Ep.1 เซอร์ไพรส์...ใจเต้นกระหน่ำ(1)

“สวัสดีค่ะพี่อร”

“อ้าววันนา ไปยังไงมายังไงเนี่ย มาๆ เข้ามานั่งคุยกันก่อน” เจ้าของร้านเสริมสวยที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดรีบเดินออกมาต้อนรับน้องคนสนิทที่เคยแก้ผ้าวิ่งเล่นด้วยกันท่ามกลางสายฝนเมื่อตอนเด็กๆ ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นดีใจที่ได้เจอกัน เพราะไม่ได้เจอกันนานมาก

“กี่ปีแล้วพี่อรที่เราไม่ได้เจอกัน”

สะวันนาถามพลางนึกย้อนอดีตไปเมื่อราวๆเกือบยี่สิบปีก่อนแล้วหันมามองหน้ารุ่นพี่ที่สนิทมากที่สุดในหมู่บ้าน แล้วต่างก็พูดออกมาเกือบจะพร้อมกัน

“เก้าปี” สะวันนาเป็นคนพูดออกมาก่อน

“ใช่ ตั้งเก้าปีนะที่เราไม่ได้เจอกัน ตอนนี้วันนายี่สิบหกแล้วใช่ไหม พี่เลยเลขสามมาหลายปีละ”

“แต่พี่อรดูหน้าเด็กมากเลยนะ แถมหุ่นนี่แบบว่า ซี๊ดเลยอะพี่”

“ไม่ได้สิ ผู้หญิงอย่างเราต้องสวยวันสวยคืน และอายุก็เป็นเพียงตัวเลข ผู้ชายคนไหนเห็นเป็นต้องเหลียวหลัง”

“แหม พูดแบบนี้แสดงว่ายังโสดปะเนี่ย”

“โสดแต่ไม่สดจ้ะ”

แล้วสองสาวก็หัวเราะขึ้นพร้อมกัน ก่อนที่อินทุอรจะถามสะวันนาถึงเรื่องส่วนตัวของสาวรุ่นน้อง

“แล้ววันนาล่ะ โสดเหมือนกันใช่ไหม”

“ไม่โสด ก็เหมือนโสดอะพี่ แฟนหนูเขาไปทำงานไต้หวัน นานๆทีถึงค่อยกลับมา และทุกครั้งที่กลับมาหนูก็รู้สึกว่าเขาไม่เหมือนเดิม หนูรู้สึกว่าเขาอาจมีใครที่โน่น”

“แล้วถ้ามีจริงๆล่ะ”

“ถ้ามีจริงก็ต้องเลิกสิพี่ แต่หนูยังจับไม่ได้คาหนังคาเขาเท่านั้นเอง”

“โอเค งั้นเราพักคุยเรื่องผู้ชายก่อน ว่าแต่ทำไมวันนี้ถึงได้มาร้านพี่ได้ล่ะ เธอไม่ได้กลับมาลำพูนนานแล้วนี่”

“นาก็คิดถึงบ้านน่ะพี่ ว่าจะกลับไปเยี่ยมบ้านนอก แต่ว่าได้ข่าวว่าพี่เปิดร้านทำผมในเมือง นาก็เลยแวะมาหาพี่ก่อน แล้วก็คิดว่าจะอยู่บ้านเช่าแถวนี้สักห้าหกเดือน”

“ห้าหกเดือน จะมาทำอะไรที่นี่ แล้วทำไมไม่กลับไปอยู่บ้านเลยล่ะ ทำไมถึงคิดจะมาเช่าในเมืองตั้งหลายเดือน”

“เอาจริงนะพี่ นาเบื่อที่จะอยู่บ้านพ่อแม่สามี ที่สามีไม่อยู่บ้านแล้วอะ นาอยากมีอิสระบ้าง นาอึดอัด และอีกอย่างนาไม่อยากถูกกดดัน”

“กดดันเรื่องอะไร”

“ก็พ่อแม่ของคุณสาน่ะสิ อยากให้นามีลูก นาก็ไม่ได้คุมนะ ก็ปล่อยมาสองปีแล้ว แต่มันไม่มีเอง”

“มันไม่มีเอง หรือว่าไม่มีเวลาทำให้มันมี เอาให้แน่”

“ก็ทั้งสองอย่างแหละพี่”

“แล้ววันนาอยากมีลูกกับคุณสาของวันนาจริงๆไหมล่ะ” สาวโสดที่มากประสบการณ์กว่าถามด้วยแววตารีดเค้นหาคำตอบ

แล้วก็เห็นสาวรุ่นน้องถอนหายใจยาวๆออกมา ก็พอจะรู้คำตอบแล้ว

“เพราะตอนนี้วันนาก็ไม่เชื่อใจในตัวคุณสาใช่มะ แล้วก็ไม่อยากมีลูกแล้วใช่ป๊ะ”

“ก็ทำนองนั้นแหละพี่ มันเบื่อๆเซ็งๆ ขนาดว่ายังไม่มีลูกก็ยังรู้สึกเหมือนโดนกักขัง แล้วถ้ามีลูกนาไม่อยากจะนึกภาพเลย ว่านาจะอึดอัดมากแค่ไหน นากลัวจะเป็นโรคซึมเศร้าเหมือนเพื่อนคนหนึ่งของนา ที่ถูกผัวทิ้งตอนที่เพิ่งคลอดลูกได้เพียงเจ็ดเดือนเท่านั้น”

“งั้นเธอก็อย่าเพิ่งมี ถามใจตนเองให้ดีๆก่อน ว่าแต่จะทำผมไหมวันนี้”

“ทำสิพี่ อบไอน้ำนะ เอาแบบนุ่มๆหอมสดชื่น แล้วก็ไดรีดให้สวยที่สุดเลย”

“จ้า อินทุอรจัดให้ รีบขึ้นเตียงเลยไป”

“เค เกาได้เต็มที่นะพี่นาไม่ได้สระผมมาสองวันละ คันหัวมากเลย”

“ได้ วันนี้ฉันจะจัดให้เธอเป็นพิเศษแล้วกัน”

สะวันนาเดินไปนอนบนเตียงสระผมแล้วหลับตาลงให้ช่างเสริมสวยคนสนิทสระนวดให้อย่างสบายใจทันที แล้วก็ปล่อยความคิดให้ล่องลอยไป หลับตาพริ้มหยุดพูดหยุดคิดถึงเรื่องที่ทำให้ไม่สบายใจชั่วคราว

แล้วเพลิดเพลินไปกับการสระนวดใต้เรียวนิ้วแสนช่ำชองของเจ้าของร้านคนสวยราวๆครึ่งชั่วโมงก็เสร็จขั้นตอนแรกของการทำผม ก่อนจะมานั่งใต้เครื่องอบไอน้ำอีกประมาณยี่สิบนาทีก็ไปนอนบนเตียงสระล้างผมอีกครั้ง

“พี่อร”

เสียงลูกค้าคนหนึ่งดังแว่วเข้ามาในร้าน อินทุอรหันขวับไปมองขณะที่พาสะวันนามานั่งที่เก้าอี้ไฮโดริคสีแดงสดใสใหม่เอี่ยม

“อ้าวน้องนี เข้ามาก่อนค่ะ”

“คิวยาวไหมคะพี่”

“ไม่จ้า มีคิวนี้คิวเดียว ไดรีดแป๊บเดียวก็เสร็จแล้ว”