ทาสรักจอมโจร

ปลายเท้าคู่หนึ่ง วางตั้งฉากอยู่ในมุมที่ได้องศาเพื่อการทรงตัวที่มั่นคงโดยทิ้งน้ำหนักบนขาทั้งสองข้างเท่าๆ กัน หันหน้าไปยังเป้าที่อยู่ห่างออกไปในระยะยี่สิบเมตร มือขวาซึ่งเป็นข้างที่ถนัดจับปืนลูกโม่ที่บรรจุกระสุนไว้หกนัดพร้อมกับยกมือซ้ายขึ้นจับปืนให้มั่นอีกมือ หลับตาด้านซ้ายเพื่อใช้ตาด้านขวาในการเล็งเป้าให้ศูนย์หน้าของปืนอยู่ในระดับเดียวกับศูนย์หลัง มือทั้งสองที่จับปืนขยับขึ้นลงเพื่อหาพิกัดยิง เป้าหมายนิ่ง ใจนิ่ง เสียงปืนจึงดังขึ้น

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงปืนดังขึ้นอย่างต่อเนื่องกระทั่งกระสุนหมดแม็ก ร่างบอบบางไหวโยกเพียงนิดจากแรงของปืนในมือแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอต้องเสียสมาธิ ก่อนจะเคลื่อนเป้ากระดาษเข้ามาดูผลงานใกล้ๆ ไร้ซึ่งรอยยิ้มที่บ่งบอกว่าตนนั้นพอใจกับผลการยิง มือเรียวบรรจุกระสุนอีกครั้งอย่างชำนาญ จากนั้นเสียงปืนจึงดังขึ้นอีกชุด แทบไม่ต้องนับจำนวนครั้งในการยิงให้ยุ่งยาก เพราะปลอกกระสุนที่ตกเกลื่อนอยู่รอบๆ ตัวดูจะบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเธอนั้นยิงปืนไปนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว

ขณะที่ ร.ต.ต.หญิง ฝนทิพย์ เกียรติราช หรือ ฝน ผู้หมวดสาววัยยี่สิบสองปี ผู้มีใจรักในงานตำรวจจึงสมัครเรียนและเข้ามาเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ตามแบบของบิดากำลังซ้อมมือยิงเป้ากระดาษอยู่นั้น นายตำรวจรุ่นพี่คนหนึ่งก็ยืนกอดอกมองหญิงสาวอยู่ใกล้ๆ ก่อนที่ชายหนุ่มคนดังกล่าวจะเข้าไปร่วมวงยิงปืนในครั้งนี้ด้วย เสียงปืนจึงดังรัวอยู่หลายนาที

“อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง” เมื่อกดปุ่มเลื่อนเป้ากระดาษอันล่าสุดที่ถูกยิงจนได้คะแนนเกือบเต็มเข้ามาใกล้ ร.ต.อ.ตรีภพ นายตำรวจรุ่นพี่ที่สนิทกับฝนทิพย์มาหลายปีก็เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอถอดหูฟังสำหรับกันเสียงปืนแล้ว

“ก็ช่วยได้นิดหน่อย” น้ำเสียงเซ็งๆ เอ่ยตอบกลับไป ขณะที่มือกำลังบรรจุกระสุนอีกชุด ทุกครั้งที่เธอเบื่อกับงานที่ต้องทำเพราะหน้าที่ไม่ได้ทำด้วยความชอบ ฝนทิพย์มักจะมาหมกตัวอยู่ในสนามยิงปืนเป็นวันๆ

“นี่ตกลงฝนจะยิงจนกระสุนหมดกรมเลยหรือไง พี่หิวแล้วนะ เราไปหาอะไรกินกันเถอะ”

“งั้นขออีกชุดนะคะ” พูดจบเสียงปืนก็ดังขึ้นอีกครั้ง พอได้ทำในสิ่งที่รักอารมณ์ของฝนทิพย์ก็ดูจะดีขึ้นเป็นกอง ก่อนที่ทั้งสองคนจะออกไปหาอะไรทานยังห้างสรรพสินค้าที่อยู่ใกล้ๆ การเดินเคียงคู่ของหนุ่มสาวที่ถือว่าหน้าตาดีด้วยกันทั้งคู่ทำให้คนรอบๆ ตัวหันมามองทั้งสองอยู่เป็นระยะๆ

