ทัณฑ์รักมังกรร้าย by ดาหลา

*** ทักทายคร้า ***

ในคืนเดือนดับไร้แสงจันทร์แบบนี้ ช่วยในการอำพรางตัวของอลงกต สุภารักษ์ ซ่อนกายในเงามืดได้อย่างกลมกลืน นักข่าวอาชญากรรมมือหนึ่งของหนังสือพิมพ์ไทม์รายสัปดาห์มองไปรอบๆ โกดังร้างแล้วขยับกายรุกล้ำเข้าไปในอาณาจักรหวงห้ามของแก๊งกุหลาบไฟ ซึ่งกลุ่มคนเหล่านี้ก่อกำเนิดขึ้นในเมืองไทยเมื่อสองปีก่อน และที่ผ่านมาได้ก่อคดีอุกฉกรรจ์มาอย่างต่อเนื่อง ตำรวจและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องพยายามกวาดล้างและจับกุม แต่ก็ไม่สามารถสาวไปถึงตัวหัวหน้าใหญ่ได้

อลงกตตามและเสนอข่าวแก๊งกุหลาบไฟมาตลอดแต่ก็ไม่เคยได้ข่าว จนกระทั่งวันนี้เขาต้องเสียเงินจำนวนหนึ่งเพื่อซื้อข่าวจากสายคนหนึ่ง จนรู้ว่าวันนี้หัวหน้าแก๊งนัดเจรจาซื้อขายสินค้าผิดกฎหมายลอตใหญ่ด้วยตัวเอง

เมื่ออลงกตแทรกกายโดยอาศัยความมืดเข้ามาถึงลานกว้างในโกดังใหญ่ กล้องคู่กายทรงประสิทธิภาพก็ถูกดึงออกมาเช็กความพร้อมเพื่อรอเวลาสำคัญ และเวลาที่อลงกตรอก็มาถึงเมื่อรถแวนสีดำเคลื่อนตัวเข้ามาจอดหน้าโกดัง ประตูรถเปิดออกช้าๆ ตามด้วยคนกลุ่มใหญ่ก้าวลงและเดินเข้ามาหยุดกลางลานกว้าง อลงกตชะเง้อมองอย่างเสียดายที่อีกฝ่ายยืนหันหลังให้ แต่กล้องคู่ใจก็เก็บภาพไว้ได้อย่างเงียบกริบสมราคา

“คนไหนวะ” อลงกตพึมพำ ตามองหาหัวหน้าแก๊งเพื่อเก็บภาพที่ไม่มีใครรู้ ซึ่งจากการพิจารณาเขาคิดว่าคงจะเป็นชายผมสีดอกเลาสวมชุดชาวจีนสีดำ อลงกตจึงซูมกล้องเข้าไปใกล้ๆ และเก็บภาพด้านหลังอย่างละเอียด เวลาผ่านไปไม่ถึงห้านาที แสงไฟจากหน้ารถก็สาดส่องเข้ามา ทำให้กลุ่มคนที่รออยู่ขยับตัว

อลงกตยกกล้องจับภาพไปที่ประตูทางเข้าและระงับอาการตื่นเต้นเอาไว้สุดกำลัง ประตูโกดังถูกเปิดออก ภาพชายฉกรรจ์ใบหน้าดุดันผิวสีดำสนิทจำนวนเจ็ดคนก็ปรากฏขึ้น

“พวกชั่ว! บังอาจใช้เมืองไทยเป็นที่ทำชั่วได้ยังไง” อลงกตสบถอย่างโกรธแค้นและเก็บภาพเบื้องหน้ากลุ่มคนมาใหม่ได้อย่างชัดเจน จะเหลือก็แค่กลุ่มแก๊งกุหลาบไฟเท่านั้น เมื่อเก็บภาพจนพอใจอลงกตก็มองหามุมใหม่เพื่อเก็บภาพของฝ่ายที่ยืนหันหลังให้

