ทาสรักจำเลยหัวใจ

“อือ...” สีแพรดิ้นรนอึกอักอยู่ในอ้อมแขนแกร่งของใครคนหนึ่งในความมืดมิดยามราตรีกาล ก่อนที่เสียงดุเข้มนั้นจะทำให้เธอเบิกตากว้าง

“เงียบสิ จะร้องทำไม หรืออยากให้ใครมาเห็นว่าเขากำลังเอากันอย่างเมามัน”

“พี่โซ่” พี่โซ่หรือศิวัฒน์เป็นลูกชายของป้ามาลัยกับกำนันศักดิ์ผู้มีพระคุณของเธอ พวกท่านเป็นญาติห่างๆ ของครอบครัวและอุปการะเธอเอาไว้ตั้งแต่เด็ก จึงมีบุญคุณท่วมหัว

“จะดีดดิ้นทำไมล่ะสีแพร ฉันนึกว่าเธออยากให้เรื่องราวทุกอย่างเป็นแบบนี้เสียอีก” ศิวัฒน์เอ่ยถามเสียงกร้าว เป็นเพราะหล่อนช่วยเหลือจันทร์กระจ่างให้หนีไปกับหนุ่มเมืองกรุง ทำให้เขาต้องอกหักรักคุดมาจนถึงทุกวันนี้

จันทร์กระจ่างเป็นเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกับสีแพร เขาคบหาดูใจกับจันทร์กระจ่างมานาน แต่เพราะสีแพรพาเพื่อนชายที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันมาเที่ยวบ้าน แถมยังเป็นแม่สื่อแม่ชักให้รู้จักกับจันทร์กระจ่าง ทำให้ทั้งคู่พากันไปอยู่กรุงเทพฯ ทิ้งให้เขาต้องอกหักอยู่ที่บ้านนอกแห่งนี้

“พี่โซ่จะทำอะไรแพร ปล่อยแพรนะคะ”

“ทำเป็นดีดดิ้น เธอก็รู้ว่าฉันจะทำอะไร เธอแอบชอบฉันมานานแล้วไม่ใช่เหรอ”

“พี่โซ่”

“ตกใจล่ะสิที่ฉันรู้ เธอวางแผนทั้งหมดใช่ไหม”

“วางแผนอะไรคะ”

“ยังแกล้งมาทำเป็นไขสืออีก เธอวางแผนให้ฉันเลิกกับจันทร์โดยการแนะนำเพื่อนของเธอให้รู้จักกับจันทร์ เพราะอยากจะเสียบแทนไม่ใช่เหรอ”

“ไม่ใช่นะคะ” สีแพรส่ายหน้าไปมา ในขณะที่ศิวัฒน์กระชากชุดนอนของเธอออกจากกายอย่างไม่ปรานีปราศรัย

“ฉันรู้ตั้งนานแล้วว่าเธอแอบชอบฉัน หรือเธอจะปฏิเสธ เธอมันขี้อิจฉา อิจฉาแม้กระทั่งเพื่อนของตัวเอง”

“ไม่ใช่นะคะพี่โซ่ พี่โซ่กำลังเข้าใจแพรผิด”

“ฉันคิดว่าฉันเข้าใจคนแบบเธอถูกนะสีแพร”

แคว่ก! เสียงเนื้อผ้าที่โดนกระชากจนขาดวิ่นทำให้สีแพรดิ้นรนด้วยความตกใจ

“จะไปไหน” เขากดร่างของเธอเอาไว้กับพื้นเตียง สีแพรกัดเข้าบ่ากว้างของศิวัฒน์เต็มแรง ก่อนจะดิ้นหนีได้เป็นผลสำเร็จ

“โอ๊ย!” ศิวัฒน์สะบัดไหล่หลุดจากขมเขี้ยวของหญิงสาว เป็นจังหวะให้สีแพรรีบตะกายร่างเพื่อหนีออกจาห้อง

วันนี้บิดามารดาของศิวัฒน์ไปช่วยงานบุญของญาติที่ต่างจังหวัด ในขณะที่เธอต้องอยู่เฝ้าบ้านเพราะมีสอนหนังสือในตอนเช้า ศิวัฒน์นั้นเข้าไร่ไปตั้งแต่หัววัน นัยว่าจะไปดูไร่และโรงเลื่อยกับโรงสีด้วย นั่นทำให้เธอเบาใจว่าจะไม่มีเขามาคอยตอแยอีก แต่ไม่คิดว่าเขาจะย้อนกลับมาข่มเหงเธอแบบนี้

เธอเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่บิดามารดาของเขาชุบเลี้ยงเอาไว้ แม้บิดามารดาของเขาจะเอ็นดูยกย่องให้เป็นหลานคนหนึ่งแต่ศิวัฒน์นั้นไม่ใคร่จะชอบใจเธอนัก ซึ่งเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงไม่ชอบเธอแบบนี้ ยิ่งจันทร์กระจ่างคอยยุแยงว่าเธอขี้อิจฉาชอบกลั่นแกล้งคนอื่น ศิวัฒน์ก็ยิ่งเข้าใจว่าเธอนั้นชอบทำดีเอาหน้า แต่ลับหลังนั้นกลับเป็นนางมารร้าย

เขาหารู้ไม่ว่าจันทร์กระจ่างนั้นหลอกเขา ต่อหน้าศิวัฒน์จันทร์กระจ่างทำตัวดีน่ารัก เสมือนว่ารักศิวัฒน์เสียเหลือเกิน แต่ลับหลัง พอไปเรียนในเมืองก็ควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้า คนโน่นบ้างคนนี่บ้าง ชอบเที่ยวเตร่และทำตัวไม่ดี แต่ศิวัฒน์ไม่เคยรู้ จันทร์กระจ่างกุมความลับของเธอเอาไว้ เพราะอีกฝ่ายเก็บไดอารีเล่มโปรดของเธอได้ ทำให้รู้ความลับว่าเธอนั้นแอบรัก ศิวัฒน์มาช้านาน เธอขอร้องไม่ให้อีกฝ่ายบอกเรื่องนี้กับศิวัฒน์ จันทร์กระจ่างรับปากว่าจะไม่บอกแต่มีข้อแลกเปลี่ยนว่าห้ามนำเรื่องที่ตัวเองควงผู้ชายคนโน้นคนนี้ไปบอกศิวัฒน์เหมือนกัน เธอยอมรับปากเพราะรู้ดีว่าหากศิวัฒน์รู้ว่าเธอแอบรักเขาข้างเดียวเขาคงดูถูกและหาทางกลั่นแกล้งเธออีกแน่ๆ ซึ่งเธอไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนั้น เธออยากให้มันเป็นความลับตลอดไป แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะล่วงรู้ความลับในหัวใจของเธอแบบนี้

“จะไปไหน”

“ว้าย!” สีแพรร้องเสียงหลงเมื่อร่างของเธอล้มลงกับพื้นเรือน เขาล็อกข้อเท้าของเธอเอาไว้แน่น หญิงสาวหันไปมองก็ต้องตกใจ เสื้อผ้าของเธอขาดวิ่นหลุดลุ่ยไม่น่ามอง ยิ่งทำให้เธอใจหายวาบ

“ทำไมพี่โซ่ต้องทำกับแพรแบบนี้ด้วย”