ชายหนุ่มมองหญิงสาวอย่างฝนทิพย์พร้อมส่งสายตาอิจฉาไปยังตรีภพ ส่วนหญิงสาวก็มองตรีภพด้วยสายตาแบบเดียวกับที่ชายหนุ่มคนอื่นๆ มอง ฝนทิพย์ ฝนทิพย์เดินดุ่มๆ อย่างไม่สนใจสายตาใครทั้งนั้น แม้ใบหน้าของตรีภพจะนิ่ง แต่สำหรับความคิดเขาสวมรอยว่าเป็นแฟนหนุ่มของฝนทิพย์ไปเรียบร้อยแล้ว ถ้าสิ่งนี้เป็นมากกว่าที่เขาคิดก็คงดี

“พี่ภพ ทานร้านนี้นะคะ”

“ครับ” เสียงทุ้มๆ เอ่ยรับ ก่อนจะเดินตามหญิงสาวที่ตนนั้นหลงรักมาหลายปีเข้าไปยังร้านอาหาร ก่อนที่ทั้งคู่จะสั่งอาหารที่ตนอยากทาน ขณะที่นั่งรออาหารที่สั่งไปตรีภพจึงเอ่ยขึ้น “งานที่กรมน่าเบื่อขนาดนั้นเลยเหรอ” แม้จะรู้คำตอบแต่นายตำรวจหนุ่มก็อยากถาม

“ค่ะ...เมื่อไหร่ฝนจะได้ออกนอกพื้นที่เหมือนพี่ภพสักทีก็ไม่รู้ อุตส่าห์มาเป็นตำรวจ แต่กลับต้องไปนั่งเป็นเลขานายแทนที่จะออกพื้นที่จับคนร้าย แค่คิดว่าพรุ่งนี้ฝนต้องเข้าประชุมกับนายตั้งแต่เช้ายันเย็น แถมพอเสร็จก็ต้องทำสรุปผลการประชุมส่งนาย รับสายโทรศัพท์ นัดหมาย ทำเอกสารราชการ ทำแบบนี้ซ้ำๆ ทุกวัน คิดแล้วเซ็ง เซ็งมากกกก” ฝนทิพย์ลากเสียงยาวบ่งบอกว่าเธอเซ็งสุดโต่ง ทั้งๆ ที่อุตส่าห์สอบเข้ามาเป็นตำรวจได้แล้วแท้ๆ แต่กลับไม่เคยได้ออกนอกพื้นที่เพื่อทำงานตำรวจอย่างที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรก เพราะเธอต้องมาเป็นเลขาหน้าห้องนายซะอย่างนั้น วันๆ เข้าประชุมกับพิมพ์เอกสารราชการจนคล่อง แค่หลับตาก็พิมพ์ได้ชนิดไม่ตกหล่น

“แต่งานที่ฝนอยากทำมันอันตรายนะ”

“ถ้ากลัวอันตรายฝนก็ไม่มาเป็นตำรวจแล้ว ปืนฝนก็ยิงแม่นได้เหรียญมาประดับหน้าอกก็ตั้งเหรียญทองเชียวนะ”

“เรื่องยิงปืนพี่ไม่ว่า เพราะฝนเก่งยิงแม่น แต่ในเวลาทำงานจริงคนร้ายไม่ได้อยู่นิ่งๆ เหมือนเป้ากระดาษที่ฝนยิงเมื่อครู่ ไหนจะเรื่องป้องกันตัว เรื่องไหวพริบ เรื่องอื่นๆ ฝนยังขาด” คำพูดตรงๆ ของตรีภพทำเอาคนฟังหน้ายู่

“พี่ภพ” ฝนทิพย์รู้สึกจี๊ด เพราะนายตำรวจรุ่นพี่พูดถูกนั่นเอง แต่ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็มั่นใจว่าเธอเอาตัวรอดได้

“หรือไม่จริง”

“จริง” น้ำเสียงอ่อยๆ เอ่ยรับทำให้คนฟังลอบยิ้มออกมา นั่นทำให้ตรีภพดูมีเสน่ห์มากขึ้นเป็นกอง แต่คนหัวรั้นก็ไม่ยอมง่ายๆ

“แต่ฝนเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว ไม่เชื่อให้ฝนไปทำงานนอกสถานที่สักครั้งสิ จะพิสูจน์ให้เห็น”

“อาหารมาแล้ว ทานเถอะ” ตรีภพไม่ตอบรับกลับชวนคุยเปลี่ยนเรื่องไปดื้อๆ ฝนทิพย์นั่งหน้าบึ้งมองชายหนุ่มที่ยังทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน แต่กลิ่นอาหารหอมๆ ที่ลอยมาเตะจมูกก็ทำเอาฝนทิพย์เลิกคิดเรื่องนี้ไปทันที ตรีภพยื่นมือไปรับจานอาหารที่หญิงสาวสั่งมาทาน ซึ่งเป็นปลามาแกะก้างออกให้แล้วส่งกลับไปยังคนรอ

