ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกหนึ่งในสวนผัก

ในสำนักพิมพ์หยดหมึก ซึ่งเป็นสำนักพิมพ์ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง และแม้ตลาดหนังสือเล่มจะไม่ได้เฟื่องฟูเท่าเมื่อก่อนแล้ว แต่สำนักพิมพ์นี้กลับยังมีผลงานผลิตออกมาไม่หยุดหย่อน เนื่องด้วยทางสำนักพิมพ์เปิดรับนิยายจากจีนเข้ามาขายในเมืองไทย เพิ่มช่องทางให้เด็กรุ่นใหม่ได้รู้จักมากขึ้น อีกทั้งยังสร้างรายได้เข้ามาได้ไม่น้อยทีเดียว

“ลิสา บ่ายนี้อาจารย์มณีนิ่มจะเข้ามาที่สำนักพิมพ์นะ” เสียงของหัวหน้าของชาลิสาหรือ คุณนพดล เอ่ยบอกกับเธอก่อนจะหยิบกระเป๋าเอกสารทำท่าจะเดินออกจากออฟฟิศไป

“อ้าว แล้วหัวหน้าจะไปไหนล่ะคะ” ชาลิสารีบลุกขึ้นมองนพดลที่เตรียมผลักประตูกระจกเพื่ออกไป

“ผมมีธุระต้องคุยกับ สำนักพิมพ์ที่จีนน่ะ เขามาทำธุระที่เมืองไทยพอดี คุณอยู่รับหน้าอาจารย์ให้ผมหน่อย” นพพลไม่ได้สนใจฟังคำตอบรับจากอีกฝ่าย เพราะถือว่าตัวเองเป็นหัวหน้า เธอที่อยู่ใต้อำนาจจึงต้องรับหน้าที่อย่างเสียไม่ได้

“อ้าว!” ชาลิสา เอื้อมมือออกไป คิดอยากจะกระชากเสื้อหัวหน้ากลับมาให้ได้ แต่ก็นั่นแหละ เธอเป็นแค่ลูกน้อง ก็ต้องก้มหน้ารับคำสั่งของหัวหน้าอยู่ดี

“เฮ้อ....แล้วอาจารย์มณีนิ่ม เราก็ไม่เคยคุยกับแกเสียด้วยสิ” ชาลิสาทำหน้ามุ่ยพลางถอนหายใจเบา ๆ เธอกอดอกนั่งหมุนเก้าอี้ไปมาอย่างใช้ความคิด จนกระทั่งเหลือบไปเห็นนิยายจีนที่อ่านค้างเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวาน เอาล่ะในเมื่อวันนี้หัวหน้าไม่อยู่ แถมเธอต้องรับหน้าที่ดูแลแขกคนสำคัญด้วย ดังนั้น นั่งอ่านนิยายระหว่างรออาจารย์ก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ชาลิสาคิดในใจก่อนจะเอื้อมไปหยิบนิยายความหนากว่า 1000 หน้าขึ้นมาเปิดอ่านด้วยรอยยิ้มที่ผ่อนคลาย

ชาลิสาเพลิดเพลินกับการอ่านนิยายจนไม่รู้เลยว่าอาจารย์คนสำคัญเข้ามาถึงออฟฟิศแล้ว อาจารย์มณีนิ่มเป็นนักเขียนระดับแนวหน้าของประเทศที่รู้จักกับพ่อของหัวหน้าเธอมาช้านาน เลยเป็นนักเขียนคนสำคัญที่ผลงานของท่านนั้นยังคงสร้างรายได้ให้กับสำนักพิมพ์ได้ดีมาตลอด เมื่อหญิงสูงวัยเดินเข้ามาไม่พบใครก็ได้แต่แปลกใจ เธอสวมเสื้อเชิ้ตขาวคู่กับกางเกงผ้าสีดำยาวคลุมข้อเท้า ในมือมีถุงของขวัญสีเทาอยู่ด้วย สายตาของเธอมองหานพพลแต่ไม่พบ เลยเดินเข้ามาด้านในและพบชาลิสาที่ยังเพลิดเพลินกับการอ่านนิยายแบบลืมโลกไปเสียสนิท

--------

ไรท์ฝากกดติดตามกดหัวใจ ❤️ และกดเพิ่มเข้าชั้นให้ด้วยน๊า ????