ทาสรัก เพลิงอสูร

“พี่อย่าทำอะไรปริมเลยนะคะ ปริมกลัวแล้ว”

“อยากมีชู้เหมือนพี่สาวใช่ไหมปริมา ถึงได้คิดหือกับผัวตัวเองแบบนี้”

พงศ์ศูรย์กระแทกหน้าของเมียสาวลงกับจานข้าว เธอสำลักตะเกียกตะกายร้องขอชีวิต

“แค่กๆๆๆ เปล่านะจ๊ะพี่พงศ์ ปริมไม่เคยทำอะไรแบบนั้นเลย” ปริมาปฏิเสธปากคอสั่นระริก

“สันดานเธอคงไม่ต่างจากพี่สาว อ่อยจนฉันต้องตกเป็นผัว แถมเล่นหูเล่นตากับเพื่อนฉันอีก”

เปมิกาเมียรักของเขาหนีไปกับชู้ ทิ้งน้องสาวของหล่อนให้เขาเลี้ยงดู พี่น้องคู่นี้สวย หน้าตาดี ยิ่งกว่านางงาม แต่เขาไม่หลงรูปสวยภายนอกของพวกหล่อนอีกต่อไปแล้ว

เข้าสุภาษิตที่ว่าสวยแต่รูป จูบไม่หอม...

เขาคิดว่าปริมาคงไม่เหมือนพี่สาว แต่พอเจริญวัยขึ้นมา กลับมีผู้ชายมาติดพันมากมาย ทำท่าว่าจะดำเนินรอยตามพี่สาว

เจ้าหล่อนยังอ่อยเขาด้วย คืนนั้นเขาเมามาก ปริมาก็อาศัยจังหวะนั้นเข้ามาดูแล ก่อนที่เธอจะตกเป็นของเขา ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องรับผิดชอบ เธอก็ยินยอมเป็นเมียเขาแบบไม่เกี่ยงงอน

ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเธอมีใจให้เขา คอยทอดสายตามองเขาอยู่ตลอด เธอมีใจให้เขาแต่เด็ก แต่เขาไม่เคยอยากได้เด็กมาเป็นเมีย และเด็กคนนั้นก็น้องของอดีตเมียที่เขาเกลียดชังจับใจ

“ปริมเปล่านะจ๊ะ”

เธอรักอดีตพี่เขยเพราะเขามีบุญคุณเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็ก ในขณะที่พี่สาวทิ้งเธอไปแบบไม่เหลียวแล คืนนั้นเขาเมามาก เธอเลยเข้าไปดูแล จึงตกเป็นของเขาด้วยความที่เธอยินยอมพร้อมใจ

เขาหาว่าเธอใจง่าย แต่ก็รับเธอเป็นเมีย เธออยากเห็นเขามีความสุข จึงทำตัวเป็นภรรยาที่ดี แต่เพื่อนๆ ของเขากับผู้ชายที่พบเห็นเธอ มักจะมาเกี้ยวพาราสี เธอกับพี่สาวเป็นคนหน้าตาดี ผิวพรรณผุดผ่อง นั่นทำให้ผู้ชายหลายคนเห็นเข้าก็บังเกิดความรู้สึกพึงใจ

“เปล่าอย่างนั้นเหรอ วอนอยากโดนนักใช่ไหม”

พงศ์ศูรย์จิกผมของเมียเด็กลากเข้าไปในห้อง ก่อนจะปิดประตูโครมใหญ่

“พี่พงศ์จะทำอะไรจ๊ะ”

“ทำให้เมียอย่างเธอหายอยากยังไงละปริมา ร่านอยากโดนนักใช่ไหม เดี๋ยวฉันจัดให้”

เขาสลัดเสื้อผ้าออกจากกาย รูดรัดแก่นกายไปมา จิกผมของหล่อนขึ้นจนหน้าหงาย แล้วป้อนความเป็นชายให้เจ้าหล่อนดูด

