5.เป้าหมายที่แท้จริง

เมื่อเขาเห็นว่าเธอไม่มีท่าทางขัดขืนหรือว่ารังเกียจ ในใจก็รู้สึกดีจนบอกไม่ถูก

อีกนิดเดียวริมฝีปากของเขาจะจรดลงบนริมฝีปากนั้นแล้ว หากว่าที่มือของเขาในตอนนี้มันไม่ได้รู้สึกเปียกชื้น..

วินเทอร์เหลือบไปมองที่มือของตัวเองก็ปรากฏว่ามือของเขามันชุ่มโชกไปด้วยเลือดสีแดงสดที่ไหลซึมออกมาจากชุดเดรสของทารีน่า

“ให้ตายเถอะเจ้าเลือดออก..ข้าจะรีบไปตามหมอ..”

เธอรีบยกมือขึ้นมาฉุดรั้งแขนของเขาเอาไว้อย่างรวดเร็ว นี่กำลังหมายความว่าเธอกำลังจะชวดจุมพิตจากหนุ่มหล่ออีกครั้งแล้วใช่ไหม?

“เรื่องแผลของข้าเอาไว้ก่อนเถอะค่ะ ตอนนี้ท่านพี่ควรจะทำเรื่องที่ทำค้างเมื่อครู่เอาไว้ให้เสร็จก่อน..”

วินเทอร์ขมวดคิ้วมองหน้าของทารีน่าก่อนที่ใบหน้าของเขามันจะเห่อร้อนขึ้นมา นี่นางหมายความว่าให้เขาจุมพิตนางให้เสร็จก่อนอย่างนั้นหรือ?

“ทารีน่า..ไม่ต้องรีบร้อนเพราะเมื่อแผลของเจ้าหายดี ข้าจะมาทำเรื่องที่ค้างเอาไว้ในวันนี้กับเจ้าบ่อยๆ จนกว่าเจ้าจะร้องขอให้พี่หยุดเลยดีหรือไม่..”

จะว่าดีมันก็...ดีอยู่

“สุขภาพของเจ้าสำคัญยิ่งนัก นอนรออยู่ตรงนี้พี่จะส่งคนไปตามหมอมา อย่าเคลื่อนไหวไม่อย่างนั้นปากแผลอาจจะปริแตกออกมาอีก”

เธอล้มตัวนอนช้าๆ อย่างที่เขาสั่งและนี่คงเป็นอีกครั้งที่ท่ารีน่าไม่หันไปมองแผลของตัวเอง โรคกลัวเลือดนี่ทำยังไงจะหายนะ เธอไม่อยากเห็นเลือดเลยให้ตายเถอะ

ไม่นานนักวินเทอร์ก็เดินเข้ามาพร้อมกับหมอจำนวนมาก ที่สำคัญคือหมอเหล่านั้นต่างก็เป็นสตรี

เขามองที่ทารีน่าด้วยความเป็นห่วงก่อนจะเดินออกไปจากห้องนี้เพื่อให้หมอทั้งหลายได้ทำงานอย่างสะดวก ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคู่หมั้นแต่เขาก็ให้เกียรติทารีน่าเสมอ..

..........

“คนเช่นเลดี้โรแกนไม่สมควรจะพูดคุยกับเจ้าด้วยซ้ำอเดเรีย จะไปหานางทำไมกัน?”

“หม่อมฉันเพียงอยากเป็นเพื่อนกับสตรีที่งดงามที่สุดของจักรวรรดิ อีกทั้งเรื่องการแต่งกายของเลดี้โรแกนก็เป็นที่กล่าวถึงว่านางมีความสามารถเรื่องการแต่งกาย ชุดที่เลดี้โรแกนสวมจะขายหมดในวันถัดไป หม่อมฉันอยากจะให้เลดี้โรแกนไปช่วยเลือกชุดที่จะสวมในวันงานวันชาติเพคะ”

เรื่องที่อเดเรียกล่าวมานั้นก็ไม่ผิด เพราะทารีน่าถือเป็นสตรีที่อยู่จุดสูงสุดบนแวดวงสังคม

“อเดเรียยอดรักเจ้าไม่รู้หรอกว่าข้าเป็นห่วงเจ้ามากแค่ไหน จะไปหานางก็ได้แต่ต้องมีทหารองครักษ์ไปด้วย”

อเดเรียลุกขึ้นเพื่อย่อตัวลงทำความเคารพองค์รัชทายาท

“ขอพระทัยที่ทรงเมตตาเพคะ”

เขายื่นมือมาจับมือของเธอเอาไว้ก่อนจะจุมพิตลงไป

“ใช้อย่างอื่นขอบคุณข้าสิ อย่างเช่นร่างกายของเจ้า..เอาไว้กลับมา ช่วยมาอาบน้ำให้ข้าทีนะ ข้าเมื่อยตัวมาหลายวันแล้ว..”

มือของอเดเรียกำแน่น แต่ทว่าบนใบหน้านั้นยังคงส่งยิ้มให้กับองค์รัชทายาทฮาร์วีอยู่

“รับทราบแล้วเพคะ”

น่ารังเกียจที่สุดเลย!! เมื่อไหร่เธอจะสามารถออกไปให้พ้นจากหมอนี่สักที!!

อเดเรียกำลังออกเดินทางไปขึ้นรถม้า แต่ระหว่างทางเธอกลับพบเจอกับดยุคทารอน..

“จะไปไหนกันอเดเรีย ข้าพึ่งมาเจ้าก็จะหนีไปจากข้าแล้วอย่างนั้นหรือ?”

