บทย่อ
ฌอร์น นักธุรกิจหนุ่มที่โลกส่วนตัวสูงและเห็นผู้หญิงเป็นเพียงแค่ของเล่น รดา สาวน้อยอ่อนต่อโลกที่เชื่อว่าความดีจะเอาชนะได้ทุกอย่าง เขาทำให้เธอหลงรักทำให้เธอยอมเป็นของเขาแต่แล้ววันหนึ่งเขากลับจะไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เขาขอร้องให้เธอเดินออกไปและอย่ากลับเข้ามาในชีวิตเขาอีก
1ตอบแทนทั้งตัวและหัวใจ
ตอนที่ 1
ตอบแทนทั้งตัวและหัวใจ
“ขอบคุณนะคะที่ช่วยเหลือทุกอย่างถ้ามีอะไรที่รดาสามารถพอจะตอบแทนบุญคุณได้ขอให้บอกนะคะ รดายินดีทำ”
รดาสาวน้อยที่เพิ่งเรียนจบยกมือไหว้ขอบคุณท่านประธานที่วันนี้เขาพาแม่ของเธอส่งโรงพยาบาลพร้อมกับเป็นคน ออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้
“คุณก็รู้สิ่งที่ผมต้องการคืออะไรแต่ที่ผมทำดีคอยช่วยเหลือคุณทุกอย่างไม่ได้หวังที่จะใช้สิ่งนี้มาลำเลิก ผมอยากได้ทั้งตัวและหัวใจของคุณ”
ฌอร์นท่านประธานรูปหล่อที่แอบชอบพนักงานของเขา มานานถึงแม้ชายหนุ่มจะพยายามตามจีบเท่าไหร่อีกฝ่ายก็ไม่เคยหวั่นไหวแต่ครั้งนี้เมื่อเห็นแววตาของเธอ เขามั่นใจว่าเธอเองก็เริ่มมีใจให้เหมือนกัน
“คุณฌอร์นชอบรดาจริงๆหรือคะ”
รดามองสบตาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆเธอในขณะที่ตอนนี้เขายังคงจับมือเธอไว้แน่น หลายปัญหาที่เธอเกือบเอาตัวไม่รอดก็ได้แต่ท่านประธานคนนี้ที่คอยช่วยเหลือทุกอย่างแม้ว่าเธอจะไม่เคยให้ความสำคัญกับเขาเกินกว่าเจ้านายและลูกน้องแต่เขาก็ยังคงช่วยเหลือและหวังดีกับเธอจนวันนี้รดาเริ่มรู้สึกว่าเขาคือผู้ชายที่ดีที่สุด
“คำว่ารักหรือคำว่าชอบใครก็พูดได้ทั้งนั้น ผมอยากให้คุณมองที่การกระทำ ทุกครั้งที่คุณร้องไห้มีครั้งไหนที่ผมเคยทิ้งให้คุณอยู่คนเดียว”
ชายหนุ่มผู้ผ่านโลกกว้างมาเยอะใช้คำพูดที่กินใจเพื่อหวังให้สาวน้อยตรงหน้าใจอ่อนและยอมเป็นของเขาด้วยความเต็มใจ
“ดึกมากแล้วคุณพักที่นี่ก่อนไหมคะ”
หญิงสาวดึงมือออกจากอีกฝ่ายที่กำลังจับเธอไว้ยกขึ้นมาปาดน้ำตาเลิกเป็นคนอ่อนแอเพราะวันนี้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี แม่ของเธอถึงมือหมอไม่มีอะไรต้องเป็นกังวล
“ผมอยากนอนที่นี่ทุกคืนและตลอดไป”
ท่านประธานดึงตัวสาวน้อยเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแค่เพียงความอบอุ่นจากร่างกายของเขา สัมผัสกับทุกส่วนของรดาสาวน้อยที่เพิ่งร้องไห้จนหัวใจบอบช้ำรู้สึกบออุ่นขึ้นทันทีนานแล้วที่เธอไม่ได้รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่วันที่พ่อจากไปชีวิตที่มีเพียงแม่ทำให้รดาต้องเข้มแข็งเพื่อจะดูแลทุกคนในครอบครัวให้มีความสุขให้ได้
โคมไฟหัวเตียงถูกดับลง หัวใจของคนทั้งคู่ต่างรู้ว่านับจากนาทีนี้จะเกิดอะไร ที่นอนนุ่มค่อยๆขยับเพื่อให้รู้ว่าตอนนี้คนร่างสูงกำลังพาตัวเองเข้ามาใกล้กับสาวน้อยที่กำลังแกล้งหลับตาอยู่
“ผมสัญญาถ้าคุณเป็นภรรยาของผม ผมจะดูแลคุณให้ดีที่สุดและแม่ของคุณจะต้องไม่เป็นอะไร”
มือหนาค่อยๆดันไหล่ของอีกฝ่ายจากนอนหันข้างให้กลายเป็นนอนหงายก่อนที่จะดึงตัวสาวน้อยเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดปากหนาซุกไซ้ซอกคอยาวขาวมือที่แสนซุกซนก็ค่อยๆล้วงเข้าไปในเสื้อชุดนอนปลดกระดุมทีละเม็ดอย่างนุ่มนวล
เครื่องปรับอากาศในห้องจากที่เคยให้ความเย็นเวลานี้มันกลับกลายเป็นตู้อบความรู้สึกร้อนวูบวาบมันแล่นไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาวที่เกิดมายังไม่เคยถูกชายใดมาสัมผัสใกล้ชิดแบบนี้
“ผมจะทำให้คุณมีความสุข ไม่ต้องกลัวนะ”
ฌอร์นกระซิบข้างหูเมื่อรู้สึกได้ว่าร่างบางที่อยู่ภายใต้ตัวเขาเธอกำลังกลัวจนตัวเกร็งเมื่อมือหนาซุกซนไปถึงส่วนล่างของขาเรียวก่อนที่เขาจะลูบไล้สัมผัสเพื่อแยกขาทั้งสองข้างออกจากกัน
ความหอมหวานของความสาวที่แสนบริสุทธิ์มันน่าชิมลิ้มลองไปหมดทุกจุด ลิ้นสากสาละวนตวัดรัดเลาะกินน้ำหวานอย่าง ชุ่มฉ่ำใจ สาวร่างน้อยได้แต่พยายามทำเสียงให้เงียบที่สุดไม่กล้าแม้แต่จะแสดงความรู้สึกใดออกมาเพราะรู้สึกอายเกินกว่าจะให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอกำลังพอใจ
“อ่อยย.. สะ..เสียว”
รดาไม่สามารถเก็บซ่อนความรู้สึกไว้ได้เมื่อมือหนาของเขาบีบอกอวบจนตอนนี้ยอดของมันชูช่อแข็งเมื่อถูกลิ้นสาลัดเลาะดูดกินอย่างน้ำใจ
“ชอบไหม คุณเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเลยสำหรับผม”
ท่านประธานยังคงไม่หยุดป้อนคำหวานเพื่อหวังให้อีกฝ่ายรู้สึกผ่อนคลาย ร่างกายของคนทั้งคู่สัมผัสแนบเนื้อลูบไล้กระทบกันเป็นจังหวะ นิ้วเรียวทำหน้าที่เปิดทางสวรรค์ให้กับหญิงสาวผู้ยังไม่เคยผ่านเรื่องนี้ ไม่นานความเป็นชายของเขาก็แข็งแกร่งพร้อมต่อการบุกรุกเข้าไปในส่วนสงวนที่ถูกปกปิดมาตลอดชีวิต
ร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งสองรวมกันเป็นหนึ่งสอดรับกันเป็นจังหวะเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างสร้างมาเพื่อกันและกัน ปลายทางสวรรค์กำลังจะอยู่ตรงหน้า น้ำทะเลไหลเข้าซอกหินระลอกแล้วระลอกเล่าพร้อมกับเสียงครางอย่างพอใจของอีกฝ่าย ไม่นานพายุค่อยๆสงบลงมีเพียงแค่เสียงหายใจหอบเหนื่อยและความรู้สึกที่ยังคงวาบหวามอยู่ในหัวใจของคนทั้งคู่
“คุณคือผู้หญิงของผม ผมจะดูแลและปกป้องคุณกับครอบครัวขอเพียงแค่คุณต้องเข้าใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเราทั้งคู่มันยังคงเป็นความลับ รอจนกว่าวันหนึ่งที่ผมแน่ใจว่าเราสมควรจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้แล้ววันนั้นคุณจะได้เป็นภรรยาของผม อดทนรอหน่อยนะอย่างน้อยผมอยากให้เรามั่นใจว่าเราจะเป็นสามีภรรยากันได้จริงๆ”
รดาไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรกับคำพูดของท่านประธานเพราะมันเป็นสิ่งที่เธอคิดอยู่แล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขามันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นที่แทบจะมองไม่เห็นปลายทาง ฐานะที่ต่างกันมากทำให้เธอรู้สึกเตรียมตัวและเข้าใจดีถ้าเขาจะไม่ได้ยกย่องเธอในสังคม เธอก็พร้อมจะเป็นภรรยาดูแลเขาตอบแทนทุกอย่างที่เขาทำดีกับเธอมาตลอด

