Ep.3 เซอร์ไพรส์...ใจเต้นกระหน่ำ(3)

“ก็ได้นา แล้วพี่จะรอนะ พี่รอนามาเกือบสองปีแล้ว ทำไมอีกแค่ไม่กี่เดือน พี่จะรอนาไม่ได้”

สะวันนาแอบดีใจอยู่ลึกๆ เพราะเธอก็ชอบรุ่นพี่ที่โรงเรียนคนนี้มาก

เขาดูเป็นผู้นำ เป็นนักกีฬาของโรงเรียน เป็นประธานนักเรียน และเรียนหนังสือเก่ง เขามักจะสอนการบ้านให้เธอเสมอๆ แล้วก็ชอบเล่นกีตาร์ร้องเพลงให้เธอฟังบ่อยๆเมื่อมีโอกาส

เพื่อนๆของเธอ มักมองเธอกับเขาด้วยแววตาอิจฉาเสมอๆ เพื่อนสาวต่างห้องบางคนก็จ้องจะจีบเขา และทอดสะพานให้เขา กรี๊ดกร๊าดเขาในยามที่เขาขับมอเตอร์ไซค์เท่ๆเข้ามารับเธอในโรงเรียนเพื่อพาเธอกลับไปส่งบ้าน

ที่สำคัญทุกคนทางบ้านของเธอก็ชอบเขามากด้วย

ต้องขอบคุณพ่อสื่ออย่างวรสิทธิ์ที่แนะนำเธอให้รู้จักกับเขา ทว่าเขากับเธอก็ต้องมีอันต้องเลิกรากันไปเพราะมีผู้ปรารถนาดีหรือว่าร้ายก็ไม่แน่ใจ มาเป่าหูเธอว่า

“พี่ธันของเธอแอบมีแฟนที่มหาลัยเดียวกันกับเขาแล้วนะ”

นั่นเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้เธออยากรีบตัดใจจากผู้ชายที่ชื่อ ‘ธันวา’ เพราะคิดว่า ‘รักแท้คงจะแพ้ระยะทาง’ จริงๆ

แล้วต่อมาทุกครั้งที่เขามาหา เธอจะพยายามหลบหน้า ไม่ออกไปเจอ แล้วไปทางทุกคนทางบ้านให้โกหกธันวาไปว่าเธอมีแฟนใหม่ไปแล้ว ให้เขาตัดใจจากเธอซะ

ประจวบกับวรสิทธิ์ที่เป็นพ่อสื่อพ่อชักเลิกกับแฟนของเขาพอดี วรสิทธิ์ที่ครั้งหนึ่งเธอเคยแอบปลื้มเมื่อเจอเขาครั้งแรก แต่ว่าเขาในตอนนั้นกำลังคบหากับเพื่อนสนิทของเธออยู่ เธอจึงไม่คิดรักผู้ชายคนเดียวกับเพื่อน จึงต้องหักใจไม่ถลำใจไปชอบวรสิทธิ์

ทว่าในวันที่เธอห่างกับธันวา ประจวบกับเจอปัญหาทางครอบครัวรุมเร้าจนนึกอยากจะหายไปจากโลกใบนี้ ก็ได้วรสิทธิ์มาช่วยปลอบใจ แล้ววันนั้นเธอก็ไม่คาดฝันเลยว่า วรสิทธิ์จะขอเธอเป็นแฟนอย่างเป็นทางการ

เพื่อที่จะตัดใจจากธันวาให้ขาด เธอจึงตกลงเป็นแฟนกับวรสิทธิ์ทันที

ทว่าหลังจากที่เธอกับวรสิทธิ์คบกันเป็นแฟนได้ไม่กี่เดือน ธันวาก็ตามพบจนได้

วันนั้นเธอจำได้ว่าธันวามองเธอด้วยแววตาเคียดแค้นขนาดไหน เขาไม่พูดอะไรออกมาสักคำ

ตอนนั้นเธอรู้สึกผิดมาก และเพิ่งค้นพบว่าเธอเองไม่เคยตัดใจจากรุ่นพี่คนนี้ได้เลย

แต่กับวรสิทธิ์เธอเองก็ชอบเขาเหมือนกัน ช่วงเวลานั้นเธอเหมือนหญิงสองใจที่ชอบผู้ชายพร้อมกันทีเดียวถึงสองคน

บอกตนเองไม่ได้ด้วยว่าชอบผู้ชายคนไหนมากกว่ากัน แต่เพราะความจำเป็นบางอย่าง เพราะทิฐิที่เธอคิดมาตลอดว่า ธันวามีผู้หญิงคนอื่นแล้ว และเธอเพิ่งจะตกลงคบกับวรสิทธิ์ได้ไม่นาน

...เธอควรเลือกที่จะคบกับวรสิทธ์ต่อไป จากวันนั้นเป็นต้นมา เธอกับธันวาก็ไม่เจอกันอีกเลย หลายปี...

‘จะคิดถึงเขาไปทำไมกัน ป่านนี้เขาอาจแต่งงานแล้วมีลูกกับผู้หญิงคนนั้นไปแล้วก็ได้ เขาคงลืมเราไปแล้วก็ได้ เลิกคิดๆ’

สะวันนาบอกตนเอง แล้วก็ลุกขึ้นเดินไปช้อปปิ้งที่ตลาดสด ประมาณชั่วโมงหนึ่งก็กลับห้องพักโดยให้วินมอเตอร์ไซค์ไปส่ง

ขณะที่กำลังไขกุญแจเข้าห้องของตนเอง ทว่าก็ไม่ได้ง่ายนัก เพราะพวงกุญแจของเธอมีลูกกุญแจหลายอันมาก และมีดอกที่ไขหน้าตาก็คล้ายกันถึงสองสามดอก เธอก็วนเวียนไขกุญแจอยู่นั่น จนกระทั่งดอกที่สาม คิดว่าดอกนี้แหละใช่แน่นอน

ทว่ามือข้างที่กำลังจะเสียบลูกดอกกุญแจเข้าไปในรูแม่กุญแจต้องหยุดชะงักลง เมื่อข้อมือข้างนั้นถูกมือใหญ่ของใครคนหนึ่งที่ยืนอยู่ประตูห้องข้างๆ จับเอาไว้แน่น!!

หัวใจของหญิงสาวแทบจะหยุดเต้น

‘มือของใคร!!’

เจ้าของร่างเพรียวบางรีบเงยหน้าขึ้นมอง พร้อมยืดตัวตรงแล้วมองหน้าคนที่บังอาจมาจับข้อมือเธอทันที ด้วยใจที่เต้นรัวแรง ทั้งโกรธ ทั้งกลัว

ทว่าพอเห็นหน้าเขาเต็มๆเท่านั้นแหละ สะวันนาก็แทบช็อคคาที่ เมื่อเจ้าของร่างสูงปานเสาโทรเลขนั้น มีใบหน้าเป็นพิมพ์เดียวกับผู้ชายคนล่าสุดที่อยู่ในห้วงคำนึงของเธอเมื่อสักครู่ที่ผ่านนี้เอง

“พี่ธัน!!”

เธอเรียกชื่อเขาเสียงเบาหวิวแทบไม่ได้ยิน ดวงตาคู่สวยจ้องมองใบหน้าหล่อเข้ม ซึ่งเข้มกว่าเดิมหลายเท่านั้นด้วยจังหวะการเต้นของหัวใจที่รัวเร็วมาก