ตอนที่หนึ่ง หยาดเหงื่อ

แสงแฟลชวูบวาบสาดส่องดวงตาจนพร่างพรายแม้ตาจะพร่าจนไมเกรนแทบกำเริบเพราะแสงส่องสว่างอันมากมายกระทบสายตาและรับรู้ถึงสมอง หากแต่นางแบบสาวที่ขึ้นชื่อว่าโดดเด่นมากที่สุดของงานก็ยังยืนฉีกยิ้มอ่อนหวานและเดินบนรันเวย์ด้วยท่วงท่าที่มาดมั่นอวดเสื้อผ้าคอลเลกชันใหม่ของแบรนด์ดังระดับโลกที่มาเปิดตัวในเมืองไทย

เคียงเดือน คลากสัน สรวงสวัสดิ์ ทำงานอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย เมื่อเดินพ้นรันเวย์เข้าหลังเวทีมาแล้วหล่อนก็ต้องรีบเปลี่ยนชุดเป็นชุดขนาดพอดีตัวกับรูปร่างเล็กตามแบบฉบับนางแบบอินเตอร์ของตนเองเพื่อเตรียมตัวเดินแบบในคิวต่อไป ซึ่งในครั้งนี้หล่อนได้เดินอีกรอบแล้วก็ต้องไปออกอีเวนท์เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ให้กับน้ำหอมสัญชาติฝรั่งเศสในอีกสามชั่วโมงที่โรงแรมกึ่งห้างสรรพสินค้าที่ได้ขึ้นชื่อว่าหรูที่สุดของไทย นับว่าเป็นโชคดีของเคียงเดือนที่จะมีรถทีมงานของ อีเวนท์ถัดไปมารับหล่อนจึงไม่ต้องกังวลเรื่องการเดินทาง

งานเดินแบบเป็นงานประจำของหล่อนและงานถ่ายแบบหรือ สปอตโฆษณาเล็กๆ น้อยๆ เป็นงานที่ทำเงินให้หล่อนได้ดีมาก แต่ด้วยความที่ด้อยประสบการณ์และพลาดพลั้งไปทำสัญญาทาสกับเอเจนซี่ที่ไม่ค่อยเอื้อให้หล่อนสามารถรับงานรับเงินได้มากเท่านางแบบคนอื่นยังเหลืออีกเป็นปีทำให้หล่อนหาเงินได้ไม่มากดั่งใจเพราะต้องหักส่วนแบ่งไปอีกมากสำหรับเอเจนซี่ที่ปลุกปั้นหล่อนให้มายืนอยู่บนรันเวย์

เมื่องานแรกของวันจบสิ้นลงนางแบบสาวหน้าหวานก็ต้องวิ่งรอกไปอีกงานทันที งานถือสินค้าถ่ายรูปและเดินแบบเล็กน้อยไม่ต่างจากการเป็นพริตตี้รถสักเท่าใดนักหากแต่งานที่ยกระดับมานิดหน่อยและคัดเลือกเฉพาะนางแบบชื่อดังมาร่วมงานนั่นแปลว่าอัตราค่าตอบแทนย่อมมากกว่างานเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งคนร้อนเงินอย่างหล่อนพยายามของานกับผู้จัดการให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

แม้จะรู้ว่าทางเอเจนซี่ที่สังกัดอยู่ทำนาบนหลังหล่อนด้วยการจ่ายเงินนางแบบด้วยอัตราน้อยกว่าปรกติรวมทั้งค่าใช้จ่ายยิบย่อยที่ทำให้รายได้หล่อนน้อยลงทั้งที่ไม่ควร แต่หล่อนก็ไม่มีทางเลือกมากเท่าใดนักเพราะช่วงนี้หล่อนต้องการเงินต้องการงาน ถึงจะเหนื่อยมากกว่าเพื่อนนางแบบด้วยกันทั้งที่ได้จำนวนเงินเท่ากันหล่อนก็ต้องทำโดยที่ไม่เรียกร้องอะไรเพราะว่าสถานการณ์มันบังคับ

กว่างานจะจบสิ้นลงคนที่ยืนบนรองเท้าส้นสูงใส่ชุดที่สวมรัดหน้าอกดันให้สัดส่วนโดดเด่นก็รู้สึกเหนื่อยและอึดอัด โลชันที่พอกผิวหนาเตอะทำให้ผิวสีนวลเด่นของหล่อนส่องสว่างและมีประกายระยิบระยับก็ทำให้หล่อนอยากอาบน้ำเหลือเกิน หญิงสาวรีบผลัดชุดของทีมงานเปลี่ยนมาเป็นชุดเดรสสีหวานทันสมัยกระชับรูปร่างที่ได้สมนาคุณจากการเดินแบบในงานบางกอกแฟชั่นวีคจากนางแบบน้ำหอมที่สวยเลอเลิศกลายเป็นสาวหวานดวงหน้าที่แต่งแบบจัดเต็มยังคงอยู่มันจึงสร้างความโดดเด่นให้หล่อนมาก

