บท
ตั้งค่า

ตอนที่ 1 ลืมได้กะผีสิ 2

อยู่ดีๆ ก็รู้สึกแปลกๆ ขึ้นมา จะว่าเครียดก็ไม่เชิงรู้แต่ว่าอยากสูบบุหรี่อีกมวน ว่าแล้วก็กลับเข้าไปเอา

"เป็น'ไรวะ หน้าเครียดๆ " เสียงทรอยตะโกนถาม ส่วนอีกสี่คนก็หันมามองเขาเป็นตาเดียว

"เปล่า แค่อยากดูดบุหรี่ เชิญพวกมึงดูดนมเมียต่อได้เลย ไม่ต้องสนใจกูหรอก" ประชดเพื่อนเสร็จซียูก็ก้าวยาวๆ ออกไปที่ระเบียง

ไปถึงก็ใช้ช้ปากคีบบุหรี่ ล้วงกระเป๋าหาไฟแช็กแต่พอมือแตะไปโดนโทรศัพท์ก็กลับหยิบติดมือขึ้นมาซะอย่างงั้น

ดูเหมือนว่าหนุ่มหล่อมาดเข้มจะลืมไปว่าตัวเองตั้งใจจะจุดบุหรี่สูบ นิ้วเรียวยาวเลื่อนเปิดหน้าจอโทรศัพท์ กดอีกสองสามครั้งคลิปวิดีโอที่ต้องการก็ขึ้นมาบนหน้าจอ

ชายหนุ่มใจเต้นตึกตัก ความรู้สึกที่ห่างหายไปนาน จนคิดว่าคงจะไม่กลับมาอีกแล้วผุดวาบขึ้นมาในหัวใจ

รักแรก…

ใช่แล้ว หญิงสาวในคลิปคือน้ำหวาน นักเรียนห้องข้างๆ สมัยมัธยมที่เป็นรักแรกของเขา

เขาแอบชอบเธอมานานแต่ไม่เคยกล้าบอกจนกระทั่งขึ้นมอสี่เขาได้เข้ากลุ่มกับเพื่อนอีกสามคนและก่อเกิดแก๊งจตุรขึ้นมา

ตอนนั้นเขาเริ่มมีความมั่นใจมากขึ้นจึงคิดจะสารภาพรักกับเธอ แต่แล้วก็ต้องผิดหวังเพราะเมฆ นักฟุตบอลตัวท็อปของโรงเรียนที่ไม่เพียงแต่เป็นที่หมายปองของสาวๆ ในโรงเรียนเท่านั้นแต่ยังเป็นไอดอลของเด็กผู้ชายหลายๆ คนรวมทั้งเขาด้วย เมฆสารภาพรักกับน้ำหวานก่อนหน้าเขาแค่ไม่กี่นาทีและน้ำหวานก็ตอบตกลง

จากนั้นทุกๆ วันซียูต้องทนนั่งมองผู้หญิงที่ตัวเองรักไปนั่งข้างสนามเชียร์เมฆเตะบอล จนกระทั่งขึ้นมอห้าน้ำหวานย้ายโรงเรียนไปเขาตัดสินใจใช้โอกาสนี้ในการตัดใจ ชายหนุ่มเลิกตามติดชีวิตหญิงสาวคนนั้น จนเวลาผ่านไปเขาก็ลืมเธอได้…

...กับผีอะไรล่ะ!

ซียูถอนหายใจเฮือก คนที่คิดว่าลืมไปแล้ว ไม่สนใจแล้ว แต่แค่เห็นคลิปสั้นๆ คลิปเดียวแถมอีกฝ่ายยืนริมจนแทบจะตกขอบยังทำเขาใจสั่นได้ขนาดนี้

โดยไม่รู้ตัว นิ้วเรียวยาวเผลอกดเล่นคลิปอีกครั้งและอีกหลายๆ ครั้ง…

"สนใจเหรอวะ? "

เสียงทักจากข้างหลังทำเอาซียูสะดุ้ง พอไปมองก็เห็นทรอยยิ้มกริ่มมองมา

"สนใจบ้าอะไร กูไม่ชอบฟังเพลงแรป" ซียูตอบเฉไฉแต่ทรอยไม่หลงกล

"กูไม่ได้หมายถึงพรีเซนเตอร์ กูหมายถึงเจ้าของสินค้า ลูกสาวเค้าน่ะ"

"ลูกสาว? ใคร กูไม่รู้จัก"

"มึงไม่รู้แต่กูรู้นะ กูฟอลเค้าอยู่"

"กูจะไปฟ้องแชมเปญ"

"ไอ้บ้า ไม่ใช่อย่างงั้นเว้ย"

"แล้วยังไง? "

"คนนี้เค้าชื่อน้ำหวาน เป็นเพื่อนของเชอรี่ที่เคยตามจีบไอ้เทรย์ไง"

"บ้านเค้าก็ขายถุงยางเหรอ? "

"เออ แต่นำเข้ามาขายนะ ไม่ได้มีโรงงานผลิตเองเหมือนของมึง"

ซียูพยักหน้าเข้าใจ ทำท่าจะเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า แต่ทรอยเอื้อมมือมาคว้าไปก่อน

"อะไรของมึงวะ! " ซียูร้องถามด้วยความตกใจ

เขาไม่ได้หวงโทรศัพท์ แต่ที่ผ่านมาเพื่อนๆ เขาก็ไม่เคยมายุ่งโดยไม่ได้รับอนุญาต

ทรอยไม่ตอบแต่กดเข้าแอปลิเคชั่นยอดนิยมสามอันดับแรกจากนั้นก็กดติดตามใครบางคนเสร็จแล้วก็ยื่นโทรศัพท์คืนให้

"มึงฟอลใครเนี่ย" ความจริงซียูรู้อยู่แล้วแต่งแกล้งทำเป็นไม่รู้เพราะไม่อยากยอมรับว่าสนใจน้ำหวานอยู่

"น้ำหวานไงจะใครล่ะ"

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel