เขาอยากให้ผมเป็นบอส

ทาสที่ 1

เขาอยากให้ผมเป็นบอส

ณ อาคารสำนักงานขนาดใหญ่ใจกลางเมืองหลวง

รปภ. ที่ดูแลชั้นบนสุดรีบลุกจากโต๊ะไปยืนรอที่หน้าลิฟต์ทันทีที่เห็นหนุ่มหล่อในชุดสูทภูมิฐานเดินตรงมาโดยมีหญิงสาวสวยในชุดสูทสีเข้มเรียบหรูเดินตามหลัง

เมื่อทั้งคู่เข้ามาใกล้ รปภ. ทำความเคารพแล้วกดลิฟต์ให้ ชายหนุ่มเดินตรงเข้าไปด้านในสุดของตัวลิฟต์โดยไม่หันหลังกลับมาทางประตู

ลิฟต์ตัวนี้เป็นลิฟต์แก้ว แถมอีกไม่กี่นาทีก็จะเป็นเวลาเลิกงานแล้ว สำหรับคนที่ไปใช้ชีวิตในต่างประเทศเสียนาน การได้ชมวิวทิวทัศน์ของเมืองหลวง เมืองฟ้าอมรจากมุมสูงในช่วงเวลาแบบนี้คงสร้างความรื่นรมย์ในใจอยู่มากโข

แสงทองของยามเย็นฉาบทั่วท้องฟ้า

ทอไหมเลขานุการสาวหันไปมองร่างสูงสง่าที่ยืนนิ่ง ทอดสายตาออกไปด้านนอกของผนังกระจก ประกายแสงสีทองที่ส่องทะลุเข้ามาปกคลุมร่างผึ่งผายในชุดสูทสีเข้มให้ความรู้สึกสูงส่ง เลอค่า…และเกินเอื้อม

ภาพที่เห็นราวกับฉากในนิยายที่เธอเคยอ่านสมัยยังเป็นสาวน้อยช่างฝัน ที่เลขาฯ สาวอยู่ในลิฟต์เพียงลำพังกับประธานบริษัทหนุ่มรูปงามผู้มีคุณสมบัติเพียบพร้อมแถมยังโสด

ตุลา หรือ ตุลย์

หนุ่มนักเรียนนอก อายุย่างเข้า 28 ปี เพิ่งจะมารับช่วงกิจการต่อจากมารดาได้ไม่นาน ภายนอกก็ดูเป็นผู้บริหารหนุ่มไฟแรงปกติทั่วไป สุภาพเข้มขรึม วางตัวเหมาะสม

ส่วนเธอ ทอไหม

เลขานุการของประธานบริษัทคนก่อนที่ได้รับมอบหมายให้มาทำงานให้ชายหนุ่ม เลขาสาวคนเก่งของเจ้านาย เธอทำงานกับ บริษัทแห่งนี้มานานกว่า 8 ปี ตั้งแต่ฝึกงาน จนตอนนี้อายุ ย่างเข้า 30 ปีแล้ว เป็นเลขาให้ตั้งแต่รุ่นแม่ยันรุ่นลูก

'เผลอๆ ฉันจะได้ทำงานยันรุ่นหลายมั้ยเนี่ย'ทอไหมคิดในใจ

คิดไปถึงแค่นั้น เสียงระบบอัตโนมัติบอกชั้นที่ลิฟต์กำลังจะไปถึงก็ช่วยดึงความคิดของทอไหมให้กลับมาที่ปัจจุบัน ในขณะเดียวกันเจ้านายหนุ่มก็หันหลังกลับและก้าวเท้าออกไปทันทีที่ประตูเปิดโดยมีทอไหมยืนกดปุ่มเปิดประตูค้างไว้ให้

"ไปที่ห้าง...เลยนะคะ ไม่ต้องกลับออฟฟิศ"

ทันทีที่ก้าวขึ้นไปนั่งบนรถ ทอไหมก็บอกจุดหมายปลายทางกับคนขับก่อนจะหันไปทบทวนกำหนดการสำหรับพรุ่งนี้ให้เจ้านายหนุ่มฟัง

วันนี้ทั้งสองออกมาประชุมนอกสถานที่กับคู่ค้ารายใหญ่ เธอรู้ดีว่าการประชุมจะยืดเยื้อแน่ๆ จึงแจ้งฝ่ายต่างๆ ไว้ล่วงหน้าแล้วว่าประธานบริษัทจะไม่กลับออฟฟิศและถ้าใครมีอะไรเร่งด่วนก็ให้รายงานผ่านเธอ

โชคดีที่วันนี้ไม่มีปัญหาหรือเอกสารเร่งด่วนอะไรให้เจ้านายของเธอต้องเซนต์หรือต้องกลับไปจัดการ หญิงสาวจึงให้คนขับรถไปส่งทั้งคู่ที่ห้างสรรพสินค้าย่านใจกลางเมือง

ตุลย์มีนัดที่นั่น ส่วนเธอ…บังเอิญของที่อยากได้ขาดตลาดและเธอได้ยินว่าที่นั่นมีขาย เลยว่าจะไปดูเสียหน่อย

"แล้วเจอกันครับ" เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยเบาๆ

“ค่ะบอส” พวกเขาลากันก่อนจะแยกย้ายกันที่ลานจอดรถ

หญิงสาวใช้เวลาซื้อของไม่นาน ถ้าไม่ติดว่ากลัวของจะหมดเสียก่อนเธอก็อยากจะมาช่วงเสาร์อาทิตย์มากกว่าจะได้เดินดูของแบบสบายๆ ไม่ต้องรีบกลับเหมือนวันนี้