ตอนที่ 1 ลืมได้กะผีสิ

"เดี๋ยวกูออกไปสูบบุหรี่แป๊บนึงนะ"

พูดจบซียูก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปที่ระเบียงโดยไม่รอฟังคำตอบจากเจ้าของห้อง เพราะถึงรอไปก็คงไม่ได้ฟัง ตอนนี้พวกมันทั้งคู่ได้กลายร่างเป็นแมวหง่าวนั่งคลอเคลียเจ้าของอยู่ไม่ห่าง ไม่ได้สนใจเพื่อนอีกสามคนที่พวกมันชวนมาดินเนอร์วันนี้เลยสักนิด

แต่ถามว่าไอ้เควินกับแฟนมันแคร์ไหม?

ก็ไม่... เพราะสองคนนั้นก็อยู่ในโลกส่วนตัวสีชมพูหวานแหววของตัวเองเหมือนกัน

หันซ้ายหันขวาก็เจอแต่พวกรักเมียหลงเมีย แข่งกันหวานใส่เมียจนเขาเอียน ต้องออกมาอัดนิโคตินเข้าปอดคนเดียวเงียบๆ

ชายหนุ่มอัดควันบุหรี่เข้าปอดหนักๆ ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยควันสีเทาบางๆ ให้ลอยขึ้นไปในอากาศ

ปล่อยใจให้คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย แต่คงเพราะเบื่อๆ เซ็งๆ แถมช่วงนี้ก็ไม่มีกิจกรรมอะไรให้ทำมากนักเพราะไอ้เพื่อนตัวดีของเขาทั้งสามคนมันพร้อมใจหายหัวกันไปหมด วันๆ เอาแต่ตามติดแฟนต้อยๆ อย่างกับลูกหมาคอยวิ่งตามเจ้าของ

คิดแล้วมันก็น่าหงุดหงิด จากกลุ่มจตุรสุดเท่ แก๊งเสือผู้หญิงที่อยากได้ใครก็ต้องได้ แต่สุดท้ายกลายเป็นลูกหมาไปซะอย่างงั้น

'ก็แค่แฟน เอากันเสร็จก็จบ' หนุ่มหล่อมาดเข้มคิดพลางหันไปมองเพื่อนๆ ผ่านช่องว่างระหว่างผ้าม่านและขอบหน้าต่าง

เห็นเควินนั่งเอนตัวให้ไอรินซบอก มือใหญ่ที่เคยใช้ทำเรื่องชั่วๆ กับผู้หญิงมามากมายตอนนี้กำลังลูบหัวแฟนอย่างแผ่วเบา สายตาชั่วร้ายจ้องแต่จะงาบผู้หญิงตอนนี้เปลี่ยนเป็นอ่อนโยน

ยิ่งอดีตแฝดนรกยิ่งไม่ต้องพูดถึง ขนาดมองไม่เห็นเขายังรู้ว่าพวกมันทำอะไรอยู่ ก็เสียงพวกมันแข่งกันออดอ้อนออเซาะประสานกับเสียงหัวเราะของแชมเปญดังลั่นห้องซะขนาดนั้น คงมีแต่คนหูหนวกตาบอดเพราะความรักอย่างไอ้เควินเท่านั้นแหละที่จะทนฟังได้

'ไอ้พวกอ่อนเอ๊ย! '

ซียูบ่นในใจ สีหน้าเบื่อหน่าย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนๆ ต้องติดแฟนกันขนาดนั้น

'เอาไว้วันไหนคุณมีความรักขึ้นมาคุณก็จะเข้าใจเองค่ะ'

คำพูดของแชมเปญผุดขึ้นมาในหัวแต่เขาไม่สนใจ ริมฝีปากได้รูปเหยียดยิ้ม ส่วนในใจก็เยาะหยัน

ไม่มีวันเสียหรอก! คนอย่างเขาไม่มีทางเอาชีวิตไปผูกติดกับใครแบบนั้นแน่

หนุ่มหล่อมาดเข้มคีบบุหรี่เข้าปากแล้วอัดควันบุหรี่เข้าปอดอีกครั้ง

"เฮ้อ เบื่อชะมัดเลยแม่ง! " ซียูสบถออกมาอย่างเหลืออด

สูบบุหรี่จนหมดมวนแล้ว แต่ไม่รู้จะทำอะไรต่อ ความจริงเขามีหลายอย่างที่อยากจะทำ ที่มาวันนี้ก็หวังว่าเพื่อนๆ คงมีเวลาให้เขาบ้าง แต่ดูท่าทางเขาจะหวังมากเกินไป ก็ขนาดว่าเขาออกมายืนข้างนอกตั้งนานแล้วแต่ก็ยังไม่มีใครตามมาซักคน จะให้กลับเข้าไปนั่งเป็นหัวหลักหัวตอดูพวกมันแข่งกันอ้อนเมียก็ทนเลี่ยนไม่ไหว เลยว่าจะไถโทรศัพท์เล่นฆ่าเวลาซักหน่อย

หืม?

ทันทีที่กดเข้าไปในแอปลิเคชันชุมชนออนไลน์ยอดฮิตสายตาก็เหลือบไปเห็นคลิปโฆษณาในแอปนั้น

หน้าปกคลิปเป็นภาพ ฮันเตอร์ แรปเปอร์ชื่อดังยืนยิ้มอยู่ข้างๆ ชายหญิงแต่งตัวภูมิฐาน ด้านหลังเป็นโลโก้ถุงยางอนามัยยี่ห้อใหม่จากญี่ปุ่น ซึ่งเขาเคยได้ยินพ่อแม่กับพี่ชายพูดถึงอยู่บ้างแต่ไม่ได้สนใจ

ชายหนุ่มชะงักนิ้ว ไม่กดเลื่อนผ่านเหมือนอย่างเคย

เขาไม่ได้พิศวาสไอ้แรปเปอร์อะไรนี่หรอกนะ ไม่ได้สนใจถุงยางที่มันเป็นพรีเซนเตอร์นี่ด้วย คนที่ทำให้เขาชะงักคือหญิงสาวที่ยืนอยู่ริมสุดนั่นต่างหาก

เขาเคยไปงานแบบนี้มาแล้วหลายครั้งจึงเดาได้ว่าหญิงชายวัยกลางคนที่ยืนข้างๆ ฮันเตอร์น่าจะเป็นเจ้าของสินค้าและสาวสวยที่ยืนข้างๆ สองคนนี้อีกทีก็คงเป็นทายาทนั่นเอง

น้ำหวาน...สาวสวยผู้มีใบหน้าหวานหยดสมชื่อ

ผู้หญิงที่เขาคิดว่าลบภาพและข้อมูลทุกอย่างออกไปจากใจได้แล้ว

ซียูมองภาพตรงหน้าอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากีก