ทวงรัก (ภาคต่อบงการรัก)

หญิงสาวพยุงท้องสาวของตัวเองเอาไว้และหายใจเข้าออกเป็นจังหวะ เธอจะไม่ตื่นเต้น! เธอจะไม่คิดมาก!

"ทำไมปวดท้องวันนี้!! แกนับผิดรึเปล่า!" เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวมีนามว่า 'นิชา' เอ่ยอย่างร้อนรน ขณะที่มือก็หมุนพวงมาลัยรถยนต์ไปด้วย

"หมอนัดอาทิตย์หน้า โอ๊ะ! แต่ ๆ นิชาเร็วหน่อย!" เธอเอ่ยบอกเพื่อนให้เร่งความเร็วของรถหน่อย เพราะลูกเธอเหมือนจะหลุดออกมาแล้ว

"โอ๊ยยย จะทำไงดี!" เพื่อนสนิทเธอเหมือนสติแตก!

"นิชาตั้งสติ!!" เธอกัดฟันมองเห็นโรงพยาบาลข้างหน้าอีกนิดนะลูก อย่าพึ่งออกมาเด็ดขาดนะ!

"จะคลอดค่ะ!! จะ...โอ๊ยย" เธอก้าวลงจากรถที่จอดหน้าห้องฉุกเฉิน และตะโกนบอกบุรุษพยาบาลสุดเสียง

เธอล้มลงกับพื้นในท่าคุกเข่า มือประคองหน้าท้องที่ใหญ่โตเอาไว้ หยดน้ำตาไหลรินอาบแก้ม บุรุษพยาบาลเข้าล็อกตัวอุ้มเธอขึ้นจากพื้น เธอมองหน้าเค้าอย่างขอบคุณ

"หมอ!!! ตามหมอเลย!!!" เธอเอื้อมมือไปกอดคอเค้าไว้

"สมุดลูก..." เธอเอ่ยบอกได้แค่นั้นก่อนจะซบหน้าลงกับหน้าอกของผู้ชายที่กำลังอุ้มเธออยู่ กลิ่นน้ำหอมสปอร์ตลอยมาจาง ๆ น้ำตาเธอคลอหน่วย กลิ่นนี้มันคุ้นเคย เธอคิดถึงเค้า

บ่ายวันนั้นผ่านไปอย่างยาวนาน เธอปวดท้องกินเวลาไป 3 ชั่วโมงเพราะปากมดลูกไม่เปิดออก ลูกเธอตัวใหญ่เกินไป มันเป็นเพราะเธอไม่ได้คุมอาหาร และแอบทานเค้กที่เธอทำทุกวัน

แม้รู้ว่ามันไม่ดี...แต่เธอก็ไม่เคยห้ามปากได้เลย เธอร้องไห้อยู่บนเตียงจนแม่ไม่รู้จะปลอบประโลมยังไงแล้ว พยาบาลก็เอาแต่ดุ หาว่าเธอเสียงดังรบกวนคนอื่น 

"ผ่าเถอะค่ะ...หนูเจ็บจนจะตายอยู่แล้ว" เธอเอื้อมมือไปคว้าอากาศเอ่ยบอกพยาบาลที่มองเธอจากประตู เธอเหมือนจะไม่ไหวจริง ๆ

"เรียกหมอ..." ตอนแรกเธออยากคลอดเองเพราะเธอไปอ่านเจอว่าการคลอดเองลูกจะได้มีภูมิคุ้มกันที่ดี ใครแนะนำอะไรเธอไม่เชื่อ เธอเชื่อแต่ตัวเอง 

ตั้งแต่เธอมีลูก...จาก 'ลูกจันทร์' คนเดิมที่เคยอ่อนแอ อะไร ๆ ก็ร้องไห้ ไม่มีอีกแล้ว เธอเข้มแข็งและมีชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวเอง

เธอเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยการหอบเงินก้อนใหญ่ที่แม่ของตะวันทิ้งไว้ให้ เก็บเข้าธนาคารส่วนหนึ่งไว้เป็นการศึกษาให้ลูก อีกส่วนเอาไว้ทำทุน

เธอซื้อตึกอาคาร 4 ชั้นใจการเมืองเชียงราย หาเองไม่มีนายหน้า ซื้อตรงกับเจ้าของ ใครที่รู้ต่างบอกเธอนั้นโชคดียิ่งกว่าถูกหวยที่ได้เป็นเจ้าของที่ดินตรงนี้ 

ความรู้น้อยนิดที่มีไม่ได้ทำให้เธอนั้นโง่เขลา ก่อนจะตัดสินใจทำอะไรเธอต้องคิดหน้าคิดหลังให้ดี การที่ได้อยู่และใช้ชีวิตกับเค้า ได้มองเค้าทำงาน เธอก็ซึมซับความฉลาดมาบ้างทำให้เธอไม่ได้ตกเป็นรองหรือเป็นเครื่องมือของใคร

เธอลงทุนทำธุรกิจ 'Sun Sun Cafa & Bakery' และไปเรียนทำขนมทั้งที่ท้องโตแบบนั้น เธอใช้เวลาทั้งหมดทุ่มเทไปกับร้านในปีแรก มีโต๊ะเพียง 3 โต๊ะ ลูกน้องคือนิชาเพียงคนเดียว รายได้ต่อเดือนไม่เกิน 30,000 บาท หักกำไรแล้ว ก็มีเหลือเพียงเล็กน้อยแต่ก็พออยู่ได้

ในปีที่ 2 เรื่องราวกับพลิกผันเมื่อ Blogger review มานั่งดื่มกาแฟและทานขนมร้านเธอ ค่ำคืนเดียวเท่านั้นโชคชะตาพลิกผัน...ผู้ชายคนนั้นนำภาพร้านเธอไปลงและบอกพิกัด!!

ปัจจุบันรายได้หน้าร้านธรรมดาหลักแสนบาทต่อเดือน ลูกน้อง 4 คน ยังไม่รวมรับออกบูท และรับจัดเลี้ยงอีก

เธอขยันและไม่เคยหยุดพักแม้แต่วันเดียว เพียงเพราะเธออยากเก็บเงินไว้ให้ลูกเรียนหนังสือสูง ๆ จะได้ไม่ต้องลำบากและโดนดูถูกแบบเธอ