล้ามเนื้อเล็กๆ ที่โอบรอบปลายนิ้วกระตุกเตือนให้รู้ว่าอีกไม่นานความสุขจะระเบิดพร่าง กีรติจึงถอนออกดูดกลืนน้ำหวานใสแจ๋วตาอ่อนเชื่อม เธอหวานจับใจ ขนาดที่กินเท่าไหร่ก็ไม่มีวันแห้งเหือด

อริสราจับจ้องเรือนกายหนาแกร่งของคนรักที่กำลังเปลือยเปล่าอย่างเชื่องช้า เธอรักเขาทุกตารางนิ้ว เพียงร่างหนาแนบกายเข้าหา เธอก็รัดร่างใหญ่ไว้ด้วยอ้อมแขนรัดรึง เผยอปากรับจูบหนักหน่วงที่แนบเข้าหาอย่างเร่าร้อน ขยับร่างรับการผสานที่ดุนดันเข้าหาในทันที กลีบกายบอบบางพรั่งพร้อมสำหรับเขาทุกอณู เพียงพ้นปากถ้ำ ตัวตนร้อนระอุก็ถูกกลืนหายไม่มีเหลือ แล้วร่างแกร่งกำยำก็ขยับโยกสาวสะโพกตามจังหวะรัก จากเนิบช้าค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป เปลี่ยนเป็นดุเดือดเมื่อฟากฝั่งลอยเข้ามาใกล้

“พี่รักเธอ ขนุนน้อยของพี่กี้”

ภายในป่าโปร่ง ใต้ต้นไม้ต้นใหญ่แผ่กิ่งก้านสาขาเป็นรัศมีวงกว้าง

เปลือกตาหนาดั่งชายชาตรีกระพือถี่เมื่อภาพความทรงจำนั้นหลั่งไหลเข้ามาในสมอง ไออุ่นของความรักคล้ายจะโอบล้อมเยียวยาบาดแผลที่ศีรษะ ความทรงจำที่ชัดเจนแม้กระทั่งการสอดผสานลึกทุกอณูแห่งรัก ใบหน้าหวานนัยน์ตาโศกของคนรัก รอยยิ้มหวานจับใจที่ไม่เคยมีให้ชายคนไหนนอกจากเขา

จำได้แล้ว!

อริสราหรือขนุนน้อยของพี่กี้

เขาชื่อกี้ ชื่อเต็มๆ ว่ากีรติ อัครเดชานนท์ เป็นนักบินประจำเครื่องบินขับไล่ F-16 ของกองทัพอากาศไทย เขามีคนรักอยู่แล้ว เธอชื่ออริสรา ผู้หญิงที่สวยหวานที่สุดในโลก

ความทรงจำทุกอย่างพุ่งเข้ามาเหมือนมีใครสักคนฉายหนังอยู่ในหัว ความเป็นมาของเขา ความรัก ความโหยหา ความกล้าและสุดท้ายคือความตาย

แต่ไม่! เขายังไม่ตาย เขายังหายใจอยู่ และ...จะกลับไปหาเธอ

ขนุนน้อยของพี่กี้...