“ขอบคุณนะคะ พี่ภพน่ารักที่สุดเลย สมแล้วที่เป็นพี่ชายของฝน” คำพูดของฝนทิพย์ทำให้หัวใจที่พองโตของตรีภพห่อเหี่ยวลงไปถนัดตา เมื่อไหร่ฝนทิพย์จะรู้ว่าเขานั้นไม่ได้คิดกับเธอแค่น้องสาว และเมื่อไหร่เขาถึงจะกล้าพอที่จะบอกเรื่องนี้ให้เธอรู้ เข้าดงกระสุนไล่ล่าคนร้าย เจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันมาก็ตั้งมาก แต่กลับไม่ได้ทำให้ตรีภพมีความกล้าพอสำหรับเรื่องการสารภาพรักเลยแม้แต่น้อย

เมื่อทานข้าวอิ่มทั้งคู่ก็ไปประลองฝีมือโยนบาสเกตบอลลงห่วงเหมือนเด็กๆ ท่าทางสนุกสนานและแข่งกันเอาเป็นเอาตายของเด็กโข่งทั้งคู่ เรียกให้บรรดาเด็กๆ มายืนออลุ้นกันเป็นแถวว่าใครจะเป็นผู้ชนะ ทั้งสองเล่นเกมแข่งโยนลูกบาสเกตบอลอยู่นานจนเหรียญสิบหมดกระเป๋าจึงกลับออกไปจากโซนของเล่น ผลการแข่งขันฝนทิพย์ชนะขาดโดยที่ตรีภพเป็นคนยอมให้เธอชนะทั้งๆ ที่เขาทำแต้มนำเธอไปทุกเกมก็ว่าได้

ทั้งคู่มักจะใช้เวลาในช่วงวันหยุดด้วยกันบ่อยๆ หากมีเวลาว่างตรงกัน ซึ่งคนที่ดูจะไม่ค่อยว่างคือตรีภพมากกว่า เนื่องจากชายหนุ่มมีงานในทางลับให้ทำตลอด ก่อนที่พรุ่งนี้ต่างฝ่ายก็ต่างต้องทำงานของตัวเอง ตรีภพกำลังได้รับงานสำคัญและอาจเข้าไปประชุมที่บ้านของฝนทิพย์ เนื่องจากงานนี้บิดาของเธอซึ่งเป็นนายตำรวจใหญ่รับผิดชอบโดยตรง แต่ก่อนจะถึงงานตัวนี้ ตรีภพมีงานอีกชิ้นที่ต้องทำคือการแฝงตัวเข้าไปสืบหามือปืนคนสำคัญที่เพิ่งปลิดชีพคนดังไปเมื่ออาทิตย์ก่อน งานนี้ไม่ใช่งานง่าย เพราะถ้าพลาดนั่นหมายถึงชีวิต

“แล้วนี่เราจะได้พบกันอีกเมื่อไหร่” ขณะเดินทานไอศกรีมไปฝนทิพย์ก็หันมามองหน้าชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ

“คงอีกนาน เผลอๆ อาจเป็นเดือน เพราะพี่มีงานต้องทำ”

“งานลับมาก ลับชนิดบอกใครไม่ได้”

“ใช่” น้ำเสียงทุ้มๆ ของนายตำรวจหนุ่มตอบรับ งานหนักแค่ไหน แต่พอได้มาใช้เวลากับฝนทิพย์อย่างเช่นวันนี้ ความรู้สึกเหนื่อยล้าก็แทบหายไปทันที

“อิจฉา ฝนอยากทำบ้าง”

“น่าอิจฉาตรงไหน งานอันตรายทั้งนั้น” เขาก็มีความคิดเช่นเดียวกับ พ.ต.อ.บรรพต บิดาของฝนทิพย์ที่ไม่อยากให้หญิงสาวทำงานที่เสี่ยงอันตรายหากไม่จำเป็น ถึงเจ้าตัวจะบอกว่าดูแลตัวเองได้ แต่ภายใต้สถานการณ์จริง เหตุการณ์บางอย่างก็อยู่เหนือการควบคุม

“นั่นแหละที่ฝนอิจฉา ชีวิตพี่ภพมีสีสันสุดๆ ทั้งตื่นเต้น น่ากลัว ลุ้นระทึก แต่พองานสำเร็จเราจะภูมิใจมาก ใช่ไหมคะ” ตรีภพไม่ตอบแต่ส่งยิ้มให้เธอ ซึ่งนั่นก็ทำให้ฝนทิพย์เข้าใจความหมายได้ ถึงตอนนี้จะยังไม่ได้ทำงานนอกพื้นที่ แต่อีกไม่นานเธอต้องทำความฝันนี้ให้สำเร็จจงได้