หากจะถามเรื่องความเกลียดชังที่ตัวของเธอมีต่อคนในเรื่อง ถึงแม้ว่าองค์รัชทายาทฮาร์วีจะลุ่มหลงในร่างกายของเธอและทำตัวน่าขยะแขยงมากแค่ไหน แต่เธอก็ยังไม่เกลียดเขาเท่ากับดยุคแห่งทารอน

ฮาร์วีลุ่มหลงอเดเรียเพราะว่าเขารักนาง แต่มาไคล์มายุ่งเกี่ยวกับอเดเรียเพราะว่าเขามีเป้าหมายที่ไม่มีใครล่วงรู้

เรื่องนี้ไม่ได้กล่าวถึงในนิยายแต่เธอรู้เรื่องนี้จากบันทึกของนางเอกตัวจริงของเรื่องนี้

อเดเรียเขียนบรรยายในบันทึกเอาไว้ว่ามาไคล์ต้องการเลือดหัวใจของเธอเพื่อเอาไปฟื้นคืนชีพอาจารย์ของเขา..

สตรีผู้ซึ่งเป็นรักแรกของมาไคล์และเลือดหัวใจที่จะนำไปฟื้นคืนชีพท่านอาจารย์ของเขานั้นจะต้องได้จากสตรีที่กำลังอยู่ในช่วงมีความรัก

เจตนาของมาไคล์ที่มีต่ออเดเรียมันไม่มีความบริสุทธิ์ใจอยู่เลย หมอนี่ชั่วช้าแบบสารเลวสุดๆ เขาเป็นตัวร้ายที่รับมือได้ยากเพราะเปลือกนอกของเขามันแสดงออกว่ารักอเดเรีย..

“ข้ากำลังจะเดินทางไปหาเลดี้โรแกนค่ะท่านดยุค ขออภัยที่ไม่อาจอยู่ต้อนรับท่านได้ เอาไว้วันหลังข้าจะไปหาท่านที่คฤหาสน์ทารอน..”

“ไม่เป็นไรอเดเรีย ข้าจะไปหาทารีน่าเป็นเพื่อนเจ้าเอง พอดีว่าข้ามีธุระกับสตรีผู้นั้นพอดี”

ไม่รู้ว่าตาของเธอมันฝาดไปรึเปล่าเพราะในตอนที่เธอกล่าวถึงท่ารีน่า สายตาของดยุคทารอนมันวูบไหวราวกับเปลวเทียนที่ต้องสายลม..

ไม่น่าเป็นไปได้หรอก คนเช่นเขาจะรู้สึกนึกถึงสตรีอื่นได้อย่างไรกัน บุรุษผู้นี้รักแต่ตัวเองเท่านั้น

“เช่นนั้นก็รบกวนท่านดยุคแล้วค่ะ”

“ไปสิ ไปขึ้นรถม้าของตระกูลทารอนเถอะ ข้าจะดูแลเจ้าเองอเดเรีย”

อเดเรียพลันรู้สึกหวาดหวั่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธอกำลังหวาดกลัวเขา อวัยวะภายในรู้สึกปั่นป่วนไปหมดเลย

“ข้าได้ยินมาว่าวันชาติที่กำลังจะถึง เจ้าจะเป็นคู่ควงให้กับองค์รัชทายาทอย่างนั้นหรือ?”

“ค่ะ ในวันนั้นองค์รัชทายาทจะประกาศกำหนดการหมั้นหมายของข้ากับพระองค์ออกมาอย่างเป็นทางการ..”

ใบหน้าของมาไคล์ไม่ได้มีวี่แววความตกใจแม้แต่น้อยเลย ราวกับว่าเขารู้เรื่องการหมั้นหมายของอเดเรียเอาไว้ล่วงหน้าอยู่แล้ว

“นั่นสินะ ถึงอย่างไรเจ้าก็อยากจะเป็นพระชายามากกว่าดัชเชสอยู่แล้วนี่ ข้าขออวยพรจากใจจริงเลยอเดเรีย ข้าขอให้เจ้ามีความสุขและรักเขามากๆ อย่างที่เขารักเจ้า..”

ทุกคืนเธอจะฝันร้าย ความฝันจะวนเวียนอยู่กับดยุคทารอนซ้ำๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ หากว่าเธอรักใครสักคนเขาจะฆ่าเธอเพื่อแย่งชิงเลือดหัวใจของเธอไปอย่างแน่นอน เพราะอย่างนั้นตั้งแต่มาอยู่ในร่างนางเอกของเรื่องนี้ เธอถึงได้ตั้งมั่นเอาไว้แล้วว่าจะไม่รักใครทั้งนั้น!!

หากไม่อยากตายล่ะก็ ต้องไม่รักใคร!!

“เรื่องนั้น..ข้ายังไม่มั่นใจเพราะข้ากับองค์รัชทายาทแต่งงานกันตามหน้าที่..”

มาไคล์หัวเราะเบาๆ

“เขาจะทำให้เจ้ารักเขาอย่างแน่นอนฮาร์วีน่ะ แต่หากว่าเจ้าอยู่กับเขาสักระยะแล้วยังไม่รักเขา ข้าจะไปแย่งชิงเจ้ามาเอง”

การแย่งชิงของเขา มันหมายความว่าจะมาฆ่าเธอรึเปล่านะ..

อเดเรียยังไม่ทันได้ตอบ รถม้าก็จอดเทียบที่ด้านหน้าคฤหาสน์โรแกนแล้ว เธอถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะเดินลงจากรถม้าโดยมีดยุคทารอยช่วยประคอง

“ไปรายงานนายหญิงของพวกเจ้ามาพระชายาอเดเรียมาขอเข้าพบ..”