Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ep 5
ราไวยชะงักเมื่อหญิงสาวที่ควรจะปรนเปรอเขาอย่างที่คาดหวังกลับผละออกไป ทั้งๆ ที่เขากำลังอยู่ในห้วงของกามารมย์
“ทำไม?”
“ฉันทำไม่ได้หรอกค่ะ นายหัว!”
“เธอมีสิทธิที่จะปฏิเสธฉันด้วยเหรอ?”
เมื่อเจอน้ำเสียงเข้ม และสีหน้าอันโกรธเกรี้ยวของนายหัวราไวยเข้าไป น้ำรินก็เริ่มลังเล แต่ทิฐิในใจก็มีมาก ทำให้เธอใจกล้าที่จะเชิดหน้าหนี แล้วขยับตัวออกห่าง โดยลากผ้าห่มขึ้นมาห่อตัวเองเอาไว้ด้วย
“การจะมีอะไรกัน มันก็ต้องเต็มใจกันทั้งสองฝ่ายไม่ใช่เหรอคะ”
“ก็ไม่เชิง”
ราไวยลุกขึ้นนั่งพิงกับหัวเตีย จ้องมองหญิงสาวนิ่ง
“ฉัน...ฉันยังไม่พร้อมที่จะบริการคุณตอนนี้หรอก คุณกลับไปก่อนได้ไหม?”
“ฉันถามเธอคำเดิม เธอมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธฉันเหรอ?”
“นายหัว....ฉัน....”
“เมื่อคืน ฉันก็เห็นว่าเธอมีความสุขดี เธออาจจะกลัวที่เป็นครั้งแรก แต่ครั้งนี้เธอไม่ต้องกลัว มันไม่เจ็บอีกแล้ว”
เขาพูดออกมาราวกับว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา แต่หญิงสาวหน้าแดงซ่านด้วยความเขินอาย เธอรู้ว่ามันไม่ใช่การข่มขืน แต่มันก็เป็นสภาวะที่เธอปฏิเสธไม่ได้
“ที่สำคัญ...การที่เธอต้องมาอยู่ที่นี่ ก็เป็นเพราะข้อเสนอของเธอเอง”
คำพูดนิ่งๆ ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ทำให้ใบหน้าที่หล่อเหลาของนายหัวดูเคร่งขรึมและน่ากลัวจนเธอเสียวสันหลังวาบ ข้อเสนอของเธอเหรอ? เธอจำใจต้องยอมรับมันต่างหาก!
“ฉัน...ฉันยอมให้นายหัว ทำอะไรกับร่างกายฉันก็ได้ แต่...แต่ว่า...ฉัน ฉันทำอะไรอย่างที่นายหัวสั่งไม่ได้ค่ะ”
“งั้นเหรอ?”
หญิงสาวพยักหน้ารับพยายามที่จะไม่สบตากับเขา แววตาคมกริบนั้นมันเหมือนกับจะขย้ำเธออยู่ทุกนาที
“มานี่สิ...มานั่งข้างๆ ฉัน”
เขาตบเบาะข้างตัว น้ำเสียงนุ่มนวลขึ้น ใจของน้ำรินสั่น แม้จะยอมเขาแต่ใจเธอก็อดที่จะต่อต้านไม่ได้
เธอค่อยๆ ก้าวขาเข้ามาข้างเตียง แล้วนั่งลงข้างๆ เขา
“เล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟังหน่อยสิ”
นิ้วเรียวยาวของชายหนุ่มเกลี่ยเบาๆ ที่ปอยผมที่ตกลงมาที่หน้าผาก ก่อนจะเลื่อนใบหน้าจูบที่ขมับเบาๆ และอ่อนโยน มันทำให้หัวใจของน้ำรินเต้นระทึกขึ้นมาอีกครั้ง
“ผ้าห่มนี่ เอาออกได้ไหม?”
เขาถามเหมือนจะขอความเห็น แต่มันกลายเป็นประโยคบอกเล่าเมื่ออกจากปากเขา เพราะทันทีที่พูดจบ ผ้าห่มที่ตัวเธออยู่กับหลุดปลิวออกไปที่ปลายเตียง กลายเป็นว่าเธอเปล่าเปลือยอยู่ข้างๆ ร่างกำยำและแข็งแกร่งของชายหนุ่ม
“อุ๊ย”
เธอขยับเข้ากอดเขาทันทีเพื่อบังสายตาที่เขาจะมองมา แต่การกระทำอย่างนั้นกลับทำให้เรือนร่างของเธอขยับแนบชิดเขามากขึ้น
ราไวยยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะพลิกร่างของเขาคร่อมร่างของเธอไว้
“อยากจะเล่าเรื่องของเธอ หรืออยากให้ฉันทำกิจกรรมนี้ให้จบๆ ไป”
“เอ่อ....”