เคียงเดือนรับซองเงินที่หักค่าเอเจนซี่และหักภาษี ณ ที่จ่ายแล้วก่อนจะเดินก้มหน้าก้มตาออกจากงานเพราะกลัวเจอคนรู้จัก ตอนนี้มีเงินก้อนใหญ่อยู่ในมือหล่อนจึงอยากหนีกลับบ้านให้เร็วที่สุดเพื่อไปวางแผนการใช้จ่ายให้รัดกุมจะได้ไม่ลำบากอดข้าวอดน้ำหากไม่มีเงิน

ดูเหมือนว่าพระเจ้าจะไม่เข้าข้างหล่อนเพราะยังไม่ทันที่จะได้ก้าวข้ามพ้นไปจากสถานที่จัดงานหญิงสาวก็ถูกกลุ่มคนที่ยืนอออยู่ตรงหน้างานดักทางเอาไว้ ใบหน้าของกลุ่มชายฉกรรจ์ที่คุ้นตาทำให้หญิงสาวใจหาย ในมือกำกระเป๋าใบเก่งของตนไว้แน่น เรียวปากบางเม้มขบอย่างขัดใจทั้งที่คิดไว้อยู่แล้วว่าหล่อนเดินออกมาทางนี้พวกเขาจะไม่เห็นหล่อนจากที่ตั้งใจจะรีบไปทำงานกลับต้องมาเสียเวลาและคงต้องเสียเงินที่เพิ่งได้มาสดๆ ร้อนๆ อีก

“สวัสดีครับคุณมิรา” หัวหน้าของกลุ่มคนพวกนี้เอ่ยทักเสียงเบา

สำหรับเคียงเดือนเป็นแค่ลูกสาวของลูกหนี้ที่บิดาหล่อนโอนหนี้ให้หล่อนจัดการแล้วเรียบร้อยหล่อนจึงไม่ต่างจากการเป็นลูกหนี้โดยปริยายเรียกว่าต้องชดใช้หนี้ที่ไม่ได้ก่อและหล่อนก็พยายามหาคืนไม่บิดพลิ้ว เสี่ยเจ๋งคนที่บิดาหล่อนเป็นหนี้อยู่จึงปราณีหล่อนเป็นพิเศษและให้โอกาสหล่อนหาเงินไม่รังควานมากเหมือนลูกหนี้คนอื่นรวมทั้งบางครั้งหล่อนจ่ายไม่ครบก็ปล่อยปละละเลยไปบ้างเพราะหล่อนเป็นลูกหนี้ชั้นดีที่ไม่ได้หนีหนี้พวกเขาจึงยังไม่ทำอะไรให้หล่อนขายหน้า แต่หากหล่อนตุกติกเมื่อไหร่เขาก็พร้อมที่จะยกระดับการติดตามทวงหนี้เพื่อเป็นปฏิกิริยาเร่งไม่ให้หล่อนไม่หือไม่อือกับพวกเขาได้เช่นกัน

“วันนี้ฉันได้เงินก็จริงแต่ฉันจะโอนไปให้ค่าเรียนของน้องฉันฉันขอก่อนนะ” ด้วยวงเงินหนี้ถึงสิบล้านบาทไทยถึงเจ้าหนี้จะใจดีเก็บบ้างไม่เก็บบ้างตามปริมาณงานของหล่อน และถึงหล่อนรับงานมากได้ค่าจ้างมากเท่าใดเงินที่หาได้ก็ไม่มีวันได้ถมเต็มเงินก้อนที่จ่ายไปถูกคำนวณหนี้อย่างยุติธรรมก็จริง แต่มูลค่าหนี้ที่สูงกว่ารายได้มากมันทำให้ไม่มีโอกาสที่จะหมดได้ในเร็ววันและด้วยความที่เป็นเสาหลักของบ้านในการหาเงินส่งน้องทั้งสองคนให้ได้เรียนหนังสือและจ่ายค่าใช้จ่ายในบ้านรวมทั้งบางครั้งก็ให้เงินก้อนไปพยุงกิจการร้านอาหารของบิดาทำให้หล่อนต้องขอร้องคนที่มาตามเก็บเงินจากหล่อนว่าขอเอาเงินส่วนนี้ไปใช้ก่อน