“ดูดของผัวหน่อย จะได้จำรสชาติว่าอร่อยกว่าของชู้แค่ไหน”

“อือ...” เธอพยายามดิ้นสะบัดหน้าหนี

จำได้ว่าตอนตื่นขึ้นมา พบว่าเธอเสียตัวให้เขา เธอก็ไม่ได้เรียกร้องอะไร แต่เขานี่สิไม่ยอมท่าเดียว เขากลัวเธอท้องเพราะไม่ได้ป้องกัน จริงๆ อดีตพี่เขยของเธอเป็นคนจิตใจดีรักครอบครัว แต่พอพี่สาวหนีไปมีชู้ เขาก็เปลี่ยนไป เป็นคนใจร้าย ปากจัดชอบจิกกัด และโหดร้ายทารุณ อารมณ์รุนแรงขึ้น เธอพยายามเข้าอกเข้าใจเขาว่าเขารักพี่สาวของเธอมาก เลยช้ำใจมากที่โดนทรยศหักหลัง เลยไม่คิดจะเทิดทูนความรักเหมือนก่อน

“เธอกล้าปฏิเสธฉันอย่างนั้นเหรอ”

เขากระชากใบหน้าของเธอออกห่าง ก่อนจะผลักร่างน้อยล้มซุนลงไปบนเตียงนอนกว้าง

“พี่พงศ์อย่านะคะ”

“ว้าย! อย่าค่ะ”

เขาไม่ตอบแต่กระชากกางเกงของเธอออกจากกายท่อนล่าง ก่อนจะแยกขาเธอออก

“อ่า... อย่าทำแบบนี้ค่ะพี่พงศ์”

“เธอเป็นเมียฉันแล้วก็ต้องเป็นตลอดไป คิดจะหนีหรือไปเล่นชู้ ฉันเอาเธอตายแน่”

ปริมากรีดร้องเสียงหลงเมื่อเขากระแทกกายเข้ามาในร่องสวาทของเธอเต็มแรง เธอยังไม่พร้อมเลยสะดุ้งสุดตัว น้ำตาปริ่มไหลด้วยความเจ็บแปลบ

“ไม่ต้องบีบน้ำตา เวลาฉันเอา เธอก็ครางหยัดสะโพกให้กระแทกเพราะชอบนักชอบหนาไม่ใช่เหรอ”

เขากระแทกจนร่างของเธอสั่นคลอนไปตามแรงโยก เสียงเตียงลั่นเอี๊ยดอ๊าดรุนแรง กายชายกระแทกฝังเข้ามาลึกจนเริ่มเสียวไปถึงมดลูก

เธอได้แต่ร้องครางยามโดนถ่างขาออกจนกว้าง ไม่นานความเสียวซ่านก็มาเยือน

“ชอบไหมล่ะ รสชาติของผัว ถ้าเธอหิวให้บอกฉัน ไม่ต้องแร่ไปนอนกับผู้ชายอื่นเหมือนพี่สาวสารเลวของเธอ เพราะฉันจะสนองให้มันทุกหยดแบบร้องขอชีวิตเลยล่ะ”

เมื่อก่อนเขาเอาแต่ทำงานหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว ทำงานได้เงินมาเท่าไหร่ก็ให้เมียหมด

เปมิกาไม่ได้ทำงานทำการอะไร เพราะเขากลัวเธอเหนื่อย เลยให้นั่งสบายอยู่บ้าน แต่ไม่คิดเลยว่าเจ้าหล่อนจะทรยศหักหลังความดีของเขา แม้แต่ลูกน้องของเขา เธอก็ไม่เว้น แพศยาสารเลวหาสิ่งใดเปรียบ

การเป็นคนดีมันไม่ได้ช่วยอะไร สู้ทำตัวเลวให้มันสาสมกับความโง่ของตัวเองไม่ดีกว่าเหรอ