ชายหนุ่มค่อยๆ แนบร่างตัวเองลงนาบกับร่างกลมกลึงของน้ำริน หญิงสาวตัวร้อนผ่าวไปหมด ความปรารถนาที่อยู่ในส่วนลึกถูกปลุกขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
“นายหัวออกห่างจากฉันหน่อยได้ไหมคะ?”
เธอบอกเขาเสียงสั่น พยายามยื้อเวลาให้ออกไปให้นานที่สุด แม้จะรู้ว่าจุดจบของมันก็คงไม่พ้นเหมือนเมื่อคืนที่ผ่านมา
“ไม่! ฉันเปลี่ยนใจแล้ว เธอเล่าไปด้วยและฉันก็จะตักตวงความสุขจากเธอไปด้วย”
ว่าแล้วชายหนุ่มก็ก้มลงซุกไซ้ใบหน้าไปตามเรือนร่างที่หอมกรุ่นกลิ่นสาวของน้ำริน ทำเอาหญิงสาวพูดไม่ออก เธอสั่นระริกไปทั้งตัว ริมฝีปากของราไวยติดตามไปที่ไหนก็เหมือนร่างของเธอถูกนาบด้วยไฟร้อนๆ ไปที่นั่น
“นายหัว....”
“ไม่ต้องกลัว”
ชายหนุ่มปลอบเธออีกครั้ง แล้วกระตุกกางเกงของตัวเองออกไปทางปลายเท้า เท่ากับว่าทั้งเธอและเขาต่างก็เปลือยเปล่าอยู่แนบชิดกัน
“เล่าสิ เรื่องของเธอ”
เขาเตือนเธอเสียงนุ่ม ในขระที่ริมฝีปากกำลังครอบครองเต้าอวบที่ครัดเคร่งอยู่ หญิงสาวได้แต่แอ่นมันขึ้นด้วยความซ่านเสียว
“อูยย....นายหัว”
มือเล็กๆ ของน้ำริน อดไม่ได้ที่จะขยี้ไปที่ศีรษะของเขาแล้วกดมันแน่นไว้ เธอวาบหวานและสั่นระริกไปหมด มือของเขาข้างหนึ่งกอบกุมอยู่ที่เต้าที่ยังว่างอยู่ ส่วนมืออีกข้างก็ซุกซนอยู่กับแอ่งเนินกลางที่ขาแข็งแรงกำลังแยกเรียวขาของเธออกกว้าง
“เธอมีพี่น้องไหม?”
“ไม่ค่ะ...ซี๊ดดด...ฉันกำพร้า ป้าเลี้ยงฉันมั้งแต่เด็ก อา....”
เรียวขาของเธออ้ากว้าง บั้นเอวของเขาขยับเข้าแทรก แล้วท่อนลำอันแข็งขันก็กำลังถูไถไปกับกลางลำตัวของเธอ
“นายหัว....โอ๊ะ....ซี๊ดดด....”
“มีแฟนมากี่คนแล้ว”
“โอ๊ว.....ไม่....ไม่มีค่ะ”
“หึหึ.....”
เสียงหัวเราะของเขาทำให้เธอได้สติ ไม่ใช่เพราะนนท์ แฟนของเธอหรอกเหรอที่ทำให้เธอต้องมาอยู่ในสภาพเช่นนี้
“นายหัว....อย่าถามเรื่องอะไรกับฉันตอนนี้เลยนะคะ”
“ทำไมล่ะ ตอนนี้แหละที่ฉันอยากรู้ที่สุด”
“โอ๊ะ....”
น้ำรินผวาเฮือกเมื่อแก่นกายของเขาสอดใส่เข้าไปในร่องรักของเธออย่างถนัดถนี่ มันคับตึงจนเธอนิ่งงันไปชั่วครู่ ไม่เจ็บแต่มันให้ความรู้สึกราวกับ..เธอกำลังติดกับอะไรบางอย่างเข้าแล้ว
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