“หวัดดีครับ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่นายใหญ่ของตระกูลเทียนผิงลงมาเจรจาการค้าด้วยตัวเอง”

ชื่อของตระกูลดังแว่วมา ทำให้เท้าที่กำลังก้าวออกจากที่ซ่อนชะงัก สายตาจับจ้องชายสวมชุดจีนที่ขยับไปยืนด้านหน้า

“หวัดดีคุณอาหมัด ลูกค้ารายใหญ่อย่างคุณ ผมก็ต้องมาเจรจาเองอยู่แล้ว”

อลงกตยกกล้องขึ้นถ่ายภาพความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ไว้ จากนั้นก็ขยับไปข้างหน้าเพื่อหามุมที่ต้องการ แต่ความรีบร้อนทำให้เท้าไปเหยียบโดนท่อนไม้ผุ

แก๊กก!

เสี้ยววินาทีทุกอย่างต่างหยุดชะงัก ทุกคนหันไปมองต้นเสียง พอทุกคนเห็นแขกไม่ได้รับเชิญ สติของอลงกตก็มาก่อนพร้อมกับขยับเท้าวิ่งไปด้านหลังทันที

“ตามจับตัวมันมาให้ได้ เร็ว!” เสียงแหบพร่าของชายชาวจีนตวาดลั่นไล่หลังมา จากนั้นทั้งสองฝ่ายก็กระจายกำลังไล่ล่าอย่างเร่งรีบ

ปังๆ ๆ ๆ ๆ

เสียงปืนยิงไล่หลังมาติดๆ อลงกตวิ่งหลบเข้าไปในดงหญ้าสูง พอได้จังหวะก็วิ่งซิกแซ็กเพื่อไม่ให้ตัวเองตกเป็นเป้านิ่ง ในขณะที่เสียงปืนและเสียงฝีเท้ายังคงดังตามมา

ปังๆ ๆ ๆ ๆ

เปรี้ยงๆ ๆ ๆ ๆ

กระสุนชุดใหญ่พุ่งเข้าใส่ ทำให้กระสุนสองนัดเจาะเข้าต้นขาและแผ่นหลัง อลงกตล้มลงกลิ้งไปกับพื้นหญ้า สัญชาตญาณการเอาตัวรอดสั่งให้นักข่าวหนุ่มวิ่งต่อไปที่มอเตอร์ไซค์ที่ซ่อนอยู่นอกกำแพง

เหวินหรง หนุ่มชาวจีนมือขวาของหัวหน้าแก๊งกุหลาบไฟเล็งปืนไปที่ร่างอลงกต แววตาและปลายปืนเล็งไปข้างหน้าอย่างคนมีสมาธิดีเยี่ยม อลงกตปีนป่ายไปยืนบนขอบกำแพงแล้วกระโดดลงไปอีกด้าน แต่ก็ช้ากว่าปืนในมือของเหวินหรง

ปัง!

เสียงปืนดังขึ้น ขณะที่ร่างของอลงกตกระโดดลงไปนั่งคร่อมมอเตอร์ไซค์ กระสุนนัดสุดท้ายเจาะเข้าที่ซี่โครงด้านซ้าย อลงกตมองเลือดที่ไหลออกมา แต่นักข่าวหนุ่มไฟแรงก็ไม่นำพาอาการบาดเจ็บของตัวเอง สตาร์ตรถและขับฝ่าดงหญ้าออกไป เหวินหรงและคนอื่นๆ ก็รีบวิ่งไปที่รถและขับตามไป

“รีบตามไปเร็ว” เสียงเครื่องยนต์แผดดังลั่นไปตามท้องถนนพร้อมกับเสียงปืนที่ไล่หลังมา อลงกตหันกลับไปมองเป็นระยะแล้วบิดมอเตอร์ไซค์หนีด้วยเครื่องยนต์ที่เหนือชั้น

***