“ถ้าคุณรีบจ่ายหนี้ก็หมดไวนะครับ” คนมาทวงหนี้แม้เห็นใจลูกหนี้แต่การได้เงินกลับไปลงบัญชีเก็บหนี้ก็คือผลงานของพวกเขาจึงพยายามต่อรองให้ลูกหนี้จ่ายได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

“ฉันก็อยากจ่ายให้มันหมดไวๆ แต่พรุ่งนี้ฉันมีเดินแบบอีกแล้วก็ได้เช็คเงินสดหลังจากงานเสร็จเหมือนกันฉันจะส่งสถานที่จัดงานให้พวกนายพวกนายไปรอรับที่หน้างานได้เลย แต่งานวันนี้ฉันขอก่อนเถอะนะน้องฉันเรียนเทอมสุดท้ายแล้วเงินนี่ฉันต้องจ่ายค่าเทอมให้น้องและก็จ่ายค่าใช้จ่ายในบ้านจริงๆ ” นางแบบสาวหน้าสวยพูดกับคนที่มาทวงหนี้เบาๆ เพราะเกรงว่าจะมีคนมาได้ยิน

ซึ่งการทำแบบนี้มันทำให้เคียงเดือนค่อนข้างลำบากใจเพราะนอกจากจะมีคนตามตัวมากขนาดนี้ในเกือบทุกงานที่หล่อนส่งตารางงานให้พวกเขาดู บางครั้งหล่อนก็ต้องบอกผลัดไปเพราะอยากเก็บเงินไว้บ้างสักก้อนเพื่อสำรองจ่ายในบ้านหลังจากที่ต้องจ่ายค่าเทอมของน้องสาวฝาแฝดกับน้องชายของหล่อน

“เงินของวันพรุ่งนี้คุณก็เก็บไว้ของวันนี้เอามาก่อนพวกผมไม่อยากตามมาเก็บอีกเพราะจะตามไปเก็บคนอื่นแถบๆ ชานเมืองครับ” หัวหน้าคนทวงหนี้กล่าว

เคียงเดือนหันรีหันขวางอึดอัดใจอยากปลดหนี้ให้หมดเร็วๆ ก็อยากทำ แต่ว่าเงินก้อนนี้มีมูลค่าถึงหกหลักเมื่อจ่ายค่าเทอมให้น้องทั้งสองยังเก็บไว้เป็นค่าใช้จ่ายสำหรับคนในบ้านได้อีกเป็นเดือนๆ แต่รายได้ของพรุ่งนี้แค่ไม่กี่หมื่นซึ่งมันจะทำให้หล่อนขาดสภาพคล่องทางการเงินแน่หากยกเงินค่าเดินแบบของวันนี้ให้คนของเสี่ยเจ๋งทั้งหมด

“มีอะไรให้ผมช่วยไหม” ระหว่างที่ทุกคนกำลังอยู่ในสถานการณ์ตึงเครียดหนุ่มร่างสูงที่ยืนมองท่าทีของเคียงเดือนกับคนของเสี่ยเจ๋งมาพักหนึ่งรู้สึกว่าเหมือนหญิงสาวถูกคุกคามจนเขาต้องเข้ามาช่วย

เคียงเดือนมองผู้มาใหม่ที่ไม่ได้ทักหล่อนด้วยภาษาไทยแต่ทักด้วยภาษาสากลของโลกหล่อนรู้ได้ทันทีว่าเขาคงจะเห็นสถานการณ์แปลกๆ ของหล่อนกับคนตามทวงหนี้จึงคิดว่าหล่อนถูกข่มขู่อะไรบางอย่างจนต้องเสนอตัวเข้ามาช่วยทั้งที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไร

ในสังคมยังมีคนแบบนี้อยู่หรือยังไงกันนะ เคียงเดือนคิดในใจก่อนจะเงยหน้ามองดวงหน้าหล่อเหลาแบบจดจ้องอย่างอ้อยอิ่ง ด้วยความที่ใบหน้าของเขาสวยคล้ายอิสตรี สูทที่เขาใส่เนี๊ยบสะบัด ผมสีน้ำตาลเข้มถูกจัดแต่งอย่างดี และปราณีตใบหน้าหวานนั้นทำให้หล่อนนึกด้วยซ้ำว่าเขาอาจจะเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวเป็นผู้ชายแต่ด้วยความที่เขาตัวโตและน้ำเสียงแหบห้าวทำให้หล่อนยังคิดว่าเขาคือสุภาพบุรุษที่มาช่วยหล่อน และแน่นอนว่าหล่อนรับความช่วยเหลือของเขาไม่ได้